Sorry was het citaat vergeten, heb de laatste tijd rare drukke dagen...
Dettie
Thema november 2015 - Openbaar vervoer
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Hoezo de laatste tijd? Altijd toch?
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Tram 83
Fiston Mwanza Mujila
Tram 83 is een kroeg-eettent-bordeel in Congo, in een stad die ‘het Stadland’ wordt genoemd. Het is er vol en smerig, het is de enige tent die dag en nacht open is. Voor de meeste bezoekers ervan is het leven een kwestie van overleven.
Twee stamgasten van Tram 83 zijn Requiem en Lucien, die samen hebben gestudeerd en een appartement delen. Requiem heeft een verleden vol gevechten in de jungle en maakt nu provocerende foto’s van rijke toeristen om ze te kunnen chanteren. Lucien was leraar geschiedenis en is om politieke redenen gevlucht uit ‘het Achterland’. Hij schrijft een toneelstuk en probeert daarvoor een uitgever te vinden, terwijl Requiem hem alle mogelijke obstakels in de weg legt.
Het ritmische, zintuiglijke en beeldende taalgebruik in Tram 83 weerspiegelt het chaotische gewoel in de kroeg. Met zijn krachtige, soms speelse en dan weer grimmige stijl maakt Mujila de gevoelens van ontreddering, woede en verdriet voelbaar van een Congolese bevolking die niet veel illusies heeft, maar wel begiftigd is met een hardnekkige vitaliteit.
ISBN: 9789023497561 | Hardcover | 224 pagina's |De Bezige Bij | oktober 2015
Vertaald door Jeanne Holierhoek
Fiston Mwanza Mujila
Tram 83 is een kroeg-eettent-bordeel in Congo, in een stad die ‘het Stadland’ wordt genoemd. Het is er vol en smerig, het is de enige tent die dag en nacht open is. Voor de meeste bezoekers ervan is het leven een kwestie van overleven.
Twee stamgasten van Tram 83 zijn Requiem en Lucien, die samen hebben gestudeerd en een appartement delen. Requiem heeft een verleden vol gevechten in de jungle en maakt nu provocerende foto’s van rijke toeristen om ze te kunnen chanteren. Lucien was leraar geschiedenis en is om politieke redenen gevlucht uit ‘het Achterland’. Hij schrijft een toneelstuk en probeert daarvoor een uitgever te vinden, terwijl Requiem hem alle mogelijke obstakels in de weg legt.
Het ritmische, zintuiglijke en beeldende taalgebruik in Tram 83 weerspiegelt het chaotische gewoel in de kroeg. Met zijn krachtige, soms speelse en dan weer grimmige stijl maakt Mujila de gevoelens van ontreddering, woede en verdriet voelbaar van een Congolese bevolking die niet veel illusies heeft, maar wel begiftigd is met een hardnekkige vitaliteit.
ISBN: 9789023497561 | Hardcover | 224 pagina's |De Bezige Bij | oktober 2015
Vertaald door Jeanne Holierhoek
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
In de hoek van de kamer staat een bed. Daarnaast een leren bank. Plus een lage tafel en een stoel. Het dak is van hout, uit de verte komen de stadsgeluiden: het gedempte gebrom van motoren en de knarsende wielen van trams.
Jan Brokken
Uit: Schrijven
In de hoek van de kamer staat een bed. Daarnaast een leren bank. Plus een lage tafel en een stoel. Het dak is van hout, uit de verte komen de stadsgeluiden: het gedempte gebrom van motoren en de knarsende wielen van trams.
Jan Brokken
Uit: Schrijven
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Marjo schreef:Hoezo de laatste tijd? Altijd toch?
Ja ik heb altijd wel wat te doen maar de laatste tijd is het raar, rommelig druk. Dan dit dan dat, allemaal dingetjes die maken dat het erg onrustig en rommelig is. Ik heb zo'n zin om even een tijdje lekker ongestoord bezig te zijn... Dat bedoel ik eigenlijk.
