Thema februari 2017 - WERK in uitvoering

[Dettie]

Citaat van de dag

We hebben in Nederland een extreem gebrek aan respect voor ondernemers, waardoor er geen nieuwe banen meer komen.

Van de Haterd
Uit: Hoe ik denk/Respect voor de ondernemer, zie hele artikel
http://vandehaterd.nl/hoe-ik-denk/respe ... ndernemer/

[Renate]

Daar ben ik het niet mee eens.

[berdine]

Nou Dettie, de quotes roepen deze week nogal wat tegenstand op, haha!
Ik weet niet wat ik van deze quote moet denken. Ik heb geen idee of we geen respect hebben voor ondernemers en om daar de conclusie uit te trekken dat er daarom geen banen meer komen? Volgens mij komen er geen banen omdat het de ondernemers moeilijk wordt gemaakt door allerlei regels die de politiek bedenkt.

[Dettie]

*grijns* Het was een zin uit een artikel van de schrijver van het themaboek.
Daarom had ik al de link naar het hele artikel erbij gegeven, daarin wordt de uitspraak genuanceerd.
En dan nog kun je het er niet mee eens zijn

Dettie

[Dettie]

Het bureau
J.J. Voskuil

Het Bureau is een romancyclus in zeven delen en ongeveer vijfduizend bladzijden van de Nederlandse auteur J.J. Voskuil, en beschrijft minutieus de dagelijkse gang van zaken op een bureau dat gebaseerd is op het Meertens Instituut en de voorloper daarvan, waar de auteur tussen 1957 en 1987 werkte. Het eerste deel van Het Bureau verscheen in 1996, het laatste in het jaar 2000. Met het verschijnen van Het Bureau ontstond er een kleine rage in literair Nederland. De romancyclus werd wel betiteld als een 'soap voor intellectuelen' en er werd gesproken van 'Voskuilgekte'.


Delen

Deel 1: Meneer Beerta (1996)
Deel 2: Vuile handen (1996)
Deel 3: Plankton (1997)
Deel 4: Het A.P. Beerta Instituut (1998)
Deel 5: En ook weemoedigheid (1999)
Deel 6: Afgang (2000)
Deel 7: De dood van Maarten Koning (2000)

Achtergrond
Maarten Koning is de hoofdpersoon van deze ruim vijfduizend bladzijden tellende cyclus. De lezer volgt hem op zijn dagelijkse gang naar zijn werkplek: een bureau waar onderzoek wordt verricht naar Dialectologie, Volkskunde en Naamkunde. Tot in detail worden alle belevenissen en sociale contacten van Maarten Koning op zijn werkplaats beschreven. Het beslaat de periode 1957-1987.


De cyclus is zeer sterk autobiografisch, en alle personages die erin voorkomen zijn geënt op werkelijk bestaande personen. En ook Het Bureau is niet verzonnen, maar gebaseerd op het Meertens Instituut in Amsterdam. Rob Rentenaar (Koos Rentjes in Het Bureau) publiceerde een Wie is wie? naar aanleiding van Het Bureau, waarin de fictieve namen, zoals ze in Voskuils werk naar voren komen, naast de echte namen zijn geplaatst. De lijst is deels terug te vinden op Lijst van personages uit Het Bureau.


De 7 delen van het Bureau zijn allemaal nog los te koop. De cassette zoals afgebeeld is alleen tweedehands verkrijgbaar.


ISBN 9789028240018 | Paperback/Hardcover | Van Oorschot

[Dettie]

Citaat van de dag


Het Bureau begint in 1957 met de volgende regels:

‘“Dag meneer Beerta,” zei hij.
Meneer Beerta was in de halfgeopende deur blijven staan en keek hem strak aan, alsof ze ongelegen kwamen. Toen spitste hij zijn lippen en knikte kort. “Dag Maarten.” Hij knipoogde, een zenuwtrek.
“Dit is Nicolien,”, zei Maarten.’

Dit is de entree van Maarten Koning, die in gezelschap van zijn vrouw Nicolien een bezoek brengt aan de heer Beerta, de directeur van een wetenschappelijk instituut, aangeduid als het Bureau. Beerta zal Maarten een betrekking aanbieden op de afdeling Volkscultuur, die hij accepteert, omdat hij in zijn onderhoud moet voorzien.

[Renate]

M'n vader heeft de hele serie gelezen, iets waar hij nu niets meer voor zou voelen.

Mij heeft het nooit echt getrokken.

