Thema september 2016 - LEVEN en lezen

[Dettie]

De levens van Jan Six
Geert Mak


De levens van Jan Six. Een familiegeschiedenis is het verhaal van Jan Six, zijn familie en zijn vele levens. Zijn portret geldt als het mooiste dat zijn vriend Rembrandt ooit maakte, het hangt - uniek - nog steeds in het familiehuis aan de Amstel. Jan kende iedereen in het 17e-eeuwse Amsterdam, van Vondel tot Spinoza. Maar wat ging er werkelijk om in het hoofd van deze 17e-eeuwse patriciër en kunstverzamelaar?


Zijn kladboek is bewaard gebleven in het rijke familiearchief: het bevat duizenden aantekeningen, variërend van recepten, anekdotes en godsdienstige beschouwingen tot zeldzaam schunnige grappen. Na hem kwamen nieuwe mannen: binnen de familie Six heet de oudste zoon van de oudste zoon meestal weer Jan Six, tot de dag van vandaag. Ze werden burgemeester en wetenschapper, ze verwierven grote rijkdom en strompelden soms ook weer gebocheld, arm en eenzaam door het leven. Het is allemaal verstopt in datzelfde familiehuis: in eindeloze correspondenties, over kleine en grote zaken - zelfs met George Washington -, in dagboeken en notities en in alles wat de Sixen verder bewaarden, tot hun balboekjes toe. De levens van Jan Six volgt een Amsterdamse elitefamilie door vier eeuwen heen.


ISBN 9789045031842 | Paperback met illustraties | 448 pagina's | Atlas Contact| augustus 2016

[Dettie]

Citaat van de dag

In de bovengang en de zijkamers hangen ze nog steeds, al die gedaanten van Jan Six. De eerste Jan, briljant geschilderd door zijn vriend Rembrandt op het keerpunt van zijn leven, wijs en melancholiek tegelijk.

Geert Mak
Uit: De levens van Jan Six

[Dettie]

Het toevallige leven van Justin Case
Meg Rosoff


Het leven van de 15-jarige David Case verandert als hij zijn 1-jarige broertje Charlie in het raam ziet staan. David is er nog net op tijd bij en voorkomt zo zijn val. Vanaf dat moment ontstaat bij David het allesoverheersende idee dat het noodlot hem achtervolgt. Hij probeert zijn noodlot te ontlopen door een andere persoon te worden: Justin Case ('voor het geval dat'). Hij koopt andere kleding en bedenkt voor zichzelf een imaginaire hond.


De auteur, bekend van 'Hoe ik nu leef'*, zet met Justin een zeer zwartgallig en angstig karakter neer. In combinatie met de andere, eigenzinnige karakters - een kunstenares en een in wetenschap geïnteresseerde jongen; beiden personages die met een bepaald filter naar de wereld kijken - beschrijft ze een complexe situatie waarin de puber Justin steeds verder wegzakt tussen realiteit en fantasie en waarin zijn moeder en vrienden hem steeds lastiger kunnen bereiken. De vele originele beeldspraken maken de sfeer beklemmend en grillig. De stem van het noodlot wakkert, als een soort duiveltje in Justin, continu een onbehaaglijk gevoel aan. Stom toeval zorgt ervoor dat zijn leven voor een periode tijdloos lijkt; het moment om de dialoog met het noodlot aan te gaan.
Niet echt vrolijk, maar wel mooi geschreven verhaal met diepgang. Vanaf ca. 14 jaar.
Inger Bos


ISBN 9789049921668 | Paperback met illustraties | 255 pagina's | Pimento | september 2008
Vertaald door Jenny de Jonge

[Dettie]

oei weer het citaat vergeten...
sorry

[Renate]

Hoe lost men dat naamgrapje op in de Nederlandse vertaling? Of staat het er in het boekje gewoon bij vermeld wat het betekent?

[Dettie]

Marjo heeft het boek gelezen maar dat was al in 2009.
Ik denk dat het gewoon zo is dat of je merkt het grapje op, of niet. De jongen heet eigenlijk David Case en hij noemt zich niet voor niets Justin (Case).
Het is denkelijk afhankelijk van hoe goed het Engels van de jonge lezer is.

