Thema augustus 2016 - Lezer LACHT, lezer HUILT

[Dettie]

De wijsheid van een tandeloze glimlach
Daniel Klein

Dit is een vrolijk boek over ouder worden door de schrijver van Steeds als ik de zin van het leven te pakken heb, komen ze met iets nieuws.
Daniel Klein, filosoof en zeventigplusser, gaat naar de tandarts. Daar hoort hij dat zijn tanden moeten worden getrokken en vervangen door implantaten. Die neptanden zullen hem veroordelen tot een dieet, vele bezoekjes aan de tandarts en flinke pijn.
Dat Kleins leeftijdgenoten er alles aan doen om jong te blijven (skydiving, Franse les, nepborsten) lijkt ineens een rare manier om je laatste jaren door te brengen. Wat is eigenlijk verkieslijker, het najagen van de eeuwige jeugd, of een echte oude dag beleven, met de tandeloze glimlach die daarbij hoort?
Klein zoekt het antwoord in Griekenland, waar de mensen lijken te weten hoe je een lang en gelukkig leven leidt. Hij praat er met andere zeventig- en tachtigjarigen, denkt na over zijn eigen leven en leest Epicurus.
Het levert een eerlijke beschouwing op over ouder worden, waarbij een Epicurische manier van leven wordt gepropageerd: je wordt gelukkiger als je met je vrienden een bord zelf geteelde linzen eet dan wanneer je zwelgt in luxe, rijkdom en een valse jeugd.


Recensie
De filosoof en schrijver Daniel Klein heeft een breed oeuvre op zijn naam staan, dat loopt van thrillers tot humoristische boeken over filosofie. In dit boek vertelt hij over zijn verblijf in Griekenland, waar hij praat met oude en wijze levensgenieters, nadenkt over zijn eigen leven, dat al aardig begint te vorderen, en antwoorden zoekt op vragen over hoe je gelukkig oud kunt worden. Hij zoekt die antwoorden met name bij een filosoof als Epicurus, maar ook bij de Stoa, bij Plato, bij Kierkegaard en bij Sartre. En natuurlijk bij zijn bejaarde Griekse gesprekspartners. In de stapel recente boeken over levenskunst is dit niet het meest diepgravende, maar het is simpel en helder en leest uitermate plezierig.
Dr. D.G. van der Steen


ISBN 9789025302603 | Paperback | 160 pagina's | Uitgeverij Athenaeum | april 2016
Vertaald door A.J.C. Verheij

[Dettie]

Citaat van de dag

Elke glimlach maakt je een dag jonger.

Chinees spreekwoord

[Dettie]

In het Westen huilt de condor
Peter Stuivenberg

In de grijze ochtendscherming van een herfstachtige dag harkt Esraël de tuin aan van de westerse samenleving. Struikelend over een verliefd verleden kijkt hij naar een criminele en hoerige maatschappij met zijn gestreste hebzucht van Nederwiet kwekende, mediazappende en politiek geïndoctrineerde bewoners. Teleurgesteld om wat hij ziet vlucht Esraël op zoek naar liefde en romantiek in de armen van moeder natuur. Als één van de eerste Europeanen dringt hij te paard door in de woeste en eenzame bergen van de Zuid-Amerikaanse Anders. Aangestaard door besneeuwde toppen en balancerend langs ravijnen ondergaat hij de gevleugelde kracht van een van de weinige oerplekjes op aarde. Het Jurassic-Parkachtige landschap met zijn glasheldere rivieren, de poema's en de machtige vleugels van de condor, doen hem uiteindelijk beseffen dat het ware geluk in hemzelf zit opgesloten. De storm in zijn geest bedaart en nog één keer gaat hij terug naar huis, met onder zijn arm de gelijmde spiegel van het eens gebroken gevoel.


