Thema november 2015 - Openbaar vervoer

[Dettie]

Citaat van de dag

Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.

Anoniem

[Dettie]

Waar gaat die vrolijke trein naartoe
Sandro Veronesi


Een sympathieke schurk van een vader en zijn dertigjarige zoon raken verzeild in krankzinnige avonturen als ze in Zwitserland clandestien een som geld gaan ophalen. Een meesterlijke roman van de auteur van In de ban van mijn vader.


Recensie
Van deze schrijver, in 1959 geboren te Prato (Italie), verscheen eerder de roman 'In de ban van de Vader' ('La forza del Passato', 2000), eveneens in vertaling van Rob Gerritsen. In het kielzog van het succes dat dat boek had in Italie, verscheen onlangs de vertaling van Veronese's eerste roman uit 1988 (de gegevens over de chronologie op de achterflap zijn misleidend).


Ook dit boek is opgebouwd rond de verhouding tussen een vader en zijn zoon. De vader is een succesvolle, niet zo fijngevoelige zakenman, wiens verval zich aankondigt in een faillissement, de zoon een zogenaamde kunstenaar, die echter al jaren tot niets gekomen is. Hun verhouding is er een van haat-liefde. Ze gaan naar Zwitserland om een uit het faillissement gehouden kapitaal op te halen. Hier slaat de titel op. Het is een intrigerend, maar geen vrolijk verhaal, vol schijnbewegingen, mislukkingen, leugens en slinkse manoeuvres, met een open einde.
De vertaler heeft een goede tekst geleverd. Paperback; kleine druk.
Dr. M.C.A. v.d. Heijden


ISBN: 9789035124448 | Paperback | 175 pagina's | Bakker | oktober 2002
Vertaald door Rob Gerritsen

[Dettie]

Citaat van de dag


Bij het naderen van station Heemstede-Aerdenhout:
"Wij naderen station Heemstede-Aerdenhout, voor alle studenten: als je goed je best doet kan je later voortaan hier uitstappen."


Bron: Omroephumor in de trein http://www.omroephumor.nl/

[Willeke]

Zo fijn Theroux vandaag, een van mijn favoriete reisschrijvers

[Renate]

Het boek van Sandro Veronesi komt ook op m'n lijstje.

[Dettie]

Laatste trein naar Zona Verde
Paul Theroux


Ik was weer gelukkig, terug in Afrika, rijk van het licht, schrijft Theroux wanneer hij begint aan een nieuwe reis: van Kaapstad naar Angola, dwars door het continent waar hij zoveel van houdt. Hij reist door de Kaapprovincie van Zuid-Afrika naar Namibië, waar hij een oude droom verwezenlijkt: de San (Bosjesmannen) bezoeken. Hij onderneemt een adembenemende olifantensafari in Botswana en belandt in Angola, bijna op de grens met Congo. Na meer dan vierduizend kilometer door de bush beëindigt hij zijn reis eerder dan hij van plan was, een beslissing waarover hij, teleurgesteld, genadeloos eerlijk schrijft.


Recensie
De beroemde globetrotter en schrijver van reisverhalen Paul Theroux (1941) ondernam een lange reis van ca. 4000 km door zijn geliefde Afrika, dit keer in het zuidwesten van dit continent, van Kaapstad, Zuid-Afrika naar Namibië en Angola. Hij trok door de bush van de westelijke Kaapprovincie via Windhoek dwars door Namibië en langs de kust van Angola tot Luanda en Nzeto niet ver van Congo. In Namibië bezocht hij de San of Bosjesmannen en vandaar ondernam hij een olifantensafari in Botswana. Theroux ontmoette vele lokale bewoners en schrijft op zijn bekende, boeiende en kritische manier over zijn bevindingen in deze landen, die vroeger door Nederlanders en Duitsers zijn gekoloniseerd. Aan het einde van de reis raakte hij ontmoedigd en teleurgesteld als gevolg van de confrontatie met de plaatselijke armoede en vertrok voortijdig.
Dit reisverhaal heeft geen illustraties, maar wel twee overzichtskaarten met de locatie van de door hem bezochte plaatsen en wegen van dit deel van Afrika.
Dr. J. Kroes


ISBN: 9789045024516 | Paperback | 416 pagina's | Atlas contact | september 2013
Vertaald door Nan Lenders

[Dettie]

Citaat van de dag

Bij het binnenrijden van de laatste trein op station Lelystad:
"Dames en heren u wordt allen vriendelijk verzocht uit te stappen. Deze trein gaat door naar het rangeerterrein en alle slaapplaatsen zijn al vergeven."

