Thema april 2016 - Buren

[Dettie]

Deze maand is het thema... Buren!

Elke dag een nieuw boek over dit onderwerp.

Veel (lees)plezier

Dettie

[Dettie]

April in Parijs
Michael Wallner

Parijs, 1943. Overdag werkt de jonge soldaat Roth als tolk voor de Duitse geheime dienst. Hij is echter geen overtuigd nazi en in zijn vrije tijd trekt hij zijn burgerkleding aan en doet hij zich voor als Fransman. Tijdens een van zijn wandelingen ontmoet hij de geheimzinnige Française Chantal, de dochter van een boekhandelaar. Hij raakt in de ban van haar schoonheid en een romance ontluikt. In werkelijkheid werkt Chantal voor de verzetsgroep van haar vader en ze is grotendeels in Roth geïnteresseerd omdat ze via hem toegang hoopt te verkrijgen tot de informatie van de geheime dienst. Te laat ziet ze in dat de jonge Duitser meer voor haar betekent dan ze aanvankelijk dacht. En ook Roth bemerkt pas als hij de tijd niet meer terug kan draaien dat het om meer dan een onschuldige liefde gaat.


'Er is een grote kans dat de roman April in Parijs van de Oostenrijkse, in Berlijn woonachtige schrijver Michael Wallner een van de grote internationale successen van het jaar 2007 zal zijn. En het zou me verbazen wanneer het boek niet in 2009 of 2010 als film een nog veel omvangrijker publiek zal bereiken. April in Parijs heeft alle kwaliteiten van een thriller, maar het is in een fraaie, ingehouden stijl geschreven. Het laat zich lezen als een spannend filmscenario en het is bovendien een prachtige, zij het onmogelijke liefdesgeschiedenis.'
- Maarten Asscher, Vrij Nederland


ISBN 9789023422013 | Paperback | 262 pagina's | Cargo | oktober 2006
Vertaald door Liesbeth van Nes

[Dettie]

Citaat van de dag

Het weer mag zijn zoal het wil, ontkleed u nooit voor half april.

(Ook al schijnt de zon lekker, vertrouw er nog niet teveel op)

Nederlands spreekwoord

[Marjo]

Apart onderwerp weer!!

[Dettie]

De buurman
Leen Van Der Schueren

De buurman betreft een bundeling korte verhalen waarin telkens een buurman opduikt. De hoofdpersonages zijn stuk voor stuk verlangende wezens met een passie: een wereldschokkende uitvinding, het behoud van een paradijsje, kranten verzamelen, overspel met de buurman, diepzeeduiken, een blonde mooie vrouw...

Ervoor gaan schept vreugde, maar de tragiek is nooit veraf. De verhalen vallen behalve door hun originaliteit op door de subtiele samensmelting van humor en dramatiek. Leen is een geboren vertelster die de meest fantasierijke gebeurtenissen weet te scheppen: raak, herkenbaar en toch een beetje vreemd.


ISBN 9789078905745 | Paperback | 132 pagina's | De Vrije Uitgevers | januari 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

De muren zijn zò dun geworden en de chips zò luidruchtig dat je geen oog dicht doet zolang de buren aan de borrel zijn.

Van Kooten & De Bie

[Dettie]

Eindelijk buren
Josee Hussaarts

Je zult maar een zondagskind zijn, volgens je oeder. En dan de pech hebben dat Hedwig naast je komt wonen. Een vreemd, zwijgzaam kind dat niet uit je omgeving is weg te slaan. Dat overal opduikt waar jij bent en je als een schaduw achtervolgt. Leta overkomt het. Vanaf de dag dat de verhuiswagen het pad opdraait verandert alles. Zelfs haar vriendschap met Eline loopt gevaar. Na vijf maanden is Leta´s geduld op en besluit ze dat Hedwig duidelijk probeert te maken gaat alles het pas goed mis. Voor Leta het weet zit ze zelf in de problemen.