Recensie
Waar kun je nog heen als je de moderne stadse levensstijl niet zit zitten. De hoofdpersoon Esraël zoekt de vrijheid en het echte leven in het woeste berglandschap van de Andes. Daar krijgt hij wel een band met de mensen en met zijn paard en hond. Na een lange tocht keert hij weer terug, maar ook dat is maar voor even.

Een boek over wat is werkelijk geluk, wat zit er in de mens. Het verhaal loopt vlot en beschrijft in een directe stijl wat er gebeurt. De personen in het eerste stuk in Nederland blijven flets. Het grootste deel speelt in de Andes en is feller van kleur. In intermezzo's wordt scherpe kritiek geleverd op de moderne consumptiemaatschappij. Wat somber, maar wel indringend en boeiend. Foto-omslag, kleine druk.
(Biblion recensie, Joost Cornet.)


ISBN 9789038904894 | Paperback | 224 pagina's | Uitgeverij Elmar| 1997
Vertaald door A.J.C. Verheij

[Dettie]

Citaat van de dag

Gek, waar je thuis om huilt, dat noem je in het theater sentimenteel.

Fons Jansen

[Dettie]

De Etruskische glimlach
José Luis Sampedro

Salvatore Roncone, een oude boer uit Calabrië die weet dat hij door zijn ziekte niet lang meer te leven heeft, verruilt zijn dorp voor de grote stad Milaan. In het huis van zijn zoon komt hij in contact met zijn kleinzoon Bruno, die de oude partizaan de ogen opent voor dingen waarvan hij het bestaan niet vermoedde. Het jongetje, een nieuwe liefde en het leven in de stad ­maken bij de grootvader ongekende emoties los. Oud en jong, ­modern en antiek, man en vrouw, stad en platteland; het zijn de klassieke tegenstellingen die Salvatore aan het einde van zijn leven overwint. Zo kan hij zich verzoenen met zijn lot en zijn laatste adem uitblazen met een glimlach op de lippen: een glimlach als die van de echtgenoten op de tombe in Villa Giulia.

De Spaanse auteur José Luis ­Sampedro (1917), van huis uit econoom, bereikte een groot internationaal lezers­publiek met zijn roman De Etruskische glimlach. Sampedro werd in 1990 lid van de Real Academia Española en behoort daarmee tot de meest illustere Spaanse schrijvers.


ISBN 9789074622585 | Paperback | 351 pagina's | Menken Kasander & Wigman Uitgevers B.V. | september 2008
Vertaald door Eugenie Schoolderman

[Dettie]

Citaat van de dag

Laten wij bedenken dat een glimlach een hogere culturele uiting is dan de bloeberende bulderlach, waarmee het middenrif iets te maken heeft.

Frans de Clercq
Nederlands dichter 1920-2012

[Dettie]

Als honden huilen
Markus Zusak

Cameron Wolfe woont nog thuis met zijn ouders, zijn broer Ruben en zijn zus Sarah. Cameron kijkt op tegen zijn broer, die elke week een nieuwe vriendin lijkt te hebben. Als Octavia haar intrede doet in huize Wolfe, begrijpt Cameron niet hoe zijn broer zo'n lief meisje heeft kunnen inpalmen. Maar als Ruben haar dumpt, krijgt Cameron zijn kans. Octavia geeft hem de moed de confrontatie aan te gaan met zichzelf en zijn demonen. Tegenover haar wil hij bewijzen dat er niets mooiers is dan een underdog die opkomt voor zichzelf...


Recensie
Zelfstandig te lezen vervolg op ‘De underdog’ en ‘De vechter’. Cameron is de jongste broer uit het arbeidersgezin Wolfe dat in een smerige buurt woont. Hij lijkt wel een geboren loser. Hij kijkt op naar zijn oudere broers en dan vooral naar Rube, die elke maand een nieuwe vriendin weet te versieren. Octavia, een van de vriendinnetjes van Rube, is een lieve meid die ook indruk maakt op Cameron. Wanneer Rube haar dumpt, ontstaat er tussen haar en Cam iets heel bijzonders en het is Octavia die hem aanspoort zijn schrijftalent te ontwikkelen en zo te ontdekken wie hij werkelijk is.