Bron: Omroephumor in de trein

[Dettie]

De verdoolde bus
John Steinbeck


Een groepje mensen gaat in een oude bus op een reis, die niet zonder hindernissen verloopt. De bus krijgt panne. Het weer wordt steeds slechter en tenslotte blijven de passagiers steken in een vrijwel verlaten streek. Zij zijn gedwongen, met elkaar de nacht door te brengen in de hoop dat er de volgende ochtend hulp zal komen opdagen.

Het is een bont gezelschap en John Steinbeck maakt er een boeiend schilderij van, fel van kleur, knap van techniek en mannelijk van visie: de chauffeur die eigenlijk wel weg wil trekken naar Mexico, de puber Pukkel met zijn hopeloze liefdesverlangen, het dienstertje Norma dat zich heeft vastgebeten in haar verering voor Clark Gable, Camille die een triest bestaan leidt als strip-teasedanseres. Doordat zij gedwongen bij elkaar blijven, gedragen de betrokkenen zich anders dan in normale omstandigheden: directer en tot op zekere hoogte primitiever

Recensie:
In 1948 verscheen de eerste druk van 'De Verdoolde Bus'. Het verhaal draait om een Mexicaanse buschauffeur die een niet-rendabele lijndienst onderhoudt in een afgelegen streek en die ervan droomt zijn vrouw te verlaten en terug te keren naar zijn geliefde Mexico.
Tijdens een rit loopt zijn bus vast in de modder. Zijn reisgezelschap, bestaande uit nogal opvallend uiteenlopende figuren, brengt noodgedwongen een aantal uren samen door. In die tijd komen verborgen verlangens en emoties los, zowel ten goede als ten kwade.


Het boek doet wat gedateerd aan door de vaak iets wijdlopige bewoordingen. Toch boeit het uitermate in zijn beschrijving van de worsteling tussen schijn en wezen in de mens die steeds sterker wordt en aanspreekt. Veel lezers zouden ongetwijfeld wel dankbaar zijn geweest met een wat groter lettertype.
(NBD|Biblion recensie, K. Troost.)


ISBN: 90-6963-136-9 | Paperback | 234 pagina's | Altamira | 1991
Vertaald door E.D. Veltman-Boissevain

[Dettie]

Citaat van de dag


Staan een Nederlander en een Engelsman bij een bushalte ergens in het centrum van Londen.
Zegt die Nederlander tegen die Engelsman: “Nice weather, he?”
Zegt die Engelsman: “Yes, Spring is in the air.”
Vraagt de Nederlander: “Why should I?”


Bron: http://www.debestemoppen.nl

[Dettie]

Jorrie en Snorrie
Annie M.G. Schmidt


De speciale feesttrein is klaar om te vertrekken voor zijn eerste rit. Er zijn hoge gasten aan boord: de minister van verkeer, de minister van milieu en de president van Kanditisj, Kandatsj, eh… Kandinges. Maar net als hoofdconducteur Snorrie de trein wil laten vertrekken houdt een meisje hem tegen. Er liggen egeltjes op de rails!


Recensie
De conducteur van de feesttrein heet Bert maar iedereen noemt hem Snorrie. Hij mag als eerste de speciale trein laten vertrekken. Op de jubeltrein zitten de twee ministers van milieu en verkeer en de president van Kandoetsjistan. Maar de trein kan niet vertrekken want Jorrie houdt Snorrie tegen: er zitten egeltjes onder de trein op de sporen!

Knotsgek, hilarisch verhaal, geweldig geschreven door Annie M.G.Schmidt en prachtig geïllustreerd door Fiep Westendorp. Het boek is zo vormgegeven dat de illustraties mooi tot hun recht komen en even belangrijk zijn voor het verhaal als de mooie tekst. Er zit veel vaart in het verhaal zoals de trein die maar niet kan vertrekken. Door de geweldige vertelstijl van deze meesterverteller zit je vanaf pagina 1 meteen in dit originele verhaal. Met oog voor veel details die ook terug te vinden zijn in de tekeningen en spitsvondige dialogen zorgt dit boek voor veel lees- en voorleesplezier.
Dit boek verscheen in eerste druk als Kinderboekenweekgeschenk in Nederland in 1990

Hilde Umans
december 2013


ISBN: 9789045115436 | Hardcover | 112 pagina's | Querido kinderboek | september 2013
Voorlezen vanaf ca. 5 jaar, zelf lezen vanaf ca. 7 jaar.

