Thema september 2016 - LEVEN en lezen

[Dettie]

Het verstoorde leven
Etty Hillesum


De overweldigende aandacht voor wat Hillesum in de jaren 1941 en 1942 schreef, gaf het boek vleugels. Kunstenaars, musici, scenarioschrijvers, en theatermakers lieten zich door haar werk inspireren. Het werd over de hele wereld vertaald en gelezen, en bracht een stroom reacties op gang die voortduurt tot op de dag van vandaag.
Waarom? Etty Hillesum wordt herkend als een vrouw die het barbarendom het hoofd bood, zonder zelf in wanhoop en haat ten onder te gaan.


Ten onder gaan dééd ze, op 30 november 1943, in Auschwitz. Maar de stem die klinkt uit haar dagboeken, de liefde, haar onverwoestbaar geloof in de menselijke mogelijkheden, haar intens beleden en beleefde vriendschappen, en haar intelligente en sensitieve geest hebben veertig, vijftig, zestig jaar later honderdduizenden lezers bereikt. Het is te danken aan Hillesums literaire begaafdheid dat haar dagboeken en brieven moeiteloos de tijden weten te doorstaan.


Recensie
Een intelligente en gevoelige joodse vrouw van 27 begint in 1941 met serieus zelfonderzoek om klaarheid in zichzelf te vinden en haar religieuze gevoelens vorm te geven. Ze doet hiervan, tot haar deportatie naar Westerbork, verslag in haar dagboek dat ze als haar gesprekspartner beschouwt, tegen de achtergrond van een toenemende isolatie van de joden. Etty Hillesum (1914-1943) was bijzonder begaafd. De absolute eerlijkheid, de rake analyses, de liefde voor de medemens in al zijn/haar zwakheden en de uitstekende stijl maken van dit boek een uniek document. Het dagboek is niet enkel persoonlijk, maar stijgt hier bovenuit en krijgt een algemene zeggingswaarde die vooral vrouwen van Etty's leeftijd zal aangrijpen. Met enkele zwart-witfoto's. Met een nawoord waarin de samensteller onder meer verantwoording aflegt over zijn selectie.
Redactie


ISBN 9789460037269 | Paperback | 272 pagina's | Uitgeverij Balans | januari 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

De ene mens mag de andere nooit tot het middelpunt van z’n leven maken.

Etty Hillesum

[Dettie]

De vele levens van Amory Clay
William Boyd


Amory Clay lijdt in haar jeugd onder de waanzin van haar vader die gebroken uit de Eerste Wereldoorlog terugkeerde. Ze zoekt steun bij haar oom Greville, een societyfotograaf, die bij haar een levenslange passie voor fotografie ontketent. Na een kostschoolopleiding wordt ze de assistent van Greville, met wie ze de Londense beau monde fotografeert.
Haar zoektocht naar liefde en artistieke expressie brengt Amory vervolgens naar het roerige Berlijn van de late jaren twintig, naar New York in de jaren dertig, naar de antifascistenrellen in Londen en, als een van de eerste vrouwelijke oorlogsfotografen, naar Frankrijk in de Tweede Wereldoorlog.
'De vele levens van Amory Clay' is een meeslepend verhaal van een leven dat ten volle wordt geleefd, verluchtigd met 'gevonden' authentieke foto's. Tegelijkertijd heeft Boyd een weids panorama geschapen van een aantal cruciale momenten uit de moderne geschiedenis, opgetekend via de lens van een onvergetelijke vrouw.


Recensie
In de boeken van William Boyd (Schotland, 1952) is levensechtheid van levensbelang. Amory Clay, zijn hoofdpersonage, is door Boyd verzonnen, maar hij doet er alles aan haar zo waarheidsgetrouw te beschrijven. Hij verweeft waargebeurde verhalen van echte mensen, zoals Martha Gellhorn, in zijn verhaal, hij gebruikt dagboeken om de suggestie van waargebeurd te versterken en hij illustreert het verhaal met foto’s, zogenaamd van Amory Clay.
Het verhaal is verdeeld in zes boeken, elk boek een stuk uit haar bruisende leven. Deze worden gescheiden door dagboekfragmenten van de zeventigjarige Amory, die een teruggetrokken bestaan op een Schots eiland leidt. Haar leven loopt parallel met de highlights van de twintigste eeuw: van de roaring twenties in Berlijn tot aan de oorlog in Vietnam. Een overtuigend en liefdevol portret van een geëmancipeerde en bijzondere vrouw.
E.Y.M. Zwanenburg


ISBN 9789025446178| Paperback | 480 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | oktober 2015
vertaald door Jan Fastenau

[Dettie]

Citaat van de dag


“Every life is both ordinary and extraordinary - it is the respective proportion of those two categories that make that life appear interesting or humdrum.”