[Dettie]

Ik vond de Bureuaboeken geweldig! Ik keek reikhalzend uit naar het volgende deel en vond het echt jammer dat het laatste deel verscheen.
Voskuil wist fantastisch die specifieke sfeer op een kantoor weer te geven met al die persoonlijkheden en het gekissebis maar ook het meeleven etc.
Zou ze zo opnieuw gaan lezen als ik er tijd en gelegenheid voor had.

Dettie

[Renate]

Ik vond het eerlijk gezegd te veel gezeur over niets. Mensen die zich druk maken over de vraag of een kerstboom wel kan in een atheïstisch huishouden en of het wel socialistisch is om je best te doen, nee bedankt.

[Renate]

Ik denk dat de datum onder het citaat van vandaag niet klopt.

[berdine]

Nee, lijkt mij ook niet, grijns...

[Dettie]

Het werk
1941-1943
Etty Hillesum


De dagboeken en brieven van de joodse Etty Hillesum werden aanvankelijk geschreven midden in bezet Amsterdam. Zittend voor het raam van haar kamer aan het Museumplein schreef zij een indrukwekkend, bezield en universeel werk. Met haar intelligente en sensitieve geest ontworstelde zij zich aan de machten die uit waren op de ondergang van haar en haar joodse medemensen. Zij wist zich in haar schrijven als het ware te verheffen boven de terreur die zich overal om haar heen voltrok.
Wanneer Etty ten slotte in kamp Westerbork terechtkomt, waar ze wordt geconfronteerd met het ontzaglijke leed van de transporten die elke week naar het oosten vertrekken, weet zij nog eens te meer gestalte te geven aan haar radicale ethiek en bewogenheid met anderen. Haar aantekeningen en brieven uit deze periode getuigen van een sterke persoonlijke ontwikkeling en een subliem literair talent.


Deze nieuwe monumentale uitgave van al haar werk is verbeterd, aangevuld en vermeerderd met een aantal nieuw gevonden documenten en staat onder redactie van K.A.D. Smelik, die leiding geeft van het Etty Hillesum Onderzoekscentrum. Het werk is een must voor iedereen die ooit Het verstoorde leven las, dat in 1981 verscheen en sindsdien over de hele wereld is vertaald en gelezen.


ISBN 9789460035753 | Hardcover | 876 pagina's | Uitgeverij Balans | september 2012

[Dettie]

Citaat van de dag

Soms is het me of er in me een grote werkplaats is, waar hard gewerkt wordt, gehamerd en god-weet-wat.

Etty Hillesum
10 juni 1942

[Dettie]

Werken voor de vijand
Arend van Dam


Hoog in de lucht naderde een groep jachtvliegtuigen. Albert verstijfde. Hij zat hier toch wel veilig, in de cabine van zijn vrachtwagen? Hij keek naar de wagens voor hem. Die stopten plotseling. De chauffeurs sprongen een voor een uit hun cabines en lieten zich in de greppels langs de kant van de weg vallen. Albert bleef zitten. Hij omklemde zijn stuur…

Albert droomt ervan om vrachtwagenchauffeur te worden. Die droom komt uit, maar op een heel andere manier dan hij had gehoopt. Net als 500.000 andere jongens en mannen wordt hij gedwongen in Duitsland te gaan werken. Voor de vijand.


ISBN 9789025855390 | Hardcover | 144 pagina's | Uitgeverij Leopold | november 2009

[Dettie]

Citaat van de dag

Sinds we over al die vrije tijd zijn gaan beschikken, moeten we in die vrije tijd hard werken om onze hobby's te kunnen betalen.

Louis Paul Boon
Vlaams schrijver en journalist 1912-1979

[Dettie]

Werk en werktuigen van de kunstsmid
Otto Schmirler


De wijd en zijd bekende Weense kunstsmid heeft zijn eerst praktische handboek uitgegeven. Het gaat over het gereedschap van de kunstsmid zoals het in de praktijk wordt toegepast. Aambeeld, hamers, smeedtangen en smidse worden uitvoerig behandeld. Vele verschillende werkmethodes worden in detail verklaard en beschreven: het breeduit smeden, het puntsmeden, het innemen, het stuiken, het rondkepen, het torsen, het kloven, het afhakken, het scherp-omzetten, het matrijzen, het vuurwellen.

