Thema maart 2017 Met HANDEN en VOETEN (o.a. in de titel)

[Dettie]

Citaat van de dag

Hij kon heel goed met zijn handen uit de voeten

Gerrit Komrij

[berdine]

Vissen hebben geen voeten is genomineerd voor de Europese literatuurprijs. Van mij mag het winnen!

[Dettie]

Ik wou uw voeten wel soenen
Annemieke Houben

‘Mijn Heer, ghy zijt veel te wel-spreeckend om verlieft te zijn!’ moppert een briefschrijfster in 1651. Maakt ware liefde de meest eloquente sprekers tot stamelende idioten? Of geeft liefde de woorden juist vleugels? De schrijvers van de liefdesverklaringen in dit boek hebben één ding gemeen: de vurige wens de geliefde te overtuigen van de onontkoombaarheid van hun liefde. Middeleeuwse ridders sturen perkamenten brieven naar hun ‘scone joncfrouwe’ en een achttiende-eeuwse klerk krabbelt stoute kusjes op het laatste stukje papier dat hij ’s avonds kan vinden. Op kostscholen wisselen smoorverliefde meisjes heimelijk briefjes uit, dichters schrappen woorden of struikelen over superlatieven, en in de Tweede Wereldoorlog worden op onderduikadressen tedere woorden aan het papier toevertrouwd.


Ik wou uw voeten wel soenen laat op verrassende wijze zien hoe verliefden het onzegbare in woorden proberen te vangen. De mooiste liefdesverklaringen van de middeleeuwen tot nu, van Jacob Cats en Willem Kloos tot Judith Herzberg en Rutger Kopland.


Recensie
Bloemlezing met Nederlandstalige liefdesbrieven en liefdesgedichten vanaf 1500 tot heden. In de inleiding vertelt samensteller Annemieke Houben iets over de literaire motieven en de kenmerken van de liefdesbrief. Maar de lezer moet zich volgens haar allereerst vermaken bij het lezen van al die serieuze, ondeugende en smachtende liefdesverklaringen.
Houben put vooral uit de literatuur, haar vakgebied: van zestiende-eeuwse anonieme auteurs komt zij via bekende namen als Bredero en Bilderdijk uit bij hedendaagse dichters als Ingmar Heytze en Hagar Peeters. Verrassend daartussen zijn de briefjes van gewone mannen en vrouwen die hun liefde verklaren zonder hulp van de muzen.
Uit de achttiende eeuw stamt een brief van een homoseksuele man: zijn vriend heeft hem verlaten voor een jonge minnaar (let wel, in die tijd stond nog de doodstraf op homoseksualiteit). De vrijpostige verleidingsbrief van zanger Jean-Louis Pisuisse is de kers op de taart!

Annemieke Houben (1981) studeerde historische letterkunde. Zij kreeg de Gerrit Komrij-prijs voor haar bloemlezing 'Vieze liedjes uit de 17e en 18e eeuw' (2014).
L. Torn


ISBN 9789400404328 | Paperback | 272 pagina's | Thomas Rap | april 2016

[Dettie]

Citaat van de dag


En dan strooi ik heus wel zout voor je voeten.
Wat heeft het nu voor zin om zo maar
dood te willen gaan als ik er toch ook nog ben?


Ted van Lieshout
Fragment uit gedicht: Zeventig jaar verschil
Bundel: Och ik elleboog me er wel doorheen

[Dettie]

Gisteren een drukke dag gehad o.a. met de nieuwe site dus geen nieuw themaboek geplaatst.

[Dettie]

Lees je hand
Sandra Kynes

In onze handen huist de kracht om te veranderen, te helen en te groeien. 'Lees je hand' combineert energiewerk met inzichten ontleend aan de handlijnkunde, reiki, de kracht van de elementen in traditionele Chinese healingmethoden, mudra's, meditatie en de chakraleer. Door je intentie te concentreren en via je handen je energie te richten, kun je je zelfinzicht vergroten en positieve veranderingen teweegbrengen om zodoende een gelukkiger en gezonder leven te leiden. Sandra Kynes is auteur, yogalerares, massagetherapeut en reikimeester. Ze woont en werkt in Amerika.