William Boyd

[Dettie]

We leven in water
Jess Walters

'Grappig omdat het waar is, gruwelijk omdat het waar is, grappig omdat het gruwelijk is.' - New York Times Book Review


"We leven in water" is een verzameling korte verhalen van bestsellerauteur Jess Walter. Verhalen over de loners, losers en desperado's van de maatschappij, die hoopvolle of juist wanhopige dromen koesteren. Hun persoonlijke leed bedekt Walter met een laagje humor, waardoor je onverwacht moet lachen om de schrijnende verhalen. I
n het openingsverhaal beschrijft Walter een vader die na de dood van zijn vrouw aan lager wal is geraakt. Al bedelend vergaart hij genoeg geld om de nieuwste Harry Potter voor zijn zoon te kopen, die verblijft in een streng religieus pleeggezin.
'Jess Walter beweegt zich tussen Kafka en comedy. Hij laat zien wat wij weten en wat wij ons wijsmaken. De ruimte tussen die polen is groot genoeg om ons te laten lachen en schrikken.' - Arjan Peters, de Volkskrant


Recensie
Een bundel verhalen over mannen aan de zelfkant van de maatschappij: kleine criminelen, daklozen, loners en losers. De meeste verhalen spelen in Spokane, Washington – waar de schrijver zelf woont – of daar in de buurt. Het laatste hoofdstuk geeft een beknopte beschrijving van Spokane, een sterk verarmde, middelgrote stad met hoge werkloosheid en armoede. Jess Walter (1965) neemt de lezer mee in de denkwereld van zijn hoofdpersonen, waardoor hun onaangepaste gedrag toch geloofwaardig overkomt. Het zijn stuk voor stuk prachtige miniatuurtjes van menselijk falen en vervlogen idealen.
Walter heeft, naast korte verhalen en novellen, zes romans op zijn naam staan, waarvan er vier in het Nederlands zijn vertaald. Zijn roman ('Beautiful ruins', 2012: 'Schitterende ruïnes') was een New York Times bestseller. In 2006 won hij de Edgar Allan Poe Award met zijn debuutroman 'Citizen Vince' ('De donut man').
Drs. G.A. Ribbink


ISBN 9789460682827 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Marmer | februari 2016
vertaald door Nicolette Hoekmeijer

[Dettie]

Citaat van de dag


Meer dan het verleden interesseert mij de toekomst, want daarin ben ik van plan te leven.


Albert Einstein

[Dettie]

Uit liefde voor het leven
Benoîte Groult


In Uit liefde voor het leven vertelt Benoîte Groult op adembenemende wijze het verhaal van twee krachtige vrouwen die het lef hebben om hun lot in eigen hand te nemen. Marion ontmoet op een dag een woest aantrekkelijke Ier, Brian. Ze stort zich in een gepassioneerde affaire, ook tegen haar eigen verwachtingen in. Haar moeder Alice, ooit voorvechtster op het gebied van de vrouwenemancipatie, heeft zo haar eigen problemen. Ze is in de tachtig, maar weigert zich door haar leeftijd te laten hinderen.


Recensie
Het duurde achttien jaar voor er van Benoîte Groult (1920), na het succesvolle 'Zout op mijn huid'*, een nieuwe roman verscheen. Evenals in haar vorige romans geeft zij volop ruimte aan affaires, het leven van de gegoede stand, het feminisme. Ze doet dit met het inlevingsvermogen waarvan ze ook in haar eerdere boeken blijk gaf.