Het gezin Wolfe wordt rauw geportretteerd en de emoties en persoonlijke ontwikkeling van Cameron worden in een poëtische taal weergegeven. Het gevaar loert om de hoek om met al deze poëtische bewoordingen in de valkuil van de meligheid te vallen en dat overkomt de auteur helaas wel eens. Toch weet hij vaak zeer treffend de pure emoties te verwoorden en ze als een mokerslag tussen de ribben te porren. Een mooi verhaal over broederliefde en geloven in jezelf. Vanaf ca. 12 jaar.
Anja van Geert


ISBN 9789044335040 | Paperback | 208 pagina's | The House of Books | juni 2014
Vertaald door Eefje Bosch

[Dettie]

Citaat van de dag

Als je andere mensen wilt laten huilen, moet je zelf huilen. Als je andere mensen wilt laten lachen, moet je gezicht ernstig blijven.

Giacomo Casanova
Italiaans avonturier 1725-1798

[Dettie]

Het boek van de lach en de vergetelheid
Milan Kundera

De serveerster Tamina hoort op haar werk de verhalen van haar klanten aan, terwijl ze zelf wanhopig vecht tegen de herinnering aan haar overleden man. Kundera beschrijft Tamina's wanhoop tegen de achtergrond van de tragiek van Oost-Europese immigranten en de Praagse Lente. Als leger en partij hun best doen het volk zijn verleden te doen vergeten, is daartegen weinig te ondernemen - behalve uitbarsten in lachen, zoals Kundera doet.


Recensie
De Tsjechische schrijver (1929) beschrijft hier het leven en de gedachtewereld van een Tsjechische vluchtelinge in de tijd van het communistische regime. De als serveerster in het Vrije Westen werkende Tamina vecht voor haar herinneringen aan Praag en aan haar huwelijksleven van voordat haar man in vrijheid overleed. Haar pogen een in Praag achtergebleven dagboek terug te krijgen strandt op tegenwerking en ontmoediging.
Als zij op een door kinderen bewoond eiland komt, is de enige oplossing vandaar de eeuwigheid tegemoet te zwemmen.

Kundera weeft realiteit, gedachtewereld en fantasie tot een ragfijn web, waarin men zich laat vangen om een onbekende nieuwe wereld mee te beleven. Een ontroerend boek. Pocketeditie; kleine druk, krappe marge.
(Biblion recensie, Redactie)


ISBN 9789026318887 | Paperback | 316 pagina's | Ambo | oktober 2004
Vertaald door Jana Beranová

[Dettie]

Citaat van de dag


De mensheid neemt zichzelf teveel au sérieux. Dat is de oudste zonde van de wereld. Wanneer de holbewoners de lach hadden gekend, zou de geschiedenis er heel anders hebben uitgezien.


Oscar Wilde
Iers schrijver en dichter

[Dettie]

Van ruilen komt huilen
Carole Matthews

Wat gebeurt er als je je hart volgt in plaats van je verstand?
Als jake aan Lyssa meedeelt dat 'het' niet meer werkt, weet zij ook wel dat hij het niet over de magnetron heeft. Maar wat ze nog niet weet, is dat hij door een andere vrouw is verleid.
Lyssa's eerste reactie is: Heel. Hard. Huilen. En wachten tot Jake is uitgespeeld en weer met hangende pootjes terug naar huis zal keren. Gelukkig bedenkt ze al snel dat dit nergens op slaat. Ze is toch zeker meer waard! In een opwelling boekt ze voor zichzelf een reis naar Nepal. Haar zus begint meteen grappen te maken over de fijne yak-herders daar, maar wie had kunnen vermoeden dat Lyssa in de Himalaya ook echt haar grote liefde zouvinden?
Wanneer het tijd is om naar huis te gaan - terug naar de werkelijkheid een beteuterde Jake - staat Lyssa voor een van de moeilijkste keuzes uit haar leven...