[Dettie]

Citaat van de dag

“Als ik mijn ouders iets kwalijk neem, dan is het wel dat ze niet in de eerste plaats vijfhonderd boeken voor mij kochten, voordat ze zich lakens, theedoeken, paraplu's en juskommen aanschaften.”

Annie M.G. Schmidt

[Dettie]

Het grote spoor boek
Guus Veenendaal, Jos Zijlstra & Johan de Bruin


In 2014 bestond de spoorwegen in Nederland 175 jaar. In deze lange periode veranderde niet alleen het land, maar ook het spoorbedrijf ingrijpend. Het nieuwe vervoermiddel zorgde ervoor dat mensen 'vlug, veilig en voordeelig' van a naar b konden reizen. De komst van de spoorwegen bracht ook de bouw van spoordijken, bruggen en stations met zich mee. En niet onbelangrijk: onder invloed van het spoor ontstond een uniforme tijd, die voor het eerst in de geschiedenis overal in Nederland gelijk was.


Het grote spoor boek geeft aan de hand van zo'n 450 foto's een overzicht van de periode 1839 tot heden. In dit boek gaat het om mens én materieel. De vaak niet eerder gepubliceerde foto's zijn voornamelijk afkomstig uit de collectie van het Spoorwegmuseum in Utrecht. De samenstellers hebben de foto's ondergebracht in aansprekende thema's zoals stations, personeel, reizigers, goederen en veiligheid.


Guus Veenendaal is landelijk bekend als spoorweghistoricus. Jos Zijlstra, conservator verbonden aan Het Spoorwegmuseum, en Johan de Bruijn verzorgden de beeldredactie.


ISBN: 9789462580336 | Hardcover | 368 pagina's | W Books | oktober 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

De trein naar het succes rijdt gewoonlijk op het spoor van de vastberadenheid

Poh Yu Khing

[Renate]

Lijkt me een interessant boek.

[Dettie]

De streekbus
Peter van der Meer

Nadat de bouw van de standaardstreekbussen, De Gele Rijders, was gestopt brak er een bijzonder roerige tijd aan voor het streekbusvervoer in Nederland. Niet alleen nieuwe bussen, maar ook nieuwe maatschappijen en nieuwe kleuren volgden elkaar de afgelopen jaren in hoog tempo op. Inmiddels lijken de kaarten geschud voor wat betreft de maatschappijen, maar door de immer voortgaande aanbestedingsprocedures blijft alles in beweging. Al met al genoeg reden om een interessant boek samen te stellen en een overzicht te bieden van de ontwikkelingen in 20 jaar streekbusvervoer in Nederland. Ik nodig u daarom graag uit voor een reis per streekbus door Nederland, van 1987 naar 2007.

Recensie

Na het boek 'De gele rijders'* van dezelfde auteur, dat de standaardstreekbussen 1967-1988 behandelt, geeft dit boek de recente, maar rijke historie weer van de Nederlandse streekbussen over de aansluitende periode tot 2008. Het eerste deel tot en met pagina 37 gaat in op de geschiedenis van het streekvervoer, niet alleen van het busmaterieel en zijn bouwers, maar ook van de politiek en de gevolgen daarvan voor de bedrijven en hun busnetten. Een kritische noot wordt daarbij niet geschuwd. Het laatste deel van 110 pagina's is een kleurrijk foto-overzicht in geografische volgorde van vrijwel alle typen bussen die in de genoemde periode reden of nog rijden. De bijschriften zijn zeer ruim en verschaffen uitgebreide informatie. De afdrukkwaliteit van de foto's is niet altijd even goed. In het eerste deel komt een lijst van concessiegebieden en bedrijven met overzichtskaart voor, aan het slot is een bronnenoverzicht opgenomen. Jammer dat in deze uitgave, gezien de hoeveelheid gedetailleerde informatie, een register ontbreekt.

F.C.J.M. Ongering

[Dettie]

Citaat van de dag


"Als je er nu met de streekbus voorbijsuist, is het moeilijk voor te stellen dat die uit de kluiten gewassen sloten ruim tweehonderd jaar de basis waren van het openbaar vervoer in de streek."