Dettie
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Land van glas
Alessandro Baricco
De onvergetelijke bewoners van Quinnipak, een denkbeeldig stadje, proberen onmogelijke dromen te realiseren. Meneer Rail, directeur van een glasfabriek, is een bevlogen reiziger en bedenker van dwaze projecten. Zijn ultieme droom is een kaarsrechte spoorweg van tweehonderd kilometer aanleggen en een eigen trein bezitten. En dan zijn er nog de vele andere personages met hun wonderlijke verhalen en ideeën, zoals Pekisch, die droomt van muziek met voor anderen onhoorbare tonen, Hector Horeau, die droomt van het Crystal Palace en van een complete stad van glas, en Pehnt, die elke dag iets in zijn paarse schrift schrijft om het niet te vergeten.
Land van glas is een kafkaësk verhaal met een bonte stoet aan kleurrijke personages, vol verbeeldingsrijke visioenen en fantastische dromen.
Recensie
Alessandro Baricco (Turijn 1958) is schrijver, musicoloog, saxofonist, acteur. Hij publiceerde diverse romans, o.a. in 1991 'Castelli di rabbia' (Land van glas), waarvoor hij de Premio Campiello en Prix Médicis étranger kreeg. Zijn werk is in Italië en daarbuiten enthousiast ontvangen. Zijn werk is ook bij uitstek 'literair'; dit 'land van glas' zou men kunnen lezen, naast alle andere aspecten, als een beeld of metafoor van wat literatuur is.
Hij onderbreekt soms zijn verhaal om soepel over te gaan op een beschouwing (essay) over literaire elementen als tijd en ruimte. Ook over schoonheid, die geen praktisch nut hoeft te dienen. Het verhaal is een opgave voor de lezer, die personages, gebeurtenissen en verwijzingen tot een geheel moet maken.
De Nederlandse titel verwijst naar de droom van de hoofdpersoon die een glasfabriek heeft: een eigen trein hebben, een eigen locomotief, die nergens heen voert, die zelfgenoegzaam door een open vlakte rijdt, zonder nuttig doel. Het verhaal is soms bizar, maar adembenemend mooi geschreven. Hulde aan de vertaalster. De inspanning van de lezer wordt rijkelijk beloond. Paperback; vrij kleine druk.
Redactie Biblion
ISBN: 9789023494225 | Hardcover | 240 pagina's | De Bezige Bij | juni 2015
Vertaald door Manon Smits
Alessandro Baricco
De onvergetelijke bewoners van Quinnipak, een denkbeeldig stadje, proberen onmogelijke dromen te realiseren. Meneer Rail, directeur van een glasfabriek, is een bevlogen reiziger en bedenker van dwaze projecten. Zijn ultieme droom is een kaarsrechte spoorweg van tweehonderd kilometer aanleggen en een eigen trein bezitten. En dan zijn er nog de vele andere personages met hun wonderlijke verhalen en ideeën, zoals Pekisch, die droomt van muziek met voor anderen onhoorbare tonen, Hector Horeau, die droomt van het Crystal Palace en van een complete stad van glas, en Pehnt, die elke dag iets in zijn paarse schrift schrijft om het niet te vergeten.
Land van glas is een kafkaësk verhaal met een bonte stoet aan kleurrijke personages, vol verbeeldingsrijke visioenen en fantastische dromen.
Recensie
Alessandro Baricco (Turijn 1958) is schrijver, musicoloog, saxofonist, acteur. Hij publiceerde diverse romans, o.a. in 1991 'Castelli di rabbia' (Land van glas), waarvoor hij de Premio Campiello en Prix Médicis étranger kreeg. Zijn werk is in Italië en daarbuiten enthousiast ontvangen. Zijn werk is ook bij uitstek 'literair'; dit 'land van glas' zou men kunnen lezen, naast alle andere aspecten, als een beeld of metafoor van wat literatuur is.
Hij onderbreekt soms zijn verhaal om soepel over te gaan op een beschouwing (essay) over literaire elementen als tijd en ruimte. Ook over schoonheid, die geen praktisch nut hoeft te dienen. Het verhaal is een opgave voor de lezer, die personages, gebeurtenissen en verwijzingen tot een geheel moet maken.