Dettie

[Marjo]

Ik weet dat dus echt niet meer, maar men is er vast van uit gegaan dat jongeren genoeg Engels beheersen.

[Dettie]

Het leven van Vernon
Virginie Despentes


Vroeger was het leven van Vernon pure rock-’n-roll. Hij had een eigen platenzaak, haalde zijn gerief bij een oneindige stroom vrouwelijke klanten en winkelmeisjes, en maakte met zijn vrienden de Parijse nachten onveilig. Maar van de wereld van toen is weinig over. De muziekindustrie is ingestort, de zaak opgedoekt, de vrienden getrouwd en de stad uit getrokken. Alleen met Alex Bleach, de rockster die hij van vroeger kent, heeft nog weleens goede avonden, vol coke en nostalgie. Wanneer Alex sterft aan een overdosis en Vernon zijn flat kwijtraakt, neemt zijn leven een bizarre wending.


Recensie
Vanwege een huurachterstand wordt de vijftigjarige Vernon Subutex, voormalig eigenaar van een platenzaak, zijn huis uitgezet. In de hoop een slaapplaats te vinden, zoekt hij contact met zijn vroegere rockvrienden uit de jaren tachtig. Terwijl hij van het ene naar het andere adres verkast, wordt er naarstig naar hem gezocht omdat hij in het bezit is van unieke opnames van een onlangs overleden beroemde rockster.


Een lijvige, grootse sociale roman waarin Despentes (1969), via haar personages, terugblikt op het Parijs van de afgelopen dertig jaar. Ze schetst zonder enig mededogen prachtige, genuanceerde portretten van gedesillusioneerde en mislukte vijftigers, maar ook van hedendaagse jongeren die kiezen voor extreem rechts of zich bekeren tot de islam. Despentes' taalgebruik is brutaal, vol vaart en zonder omhaal of gêne. In 1993 brak ze internationaal door met 'Baise-moi' dat ook verfilmd werd. Daarna volgden onder meer 'Bye bye Blondie'* (2004; verfilmd) en 'Apocalyps baby'** (2010). Dit boek is het eerste deel van een trilogie en is in Frankrijk door pers en lezers lovend ontvangen. Een nostalgisch, maar tegelijkertijd actueel en kritisch werk over de huidige maatschappij.
Redactie Biblion


ISBN 9789044535532 | Paperback | 381 pagina's | De Geus | maart 2016
Vertaald door Jan Versteeg

[Dettie]

Citaat van de dag

Er zijn maar twee dagen in het jaar waarop men helemaal niets kan doen. De ene is gisteren, en de andere is morgen. Dit betekent dat vandaag de juiste dag is om lief te hebben, te geloven en in de eerste plaats te leven.

Daila Lama
Tibetaans spiritueel leider (Tenzin Gyatso) 1935-

[Dettie]

Een schitterend vergeten leven
Toni Boumans


Ze was de eerste vrouwelijke dirigent van Nederland. Ze trad op in het Concertgebouw met een eigen kamerorkest, maar haar carrière werd getorpedeerd door de oorlog. Toen de nazi’s binnenvielen, ontbond ze haar orkest en werd ze, hoewel van joodse afkomst, actief in het verzet: ze was een van de drijvende krachten achter de aanslag op het Amsterdamse bevolkingsregister in 1943. Na de oorlog vertrok ze, volkomen ontgoocheld, aan boord van het passagiersschip Queen Mary naar Amerika, om nooit meer in Nederland terug te keren.


‘Ik ben vijftig jaar te vroeg geboren,’ zou ze vlak voor haar dood verklaren. Het is een intrigerende zin. Zou de vrouw die in haar jonge jaren door een gezaghebbend muziekrecensent werd getypeerd als ‘een dirigente die op weg is om een gewichtige factor in de Nederlandse muziekcultuur te worden’, in deze tijd wereldwijde faam hebben verworven?


Hoe het zij, de prachtige carrière die ze in de Verenigde Staten had, is in Nederland onopgemerkt gebleven. Maar in dit boek wordt Frieda Belinfante (1904-1995), celliste, dirigente, verzetsvrouw en lesbienne avant la lettre, eindelijk uit de schaduw getrokken en in het volle licht geplaatst. En terecht, want een ding staat vast: ze behoort tot de groten van Nederland.