In dit verhaal geeft ze vorm aan de moderne oudere vrouw Alice die nog volop in het leven staat, meeleeft met haar (klein)kinderen en zich niet afgeschreven wenst te voelen. Dochter Marion beleeft ondertussen, evenals haar moeder vroeger, een heftige affaire. Maar uiteindelijk kan ze na de dood van enige geliefden niet meer om de vragen rond dood en leven heen.


Intelligent geschreven roman over twee sterke vrouwen, moeder en dochter, waarbij Groult duidelijk wil maken dat leeftijd feitelijk geen rol speelt in het (romantische én dagelijkse) leven. Boeiend en realistisch verhaal dat veel oudere (en hopelijk ook jongere) lezers zal aanspreken.
Redactie


ISBN 9789022576540

| Paperback | 256 pagina's | Boekerij | april 2016
vertaald door Nini Wielink

[Dettie]

Citaat van de dag

Wanneer het hele leven zich samenbalt in het nu en het je gelukt al het andere te vergeten, bereik je misschien wel de meest intense vorm van vreugde.

Benoîte Groult

[Dettie]

De leraar die mijn leven veranderde
Diverse auteurs


De leraar Nederlands die je na de les een roman in handen drukt en je aanmoedigt om zelf te gaan schrijven. De docent op de toneelschool die je een podium geeft om vol overgave jezelf te zijn. De scriptiebegeleider die je tot het uiterste tergt. Een leraar kan een onuitwisbare indruk achterlaten, iets in je naar boven halen wat je zelf niet vermoedde en je inspireren nieuwe wegen in te slaan.

Herkenbare, leerzame en ontroerende verhalen: De leraar die mijn leven veranderde is een eerbetoon aan het onderwijs en aan die ene persoon die alles anders maakte.

Met verhalen van Japke-d. Bouma, Peter Buwalda, Deborah Campert, Wim Daniëls, Johan Goossens, Thomas Heerma van Voss, Arend Hosman, Philip Huff, Caroline van Keeken, Rick de Leeuw, Alma Mathijsen, Jan Siebelink, Martijn Simons, Roderik Six, Lara Taveirne, Manon Uphoff, Thomas Verbogt, Leon Verdonschot en Tommy Wieringa.


Recensie
Aangezien nagenoeg iedereen wel op school heeft gezeten, zal deze bundel voor veel lezers een feest der herkenning zijn. Sommige schrijvers die bijdroegen aan deze ode aan de leraar, verhalen over de docent die een diepe indruk maakte en hen voortstuwde. Anderen beschrijven docenten die vooral vanwege hun excentriciteit danwel negativiteit opvielen.
In deze verzameling beschouwende, hilarische, amusante, treurig of juist vrolijk makende epistels stammen veel docenten uit de tijd toen er voor hen zowel ruimte was voor ongelimiteerd roken in de klas als voor een eigen invulling van de les.
Johan Goossens, auteur en docent, schrijft met warmte over juffrouw Simone. Goossens had eerder op de Vrije School van alles geleerd behalve lezen en schrijven. Zij nam hem liefdevol onder haar vleugels. Een heel ander verhaal schreef Alma Mathijsen, die in haar schrijverschap veel te danken heeft aan auteur Thomas Verbogt, die op zijn beurt een prachtige bijdrage leverde. Geslaagde bundel over de invloed van leraren op inmiddels volwassen leerlingen. Enkele bijdragen verschenen al eerder.
Mirjam Scholten


ISBN 9789400405523 | Paperback | 224 pagina's | Thomas Rap | mei 2016

[Dettie]

Citaat van de dag


Ik vind dit leven al geweldig. En straks nog
Het eeuwige leven in de Hemel. Je vraagt je wel eens af:
'Waar hebben wij het aan verdiend?'


Gerard Reve
Nederlands schrijver 1923-2006

[Dettie]

Uit het leven van Dik Trom
Cornelis Johannes Kieviet


Bij de naam Dik Trom moet iedereen onmiddellijk denken aan de dikke jongen die vol streken zit maar een hart van goud heeft. De schrijver C. Joh. Kievit heeft met Dik Trom een figuur tot leven gebracht, die inmiddels een nationale bekendheid is geworden.