De Nederlandse titel verwijst naar de droom van de hoofdpersoon die een glasfabriek heeft: een eigen trein hebben, een eigen locomotief, die nergens heen voert, die zelfgenoegzaam door een open vlakte rijdt, zonder nuttig doel. Het verhaal is soms bizar, maar adembenemend mooi geschreven. Hulde aan de vertaalster. De inspanning van de lezer wordt rijkelijk beloond. Paperback; vrij kleine druk.
Redactie Biblion
ISBN: 9789023494225 | Hardcover | 240 pagina's | De Bezige Bij | juni 2015
Vertaald door Manon Smits
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
Winter 1998: Buiten is het steenkoud. De Intercity van Alkmaar naar Amsterdam nadert Sloterdijk. Op de intercom, klinkt het volgende:
"Dames en Heren, het volgende station is Amsterdam Sloterdijk. U kunt hier overstappen naar Schiphol alwaar u verder kunt reizen naar warmere bestemmingen. U kunt hier ook overstappen voor Zandvoort, waar het iets minder warm is."
Vervolgens naderen we Amsterdam CS.
"Dames en Heren, we naderen Amsterdam CS. Buiten is het nu -10 graden, we rijden 50 km/u, dus als u uw hoofd buiten het raam steekt is de gevoelstemperatuur -30 graden."
Bron: Omroephumor in de trein
Winter 1998: Buiten is het steenkoud. De Intercity van Alkmaar naar Amsterdam nadert Sloterdijk. Op de intercom, klinkt het volgende:
"Dames en Heren, het volgende station is Amsterdam Sloterdijk. U kunt hier overstappen naar Schiphol alwaar u verder kunt reizen naar warmere bestemmingen. U kunt hier ook overstappen voor Zandvoort, waar het iets minder warm is."
Vervolgens naderen we Amsterdam CS.
"Dames en Heren, we naderen Amsterdam CS. Buiten is het nu -10 graden, we rijden 50 km/u, dus als u uw hoofd buiten het raam steekt is de gevoelstemperatuur -30 graden."
Bron: Omroephumor in de trein
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Coupé no 6
Rosa Liksom
Rosa Liksom is een van de origineelste Finse schrijvers van dit moment. 'Coupé N? 6' is de eerste roman van Liksom die in Nederlandse vertaling verschenen is en was in Finland een bestseller.
In deze meesterlijke vertelling delen een jonge Finse studente en een Rus met wodka en knoflook in zijn koffer een coupé van de Transsiberië Express. Dagenlang zijn de twee tot elkaar veroordeeld. Terwijl in ritmisch proza het landschap van Moskou tot Ulaanbaatar in Mongolië voorbijglijdt, zijn we getuige van een ontmoeting tussen twee passagiers die volslagen vreemden voor elkaar zijn.
De jonge vrouw ontvlucht de coupé bij elke tussenstop, maar als de trein weer op gang komt rest haar niets dan naar de brute verhalen van de man tegenover haar te luisteren. Hij heeft een aantal jaren gevangen gezeten voor moord en is voor zijn werk op weg naar een bouwplaats in Siberië. Zij heeft op haar beurt haar geliefde achtergelaten in Moskou en gaat prehistorische rotstekeningen bekijken in Ulaanbaatar. Tegen alle verwachtingen in zoekt ze haar coupégenoot op als ze Mongolië eenmaal hebben bereikt.
ISBN: 9789057595394 | Paperback | 160 pagina's | Uitgeverij Podium | oktober 2012
Vertaald door Annemarie Raas
Rosa Liksom
Rosa Liksom is een van de origineelste Finse schrijvers van dit moment. 'Coupé N? 6' is de eerste roman van Liksom die in Nederlandse vertaling verschenen is en was in Finland een bestseller.