Recensie
In het eerste gedeelte van het boek worden de vorm, structuur en flexibiliteit van de hand gekoppeld aan de elementen. Daarna gebeurt dat met de palm van de hand, waarna het basistemperament en de kwetsbare punten kunnen worden bepaald. Daarna zijn de heuvels van de hand aan de beurt; deze worden onder andere aan bijbehorende planeten verbonden. Vervolgens komen de vingers aan de beurt. Daarna volgen de hoofdlijnen en de bijlijnen.
Zodra de lezer de eigen handen in kaart heeft gebracht, kan worden begonnen met het oefenen om (naar aanleiding van de gevonden zwakke aspecten) de energie van de handen bij te stellen. Bijvoorbeeld door het activeren van de handchakra's, meditaties en het maken van mudra's (rituele gebaren).
De tekst is voorzien van heldere zwart-wittekeningen en schema's. Aan het einde van het boek zijn eindnoten, een literatuurlijst (volledig Engelstalig) en een register opgenomen. Een fijn boek, ook geschikt voor mensen die al kennis hebben van handlezen, omdat de auteur zo'n bijzondere combinatie met andere disciplines heeft gemaakt.
F. van Soelen


ISBN 9789401301077 | Paperback | 242 pagina's | Altamira | augustus 2013

[Dettie]

Citaat van de dag


De hand is een sieraad,
De hand kan zien en denken en verhalen,
En op het doek soms bevende vertalen,
Wat in de mensenziel geschilderd staat.


Abraham van Collem
Nederlands communistisch dichter 1858-1933

[Dettie]

Australië op blote voeten
Marlo Morgan

Marlo Morgan krijgt de unieke kans om een buitengewone reis te maken, waarmee een levenslange wens in vervulling gaat. Ze gaat in op wat een onschuldige uitnodiging voor een feestlunch lijkt te zijn, maar wat uitmondt in een trektocht van drie maanden op blote voeten door het meest ontoegankelijke deel van Australië.

Met een groep van zo’n zestig aboriginals gaat Marlo op walkabout, een trektocht zonder een van tevoren vastgesteld doel en zonder tijdslimiet. Al haar aardse bezittingen moet ze afgeven. Als bescherming tegen de brandende zon krijgt ze niet meer dan een simpele lap om zich heen. Het eten bestaat voornamelijk uit larven, rupsen en andere insecten. Ondanks haar onervarenheid wordt ze na een paar weken aangewezen als leidster van de groep. Prompt moet de groep, die zonder bagage reist, het dagenlang zonder voedsel of water stellen…

De aboriginals beschouwen zichzelf als oermensen en zien westerlingen als afwijkingen, ‘mutanten’. Marlo ontdekt tijdens de tocht dat deze benaming heel toepasselijk is. Ook begint ze te begrijpen waarom de aboriginals bewust niet in de westerse samenleving willen integreren. Ze krijgt van deze fascinerende en zwijgzame mensen een ontroerende en inspirerende boodschap mee. Voor alle ‘mutanten’…


Recensie
Een Amerikaanse vrouwelijke arts vertrekt naar Australië om daar sociaal-medisch werk te doen. Zij komt daar in contact met de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners van dit continent. Met een groep van zo'n 60 Aboriginals maakt zij een 'walkabout', een trektocht door de 'outback', het woestijnachtige Australische binnenland. Deze trektocht van ongeveer drie maanden heeft geen van te voren vastgesteld doel en vindt plaats onder de meest primitieve omstandigheden. Het meest indringend zijn de insekten die de mensen daar geweldig kunnen belagen. Interessant is de beschrijving van haar contact met deze mensen die in zo'n extreme situatie leven. Haar reisverhaal is boeiend beschreven, vanaf haar vertrek uit Amerika tot aan haar terugkomst vanuit de 'outback' in de Australische samenleving. Zij is een scherp observator, zowel van de samenleving van de Aboriginals als die van de verschillen tussen de Amerikaanse en Australische maatschappij. Al met al is het een bijzonder reisverhaal geworden.
(Biblion recensie, Dr. J. Kroes.)