Al vanaf zijn vroege kinderjaren beleeft Dik het ene avontuur na het andere, zoals die keer dat hij in de wastobbe van zijn moeder in het kanaal uit varen gaat. Later trekt hij er vaak met zijn vrienden Piet van Dril en Jan Vos op uit. De ene keer nemen ze de driftige veldwachter Flipsen in de maling, dan weer zien ze een boomgaard waar zoveel lekkere dingen hangen dat niemand een paar appels of peren zal missen. Vaak hoort Diks vader pas als hij weer thuiskomt van zijn werk, wat zijn zoontje die dag allemaal heeft uitgehaald. Hoofdschuddend hoort hij de verhalen van zijn vrouw aan, maar op elk avontuur van Dik reageert hij met: "Griet, 't is een bijzonder kind, en dat is-ie!"


Recensie
Een heruitgave van dit ruim honderdjarige boek naar de 2e druk (de druk waarmee de serie bekend is geworden met de overbekende illustraties). Een goed verzorgde uitgave: duidelijke letter, goed gebonden, de tekeningen zijn mooi op goed papier afgedrukt. De tekst is niet ingrijpend gewijzigd, wel wordt er een eigentijdser taalgebruik gehanteerd en worden oud-Nederlandse woorden onderaan de bladzijde verklaard.
De oorspronkelijke sfeer is in stand gebleven. De omslag is gewijzigd; de illustratrice (bekend van de heruitgave van P. Bell) is er goed in geslaagd een passende omslag te maken. Vergeleken met eerdere heruitgaven benadert deze uitgave het meest de oorspronkelijke druk. Vanaf ca. 10 jaar.
(Biblion recensie, Redactie.)


ISBN 9789020620481 | Paperback | 192 pagina's | Kluitman | mei 2011

[Dettie]

Citaat van de dag

Het leven gaat niet altijd over rozen, maar paardenbloemen zijn ook mooi.

Anoniem

[Renate]

In ieder geval zal het oorspronkelijke verhaal wel bewaard zijn gebleven, zulks in tegenstelling tot de film die indertijd werd uitgebracht.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dik_Trom_(film)
Dat vond ik in feite een aanfluiting.

[Dettie]

Leven om het te vertellen
Gabriel García Márquez


Gabriel García Márquez (1927-2014) is een van de grootste schrijvers van deze tijd. In 1982 ontving hij de Nobelprijs voor literatuur. Van zijn boeken werden wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht.
In Leven om het te vertellen doet García Márquez verslag van zijn eigen leven. Hij vervlecht de portretten van de kleurrijke dorpsbewoners en de verhalen over zijn grootvaders en zijn tantes met de bewogen geschiedenis van Colombia en de ontwikkeling van zijn eigen schrijverschap. Met passie en humor vertelt hij de gebeurtenissen die hem vormden. Leven om het te vertellen is zowel een fantastisch zelfportret als de intrigerende ontstaansgeschiedenis van zijn meesterwerken.


Recensie
Toen Gabriel García Márquez (Colombia, 1927), winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur 1982, in 1999 hoorde dat hij lymfklierkanker had, sloot hij zich op in zijn werkkamer en zette zich aan het schrijven als nooit tevoren. Het resultaat is dit monumentale boek, het eerste deel van zijn memoires, waarin 'Gabo' vertelt over zijn jeugd, zijn familie, zijn land, de vele vrouwen in zijn leven en zijn jaren als journalist en beginnend schrijver tot 1955, het jaar waarin hij naar Europa afreisde.
De oudste uit een groot gezin uit een klein Colombiaans stadje, ging rechten studeren, maar verruilde die studie al gauw voor de journalistiek. Het motto dat hij deze boeiende autobiografie meegaf, maakt duidelijk hoe je deze memoires dient te lezen: 'Het leven is niet het leven dat je hebt geleefd, maar dat je je herinnert en hoe je het je herinnert om het te vertellen'.
Wat waar is en wat aangepast is omdat het een beter verhaal oplevert, zal wel nooit helemaal duidelijk worden. Een heerlijk en belangwekkend boek en een goudmijn voor alle Marquez-liefhebbers die er veel in zullen ontdekken wat als bron en inspiratie heeft gediend voor zijn romans en verhalen. Met verklarende woorden- en namenlijst. Gebonden editie; vrij kleine druk.
Redactie Biblion


ISBN 9789029072571| Paperback | 571 pagina's | Meulenhoff | januari 2013
Vertaald door A. Glastra van Loon, Mariolein Sabarte Belacortu, A. van der Wal

[Dettie]

Citaat van de dag


Het geheugen van het hart zeeft slechte herinneringen weg en maakt de goede mooier. Dat stelt ons in staat om met het verleden te leven.