ISBN 9789460038150 | Paperback | 360 pagina's | Uitgeverij Balans | februari 2015

[Dettie]

Citaat van de dag

Je staat 50 jaar lang tegen de deur van het leven te duwen, tot je erachter komt dat die deur naar binnen opengaat.

Ivan Gontsjarov
Russisch schrijver uit de 19e eeuw

[Renate]

Klinkt als een interessant boek. Toevallig stond er vandaag in De Volkskrant een stukje over vrouwelijke dirigenten.

En een citaat van de schrijver van Oblomov, vermoedelijk wel een van de luiste romanpersonages.

[Dettie]

Lief leven
Alice Munro


Lief leven is de briljante nieuwe verhalenbundel van de veelgeprezen Canadese auteur Alice Munro, geliefd bij vele Nederlandse en Vlaamse auteurs onder wie Herman Koch, Anne Provoost en Frits Abrahams.

Munro is op ongeëvenaarde wijze in staat de essentie van het leven in korte, tijdloze verhalen neer te zetten. Ze beschrijft de momenten die het leven vormgeven: de momenten waarop een droom, seks of misschien een simpele speling van het lot een persoon van zijn gebaande paden af weet te brengen en nieuwe poorten opent.

De verhalen in Lief leven gaan over weggaan, opnieuw beginnen en thuiskomen, en vormen een levendig en indrukwekkend portret van hoe vreemd, gevaarlijk en buitengewoon het dagelijks leven kan zijn.


Recensie
In haar veertiende bundel brengt de gerenommeerde Canadese auteur (1931) veertien verhalen waarin vrouwen centraal staan die op het platteland leven en vaak door een onverwachte ontmoeting hun pad verlaten.
In ‘Japan bereiken’ reist een dichteres naar Vancouver voor een literair feestje, waar ze te veel drinkt en wordt gered door een columnist, op wie ze meteen mateloos verliefd wordt.
Spijkerhard is ‘Amundsen’, waarin een jonge lerares op een TBC-school valt op de schoolarts die haar op hun trouwdag dumpt. De auteur geeft aan dat de laatste vier verhalen, samengebracht onder de titel ‘finale’ autobiografisch zijn “wat gevoelens betreft, hoewel soms niet helemaal volgens de feiten”.
Als allerlaatste komt het titelverhaal over het leven van haar ouders en de onvergeeflijkheid van haar eigen afwezigheid op haar moeders begrafenis. Het leven is niet echt lief, maar het wordt met zoveel zelfkennis en zelfspot en vooral vlijmscherp getekend. Zowel wat inlevingsvermogen, vertelstijl, als plotopbouw betreft, grote klasse. Normale druk.
Marita de Sterck


ISBN 9789044535372 | Paperback | 348 pagina's | Uitgeverij De Geus | juli 2015
Vertaald door Pleuke Boyce

[Dettie]

Citaat van de dag

‘Wat ik daarin deed, kwam dichter in de buurt van een autobiografie, waarbij ik een leven, mijn leven, onder de loep hield zonder me in alles aan de feiten te houden. Ik had mezelf als middelpunt genomen en geprobeerd zo indringend mogelijk over dat zelf te schrijven.’

Alice Munro
Over haar boek Het uitzicht vanaf Castle Rock

[Renate]

Wat is een TBC-school?

[Dettie]

Ik denk een school met kinderen die de besmettelijke ziekte TBC hebben, die mochten natuurlijk niet naar de gewone school.
Dat denk ik ook gezien het daaropvolgende - ze valt op de schoolarts -

Dettie

[Renate]

Ja, daar heb ik ook wel aan gedacht, maar ik vond het ergens wat vreemd klinken.
Toen ik met TBC besmet was (de ziekte zelf heb ik niet gehad) mocht ik een tijdje niet naar school, naar ik meen.

[Dettie]

Ja en er waren (en zijn?) ook speciale scholen voor kinderen met TBC.

https://en.wikipedia.org/wiki/Open_air_school

Dettie

[Dettie]

Het verhaal van een leven
Aharon Appelfeld


Dit is geen boek dat vragen stelt en daarop antwoord geeft. Deze bladzijden zijn een beschrijving van een strijd, en aan deze strijd nemen alle delen van de ziel deel: de herinnering aan thuis, de ouders, de pastorale van de Karpatenbergen, de grootouders en de vele lichten die toen naar mijn ziel stroomden. Daarna kwam de oorlog, alles wat hij verwoestte en de littekens die hij achterliet. En ten slotte de lange jaren in Israël: het werken op het land, de taal, de pijn en ellende van de jeugd, de universiteit en het schrijven.