ISBN 9789400504943 | Paperback | 200 pagina's | Lev. | juni 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

Lente

Dat je weer met je blote voeten op een naaktslak kan trappen

Loesje

[Dettie]

Op gespannen voet
Tsitsi Dangarembga

Op gespannen voet is de eerste Engelstalige roman geschreven voor een Zimbabweaanse vrouw. Tsitsi Dangarembra (1959) won er in 1989 meteen de prestigieuze Commonwealth-prijs mee. ‘Er zijn veel fantastische Afrikaanse romans door mannen geschreven. Op gespannen voet is dé door een vrouw geschreven roman waarop we gewacht hebben. Een heel goed boek waarvan ik zeker ben dat het een klassieker wordt.’ (Doris Lessing)

Op gespannen voet speelt zich af in de jaren zestig, twintig jaar voor de onafhankelijkheid, toen Zimbabwe nog als Rhodesië op de wereldkaart stond. Het boek verbeeldt op ontroerende wijze de ervaring van ‘tussen twee werelden’ te moeten leven vanuit het wisselend perspectief van vier vrouwen: Tambudzai en haar moeder, die vanuit een lokale, dorpse achtergrond greep proberen te krijgen op zichzelf en de veranderende omgeving, en Nyasha en haar moeder, die vanuit een geschoold, verwestelijkt milieu uiteindelijk hun antwoord zoeken op dezelfde levensvragen. Door hun groeiende vriendschap verdiept zich hun inzicht in de maatschappelijke problematiek van hun land, in de positie van de vrouw, en in zichzelf.

Recensie
In deze sterke psychologische roman, in 1989 bekroond met de Commonwealth-prijs, brengt de 34-jarige schrijfster uit Zimbabwe de stroomversnelling in beeld die haar land in de jaren '60 doormaakte. Het hele gebeuren wordt verteld via de lotgevallen van vier vrouwen: een plattelandsvrouw die de vernieuwingen met argusogen volgt, haar dochter Tambudzai die kost wat kost vooruit wil en naar een westerse school gaat, hun nichtje Nyasha die in Groot-Brittannië opgroeide en niet meer kan aarden in Zimbabwe en Nyasha's moeder, verwesterd, geschoold, maar op haar manier slachtoffer van haar omgeving.

Prachtig weeft de schrijfster tussen deze vier figuren een netwerk van relaties uit, opposities en overeenkomsten, ambivalent, rijk geschakeerd, een schitterend antwoord op het westerse stereotiepe beeld van dé Afrikaanse vrouw. Het verhaal heeft een universele dimensie en kan een brede lezersgroep boeien. De schrijfster hanteert een krachtige, beeldende stijl en de compositie is heel doordacht. Met een informatief nawoord dat het werk in een verklarende context plaatst.
(Biblion recensie, Marita de Sterck.)

ISBN 9789062653652 | Paperback | 258 pagina's | Uitgeverij In de Knipscheer | juni 2002

[Dettie]

Citaat van de dag


Te morgen komt uw stem mij groeten,
Ik tel vijf tenen aan uw voeten.
Gegroet, wij zullen verder moeten.


Han G. Hoekstra Nederlands dichter (1906-1988)
Fragment Uit: Ochtendgroet aan de liefste vreemde

[Dettie]

Aan de voet van de Eenzame Hoogte
Don Winslow


Neal Carey, de getalenteerde zoon van een verslaafd hoertje en een vader die voornamelijk schittert door afwezigheid, begon zijn briljante carrière op jonge leeftijd als zelfstandig zakkenroller in New York City. Totdat zijn uitzonderlijke talenten werden opgemerkt. Nu is Neal in dienst van Vrienden van de Familie, een organisatie die erin is gespecialiseerd vermiste personen weer thuis te brengen. Al dan niet tegen hun zin...


Aan Neals gedwongen verblijf in een afgelegen Chinees klooster komt abrupt een einde als Joe Graham, zijn eenarmige mentor, hem een bezoekje brengt. Graham heeft goed en slecht nieuws: Vrienden van de Familie hebben hem vrijgekocht, maar voor hij de draad van zijn eigen leven weer mag oppakken, moet hij nog even een klusje opknappen. Een klein klusje. Met ongeveer net zoveel keus als enthousiasme - weinig - volgt Neal Graham naar Californië, op zoek naar de tweejarige Cody McCall, die ontvoerd is. Het spoor naar de kleine Cody leidt van de Filmstudio's in Hollywood naar de wildernis van Nevada, waar Neal een groep in en in slechte blanke racisten moet infiltreren. Gedurende de zoektocht naar kleine Cody leert Neal meer dan hem lief is over de menselijke aard...