Recensie
Lyssa (ik-figuur) heeft een ogenschijnlijk heerlijk leven: een vriend, een baan en een mooi huis net buiten Londen. Maar ze heeft een grote onvervulde wens: een baby. Haar vriend Jake is deze obsessie helemaal beu en verliest zich in een affaire. Lyssa's wereld stort in. Maar al snel raapt ze zichzelf bij elkaar en onderneemt een trektocht door Nepal, iets wat niemand van haar verwacht. Hier valt ze als een blok voor reisleider Dean en bekijkt ze haar eigen leven met andere ogen.


Deze humoristische, snel lezende roman in korte hoofdstukken houdt je extra betrokken doordat je in de derde persoon ex-vriend Jake en kinderrijke zus Edie ook volgt. Daardoor weet je als lezer soms meer dan de hoofdpersoon. De auteur schrijft romantische komedies en heeft al verschillende titels op haar naam staan. 'Zeg maar nee'* en deze roman zijn de eerste titels die naar het Nederlands vertaald zijn. Naast het schrijven van romans of televisiescripts trekt ze graag door het Himalayagebergte. Paperback; volle bladspiegel, kleine druk.
NBD|Biblion recensie, Ingrid Bockting


ISBN 9789022546543 | Paperback | 445 pagina's | Boekerij | november 2006
Vertaald door Erica van Rijsewijk

[Dettie]

Citaat van de dag

Huil niet omdat het gedaan is, lach omdat het gebeurd is.


Theodor Seuss (1904-1991)
Amerikaans kinderboekenschrijver

[Dettie]

Lachen
Henri Bergson


Volgens de filosoof en Nobelprijswinnaar Henri Bergson (1859-1941) is iets komisch als een levend organisme iets van een automaat krijgt. Deze even simpele als plausibele stelling werkt hij uit in het invloedrijke opstel Lachen. Nog steeds is het een van de meest gelezen en meest verkochte studies van het komische.


Recensie
Dit essay is een klein juweel van een groot filosoof.
Henri Bergson (1859-1941) heeft zich al vanaf zijn dissertatie in 1889 bezig gehouden met de kloof tussen enerzijds het mechanische wereldbeeld van de natuurwetenschap en anderzijds de zo heel andere manier waarop die wereld zich aan ons bewustzijn voordoet. In die kloof ontstaat volgens Bergson het komische: het doet zich voor als een mens onverwacht een mechaniek lijkt. Die gedachte werkt hij in dit boekje (het stamt uit 1900) uit in de wondermooie poetische taal die zijn handelsmerk is: zijn colleges aan het College de France waren zo populair dat Parijse society-dames hun huisknecht vooruit stuurden om een zitplaats vrij te houden.
Het valt de vertaler nauwelijks aan te rekenen dat in zijn vertaling (de eerste sinds 1920) de kracht van de inhoud is gebleven, maar de schoonheid van de vorm verloren is gegaan. Jammer dat geen inleiding is toegevoegd over Bergson, over zijn werk of over zijn tijd. Met literatuuropgave en voetnoten. Pocketuitgave, kleine druk, volle bladspiegel.
Dr. D.G. van der Steen


ISBN 9789085069027 | Paperback | 135 pagina's | Uitgeverij Boom | maart 2010
Vertaald door Eric de Marez Oyens

[Dettie]

Citaat van de dag

Hij die niet kan lachen, moet geen winkel beginnen.


Confucius
Chinees filosoof 551 v.C. - 479 v.C.

[Dettie]

En het laatste themaboek alweer van deze maand.
Bedankt Berdine voor al je mooie titel. ik heb ervan genoten.

Dettie