In een spaarzaam, meeslepend proza vertelt Het verhaal van een leven over een onwaarschijnlijke levensloop, die begon in een klein dorpje in de Oekraïne. Aharon Appelfeld groeide beschermd op in een kleine gemeenschap. Dan, op zevenjarige leeftijd, eindigt zijn jeugd als zijn moeder wordt vermoord door de nazi's en Aharon en zijn vader naar een concentratiekamp worden gedeporteerd. Aharon weet uit het kamp te ontsnappen en drie jaar lang dwaalt hij door uitgestrekte bossen om te overleven. Hij wordt opgenomen in het Rode Leger, dient in veldkeukens en komt vervolgens in Italië terecht. In 1946 bereikt hij ten slotte Palestina, waar een nieuwe toekomst wacht.


Appelfeld verhaalt over de geschiedenis en overleven, over zijn pogingen om zijn identiteit te definiëren, over de zoektocht naar zijn stem in de literatuur en naar de rol van een kunstenaar in een ontregelde maatschappij. Het verhaal van een leven is een indringend document over een ongekend bewogen leven uit de twintigste eeuw.


Recensie
Herinneringen van de bekende Israelische schrijver Aharon Appelfeld, die hij vele jaren niet bij machte was op te schrijven.
Appelfeld werd in 1932 in het toenmalige Roemenie geboren, zijn moeder werd al aan het begin van de oorlog vermoord ('haar dood heb ik niet gezien, maar haar ene en enige schreeuw heb ik gehoord.'). Op 8-jarige leeftijd ontsnapt hij uit het concentratiekamp en zwerft jarenlang alleen door de Oekraine, soms tijdelijk onderdak vindend, levend in voortdurende angst, honger en kou, de meest afschuwelijke dingen meemakend. Later wordt hij opgevangen door het Rode Leger en belandt in Italie.
In 1946 komt hij als getraumatiseerde oorlogswees aan in Palestina waar hij worstelt met het nieuwe land, leven, de taal en zijn verleden. Appelfeld schrijft verder over overleven, zoeken naar een identiteit, en zijn schrijverschap. Zeer indringend en ontroerend, fragmentarisch beeld van zijn oorlogservaringen en de tijd daarna en van wat het betekent om met zo'n verleden te moeten verder leven. De grote moeite die het de schrijver heeft gekost de confrontatie met deze vaak gruwelijke herinneringen aan te gaan en ze - ingehouden en sober - neer te schrijven, is in iedere regel voelbaar. Bijzonder en van grote klasse.
Redactie


ISBN 9789026320552 | Paperback | 211 pagina's | Uitgeverij Anthos| april 2005
Vertaald door Kees Meiling

[Dettie]

Leven in geluk
Klara Adalena


In de oude Godinnenculturen rond de Middellandse Zee werden meisjes opgeleid tot priesteressen. De essentie van hun leven was om het leven zelf te eren en het goddelijke in elk moment en iedereen te herkennen. Deze aardse en tegelijkertijd spirituele weg heeft ook in onze tijd vrouwen veel te bieden.


Klara Adalena beschrijft in Leven in geluk hoe je bij de priesteres in jezelf kunt komen, om te leven in het nu, in harmonie met de Goddelijke Bron, met vrouwen, mannen, dieren en de natuur om je heen. Het boek gaat over het grote geluk dat je vindt wanneer je het leven leeft waarvan je altijd al droomde; het leven waarin je elke dag het leven zelf eert. Klara Adalena is oprichtster van Wilde Wijze Vrouw, spiritueel centrum voor vrouwen. Oorspronkelijk geïnspireerd door De ontembare vrouw van Clarissa Pinkola Estés en Het Godinnenorakel van Marashinsky heeft zij een heel eigen stijl ontwikkeld, waarin ook sjamanisme en wicca een plaats hebben gevonden.