Recensie
Met behulp van vele prachtige aquarellen en zwart-witte foto's met duidelijke afbeeldingen van gereedschap en werk weet Otto Schmirler de leek, de beginnende smid, de hobbyist uitstekend te informeren over de toegepaste technieken op het gebied van kunstsmeden. Het gereedschap en smidswerk zijn ruimtelijk en stap voor stap weergegeven. De schrijver geeft tekst en uitleg bij de verschillende werkmethodes. Het belangrijkste motief van Otto Schmirler om dit boek te schrijven is het verbreiden van de vakkennis ten behoeve van het kunstambacht.
Het boek ziet er zeer fraai en overzichtelijk uit en is heel goed hanteerbaar.
(Biblion recensie, J.M. van der Voet-Gall.)


ISBN 9789053413067 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Leopold | mei 1999
Vertaald door S. Cronemeyer Csoma A. le Hir Henri P. Groningen

[Dettie]

Citaat van de dag

De maatschappij bepaalt zeker het denken der mensen, maar omgekeerd ook het denken der maatschappij, werktuigen zijn resultaten van uitvindingen van ingenieurs.

Herman Gorter
Nederlands dichter

[Dettie]

De verzamelde werken van T.S. Spivet
Reif Larsen


Tecumseh Spreeuw Spivet komt uit een wonderlijke familie: zijn vader is een nuchtere boer, zijn moeder een excentrieke bioloog op zoek naar een zeldzame mestkever en zus Gracie doet het huishouden. Er was nog een broertje, Layton, maar die is omgekomen bij een schietexperiment.


T.S. Spivet heeft een geniaal tekentalent en maakt natuurhistorische tekeningen voor het tijdschrift van Smithsonian Institute in Washington. Als ze hem een prijs toekennen - ze weten niet dat hij slechts twaalf jaar is - besluit T.S. alleen naar Washington af te reizen. Het spannende verslag van zijn krankzinnige avontuur met behulpzame hobo's en geheime genootschappen noteert hij in zijn tekenblok. Als hij ten slotte aankomt, loopt alles anders dan hij had gedacht.


ISBN 9789046816226 | Hardcover (filmeditie) | 392 pagina's | Nieuw Amsterdam | 23 oktober 2013
Vertaald door Nick Miedema, Harm Damsma

[Dettie]

Citaat van de dag

Boeken: literaire werken die de kinderen aangenaam bezig hielden voordat de televisie was uitgevonden

Joyce Armor
schrijfster

[Dettie]

De werken van Gaia
30 jaar op de bres voor dieren en hun rechten
Michel Vandenbosch


Time flies: al 30 jaar ijvert Michel Vandenbosch onvermoeibaar voor een diervriendelijkere wereld, 23 jaar daarvan als voorzitter van Gaia. Dat levert een enorme schat aan (soms dramatische, soms plezante) verhalen op. Soms verwenst, maar meestal toegejuicht laten Vandenbosch en Gaia niemand onberoerd.


In dit boek blikt hij uitgebreid terug en ontleedt hij zijn strijd in 12 werken: over nertsen en wilde dieren, over het dumpen van katten en honden
en het verwaarlozen van paarden, over ganzenlever en kippenbatterijen...
Maar hij blikt ook vooruit, naar wat er nog allemaal gedaan moet worden voor de dieren.


ISBN 9789089315588 | Hardcover (filmeditie) | 272 pagina's | Borgerhoff & Lamberigts | oktober 2015
Vertaald door Nick Miedema, Harm Damsma

[Dettie]

Citaat van de dag

Het begin is het belangrijkste deel van het werk

Plato
Grieks filosoof en schrijver

[Dettie]

De man die werk vond
Herman Brusselmans


Louis Tinner is eenzaam. Angstig beweegt hij zich door de bibliotheek waar hij werkt. Hij verlangt naar mooie vrouwen die goede boeken lezen en kijkt uit naar de komst van het koffiemeisje. Hij hoopt op boeiende gesprekken met literatuurkenners en wil ooit eens Brussel bewonderen, badend in zonneschijn. Maar het regent. De bibliothecaris doet niets. Hij is bang, en terecht.
De man die werk vond van Herman Brusselmans is een sterk humoristische roman over verveling, en wordt algemeen beschouwd als een moderne klassieker.

Recensie
Deze roman uit 1985 van de Vlaamse schrijver (1957) wordt gezien als een van zijn beste. Een Belgische bibliothecaris verveelt zich in zijn Boekenpaleis. Dat is in het kort de inhoud van dit boek, dat wel aan "De Avonden" doet denken door de oubolligheid van de gedachten die de hoofdpersoon over "de mens" noteert. Werken, als bibliothecaris of wat dan ook, is er niet bij: de leegte regeert, afgezien van het uitscheuren van bladzijden uit boeken en voortdurend toiletbezoek.