In deze meesterlijke vertelling delen een jonge Finse studente en een Rus met wodka en knoflook in zijn koffer een coupé van de Transsiberië Express. Dagenlang zijn de twee tot elkaar veroordeeld. Terwijl in ritmisch proza het landschap van Moskou tot Ulaanbaatar in Mongolië voorbijglijdt, zijn we getuige van een ontmoeting tussen twee passagiers die volslagen vreemden voor elkaar zijn.
De jonge vrouw ontvlucht de coupé bij elke tussenstop, maar als de trein weer op gang komt rest haar niets dan naar de brute verhalen van de man tegenover haar te luisteren. Hij heeft een aantal jaren gevangen gezeten voor moord en is voor zijn werk op weg naar een bouwplaats in Siberië. Zij heeft op haar beurt haar geliefde achtergelaten in Moskou en gaat prehistorische rotstekeningen bekijken in Ulaanbaatar. Tegen alle verwachtingen in zoekt ze haar coupégenoot op als ze Mongolië eenmaal hebben bereikt.
ISBN: 9789057595394 | Paperback | 160 pagina's | Uitgeverij Podium | oktober 2012
Vertaald door Annemarie Raas
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
De hel - dat moet wel een treincoupé zijn waarin je eeuwig gedwongen wordt te luisteren naar de volmaakt voorspelbare telefoongesprekken van je medepassagiers.
Jean-Jacques Suurmond,
predikant te Vlaardingen
De hel - dat moet wel een treincoupé zijn waarin je eeuwig gedwongen wordt te luisteren naar de volmaakt voorspelbare telefoongesprekken van je medepassagiers.
Jean-Jacques Suurmond,
predikant te Vlaardingen
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Tot gemak van den reisenden man
Met de trekschuit van Groningen naar Warffum
Fons van Wanroij
Ooit was de trekschuit een snel vervoermiddel, zo gewoon als trein en bus. Hier leest u de geschiedenis van het passagiersvervoer per trekschuit in het algemeen en van de veerdienst tussen Warffum en Groningen in het bijzonder.
ISBN: 9789052942216 | Paperback | 144 pagina's | Profiel | januari 2002
Met de trekschuit van Groningen naar Warffum
Fons van Wanroij
Ooit was de trekschuit een snel vervoermiddel, zo gewoon als trein en bus. Hier leest u de geschiedenis van het passagiersvervoer per trekschuit in het algemeen en van de veerdienst tussen Warffum en Groningen in het bijzonder.
ISBN: 9789052942216 | Paperback | 144 pagina's | Profiel | januari 2002
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
Tekst bij het schilderij Trekschuit naar Volendam ~ Hore Boccar, 1907.
Landwegen werden steeds beter, de stoomvaart rukte op. Na 1900 nam het vervoer per trekschuit zienderogen af. De schuiten die nog voeren, waren niet specifiek voor personenvervoer gebouwd. Het waren aangepaste vrachtschepen met een hoge opbouw. Tussen Edam en Volendam bleef zo'n trekschuit lang in gebruik.
Tekst bij het schilderij Trekschuit naar Volendam ~ Hore Boccar, 1907.
Landwegen werden steeds beter, de stoomvaart rukte op. Na 1900 nam het vervoer per trekschuit zienderogen af. De schuiten die nog voeren, waren niet specifiek voor personenvervoer gebouwd. Het waren aangepaste vrachtschepen met een hoge opbouw. Tussen Edam en Volendam bleef zo'n trekschuit lang in gebruik.
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Reizen, ja maar dan een beetje anders
met openbaar vervoer de halve wereld rond!
Lenny A. Valstar
‘Reizen, ja maar dan een beetje anders’, met onderschrift: ‘Met openbaar vervoer de halve wereld rond’, schetst de reiservaringen van een dame op leeftijd die op haar 65e besloot als backpacker de halve wereld rond te reizen. Ze reist met de plaatselijke vervoermiddelen in landen die niet voor de hand liggen vooral in werelddelen als Afrika en Centraal-Azië. Het resultaat van de laatste tien jaar heeft ze vanuit Spanje waar ze woont in een bundel korte verhalen samengesteld.
