Thema juli 2015 - STADse boeken

[Dettie]

Citaat van de dag


Hoe heette het oude Rome? - Romantiek


Anoniem

[Dettie]

Als je de stad binnenrijdt
Rob Waumans


Gert Verhulst is de meest toegewijde parkeerbeheerder van Amsterdam. Hij begint vaak een uurtje eerder, heeft een hekel aan de scooter en houdt thuis op zijn computer het aantal uitgeschreven boetes bij.
Een overzichtelijk leven, maar na het verlies van zijn moeder vallen ongemerkt de zekerheden weg. Steeds fanatieker en onredelijker begint hij auto's te bekeuren, liefst van mensen die hem tegenwerken: zijn arrogante broer, de patser in zijn Mercedes, of de werknemers van een bank die een hypotheek hebben geweigerd aan zijn oom Don, die droomde van een huisje op Texel. Hij droomt van iets groots, maar wanneer hij erachter komt dat 'Gert Verhulst' ook de naam van een Vlaamse beroemdheid is, realiseert hij zich daarvoor niet in de wieg is gelegd.


Recensie
Dit debuut van Rob Waumans (1977) gaat over de wederwaardigheden van een parkeerwachter. Een eenzame en wereldvreemde man, die met een overmaat aan plichtsbetrachting, maar ook met persoonlijke wraakgevoelens, zijn werkzaamheden uitvoert, altijd op weg naar dagrecords. Zijn rayon is Amsterdam-Oost. Slordig geparkeerde auto's zijn hem een gruwel; een obsessie die hem tot in zijn vrije tijd beheerst.
Verschillende verhaallijnen - gemarkeerd door de beeltenis van een frontaal autootje - komen bijeen: ziekte en dood van de moeder (eerste zin: 'Ze hebben mijn moeder uitgezet.'); het bekijken van oude opnames van Twin Peaks; de bezoeken aan oom Don (een oude vriend van zijn moeder); het verloop (letterlijk) van de carriere als parkeerwachter; de poging om op Texel verder te gaan; weerzin tegen mensen.
De roman wordt in de ik-vorm verteld, in de tegenwoordige tijd, in uiterst korte zinnen. Schijnbaar naief. Effectief wordt in deze stijl ingehouden woede tot klinken gebracht. Uiteindelijk is er een schril verlangen naar geborgenheid. Een bijzonder debuut. Vrij kleine druk.
Jos Radstake


ISBN: 9789025436001 | Paperback| 236 pagina's | Atlas contact september 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

Een van de simpele genoegens in het leven is parkeren bij een meter op de tijd van een ander.

Doug Larson

[berdine]

Dit is een erg leuk boek. Absurde humor met een serieuze ondertoon. Dat mag ik wel. Ik moet nodig eens op zoek naar dat andere boek van Waumans.

[Marjo]

Heb ik het ooit uitgelezen? Ik weet er weinig meer van..

[berdine]

Je hebt er een verslag van gemaakt en je vond het nog mooi ook. Daarom heb ik het ook gelezen....

[Marjo]

Goh..

[Dettie]

Niemand in de stad
Philip Huff


Philip Hofman woont in het Weeshuis, een statig studentenhuis aan de Amsterdamse Prinsengracht. De twaalf bewoners hebben daar, buiten het blikveld van de maatschappij, hun ouders en hun vriendinnen, een vrijplaats gecreëerd, een proeftuin voor het echte leven.


Zijn beste vrienden zijn huisgenoten Matt en Jacob, de eerste een impulsieve hartenbreker, de tweede een beschouwend intellectueel. Door hen aangespoord laat Philip zich steeds meer meeslepen in het studentenbestaan.
Dan ontmoet hij de beeldschone Karen. Zij zet een keten van gebeurtenissen in gang die de zorgvuldig opgebouwde illusie van het Weeshuis te gronde richt, met grote gevolgen voor de bewoners.
Niemand in de stad is een roman over vriendschap, vreemdgaan, liefde, een meedogenloze stad en de tol van verkeerde verwachtingen.


Recensie
Tweede roman van de Nederlandse schrijver (1984), die in 2009 succesvol debuteerde met 'Dagen van gras' (genomineerd voor diverse prijzen, vertaald en verfilmd). Huff publiceert regelmatig in nrc.next en won met zijn korte verhalen de Hollands Maandblad Prozaprijs 2011.