Recensie
De 12-jarige Leta is blij als ze eindelijk een buurmeisje krijgt dat even oud is. Hedwig is een verlegen meisje dat altijd in Leta's buurt rondhangt en al snel haar irritatie opwekt ook omdat Leta's lange vriendschap met Eline onder druk komt te staan. Pas na een escalatie (Leta sluit Hedwig op in een verlaten schuurtje) kunnen de meisjes open en eerlijk met elkaar omgaan en vertelt Hedwig haar geheim: haar vader zit in de gevangenis. Het gedeeltelijk open einde suggereert dat de meisjes vriendinnen worden. Naast de beschrijving van de niet overal even realistische gebeurtenissen is er voldoende oog voor de gedachtes en gevoelens van de verhaalfiguren. Het verhaal is vanuit Leta's optiek deels via flash-backs verteld. De opbouw en spanningsboog van de tekst zijn goed; hints en suggestie noden uit tot verder lezen. De karakters zijn reëel en invoelbaar beschreven. De auteur hanteert een redelijke, vlot leesbare stijl en woordkeus die goed aansluiten bij de beoogde doelgroep. Verzorgde uitgave met een passende omslagillustratie voor een grote groep lezers vanaf ca. 11 jaar.
(Biblion recensie, Marianne Lucas-Belde)

ISBN 9789024536559 | Hardcover | 127 pagina's | Piramide | november 1999

[Dettie]

Citaat van de dag

De buren hebben muren.

Michel van Nieuwstadt

[Marjo]

O ja, April in Parijs is inderdaad verfilmd en een hele mooi film geworden!
En bij Eindelijk Buren heb ik het idee dat de recensie te veel verklapt.

[Dettie]

Van de buren niets dan goeds
Flip Willemsen


Als je niet opendoet, willen we nooit meer iets met je te maken hebben, riep Ed. Nooit meer. Als je oorlog wilt, kun je het krijgen.
Oké, riep ze. Ze sloop naar de woonkamer. En bleef daar.
Zo begint een slepende ruzie met rampzalige gevolgen.
Boris, Ed en Sabine zijn buren en vrienden. Alles doen ze samen. Ze vieren samen Kerstmis, hun verjaardagen, ze gaan zelfs samen op vakantie. Onafscheidelijk zijn ze. Totdat Sabine op een avond weigert haar deur open te doen.
Boris probeert vrede te stichten. Uiteindelijk organiseert hij een Herenigingsdag, de dag die aan de ruzie voorgoed een eind zal maken. Alle drie vertrouwen ze op een goede afl oop. Maar dan gebeurt er iets waar niemand op had gerekend. Wiens schuld is het?


Flip Willemsen (1953) is geboren in Hierden, waar haar vader dominee was. Ze komt uit een gezin van twaalf kinderen. Ze debuteerde in 1990 met De gelaagde sneeuwman. Verder schreef ze onder andere de romans Elise, De leugendeur, en de verhalenbundel Operatie glimlach. Ze publiceerde onder meer in Hollands Maandblad en Kinbote. Van de buren niets dan goeds is haar negende roman.


ISBN 9789490374242 | Paperback | 160 pagina's | Compaan | november 2011

[Dettie]

Citaat van de dag

Zonder buren heb je geen straat.

Anoniem

[Dettie]

De buurman
J.J. Voskuil


De buurman beschrijft de ontwikkeling van de vriendschap tussen Maarten en Nicolien Koning met hun twee homoseksuele buren Petrus en Peer. Petrus is een stugge, om niet te zeggen knorrige man van middelbare leeftijd, Peer is een jongensachtige dertiger. Nicolien begroet hun komst uitbundig omdat homoseksuelen volgens haar underdogs zijn, en beide mannen kunnen om die reden rekenen op haar compromisloze sympathie. Dit in tegenstelling tot Maarten, die al na een enkele ontmoeting tot de conclusie komt dat beide mannen intellectueel volstrekt oninteressant zijn. Toch ontstaat er een regelmatig en intensief contact met de twee buurmannen. Ze passen op elkaars huisdieren en gaan over en weer bij elkaar op bezoek. Toch gaat het op een gegeven moment mis. De band met Peer en Petrus wordt steeds grimmiger.

De buurman is bovenal een poging van Voskuil om zijn vrouw te begrijpen en haar onvoorwaardelijke steun voor de underdogs. Geen onderwerp heeft hen zo gespleten als de homo-emancipatie. Het onbegrip tussen de echtelieden neemt in De buurman bijna potsierlijke vormen aan. Even meesterlijk als wanhopig registreert de schrijver de fundamentele botsingen tussen Maarten en Nicolien, uitmondend in een zeer bewegend en soms ook hilarisch portret van een huwelijk.

J. J. Voskuil, auteur van een omvangrijk autobiografisch oeuvre, liet twee onuitgegeven manuscripten na. Binnen de huid, zijn persoonlijkste boek, werd door zijn weduwe in 2008 vrijgegeven voor publicatie. Zij aarzelde langer over De buurman, dat de schrijver al tijdens zijn leven wilde uitgeven, maar dat hij wegens haar bezwaren opborg.