Recensie
Neal Carey, die na een mislukte operatie als undercover gedwongen in een Chinees klooster verblijft, wordt opgehaald om een vermiste kleuter te redden. De kleuter is door zijn vader ontvoerd naar een afgelegen, idyllische vallei, daartoe aangezet door een religieuze, rechtsradicale sekte. Carey vindt uiteindelijk zowel het kind als de rust waarnaar hij altijd verlangde. Het boek dat de speurtocht en de zoektocht van de hoofdpersoon weergeeft, is aardig geschreven.


Het verhaal is spannend, de plot is niet slecht - al wordt er wel heel veel onwaarschijnlijks verricht - maar vooral de stijl waarin het geschreven is, is heel erg aangenaam. Het is humoristisch, met een milde ironie die niet verveelt, omdat deze niet al te dik er boven op wordt gezet. Wellicht dat het einde al te romantisch is, maar waar deze boeken vaak verzanden in een teveel aan ingrediënten tegen een krampachtige leukheid, is de schrijver erin geslaagd zich in beide opzichten in te tomen. Met als resultaat een onderhoudend, vlot geschreven boek. Kleine druk.
(Biblion recensie, Drs. W.A. Fasel.)


ISBN 9044926748 | Paperback | 286 pagina's | Bruna Zwarte beertjes | 1997
Vertaald door door Martin Jansen in de Wal

[Dettie]

Citaat van de dag


Als ik een bal aan de voet heb die ik wil afspelen, dan moet ik rekening houden met mijn bewaker, de wind, het gras, de snelheid waarmee de spelers lopen. Wij berekenen de kracht waarmee je moet schoppen en de richting waarin in ééntiende seconde. Een computer doet daar twee minuten over!


Johan Cruijff
Nederlands voetballer en coach 1947-2016

[Dettie]

Voet bij stuk
Joseph Pearce

Feest bij Opperman & Winterberg, topuitgevers van literatuur: Emma Kranenburg, secretaresse en manusje-van-alles, heeft beslag gelegd op een manuscript dat de wereld van het boek op haar grondvesten zal doen trillen.
Dan slaat het noodlot toe. De uitgever overlijdt, de nieuwe baas heeft een totaal andere visie op de toekomst. Bovendien bewaart het pas ontdekte meesterwerk een groot geheim. Wanneer Emma het ook nog met de auteur aan de stok krijgt, beseft ze dat ze met de ernstigste crisis uit de geschiedenis van de uitgeverij wordt geconfronteerd. Drastische maatregelen dringen zich op.


In deze satire richt Joseph Pearce zijn pijlen op al wie beweert de letteren een warm hart toe te dragen. Waarom spelen bedrijfsmanagers voor uitgever? Wat zijn de gevolgen van een hype? Zien lezers het onderscheid tussen kwaliteit en knoeiwerk? Is er wel een winnaar in de oorlog tussen commerciële belangen en de hooggestemde idealen van de letterarbeider?


Recensie
De literaire uitgeverij Opperman & Winterberg, afkorting O&W, bestaat al een eeuw en heeft een serieuze reputatie. Maar dat verandert na het wegvallen van de bevlogen directeur, die wordt opgevolgd door een commercieel ingestelde vrouw die in de uitvoering van haar taak niet gehinderd wordt door enige kennis van zaken of zelfs interesse in literatuur. Ze voert een waar terreurbewind en de sfeer holt achteruit, evenals de reputatie van de uitgeverij. Emma, de assistente van de oud-directeur, probeert desondanks de kwaliteit te waarborgen. De ontdekking van een geweldig manuscript zorgt voor een omwenteling.


De sinds 1999 fictie publicerende Vlaamse auteur en journalist (1951) van 'De Morgen' steekt in deze grappige roman de draak met de literaire wereld. Het door hem geschetste beeld ontstijgt echter het soms navelstaarderige literaire circuit doordat dit verhaal tevens zeer herkenbaar zal zijn voor lezers die werkzaam zijn in andere door ‘vermanaging’ geteisterde sectoren. Dit maakt het tot een geslaagde satire.
L.W. Zandberg


ISBN 9789460013171 | Paperback | 191 pagina's | Uitgeverij Vrijdag | april 2015

[Dettie]

Hè weer het citaat vergeten, sorry.