Hoofdpersoon is de student Philip Hofman – Huff putte voor dit boek veelvuldig uit eigen ervaringen, en dat is terug te zien in de overtuigend geschetste wereld van het Amsterdamsch Studenten Corps. Net als in zijn eerste roman staat niet het relatief simpele verhaaltje centraal (jongen duikt steeds dieper in het corpsleven, gaat vreemd met een meisje van de vereniging en verliest langzaam de grip op de illusie van het studentenhuis). Het gaat vooral om de gedachte erachter: de afgesloten ramen van de sociëteit, niet om de wereld een blik naar binnen te ontzeggen, maar om de leden nog even niet naar buiten te hoeven laten kijken. Die strijd tussen illusie en werkelijkheid verwoordt de schrijver op talentvolle wijze in overtuigend, lyrisch proza, met veel verwijzingen naar (hedendaagse) popmuziek.
Winnaar Dioraphte Jongerenliterauuur prijs 2013. Vanaf ca. 17 jaar. Kleine druk.
Jelmer Soes


ISBN: 9789023482444 | Paperback| 352 pagina's | De Bezige Bij oktober 2013

[Dettie]

Citaat van de dag


Het is midden in de stad dat men de mooiste bladzijden over het platteland schrijft


Jules Renard

[Dettie]

De laatste stad
Colin Thubron


In De laatste stad trekt een bont reisgezelschap - een oude Belg met een mooie en taaie jonge echtgenote, een Engelse journalist met een writer's block en zijn nuchtere echtgenote, plus een getourmenteerde priester - onder primitieve omstandigheden door Peru. Het gezelschap is op zoek naar een verloren stad van de Inca's. Iedere reiziger heeft echter zijn eigen, geheime reden om deze tocht naar het onbekende te maken. Niet alleen de wrijvingen binnen de groep, maar ook de spanningen tussen de groep en de gids - die de onervaren toeristen minacht - maken van wat een toeristisch reisje leek te zijn een complex avontuur.
In dit boek heeft Thubron zijn eigen reiservaringen verweven met de belevenissen van fictieve reizigers die zich niet alleen door de binnenlanden van Peru begeven, maar ook door het niet zelden even riskante mijnenveld van intermenselijke relaties.


De eerste boeken van Colin Thubron (1939) gingen over het Midden-Oosten. Later schreef hij over zijn reizen door Rusland en China, waarvoor hij de Hawthornden Prize en de Thomas Cook Travel Award ontving. Naast reisboeken publiceerde hij een groot aantal romans. Eerder verschenen van hem Het verloren hart van Azië, Achter de muur, Afstand en In Siberië.


ISBN: 9789045009544 | Paperback| 190 pagina's | Atlas maart 2003
Vertaald door Marijke Versluys

[Dettie]

Citaat van de dag


Niet in de afzondering zullen we onszelf ontdekken, maar onderweg, in de stad, in de menigte, als ding onder de dingen, als mens onder de mensen.


Jean-Paul Sartre

[Dettie]

De polsslag van de stad
De Amsterdamse stadskroniek van Jacob Bicker Raye (1732-1772)
Machiel Bosman

Sla dit boek open en de hel breekt los. Dieven en moordenaars, fraudeurs en messentrekkers, hoeren en klaplopers trekken in een bonte stoet voorbij. Wat mis kan gaan, gaat mis: mensen vallen in de gracht, bruggen storten in, kanonnen gaan zomaar af.

Welkom in de wereld van Jacob Bicker Raije. Veertig jaar lang, van 1732 tot 1772, hield deze Amsterdamse ambtenaar een kroniek bij die hij vulde met nieuws uit zijn woonplaats. Het resultaat is een zinderend verslag van de polsslag van de stad. Ontmoet apotheker Folteken, bij wie de heksen rond zijn hoofd vlogen. Of de arme vrouw uit de Jordaan wier levende lijf door de ratten was aangevreten. 'Er zijn honderden mensen op afgekomen, die dat mens in die droevige toestand met veel gaten in haar lichaam zo hebben aangetroffen.' En leef mee met de mooie Bregje, de vroegere werkster van Bicker Raije, die werd gegeseld en verbannen uit de stad omdat ze welgeteld zes zilveren vorken had gestolen. Machiel Bosman maakte een ruime keuze uit de kroniek, hertaalde de teksten, leidde ze in en voorzag ze van commentaar. Het resultaat is een unieke inkijk in het Amsterdam van de achttiende eeuw.