Recensie:
Dit boek is een persoonlijke reconstructie van de Kretenzische godinnencultuur van ca. vierduizend jaar geleden, waarin meisjes langs spirituele weg werden opgeleid tot priesteres. Het voornamelijk voor vrouwen geschreven boek beschrijft de verschillende 'universele' stappen om te gaan leven in het hier-nu-maals en in harmonie met de Goddelijke Bron en alles en iedereen om je heen.

Na een weergave van haar eigen persoonlijke inwijdingsweg volgt het algemene inwijdingspad, met een handzaam overzicht van het terrein van spirituele reizen. Dit pad kent drie fasen, te weten de heenreis, de transformerende inwijding en de weinig beschreven terugreis. Hierbij wordt de reiziger geholpen door drie grootmoederlijke gidsen: Flow, Juist en Indalen, die stammen uit de maan-, zon- en sterrenwereld.

Bij elke stap worden de essenties weergegeven (via thema, positie op de 'landkaart'), en bij de heenreis worden vergelijkingen getrokken met tarotspelen en 'De alchemist'* van Coelho en 'De ontembare vrouw' van Pinkola Estes; verder energie-oefeningen, meditaties en natuurrituelen om zelf te doen (een van de drie registers). Met verklarende woordenlijst, registers en literatuurlijst. Mooie afbeelding op voorplat van een modern beeld van een oermoeder met een branding op de achtergrond.
J. Hodenius


ISBN 9789069636597| Paperback | 304 pagina's | Uitgeverij Gottmer| februari 2005

---

Ik vond de cover zo mooi, zou ik zo aan m'n muur hangen.

Dettie

[Dettie]

Citaat van de dag

Men dient te leven alsof men gelukkig was, en dan wordt men het uiteindelijk. Het geluk kan getemd worden, zoals een kat.

Marcel Jouhandeau
Frans schrijver 1888-1979

[berdine]

Leven in geluk
Klara Adalena

Ik vond de cover zo mooi, zou ik zo aan m'n muur hangen..

Dettie

Hij is in elk geval bijzonder.

[Dettie]

14, de tijd van je leven Als slavin geboren
Marian Hoefnagel


Oma Shani, dochter Kiesja en haar tweeling Maisa en Kwasi leven op een slavenplantage. Hun leven is zwaar en vol gevaar. Ze moeten ieder hun eigen keuzes maken. Keuzes, die binnen gevangenschap genomen, weinig mogelijkheid tot vrijheid bieden. Toch slagen ze er alle vier in, hun eigen leven te leiden, ook al is dat soms alleen in hun gedachten.
Dit is het eerste deel in de serie Veertien, de tijd van je leven.


De recensie van NBD Biblion:
Hun oma kwam als 14-jarige met een slavenschip uit Afrika, hun moeder is slavin, en de 14-jarige tweeling Maisa en Kwasi werkt ook als slaaf op de Amerikaanse plantage Pais en Vree. Het in de 18e eeuw handelende verhaal speelt zich af op acht achtereenvolgende dagen (gedrukt in schreefloos lettertype), maar bevat flashbacks over de tijd dat oma en moeder 14 jaar waren (in cursief lettertype). Naarmate de week vordert nemen de ontevredenheid en de onrust onder de slaven van de plantage toe.


Het in eenvoudige taal geschreven verhaal bevat een voorwoord over de slaventijd, over de toestand in Afrika in die tijd en over de achtergronden en hoofdpersonen van dit verhaal. Dat geeft een genuanceerd beeld. Met modern vormgegeven, aantrekkelijke illustraties in zwart-wit. Boek uit een serie voor moeizaam lezende tieners, om hen te laten zien dat 14-jarigen in andere delen van de wereld of in andere tijden een totaal ander, vaak niet makkelijk leven leid(d)en.
Ook interessant voor volwassenen met een leesbeperking en voor NT2-studenten. Leesniveau: A2/B1.
Vanaf ca. 13 jaar.


ISBN 9789086962020 | Paperback | 96 pagina's | Eenvoudig Communiceren B.V. | december 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

[Renate]

Tja Loesje, de zin van het leven is nu eenmaal geen Ikeakast.

Bij de zin van het leven krijg je altijd wat extra's, als reserve voor het geval er een schroefje zoekraakt.