De globetrotter beschrijft in het boek haar beleving van levenswijzen en culturen van de landen die ze doorkruist. Geeft hier en daar wat tips, ventileert haar ergernissen, relativeert alles met een vleugje humor en neemt vooroordelen weg, bijvoorbeeld wanneer ze door Iran reist en daar een zeer hartelijke bevolking aantreft.
Grappig boekje, maar helaas door uitgeverij Free Musketeers niet goed geredigeerd, gezien de taalfouten die er in staan en zinnen die niet helemaal goed lopen. En dat is jammer.
Zie de hele recensie http://www.aziatischetijger.nl/2012/10/ ... je-anders/
Bert Vos.
ISBN: 9789048425433 | Paperback | 140 pagina's | Free Musketiers | augustus 2012
met openbaar vervoer de halve wereld rond!
Lenny A. Valstar
‘Reizen, ja maar dan een beetje anders’, met onderschrift: ‘Met openbaar vervoer de halve wereld rond’, schetst de reiservaringen van een dame op leeftijd die op haar 65e besloot als backpacker de halve wereld rond te reizen. Ze reist met de plaatselijke vervoermiddelen in landen die niet voor de hand liggen vooral in werelddelen als Afrika en Centraal-Azië. Het resultaat van de laatste tien jaar heeft ze vanuit Spanje waar ze woont in een bundel korte verhalen samengesteld.
De globetrotter beschrijft in het boek haar beleving van levenswijzen en culturen van de landen die ze doorkruist. Geeft hier en daar wat tips, ventileert haar ergernissen, relativeert alles met een vleugje humor en neemt vooroordelen weg, bijvoorbeeld wanneer ze door Iran reist en daar een zeer hartelijke bevolking aantreft.
Grappig boekje, maar helaas door uitgeverij Free Musketeers niet goed geredigeerd, gezien de taalfouten die er in staan en zinnen die niet helemaal goed lopen. En dat is jammer.
Zie de hele recensie http://www.aziatischetijger.nl/2012/10/ ... je-anders/
Bert Vos.
ISBN: 9789048425433 | Paperback | 140 pagina's | Free Musketiers | augustus 2012
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
Het is logisch dat de Bond tegen het Vloeken vooral op haltes van het openbaar vervoer adverteert.
T.L. ter Meer
Bzztôh, 's-Gravenhage 1996
Het is logisch dat de Bond tegen het Vloeken vooral op haltes van het openbaar vervoer adverteert.
T.L. ter Meer
Bzztôh, 's-Gravenhage 1996
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Dit citaat is wel erg grappig!
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Ja hè, ik vond hem ook erg leuk.
Dettie
Dettie
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Daan de machinist
Fiona Rempt
Daan beleeft de stoerste jongensdromen in het echt!
Daan is gek op treinen. Hij is er zo druk mee bezig dat hij struikelt over zijn spoor. Als hij zijn ogen weer opendoet, zit hij op de langste spoorlijn ter wereld, in een ouderwetse stoomtrein. Daans droom komt uit als hij de machinist mag zijn, maar het oude wilde Westen is gevaarlijk. Kan Daan de trein redden als ze worden overvallen door een bende goudrovers?
ISBN: 9789020682847 | Hardcover | 32 pagina's | Kluitman Alkmaar B.V., Uitgeverij | augustus 2014
Fiona Rempt
Daan beleeft de stoerste jongensdromen in het echt!
Daan is gek op treinen. Hij is er zo druk mee bezig dat hij struikelt over zijn spoor. Als hij zijn ogen weer opendoet, zit hij op de langste spoorlijn ter wereld, in een ouderwetse stoomtrein. Daans droom komt uit als hij de machinist mag zijn, maar het oude wilde Westen is gevaarlijk. Kan Daan de trein redden als ze worden overvallen door een bende goudrovers?
ISBN: 9789020682847 | Hardcover | 32 pagina's | Kluitman Alkmaar B.V., Uitgeverij | augustus 2014
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
"Als een trein door een tunnel rijdt en het donker wordt, spring je er niet uit en gooi je je kaartje niet weg. Je blijft zitten en vertrouwt op de machinist."