Machiel Bosman (1972) is historicus en schrijver van onder meer Elisabeth de Flines, dat in 2008 werd genomineerd voor zowel de Grote Geschiedenisprijs als de ako-Literatuurprijs. Uit het juryrapport van die laatste: 'Een Shakespeariaans drama over liefde en macht, eer en geluk, moed en verraad. Bosman combineert op unieke wijze de zorgvuldigheid van de geschiedwetenschap met de verbeeldingskracht van de literatuur.'


ISBN: 9789025364199 | Paperback| 253 pagina's | Singel Uitgeverijen | januari 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

Mijn kleinzoon:
'Nederland is dus eigenlijk wat ze om Amsterdam heen gebouwd hebben.'
Ik heb maar 'ja' geantwoord want de meeste Amsterdammers zien het zo.

Simon Carmiggelt

[Dettie]

Stad aan de maas
Anton Coolen


Hoewel in de vorige eeuw de wallen van het stadje grotendeels gesloopt werden, blijven de bewoners zweren bij hun isolement en zetten zij de droom van het roemrijke verleden voort in het heden. Bij het stadje wordt, tussen de beide wereldoorlogen, een brug met een stuw over de Maas gebouwd, die een einde maakt aan de jaarlijkse insluiting door het water. De roman speelt zich of tijdens deze bouw. Bij de voltooiing van de brug wordt een feest gevierd. Het richt zich echter niet op de ontsluiting van het stadje, maar het wordt gevierd uit de hang van de bewoners te blijven binnen de omslotenheid van hun onvolprezen woonplaats.


Als een verbindende draad loopt door het gehele boek de geschiedenis van een spastisch meisje, waarmee de stadsdokter het wonderlijkste avontuur van zijn praktijk beleeft. Daar omheen gegroepeerd zijn talloze figuren uit de kleine samenleving van het stadje: de koster, de begrafenisondernemer, de stadsarchivaris, de postbode en vele anderen. De sfeer wordt o.m. bepaald door het feit dat het stadje twee blindengestichten en een rijkspaviljoen voor vrouwelijke geestesgestoorden rijk is. De bevolking van deze inrichting heeft een grote invloed op het straatbeeld. Eenmaal was het stadje ook een garnizoen, hetgeen zijn invloed op de samenstelling van de bevolking gehad heeft, terwijl de zelfkant van deze kleine maatschappij voortkomt uit historische liefdadige inrichtingen, die verpauperden van elders opnamen.
Gekruid met anekdotes, weemoedig en vol humor tegelijk, zal deze nieuwe roman de liefhebber van Coolens onnavolgbare vertelkunst tot de laatste letter boeien.


Recensie:
In Stad a/d Maas getuigt de schrijver van zijn liefde voor land en volk van Brabant. Door de boeiende verteltrant wordt de lezer in de sfeer gebracht, noodzakelijk voor het zich inleven in de situaties, waarin de personen uit het verhaal terecht komen. Coolen leidt ons rond in het stadje met zijn schilderachtige steegjes, zijn grachten en wallen, zijn oude kathedraal. Hij vertelt van de levensblije Moelke, van het spastische meisje Rosemarietje, van de zachtmoedige Kurt Weber met zijn twijfelachtig heden en verleden en van vele anderen. Een grote gebeurtenis is de bouw van een brug met stuw, voor de voltooiing waarvan grote feesten georganiseerd worden. Coolens verhaal zou niet volledig zijn, als niet de Maas in al haar facetten beschreven werd en ook daarin is hij volkomen geslaagd. Vrolijke omslag, duidelijke druk. M.n. dit boek heeft model gestaan voor de tv-serie 'De Brug'.
(Biblion recensie, Redactie..)


ISBN: 9789020520881 | Hardcover| 276 pagina's | Nijgh en Van Ditmar| 1990

[Dettie]

Citaat van de dag

Ik zit op het Onze Lieve Vrouwenplein in Maastricht.
Deze stad ligt niet in Nederland. Ook niet in België.
Maastricht ligt in Maastricht.