Bron: Historisch nieuwsblad
de geschiedenis van de trekschuit
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/a ... tgang.html

[Dettie]

Een idioot groene roadtrip
Aranka van der Pol


Reisjournaliste Aranka van der Pol reed drie maanden met haar hond Ki in een elektrische tuktuk langs de westkust van Nederland, via België, Frankrijk en Spanje naar Portugal. Onderweg zocht zij naar groene adresjes en interviewde ze reizigers, wijnboeren, politici en hoteleigenaren over duurzaamheid. Het resultaat is een meeslepend reisverslag, gelardeerd met leuke reistips, interviews en charmante adresjes.


Van der Pol bezoekt onderweg op haar verantwoorde Nomadics groene adresjes en gaat gesprekken aan met lokale politici en journalisten, wijnboeren en hoteleigenaren. "Ik kijk uit naar bijzondere ontmoetingen en verwacht meeslepende verhalen op te doen. De tuktuk moet tussen de vijftig en tachtig kilometer opgeladen worden, zodat ik regelmatig ergens moet aankloppen om de stekker in een stopcontact te pluggen."


ISBN: 9789082189803 | Hardcover | 252 pagina's | Willems Adventure Publications | juni 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

'De tuktuk gaat stapvoets vooruit en auto's toeteren als ze voorbijrazen. Stoppen is geen optie, hier is helemaal niets. Nu verdwalen zou redelijk problematisch zijn'

Fragment Een idioot groene roadtrip

(Een tuktuk (ook: toektoek) is een in Aziatische landen en vooral in Thailand veelvoorkomend openbaarvervoermiddel.)

[Dettie]

De tram van half zeven
Michiel Klein Nulent


Osman, kruidenier in een avondwinkel, heeft een droom: hij wil een huis bouwen om daarmee zijn vrouw en kind terug te winnen. Maar Osman heeft ook een probleem: hij heeft speelschulden en de schuldeiser zet hem onder druk om te betalen. Op een avond loopt een 16-jarig meisje de winkel binnen en zij vraagt of ze er de nacht mag doorbrengen omdat ze de laatste trein naar huis gemist heeft. Osman besluit haar onder zijn hoede te nemen en na verloop van tijd neemt hij haar voorzichtig in vertrouwen over zijn droom. Ook het meisje laat zich van haar kwetsbare kant zien en uiteindelijk leidt dat tot toenadering. Maar hun samenzijn wordt op de proef gesteld en wat zo mooi begon loopt heel anders af. De tram van half zeven is een verhaal over het najagen van dromen: die van Osman staat op het punt uit elkaar te knappen en die van het meisje moet nog gestalte krijgen. In dit indrukwekkende debuut roept Michiel Klein Nulent een wereld op waarin wederzijds vertrouwen,gaandeweg plaats maakt voor aantrekkingskracht en tedere verleiding. De tragische Osman en het kwetsbare, jonge meisje zullen de lezer lang bijblijven.'


Recensie
Debuutroman. Osman runt een nachtwinkel in een grote stad. Hij is gescheiden, stilletjes, verwacht weinig van het leven en draagt een geheim: hij heeft fikse schulden omdat hij erin geluisd is door een criminele gokker. Zijn leven draait om de nachten die hij in zijn winkel doorbrengt en dromen van een terugkeer van zijn ex en hun dochter. Op een avond valt een meisje van zestien zijn winkel binnen. Ze blijkt van huis te zijn weggelopen. Osman zorgt een tijdje voor haar.
De schrijver (1972) heeft een op het oog simpele schrijfstijl, maar hij weeft stiekem prachtige beelden met zijn taal. De nachtwinkel van Osman, de beregende straten, het krakkemikkige keukentje in Osmans huis: Klein Nulent brengt ze treffend tot leven. Een heel simpel verhaal dat zo treffend is opgeschreven dat de laatste bladzijde met spijt wordt omgeslagen.
Paperback; normale druk.
Marieke van Middelkoop


ISBN: 9789025431556 | Paperback | 208 pagina's | Atlas Contact | september 2009

[Dettie]

Citaat van de dag


Met beleefdheid valt er heel wat te verliezen. Bijvoorbeeld je zitplaats in de tram.