Anoniem
"Als een trein door een tunnel rijdt en het donker wordt, spring je er niet uit en gooi je je kaartje niet weg. Je blijft zitten en vertrouwt op de machinist."
Anoniem
Re: Thema november - Openbaar vervoer
De avondboot
Vonne van der Meer
Voor de stroom gasten die in een zomerseizoen een van de waddeneilanden bezoekt leren wij er twaalf kennen. Ze hebben één ding gemeen: ze brengen hun vakantie door in een huurhuisje, op het hoogste duin, aan de Badweg, vlak bij zee. Bij vrijwel alle gasten breekt een moment aan dat ze van het eiland af willen. Maar wat er ook is gebeurd, hoe hoog de emoties ook oplaaien, wanneer de laatste boot vertrokken is zullen de gasten tot de volgende ochtend moeten wachten.
Recensie
In haar nieuwe 'roman in verhalen' keert de auteur (1952) terug naar het vakantiehuisje Duinroos op Vlieland dat het decor was van de succesvolle roman 'Eilandgasten'* uit 1999. Opnieuw worden de gasten die gedurende een zomerseizoen in Duinroos verblijven gevolgd in hun vakantieweken, die voor allen belangrijke consequenties hebben. Geheimen worden krampachtig verborgen of juist abrupt onthuld, de relaties met familieleden, echtgenoten en minnaars komen in een ander licht te staan.
De verbinding tussen de verhalen wordt gevormd door de figuur van de werkster, die ook een paar keer aan het woord komt, door voorwerpen als het gastenboek en het beukenblad daarin en natuurlijk door het eilandklimaat van wind, strand en zeelucht.
In enkele verhalen keren figuren uit 'Eilandgasten' terug, zodat ook lijnen worden gelegd naar deze roman. De auteur weet zich goed in te leven in haar personages en schrijft helder, subtiel en met veel oog voor detail over herkenbare emoties. De verrassing van de originele formule is er wat af voor wie het voorgaande boek kent, maar ook 'De Avondboot' is zeer de moeite waard. Normale druk.
Biblion recensie, F. Hockx
ISBN: 9789025413897 | Paperback | 203 pagina's | Uitgeverij Contact | juli 2005
Vonne van der Meer
Voor de stroom gasten die in een zomerseizoen een van de waddeneilanden bezoekt leren wij er twaalf kennen. Ze hebben één ding gemeen: ze brengen hun vakantie door in een huurhuisje, op het hoogste duin, aan de Badweg, vlak bij zee. Bij vrijwel alle gasten breekt een moment aan dat ze van het eiland af willen. Maar wat er ook is gebeurd, hoe hoog de emoties ook oplaaien, wanneer de laatste boot vertrokken is zullen de gasten tot de volgende ochtend moeten wachten.
Recensie
In haar nieuwe 'roman in verhalen' keert de auteur (1952) terug naar het vakantiehuisje Duinroos op Vlieland dat het decor was van de succesvolle roman 'Eilandgasten'* uit 1999. Opnieuw worden de gasten die gedurende een zomerseizoen in Duinroos verblijven gevolgd in hun vakantieweken, die voor allen belangrijke consequenties hebben. Geheimen worden krampachtig verborgen of juist abrupt onthuld, de relaties met familieleden, echtgenoten en minnaars komen in een ander licht te staan.
De verbinding tussen de verhalen wordt gevormd door de figuur van de werkster, die ook een paar keer aan het woord komt, door voorwerpen als het gastenboek en het beukenblad daarin en natuurlijk door het eilandklimaat van wind, strand en zeelucht.
In enkele verhalen keren figuren uit 'Eilandgasten' terug, zodat ook lijnen worden gelegd naar deze roman. De auteur weet zich goed in te leven in haar personages en schrijft helder, subtiel en met veel oog voor detail over herkenbare emoties. De verrassing van de originele formule is er wat af voor wie het voorgaande boek kent, maar ook 'De Avondboot' is zeer de moeite waard. Normale druk.