De enige rode draad is het rode draadje dat hij aantreft in een fluim die hij uit verveling op de bibliotheekvloer spuugt en die allerlei vermakelijke gedachten over ziekte en dood oplevert. Om daaraan te ontkomen neemt hij nog maar eens een sigaret of drinkt een stiekem "binnengevoerd" flesje pils.

De toekomst van het Belgische boekwezen ziet er somber uit bij Brusselmans, maar door de uitvergroting van al dit leed is het toch een leuk boek geworden, zeker voor mensen die van sick jokes houden. Een heerlijk boek.
Paperback; vrij kleine druk.
Redactie Biblion


ISBN 9789044616828 | Hardcover (filmeditie) | 152 pagina's | Prometheus | juni 2010

[Dettie]

Citaat van de dag

Een oogziekte zal me hier nooit weg helpen, dacht Louis. Hij stak op. Maar wil ik hier wel buiten? Is dit ondanks alles niet mijn eigen eiland? Weigeren mijn ogen niet ziek te worden omdat ze deze met boeken bepleisterde muren iedere dag weer wensen te aanschouwen?
Hij grinnikte.
Maar de twijfel groeide opnieuw toen hij een boek ter hand nam en de kaft bekeek tot de letters daarop onleesbaar werden. Louis’ ogen begonnen te tranen.
Ordinair huilen, dacht hij, ook hiervan worden de ogen niet ziek. Ik heb waarlijk een goeie dag en de uren die resten zijn niet te tellen.
Hij droogde zijn tranen en ging door het venster kijken.

Herman Brusselmans
Uit: De man die werk vond

[Dettie]

De kamer
Jonas Karlsson


De eerste keer dat ik de kamer binnenging, draaide ik me vrijwel meteen weer om. Ik moest eigenlijk naar het toilet, maar ik nam de verkeerde deur. Een vleug bedompte lucht sloeg me tegemoet toen ik de deur opendeed, maar ik kan me niet herinneren dat ik daar bijzondere aandacht aan schonk. Het was me nog niet opgevallen dat er in dat gangetje bij de lift nog iets anders was dan de toiletten. O, dacht ik. Een kamertje.
Ik deed de deur open en dicht. Meer niet.

Recensie
Duizendpoot Jonas Karlsson schreef met De kamer zijn romandebuut – eigenlijk is het vanwege de geringe afmetingen eerder als een novelle te beschouwen. Eerder schreef de Zweedse acteur en toneelschrijver al korte verhalen, dit keer schreef hij nog wat langer door. De kamer is een droge en humoristische beschouwing over een ambtenaar die op een dag iets bijzonders in het gebouw waar hij werkt tegenkomt: een kamertje [...]

Een rustig kamertje, net naast de wc’s, waar hij zich geregeld even terugtrekt. Daar geniet hij van de orde en regelmaat, alles is er perfect geordend. “Het zag er een beetje kunstmatig neergezet uit. Planmatig. Alsof het kantoortje op iemand wachtte.” Op een gegeven moment eigent hij zich een klusje toe, en hij blijkt er in uit te blinken. Maar dat lukt hem alleen als hij zijn werkzaamheden in het kamertje verricht. En zo wordt het kamertje een bron van conflict tussen hem en zijn collega’s, zo erg zelfs dat die hem naar een psychiater doorverwijzen.

De kamer is een wat absurdistische roman, die je mede dankzij de vlotte schrijfstijl binnen de kortste keren hebt uitgelezen. Jonas Karlsson schept een eigenaardige sfeer, die soms bevreemdt en soms grappig uitpakt. De gedachtes van de narcistische Björn zijn vanuit zijn oogpunt bezien logisch, de reacties van zijn collega’s al net zo. De kamer is Voskuils Het Bureau ‘on steroids‘, The office in het kort. Wat het boek aan diepgang mist, maakt Karlsson ruimschoots goed met zijn talent om een memorabel en op sommige punten herkenbaar personage in enkele pennenstreken neer te zetten.

Bron: http://mustreads.nl/recensie-de-kamer-jonas-karlsson/

ISBN 9789056724962 | Paperback | 128 pagina's | Bruna Uitgevers| 9789056724962

[Dettie]

Citaat van de dag

Als je de beperkingen kent, kun je daarbinnen onbeperkt te werk gaan.

Jules Deelder
Nederlands dichter en schrijver