Tristan Bernard

[Dettie]

Met mijn zusje in de bus
Rachel Simon


Rachel Simon werkt hard en besteedt amper tijd aan ontspanning en vrienden. De relatie met haar vriend Sam is verbroken omdat ze niet op zijn aanzoek kon ingaan: ze wilde zich niet binden. Sinds ze alleen is, gaat het prima met haar carrière, maar heeft ze amper meer oog voor de wereld om haar heen. Als Rachel (onvermijdelijk) vastloopt, besluit ze in een opwelling om in te gaan op het plan van haar zus Beth: kom bij me op bezoek en ga mee met de bus.


Rachel heeft drie broers en zussen, maar Beth is altijd speciaal geweest, want ze is geestelijk achter. Beth woont op zichzelf in een andere stad, en in de loop van de tijd is het contact tussen hen minder geworden. Maar deze kans om haar zus beter te leren kennen, laat Beth niet lopen. Rachel bekijkt Behts gewoonte om dagenlang op de stadsbussen mee te rijden, aanvankelijk met argwaan. Maar als ze eenmaal met haar op pad is, blijkt dat ze veel kan leren van haar zusje. Rachel, die nogal sceptisch tegenover het leven van haar zusje stond, beseft dat Beth een groep vrienden heeft waar zij alleen maar jaloers op kan zijn. Een jaar later overziet ze haar leven dan ook met een andere blik. Ze heeft niet alleen haar zus leren kennen, maar ook zichzelf.


Recensie
Autobiografisch getint relaas van de Amerikaanse schrijfster. Haar zusje Beth is verstandelijk gehandicapt en zij is geobsedeerd door de stadsbussen en hun chauffeurs. Haar dagelijks leven bestaat uit: reizen met deze bussen, praten met de chauffeurs, van wie sommigen echte vrienden zijn geworden. Ze kent alle vertrektijden en routes uit haar hoofd, ze kan dus wel degelijk leren als het haar maar interesseert. In baantjes is ze dat niet, omdat ze een uitkering heeft. Door al het lopen, sprinten, overstappen is ze in een goede conditie en vrolijk, kleedt zich ook uitbundig. Ze heeft een vriend, ook gehandicapt, en samen zijn ze gelukkig.


Rachel besluit een poos met Beth mee te reizen en leert - ondanks de regelmatige irritatie om haar egocentrische gedrag - haar waarderen. De pijnlijke scheiding in hun jeugd (geen contact meer met moeder) en Rachels probleem zich niet meer te durven hechten worden ook beschreven. De zorg voor verstandelijk gehandicapten in Amerika en Nederland is absoluut niet met elkaar te vergelijken. Al lezend groeit de irritatie om Beth 'onaangepaste' gedrag, maar het boek boeit wel! Paperback; kleine druk.
M.G. van Mourik


ISBN: 9789032509095 | Paperback | 318 pagina's | De Kern | oktober 2003
Vertaald door Mieke Tennant

[Dettie]

Citaat van de dag

Iedereen wil wel met je mee in de limo. Maar wat je nodig hebt is iemand die de bus met je pakt, als je limo kapot is.

Oprah Winfrey

[Dettie]

Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen
W. Hansen


Een van de (talrijke) uitgaven t.g. van de eerste officiële treinrit in Nederland in 1839 - tussen Amsterdam en Haarlem. Te beginnen met een gedicht van Staring, de eerste Nederlandse auteur die over de trein geschreven heeft (de eerste locomotief op een 'ijzerbaan' in Engeland, 1825), volgt in chronologische volgorde een zeer ruime keuze uit de Nederlandse literatuur (proza en poëzie) waarin de trein een rol speelt.
De zeer onderhoudende inleiding bevat allerlei historische gegevens, zoals over de vele discussies die het nieuwe vervoermiddel losmaakte. In het register uitgebreide bio- en bibliografische gegevens van de ruim 130 opgenomen auteurs. Een leuke bundel in een prettige handzame uitgave op dundrukpapier.
(NBD|Biblion recensie, M. Pauw-Sneyders de Vogel.)


ISBN: 9789023431060 | Paperback | 476 pagina's | De Bezige Bij | 1989

[Dettie]

Citaat van de dag

De hele geschiedenis is vol met reizigers die in de verkeerde trein zitten.

Herman van der Dunk

[Dettie]

o dear gisteren het themaboek vergeten, had wel gezocht maar telefoon en dergelijke haalde me er vanaf. Sorry
Vandaag de laatste dag alweer. De tijd vliegt!

Dettie