ISBN 9789028241930 | Paperback | 304 pagina's | G.A. Van Oorschot B.V.| april 2012

[Dettie]

Citaat van de dag

Ik heb de bloemetjes van de buren maar eens buiten gezet

Loesje

[Dettie]

Oude muren, nieuwe buren
Rogier Alleblas


De volkswijken in de grote steden oefenen een grote aantrekkingskracht uit op fotograaf Rogier Alleblas. Ditmaal richt hij zijn lens op een straat in Amsterdam-Oost, dat onderdeel is van een stadsvernieuwingsproject. Tijdens een grootscheepse renovatie, op touw gezet door een woningcorporatie, weet hij de mens binnen deze setting centraal te stellen. Het is een verhaal over de veranderende stad. De Indische buurt ondergaat een transformatie van authentieke volkswijk naar hippe stadsbuurt, waar jonge internationale studenten naast traditionele Marokkanen wonen en jonge tweeverdieners de trap delen met 'originele' Amsterdammers.
Het levert een eigentijds plaatje op van een doorsnee straat in een moderne Europese stad. De fotografie speelt met het thema 'transformatie'. Wat gebeurt er met een ruimte wanneer alles binnen die setting verandert?


ISBN 9789491525186 | Paperback | 160 pagina's | Uitgeverij Komma | oktober 2013
Omslagen voorzien van diverse soorten behang

[Dettie]

Citaat van de dag

Het is de kunst om van geluidsoverlast een buurtfeest te maken

Loesje

[Dettie]

Buurvrouw
Auke van der Berg


De zon schijnt, de stad ligt er vriendelijk bij zo tegen de middag. Het terras is vol. Donker haar, rood bloesje, ik schat haar rond de twintig. Ze kijkt op van haar telefoontje en zegt tegen de jongeman die haar gezelschap mag houden: 'verdrietige mensen zijn vaak zo met zichzelf bezig, daar kan ik niet goed tegen.'


Als je door de stad wandelt, kuier je te midden van duizend en een verhalen. Van al die mensen. De een is goed gemutst, een ander redt het maar net, allemaal proberen we er wat van te maken. Stukjes, kronkels, cursiefjes, we hebben er verschillende namen voor. Voor die notities die je maakt als je door de stad wandelt.


In 'Buurvrouw' zijn zo rond de vijftig van de stukjes gebundeld die Auke van der Berg in de afgelopen tijd schreef. Zijn oude buurvrouw, de bibliothecaresse van de dorpsbibliotheek, de taxichauffeur die niet weet wat houden van is en de junk die rekent op pensioen komen voorbij, net als de verpleegster die ontslagen wordt en de consultant die door toeval weet hoe de wereld in elkaar steekt.


ISBN 9789492010094 | Paperback | 112 pagina's | Uitgeverij Rheia | september 2015

[Dettie]

Citaat van de dag

Een vrouw hing haar dromen aan de waslijn. Ze stond er tevreden naar te kijken: elke buurvrouw mocht jaloers zijn op zulke dromen

Ben Wolken

[Renate]

Het boek van Flip Willemsen heb ik inmiddels liggen. M'n vader heeft het al uit. Nu ik nog, maar eerst Fredrik Backman en dan....?

[Dettie]

Oh leuk Renate! Je bent altijd zo lekker enthousiast, dat vind ik zo leuk.

Dettie

[Dettie]

Mama mama, kijk buurvrouw
Jörgen Raymann


We kiezen liever voor een verre vriend dan voor een bemoeizieke buurvrouw, die het altijd beter schijnt te weten. Maar Esselien van Doornengat is de ideale buurvrouw, die we allemaal willen hebben.


Recensie
'Esselien van Doornengat' is een creatie van de Surinaamse artiest Jörgen Raymann en de journalist Stuart K. Rahan. Raymann, in Nederland vooral bekend als Master of Ceremonies van het door de NPS uitgezonden programma 'The Comedy Factory', maakt in Suriname televisiereclames waarin hij als buurvrouw Esselien van Doornengat optreedt. Deze Tante Es werd in Suriname zeer populair.