Gabriel García Márquez

[Dettie]

Het leven van Rozeke van Dalen
Cyriël Buijsse


Deze roman speelt zich af in Vlaanderen in het begin van de 20e eeuw. Het verliefde stel Alfons van de Weghe en Rozeke van Dalen werken samen met een ploeg mensen aan de vlasoogst. Ivo Smul, een ruwe paardenknecht, heeft al langer een oogje op Rozeke en probeert haar aan het einde van de dag, tijdens een losgebarsten noodweer, te verkrachten. Rozeke weet met de schrik vrij te komen, tegen Alfons verteld ze niets. Alfons en Rozeke trouwen en als Alfons een flinke erfenis krijgt kan het jonge stel zich op een eigen boerderij vestigen. Dan slaat het noodlot toe. Alfons wordt ziek en verzwakt zienderogen. Door omstandigheden gedwongen neemt hij Smul als paardenknecht in dienst. Als Alfons overlijdt laat Rozeke de boel de boel. Smul gaat zich steeds meer als baas gedragen en stelt Rozeke een ultimatum: hij wordt óf baas door met haar te trouwen óf hij gaat weg van de boerderij. Dan slaat het noodlot nogmaals toe…


Recensie
Deze roman speelt zich af in Vlaanderen ongeveer een eeuw geleden. Rozeke is een landarbeidersmeisje dat trouwt met de man van wie ze houdt en die door een erfenis boer kan worden. Maar hij sterft en Rozeke ziet zich gedwongen te trouwen met de knecht die haar verkracht.
Haar vriendin, dochter van de kasteelheer, sterft. De dood komt voor Rozeke als een verlossing.

Uit de roman spreekt een sombere, door het naturalisme beinvloede levensvisie. De mens is de slaaf van het noodlot. Belangrijk zijn ook de sociale tegenstellingen: landarbeiders, boeren, adel. Het gebeuren is soms sterk dramatisch, bijna melodramatisch. Maar Buysse kan goed vertellen; het boerenleven is kleurig en kundig uitgebeeld en de natuurbeschrijvingen zijn prachtig. De dialogen zijn in Vlaams dialect. Literair waardevol.
(NBD|Biblion recensie, M.C. Gielen-Meekel)


ISBN 9789021495552 | Paperback | 316 pagina's | Querido | 1983 (1e druk 1905)

[Dettie]

Citaat van de dag


Hij was vol illuziën, hij zou voor haar werken en zij zou voor zijn oude moeder als een dochter zorgen; zij zouden zoo gelukkig en zoo vreedzaam met hun drieën leven, en in de soms drukkende kleurloosheid van zijn eenzaam bestaan zou zij plotseling verrijzen als de zachte, warme lentezon, die alles opfleurt en verlevendigt.


Cyriel Buysse
Uit: Het leven van Rozeke van Dalen

[Dettie]

Ter voorbereiding op het volgende leven
Atticus Lish

In de restaurantkeukens in de onderbuik van New York zwoegt Zou Lei, een illegale immigrante uit de woestijn van China. De constante angst voor de immigratiedienst overschaduwt haar bestaan. Voor Zou Lei is hard werken geen keuze, geen stap op weg naar de Amerikaanse droom maar een constante strijd om te overleven, om de honderd dollar per week bijeen te sprokkelen die ze betaalt voor haar hoekje in het piepkleine appartement dat ze deelt met vele andere illegalen.