Biblion recensie, F. Hockx
ISBN: 9789025413897 | Paperback | 203 pagina's | Uitgeverij Contact | juli 2005
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
"Overdrijven is een vak", aldus de kapitein van de veerboot
Anoniem
"Overdrijven is een vak", aldus de kapitein van de veerboot
Anoniem
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Ik denk dat ik beide boeken gelezen heb.
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Ja ik heb de 'eilandboeken' allemaal gelezen. Ze heeft na 'Avondboot' nog 'Het laatste seizoen' geschreven.
Ik houd erg van haar manier van schrijven.
Dettie
Ik houd erg van haar manier van schrijven.
Dettie
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Ik geloof ook dat ik al haar eilandboeken heb gelezen.
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Khap Djaai
van Abcoude naar Azië per bus, trein en boot
Sandra Bakker
Bussen, treinen en boten vormden de rode draad in dit boek, dat het verhaal vertelt van Sandra Bakker en Dennis de Bruin die op een dag even geen zin meer hadden in de Westerse rat race. Ze zegden hun baan op, stopten de hoogstnoodzakelijke spullen in een rugzak en stapten op de trein, met bestemming Azië. Onderweg leren ze weer wat geduld hebben betekent, krijgen het veelvuldig aan de stok met Chinese ambtenaren, delen hun kamer regelmatig met de plaatselijke kakkerlakken, vallen van de ene verbazing in de ander en leren weer wat geduld hebben betekent.
Recensie:
Kostelijk verslag van de reis van twee Nederlanders per openbaar vervoer naar Rusland, Mongolie, China, Vietnam, de Filippijnen, Borneo, Maleisie, Singapore, Thailand en Laos. Meer dan 10 maanden waren ze onderweg, de millenniumwisseling vierden ze op het dak van een guesthouse in Sapa in de bergen van Noord-Vietnam. Het boek leest als een trein en is vol humor, maar het leukste is dat de lezer meereist en het gevoel heeft de volkeren en gebieden ook te zien, de ontberingen zoals het toiletbezoek ook mee te maken en ook meer te leren over al die andere culturen: wie wist dat Chinezen zo'n lawaai produceren?
Beter dan in reisgidsen komen de hebbelijkheden en uitstraling van de mensen aan bod en de bezochte bezienswaardigheden worden uitgebreider en met meer persoonlijke impressies beschreven. Nuttig, want niet velen zullen de moed hebben tot eenzelfde reis.
Mooie kleurenfoto's, goed papier, veel drukfouten en matig handelsbindwerk.
(Biblion recensie, Drs. Catharina B.E. de Koster-Schneider)
ISBN: 9789051790160 | Paperback | 347 pagina's | Gopher B.V. | maart 2006
van Abcoude naar Azië per bus, trein en boot
Sandra Bakker
Bussen, treinen en boten vormden de rode draad in dit boek, dat het verhaal vertelt van Sandra Bakker en Dennis de Bruin die op een dag even geen zin meer hadden in de Westerse rat race. Ze zegden hun baan op, stopten de hoogstnoodzakelijke spullen in een rugzak en stapten op de trein, met bestemming Azië. Onderweg leren ze weer wat geduld hebben betekent, krijgen het veelvuldig aan de stok met Chinese ambtenaren, delen hun kamer regelmatig met de plaatselijke kakkerlakken, vallen van de ene verbazing in de ander en leren weer wat geduld hebben betekent.
Recensie:
Kostelijk verslag van de reis van twee Nederlanders per openbaar vervoer naar Rusland, Mongolie, China, Vietnam, de Filippijnen, Borneo, Maleisie, Singapore, Thailand en Laos. Meer dan 10 maanden waren ze onderweg, de millenniumwisseling vierden ze op het dak van een guesthouse in Sapa in de bergen van Noord-Vietnam. Het boek leest als een trein en is vol humor, maar het leukste is dat de lezer meereist en het gevoel heeft de volkeren en gebieden ook te zien, de ontberingen zoals het toiletbezoek ook mee te maken en ook meer te leren over al die andere culturen: wie wist dat Chinezen zo'n lawaai produceren?