'Mama mama, kijk buurvrouw' is haar zogenaamde autobiografie. Ze is 69 jaar oud als ze terugkijkt op haar kleurrijke leven. Tante Es heeft altijd veel pech gekend in de liefde. Een van haar vaste uitspraken is: 'Ik heb zeven kinderen van acht verschillende mannen, want bij de laatste was het een twijfelgevalletje welke man het was'. Twee van haar jongens wonen in Nederland en laten Esselien overkomen.
Rahan en Raymann hebben Tante Es van een typetje uit een zeep-commercial uitgewerkt tot een echt karakter. Raymann: 'Ze is eigenlijk mijn beeld van de Surinaamse vrouw. Al hebben natuurlijk niet alle vrouwen kinderen van verschillende mannen.'
Kleine druk.
(Biblion recensie, Redactie)


ISBN 9789054291268 | Paperback | 153 pagina's | Uitgeverij Conserve | maart 2001

[Dettie]

Citaat van de dag

In de wassalon maken ze hun linnen wit en hun buurvrouw zwart.

Anoniem

[Dettie]

Onze buren
Frank Visser

Als je nooit last hebt van je buren,ben je een gelukkig mens. De meesten van ons hebben het helaas minder getroffen. Die moeten 'om de lieve vrede' het nodige slikken, zoals luidruchtige feestjes, rokende barbecues, zonlicht ontnemende bomen of voor de deur geparkeerde caravans. Dan komt er een moment dat je jezelf niet meer kunt bedwingen en buurman of -vrouw eens goed de waarheid zegt.

Burenruzies. Frank Visser heeft er al heel wat behandeld. Als rijdende televisierechter, maar ook als kantonrechter, en daarvoor als officier van justitie. Burenruzies kunnen grote economische schade berokkenen en zijn, net als andere relatieconflicten, emotioneel zeer belastend. Je kunt nu eenmaal niet om je buren heen. Er gaat geen dag voorbij of je komt elkaar tegen.

Ruzie met de buren kan iedereen overkomen. Niemand is er immuun voor. In Onze buren komen de diverse typen burenruzie aan bod. Niet alleen geluidshinder, gedoe met bomen, het recht van overpad en wildparkeren, maar ook de extremiteiten, zoals de aso en de psychopaat. Ook de
'Escalatietrap' ontbreekt niet, ofwel hoe je van een meningsverschil over doorschietende boomwortels in een politiecel kunt belanden. Ten slotte komen de oplossingen aan bod. Hoe kun je uit de ellende raken met zomin mogelijk schade? Want met de juiste aanpak valt een burenruzie wel degelijk te beëindigen.


ISBN 9789050189477 | Paperback | 256 pagina's | Uitgeverij Balans | september 2008

[Dettie]

Citaat van de dag

Hou van je buren - maar breek het hek niet af.

Benjamin Franklin

[Dettie]

Ieorg Idur
Roald Dahl


Vanaf zijn balkon kan meneer Hoppe precies op het balkon van zijn onderbuurvrouw kijken. Al jaren is hij stiekem verliefd op mevrouw Zilver, maar hij is te verlegen om haar aan te spreken. In gedachten verzint hij de grootste heldendaden om indruk op haar te maken. Kon hij haar maar bevrijden uit handen van een bende gewapende boeven...

Op een dag hoort hij mevrouw Zilver zeggen dat haar schildpad maar niet wil groeien. Meneer Hoppe grijpt zijn kans en verzint voor haar een indrukwekkende toverspreuk. In eerste instantie werkt de truc, maar dan loopt het volledig uit de hand...


Recensie
De gepensioneerde meneer Hoppe is al jaren verliefd op zijn buurvrouw. Deze buurvrouw heeft maar één liefde, namelijk haar schildpad Rudi die ze zo vertroetelt dat meneer Hoppe er jaloers op wordt. Door slimme trucs uit te halen met haar schilpad, weet meneer Hoppe haar uiteindelijk toch voor zich te winnen en krijgt de lezer een echt happy end voorgeschoteld.


Door het directe taalgebruik en de geestige karaktertekening van de lieve, bezorgde buurvrouw en de verlegen maar volhardende meneer Hoppe is het een amusant verhaal geworden. De dynamische, humoristische zwart-witte pentekeningen van Quentin Blake dragen daar in grote mate aan bij. Misschien niet Dahls meest verrassende of spannende boek, maar wel een heerlijk fantasieverhaal dat deze keer ook wat jongere kinderen zal aanspreken. Paperback met een iets aangepast omslag.
Voorlezen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar.
Redactie


ISBN 9789026137143 | Paperback | 64 pagina's | Fontein | september 2014
Oorspronkelijke titel Esio Trot, vertaald door Huberte Vriesendorp

[Dettie]

Citaat van de dag

Kijk ik naar het gras bij de buren, blijken ze het niet te hebben.

Loesje