Tijdens een van haar schaarse pauzes loopt Zou Lei drievoudig veteraan Skinner tegen het lijf. Skinners traumatische ervaringen in Irak hebben diepe psychische wonden achtergelaten, en de enige manieren waarop hij zijn demonen weet te bedwingen zijn alcohol en zijn lichaam tot het uiterste drijven in de sportschool.
Ondanks de taalbarrière herkennen de twee iets in de ander, en er ontstaat een relatie die een glimp hoop biedt in hun beider harde bestaan. Maar de realiteit in dit New York is allesbehalve een sprookje, en de omstandigheden zijn allesbehalve ideaal.

Met Ter voorbereiding op een volgend leven heeft Atticus Lish een verpletterend debuut afgeleverd; zowel een j'accuse als een liefdesbrief aan New York City, een indringend portret van de onderkant van New York, waar de Amerikaanse Droom voor immigranten en oorlogsveteranen onbereikbaar lijkt.

Recensie
De gemengd Chinees-Oeigoerse illegale immigrante Zou Lei moet in de VS na 9/11 altijd uitkijken voor de immigratiedienst die haar al eens drie maanden vastzette. Opnieuw wordt ze uitgebuit door Chinese werkgevers. Het leven in de achterbuurten van New York City is hard en onzeker. Dan ontmoet ze de jonge Amerikaan Skinner, net terug uit Irak. Skinner kan zijn vreselijke ervaringen niet verwerken, maar is desondanks door het leger met een zak pillen en een afzwaaipremie de straat opgestuurd. De twee vinden steun bij elkaar en langzaam ontluikt een onwaarschijnlijke, tere, ontroerende liefde. Dit romandebuut is overladen met prijzen. Lish vertelt het verhaal vanuit de verschillende personen. Langzaam vervlechten die zich met elkaar en stevenen op een dramatische climax af. Lishs stijl verandert met de persoon en de omstandigheden. Zou Lei's verleden beschrijft hij poëtisch als in een Chinese tekst, Skinner bondig, in donkere beelden. Hun conversaties lijken op te borrelen, met halve en hele gedachten. Lish stelt belangrijke ethische vragen en toont het harde leven van velen. Knap vertaald. Een boek dat ondanks de vlotte schrijfstijl een ervaren lezer vraagt. Belangrijke toevoeging aan de Amerikaanse literatuur.

Drs. Catharina B.E. de Koster-Schneider

ISBN 9789048827138| Paperback | 496 pagina's | Hollands Diep | september 2015
vertaald door Anne Jongeling

[Dettie]

Citaat van de dag

Leven is: niet ophouden met beginnen.

Renate Rubinstein
Nederlands schrijfster, journaliste en columniste.

[Dettie]

Het leven een gebruiksaanwijzing
Georges Perec


Toen Het leven een gebruiksaanwijzing - door Italo Calvino geroemd als 'de laatste grote gebeurtenis in de geschiedenis van de roman' - in 1978 verscheen werd het direct bekroond met de Prix Médicis. En in 1995, het jaar waarin de Nederlandse vertaling voor het eerst verscheen, werd het door de verzamelde Vlaamse en Nederlandse kritiek uitgeroepen tot het beste boek van dat jaar.


De roman is een magistraal literair vlechtwerk van de bizarre levensverhalen van bewoners in een groot oud flatgebouw in Parijs. Excentrieke miljonairs, croupiers, moordenaars, necrofiele schilders, televisieproducenten, danseressen, kamermeisjes en coureurs passeren de revue. Maar hoe uitzonderlijk die personages ook mogen zijn, het is de banale, nooit ondervraagde, alledaagse werkelijkheid die Perec op minutieuze wijze beschrijft en onder de loep neemt, en die deze roman zo bijzonder maakt.
Dit is een boek van wanhoop, liefde en verraad, een 'wonderbaarlijk compleet boek' dat een heel nieuw beeld van de wereld geeft en geschreven is door een auteur die vaak in één adem genoemd wordt met literaire grootheden als Joyce, Nabokov en Borges.