Beter dan in reisgidsen komen de hebbelijkheden en uitstraling van de mensen aan bod en de bezochte bezienswaardigheden worden uitgebreider en met meer persoonlijke impressies beschreven. Nuttig, want niet velen zullen de moed hebben tot eenzelfde reis.
Mooie kleurenfoto's, goed papier, veel drukfouten en matig handelsbindwerk.
(Biblion recensie, Drs. Catharina B.E. de Koster-Schneider)
ISBN: 9789051790160 | Paperback | 347 pagina's | Gopher B.V. | maart 2006
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Citaat van de dag
"Bus to Pakse, what time does it leave?", vragen we de kaartjesverkoper van het gammele, gare, gedeukte en doorgeroeste voertuig dat ons moet gaan vervoeren. Geen reactie. "Leave today, how late?", proberen we nogmaals, wijzend op ons horloge. De jongen kijkt ons niet-begrijpend aan. Niet alleen verstaat hij geen woord van wat we zeggen, maar bovendien zegt het begrip tijd hem helemaal niets. De bus vertrekt op Lao time, hij vertrekt als hij vertrekt. In ons geval na bijna drie uur wachten.
Fragment uit het boek Khap Djaai
"Bus to Pakse, what time does it leave?", vragen we de kaartjesverkoper van het gammele, gare, gedeukte en doorgeroeste voertuig dat ons moet gaan vervoeren. Geen reactie. "Leave today, how late?", proberen we nogmaals, wijzend op ons horloge. De jongen kijkt ons niet-begrijpend aan. Niet alleen verstaat hij geen woord van wat we zeggen, maar bovendien zegt het begrip tijd hem helemaal niets. De bus vertrekt op Lao time, hij vertrekt als hij vertrekt. In ons geval na bijna drie uur wachten.
Fragment uit het boek Khap Djaai
Re: Thema november - Openbaar vervoer
Het meisje uit de trein
Irma Joubert
Polen, 1944, Op een donkere nacht wordt ergens in een bos het broodmagere meisje Gretl gevonden. Ze wordt opgenomen in het straatarme gezin van Jakob Kowalsky. Gaandeweg komt Gretl tot rust en raken haar afschuwelijke herinneringen op de achtergrond. Dan is de oorlog voorbij. Jakob blijft in Polen, maar Gretl wordt geadopteerd door een gezin in Zuid-Afrika. Ze vindt er een thuis en is er gelukkig in de warme Afrikaanse zon. Maar s nachts, in het koude donker, zijn er de nachtmerries.
Wanneer Jakob naar Afrika komt en haar opzoekt, wordt Gretl opnieuw met het droevige geheim van haar verleden geconfronteerd. Een aangrijpend en meeslepend levensverhaal
Unieke invalshoek voor WO II-thematiek Gebaseerd op historische feiten
ISBN: 9789023993629| Paperback | 468 pagina's | Mozaiek | juni 2015
Vertaald door Dorieneke de Vries
Irma Joubert
Polen, 1944, Op een donkere nacht wordt ergens in een bos het broodmagere meisje Gretl gevonden. Ze wordt opgenomen in het straatarme gezin van Jakob Kowalsky. Gaandeweg komt Gretl tot rust en raken haar afschuwelijke herinneringen op de achtergrond. Dan is de oorlog voorbij. Jakob blijft in Polen, maar Gretl wordt geadopteerd door een gezin in Zuid-Afrika. Ze vindt er een thuis en is er gelukkig in de warme Afrikaanse zon. Maar s nachts, in het koude donker, zijn er de nachtmerries.
Wanneer Jakob naar Afrika komt en haar opzoekt, wordt Gretl opnieuw met het droevige geheim van haar verleden geconfronteerd. Een aangrijpend en meeslepend levensverhaal
Unieke invalshoek voor WO II-thematiek Gebaseerd op historische feiten
ISBN: 9789023993629| Paperback | 468 pagina's | Mozaiek | juni 2015
Vertaald door Dorieneke de Vries
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 149 gasten