Youp van 't Hek

[Dettie]

Jacques naar de stad
Alex T. Smith


Jacques is een kleine mollige hond met een baret en een trui. Met zijn beste vriendje meneer Wiebelsok beleeft Jacques spannende avonturen. Met zijn humor en naïeve kijk op alledaagse gebeurtenissen is hij onweerstaanbaar! Jacques naar de stad Vandaag gaan Jacques en meneer Wiebelsok naar de stad. Ze drinken een kopje thee in een café, bekijken winkeltjes en ze bezoeken een museum. Daar zien ze dat een dief een kunstwerk wil stelen. Wat moeten ze doen?

Recensie
Jacques is een kleine hond die in het huis van meneer en mevrouw Glimschoen woont. Zijn beste vriendje is meneer Wiebelsok. Op een dag gaan de vrienden samen wandelen naar de stad en beleven ze een avontuur in een museum. De volgende ochtend is meneer Wiebelsok ziek. Jacques brengt hem naar het ziekenhuis. Als Jacques daar voor de grap een doktersjas aantrekt, wordt hij door een zuster naar de wachtkamer gestuurd om een groep worstelaars te behandelen die last heeft van een geheimzinnige ziekte.
Leuk humoristisch verhaal waarin op elke bladzijde de tekst tussen de illustraties is afgebeeld. De tekst bestaat uit korte zinnen. De illustraties zijn grappige zwart-witte pentekeningen met steunkleur rood. Tegelijk verscheen 'Jacques in het circus'.
Het klein formaat boekje komt het best tot zijn recht bij voorlezen.
Voorlezen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar.
Erik van de Grampel


ISBN: 9789044337136 | Hardcover| 96 pagina's | House of Books | september 2012
vertaald door Harmen van Straaten

[Dettie]

Citaat van de dag

De steden hebben hardnekkig te kampen met hondsdrolheid.

Eric Piscador

[Dettie]

De scharlaken stad
Hella S. Haasse

Het pauselijk hof in Rome wordt in de nadagen van de Renaissance gedomineerd door de in scharlaken gestoken hogere geestelijkheid. Een jonge mysterieuze Italiaan, Giovanni Borgia, bastaard uit de beruchte familie, is op zoek naar het geheim rond zijn geboorte. Zijn speurtoch is onder Haasses handen uitgegroeid tot een authentiek beel van die tijd - de wereld van Michelangelo en Machiavelli.


Hella S. Haasse: `In De scharlaken stad heb ik voor het eerst, en ten dele onbewust, geprobeerd wat ik in later werk steeds weer heb beoogd: een verhaal te schrijven dat eigenlijk niet na te vertellen is, omdat het niet gaat om een volgorde van en toen, en toen en vervolgens en ten slotte , maar om een veel ingewikkelder, zich dwars door de tijd en dimensies van zich uitstrekkende processen van oorzaak en gevolg.


ISBN: 9789021450759 | Paperback | 332 pagina's | Sngel uitgeverij | juni 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

Schrijven is innerlijk toneel.

Hella S. Haasse

[Dettie]

De stad der blinden en de stad der zienden
José Saramago


Een rij auto's staat te wachten voor een rood stoplicht. Als het licht eindelijk op groen springt, trekt de eerste auto niet op, tot groeiend ongenoegen van de automobilisten erachter. Als ze het portier opentrekken, treffen ze een wanhopige bestuurder aan, die alleen maar kan uitbrengen dat hij van het ene moment op het andere blind is geworden. Een stad gaat naar de stembus; en zeventig procent stemt blanco.Nieuwe verkiezingen worden uitgeroepen, en in de tweede ronde stemt een nog groter deel van de bevolking blanco.

Op zijn bekende meeslepende wijze vertelt Nobelprijswinnaar José Saramago het verhaal van een volk dat niet gelooft in de eigen democratie. En van een regering die deze 'activisten' tot de orde probeert te roepen. Een gewelddadige breuk tussen de politieke macht en het volk lijkt onafwendbaar. Maar als de democratie toch maar schijn is, laat zo'n confrontatie op zich wachten... tot wanhoop van het poppenkastregime.