Dettie

[Renate]

Klinkt als een interessant boek. Zal het op m'n lijstje zetten. Ik kan eindelijk weer naar de bibliotheek, dus hopen dat men dit boek heeft.

[berdine]

Lijkt mij ook een leuk boek. Onze bieb heeft het wel.

[Dettie]

Wat grappig, ik heb het boek vanochtend besteld voor 5 euro (+ 1,95 bezorgkosten) Het leek mij ook zo'n mooi boek.

Dettie

[berdine]

Nou dan zou het zomaar een samenleesboek kunnen worden!

[Renate]

De bibliotheek heeft en volgende week kan ik er weer naar toe.
Voorlopig een boek om in bed te lezen.
Daar is m'n bespreekboek niet geschikt voor, hoewel ik daar wel echt van aan het genieten ben.

[Dettie]

Dear een seigneur zijn handen wast
Een verhaal uit de bundel Kwetsuur
Anna Enquist


De schrijfster Helene Lievaert belandt na een merkwaardig verlopen literaire avond in Delft in een vreemd bed en na een gepassioneerde nacht toont haar mysterieuze minnaar haar een zorgvuldig bewaard object. Het blijkt te gaan om een verdwenen schilderij van Vermeer, getiteld Daer een seigneur zijn handen wast. Naderhand komt ze tot de ontdekking dat ook van de minnaar moet worden vastgesteld wat altijd over het schilderij beweerd is: écht bestaan maar toch verdwenen. En wat zegt zijn verdwijning intussen over de realiteit van Vermeers schilderij?


Wat steeds weer opvalt in het werk van Anna Enquist is dat de personages die daarin optreden zich, in een poging houvast te krijgen, mythische vormen van het ongrijpbare en het onbegrijpelijke dat hun overkomt. Niet zelden mondt die poging uit in een verbeten strijd tegen de elementen. In de tien verhalen waaruit De kwetsuur bestaat, is dat vaak niet anders. De verhalen waarmee de bundel opent (het historische relaas van een rampzalig eindigende visvangst) en afsluit (een niet minder rampzalig verlopend boottochtje op het Ijsselmeer) zijn daar fraaie voorbeelden van.


De kwetsuur is een verzameling verhalen die onmiskenbaar het stempel Anna Enquist dragen. Ze toont zich op haar best in deze bundel: de vertelster die schijnbaar moeiteloos en in messcherpe lijnen een intrige kan neerzetten die raakt, emotioneert en beklijft.


ISBN 9789029590150 | Paperback | 42 pagina's | De Arbeiderspers | 17 juli 2013

[Dettie]

Citaat van de dag


Een lui mens is als een steen die in de modder ligt: wie hem opneemt moet de handen wassen.


Jozua Ben Sirach
Joods geleerde 2e eeuw vC

[Dettie]

Ik voel een voet
Maranke Rinck en Martijn van der Linden


Na het prachtige Het prinsenkind en Meisjes om te zoenen, verrassen Maranke Rinck en Martijn van der Linden opnieuw met een adembenemend prentenboek.

Vijf dieren slapen 's nachts in een hangmat. Het is pikdonker. Plotseling hoort de schildpad iets. Wat zou dat zijn? Van schrik vallen ze uit de hangmat. Eén voor één gaan ze op onderzoek uit.

In originele en pakkende dialogen vertelt Maranke Rinck deze klassieke soefilegende. In een andere stijl, maar zeker zo sprankelend en bijzonder als in Het prinsenkind en Meisjes om te zoenen, wekt Martijn van der Linden ook in dit boek de dieren tot leven en geeft ze een totaal eigen karakter. De heldere kleuren steken prachtig af tegen het zwart van de nacht. Het schild van de schildpad, de veren van de vogel, de sik van het bokje: ze zijn zo fantasierijk en gedetailleerd geschilderd dat je de dieren zou willen aanraken om de textuur te voelen.

(Oorspronkelijk gemaakt als tactiel boek voor blinden en slechtzienden, maar ook uitgegeven als regulier prentenboek.)


Recensie
Oblong formaat prentenboek waarin het verhaal wordt verteld van een nachtelijke voeltocht.