Recensie
Centraal in deze speelse roman staat, als een wereld op zich, een negen verdiepingen tellend monumentaal pand, dat de illusie wekt voor de eeuwigheid te zijn gebouwd en aanleiding geeft tot allerlei verhalen over de bewoners en hun omgeving, toen en nu. Feiten en andere uiterlijkheden moeten het houvast bieden om greep op de wereld te krijgen. Zo er al sprake is van duidende psychologie, dan beperkt die zich tot de oppervlakkige stimulus-responswerking. Uiteindelijk resten slechts raadselachtige sporen, nauwelijks te reconstrueren tot het oorspronkelijke beeld; zoals de puzzels waarmee de miljardair Bartlebooth - een associatie met die andere rijke reiziger, de 'Barnabooth' (1908) van Larbaud - zijn leven vult en die hij via een ingenieus procedé ten slotte weer reduceert tot een blanco vel. De roman vormt zo een compilatie van grillige voorvallen, obsessies en belevenissen van allerlei bizarre figuren gedurende bijna anderhalve eeuw (1833-1975).
Eigenlijk een superieure, erudiete speurdersroman, waarvoor Georges Pérec (1936-1982) in 1978 de Prix Médicis ontving. Een van de literaire klassieken van de twintigste eeuw. Kleine druk.
Menno Gnodde


ISBN 9789029506441| Paperback | 576 pagina's | De Arbeiderspers | april 2016
vertaald door Edu Borger

[Dettie]

Citaat van de dag

De zin van het leven ben je zelf

Jules Deelder

[berdine]

Ik twijfel nog steeds of ik dit boek wel wil lezen. Het staat al jaren op mijn lijst. Het schijnt nogal moeilijk te zijn. En dan zo dik....

[Dettie]

Ik heb De dingen van Perec gelezen, wat ik erg mooi vond en daarna ooit eens begonnen in het boek (‘t Manco) waar de letter e niet in werd gebruikt en daar kwam ik niet doorheen. Ik denk dat je er echt zin in moet hebben, wil het lukken zijn boeken te lezen. Als je veel andere nog-te-lezen boeken hebt liggen begin je niet snel aan Perec, het kost vrij veel concentratie en energie.

Dettie

[Dettie]

Twee levens
Vikram Seth


Zes jaar na zijn sprankelende liefdesroman Verwante stemmen komt de Brits-Indiase schrijver Vikram Seth met een veelomvattend boek waarin het persoonlijke en het historische op magistrale wijze samenkomen. In Twee levens vertelt hij het verhaal van twee mensen, Shanti Behari Seth en Henny Gerda Caro, wier levens vanaf het moment dat ze elkaar ontmoeten voor altijd verbonden zijn. Het decor wordt gevormd door India, het Derde Rijk en de Tweede Wereldoorlog, Auschwitz en de jodenvervolging, Israel en Palestina, het na-oorlogse Duitsland en Engeland. Het is zowel een geschiedenis van een gewelddadige eeuw gezien door de ogen van twee overlevenden, als een intiem portret van hun vriendschap, huwelijk en complexe liefde. Een uniek boek, deels biografie, deels memoires, deels bespiegelingen.


Recensie:
De bekende Indiase schrijver Vikram Seth (1952) verbleef als student bij zijn oom en tante Shanti en Henny. Hier beschrijft hij hun levensverhaal.
In een leven vol definitieve scheiding, afscheid en afstand blijkt de vriendschap tussen Shanti Seth uit India en de joodse Henny Caro hun enige houvast. Beiden leren elkaar kennen in 1933 in Berlijn, waar Shanti voor tandarts studeert. Tijdens de jodenvervolging vlucht Henny naar Londen. Shanti die zijn arm heeft verloren tijdens de oorlog, durft haar niet meer ten huwelijk te vragen. Ze trouwen toch in 1951. Henny blijft in haar brieven zoeken naar nieuws over haar moeder en zuster. Op weergaloze wijze verweeft Seth zijn eigen verhaal met dat van Shanti en Henny. Hoe vriendschap en liefde boven culturele en erfelijke verschillen uittilt, is de boodschap van dit prachtige boek. Vrij kleine druk.
C.H. Gajadin


ISBN 9789028240339 | Paperback | 452 pagina's | Van Oorschot | februari 2006
vertaald door Christien Jonkheer

[Dettie]

Citaat van de dag

Al zo lang geleden had ik mij gerealiseerd dat alleen een echte passie, een hartstochtelijke belangstelling voor iets - muziek, literatuur, vuurbuiken, postzegels, voetballen desnoods - je leven echt zin kon geven.

Maarten 't Hart