Recensie

In 1995 publiceerde de Portugese schrijver (1922-2010) zijn meesterwerk ‘Stad der blinden’. Mede op basis van dit boek kreeg hij de Nobelprijs voor Literatuur. In 2004 kwam hij met een soort van vervolg ‘Stad der zienden’. Het is dan ook niet verrassend dat Meulenhoff met een bundeling is gekomen van beide eerder afzonderlijk uitgegeven werken.


‘Stad der blinden’ gaat over een stad waar iedereen opeens blind wordt. Welke gevolgen heeft dit voor de sociale structuren en hoe reageren de autoriteiten hierop? In ‘Stad der zienden’ komen deels dezelfde personages voor, die nu weer kunnen zien en bij de verkiezingen en masse blanco stemmen.


De moraal lijkt te zijn dat nadat het Portugese electoraat jarenlang blind is geweest voor de morele corruptie van de politieke elite, ze toch eindelijk het licht hebben gezien. Deze moraal is verpakt in bijna 700 bladzijden met ellenlange zinnen, waar dialoog en verteller door elkaar heenlopen, slechts gescheiden door komma’s. Het vereist dus wat inspanning, maar de aanhouder wordt beloond. Kleine druk.
Drs. G.A. Ribbink


ISBN: 9789029089142 | Paperback |656 pagina's | J.M. Meulenhoff |mei 2014
Vertaald door Harrie Lemmens

[Dettie]

Citaat van de dag

De beste manier om onze eigen geheimen te beschermen is het respecteren van de geheimen van anderen.

José Saramago

[Dettie]

Twee steden
Fik Meijer


In 330 stichtte keizer Constantijn een nieuwe stad: Constantinopel. Al snel werd die stad ‘het nieuwe Rome’ genoemd. Vaak wordt beweerd dat het oude Rome vervolgens verviel en dat Constantinopel direct zijn plaats innam. Maar dat ging geleidelijk. In Twee steden legt Fik Meijer beide steden naast elkaar.
In Rome lieten de keizers het afweten en bezochten de stad niet meer; pausen sprongen in dat machtsvacuüm. Visigoten en Vandalen plunderden de stad. Het aantal inwoners liep terug. Tegelijkertijd werd de stad omgevormd tot het centrum van de christelijke wereld.
In de hoofdstukken over Constantinopel vertelt Meijer over de voorgeschiedenis en inrichting van de nieuwe stad. Over het Nika-oproer, dat in 532 bijna de hele stad in de as legde, en over de wederopbouw, met de Hagia Sophia als pronkstuk. En dan zijn er de pogingen om het Romeinse rijk in oude luister te herstellen – en de desastreuze gevolgen van de pest.
Het boek eindigt in het begin van de zevende eeuw, als de mediterrane wereld mede door de opkomst van de Arabieren een ander aanzicht krijgt.


Recensie
Over Rome en het Romeinse rijk zijn al de spreekwoordelijke bibliotheken volgeschreven. Ook over Constantinopel/Byzantium/Istanbul en het Byzantijnse rijk zijn talloze boeken verschenen.
De Nederlandse historicus Fik Meijer (1942), bekend van populariserende en gedegen boeken over onder andere de Romeinen en de Middellandse Zee, beschrijft de geschiedenis van de twee steden in hun samenhang, toegespitst op de periode 330-600. In die periode raakten Rome en het West-Romeinse rijk in verval, maar bloeiden Constantinopel en het Oost-Romeinse rijk (dat bestond tot 1453). Constantinopel werd rond 330 gesticht door keizer Constantijn de Grote, die een nieuwe en centraler gelegen hoofdstad zocht, op de grondvesten van de al veel oudere Griekse stad Byzantium, gelegen op het schiereiland aan de Bosporus. Beide steden kenden in genoemde periode een bewogen geschiedenis. Meijer schildert het lot van beide steden in heldere kleuren, onder andere de rivaliteit van 'supportersgroepen' van de wagenrennen.
Voorzien van (detail)kaarten, noten, selectieve bibliografie en register. Enkele (gekleurde) illustraties.
Danny Habets


ISBN: 9789025301248 | Paperback | 360 pagina's | Singel Uitgeverijen | november 2013

[Dettie]

Citaat van de dag

Uitzonderingen bevestigen de regel, zei de weg en liet Rome links liggen

Markus M. Ronner

[Renate]

Ook dit lijkt me weer een interessant boek. Ik heb meer levens nodig, of minder slaap.