Schildpad, Vleermuis, Octopus, Vogel en Bok slapen in een hangmat hoog boven de grond. Het is nacht, er is geen maan. Opeens hoort Schildpad iets. Wanneer de dieren op onderzoek uitgaan naar het aanwezige wezen voelt Schildpad een voet. Vleermuis voelt een vleugel en Octopus voelt een tentakel. Vogel voelt een snavel en Bok voelt tot zijn verrassing een sik. Zal zich in in het donkere veld een Schild-Muis-Octo-Vogel-Bok bevinden?

Dit schitterende verhaal wordt verteld en verbeeld in frisse, spannende taal, aan de hand van een humoristische, wit gedrukte tekst, die veel dialoog, herhaling en verwondering kent.
De magnifieke illustraties vormen het perfecte decor bij deze vertelling: geschilderde veelkleurigheid tegen een nachtzwarte achtergrond. De dieren spreken enorm tot de verbeelding en hun expressieve levendigheid slaat over op de beleving van de kijk-lezer. Een uitgave om voor te lezen, nog eens voor te lezen, over te vertellen, de aandacht te vestigen op het onbekende, van te genieten in verbondenheid. Dit duo heeft eerder 'Het prinsenkind' en 'Meisjes om te zoenen' gemaakt. Vanaf ca. 4 jaar.
Mart Seerden

ISBN 9789047700265 | Hardcover | 40 pagina's | Lemniscaat | februari 2008
leeftijd 4+

[Dettie]

Citaat van de dag


De voet voelt de voet als het de grond voelt.


Boeddha
Spirituele leider, geboren als Siddhartha Gautama ca. 450 vC. - ca. 370 vC.

[Dettie]

Voet op vrome bodem
vier seizoenen te gast in een abdij
Thera Coppens


De behoefte aan spiritualiteit groeit en de stroom van bezoekers aan de gastenverblijven van kloosters neemt jaarlijks toe. Wat zoeken de mensen in een sobere abdij tussen zwijgzame kloosterlingen?
Thera Coppens besluit in de zomer voor het eerst enkele dagen door te brengen achter de muren van een trappistinnenabdij. Stilte en meditatie wisselt ze af met gesprekken waarin de zusters helder over hun geloof en roeping vertellen. 'Als je veel zwijgt leer je beter spreken,' zegt een van hen. De schrijfster keert nieuwsgierig terug: in de herfst, in de winter en in de lente. Haar verslag wordt persoonlijker en emotioneel; ze maakt zich los van roomse jeugdherinneringen en stelt de grote levensvragen aan de orde over liefde, dood, het kwaad en de zin van het lijden. Na een bezoek aan een trappistin die als kluizenares in afzondering leeft, concludeert ze: 'Ik ben op de schouder getikt door een wonder dat heel gewoon is.'


Recensie
De auteur, onder meer bekend door haar historische werken, proefde gedurende vier afzonderlijke seizoenen van de gastvrijheid in de Onze-Lieve-Vrouw van Koningsoord-abdij in het Noord-Brabantse Berkel-Enschot. Als groepsbegeleidster was ze eerder in dit trappistinnenklooster, maar steeds gedurende slechts enkele uren. Die korte bezoeken deden de wens naar een langer verblijf groeien. Zo kon ze gemakkelijker de voornaamste elementen uit de geschiedenis van het kloosterleven noteren, speciaal van de benedictijnse traditie, en - zover het een gast gegeven is - intensiever meeleven met het dag- en nachtritme van de slotzusters.

In haar verslag legt ze een openhartig verband tussen haar individuele ervaringen en levensbeschouwelijke inzichten en die van de zusters met wie ze indringende gesprekken voerde, met name over ieders eigen roepingsgeschiedenis. Tijdens deze ontmoetingen raakten ze belangrijke thema's aan als leven en dood, liefde en kwaad, haast en stilte, pijn en twijfel, gebed en troost. Speciaal vanwege de combinatie van persoonlijke opvattingen met zusterlijke getuigenissen kan dit boek een spirituele spiegel voorhouden. Korte literatuurlijst.
(Biblion recensie, Ton Smits)

ISBN 9789068017557 | Hardcover | 191 pagina's | De Prom | juli 2004