Thema augustus 2014 - Met een boek in de TUIN

[Dettie]

Deze maand is de tuin het thema.
Berdine is weer flink bezig geweest en heeft een mooie lijst met titels geleverd.

Veel plezier in de tuin!

Dettie

[Dettie]

De tuinen van Bomarzo
Hella S.Haasse


Wie rond 1560 het wonderlijke park van Bomarzo bij het Italiaanse Viterbo heeft aangelegd, en vooral waarom, is onbekend. De beelden die erin staan zijn grotesk, angstaanjagend en fascinerend - zeker voor Hella S. Haasse, die in de labyrintische beeldentuin intuïtief iets wezenlijks van haar eigen verbeelding herkende.

In dit veelgeprezen boek beschrijft zij, al zoekend naar de oorsprong van het park, de geschiedenis van beroemde families als Farnese, Borgia (De scharlaken stad) en Orsini. Maar hoe diep zij ook in de tijd gegraven heeft, het is bovenal een ontdekkingsreis naar haar eigen inspiratiebronnen, haar eigen thema's.


Op de site van het Hella S. Haasse museum is ook een gesprek met Hella S. Haasse te beluisteren over de oorsprong van De tuinen van Bomarzo
zie: http://www.hellahaassemuseum.nl/objects/301.html

ISBN ISBN 978 90 214 33585 Paperback 146 pagina's Uitgeverij Querido achtste druk, 2007

[Dettie]

Citaat van de dag

Ik heb de hele zomer met reizen doorgebracht. Ik ben halverwege mijn achtertuin geraakt.

Louis Agassiz

[Dettie]

De tuin van Badalpur
Kenizé Mourad


De tuin van Badalpur is de indrukwekkende zoektocht van Mourad naar haar vader. De roman is tevens een aanklacht tegen misstanden in de huidige Indiase maatschappij.


Omdat de moeder van Zahr een Turkse prinses en kleindochter van de sultan haar dochter wil behoeden voor het afgezonderde, strenge leven in India, vlucht ze met het meisje naar Parijs. Haar vader probeert haar naar India te halen, maar zijn pogingen mislukken. Jaren later vertrekt Zahr zelf naar India, op zoek naar haar vader. Tijdens haar verblijf in India maakt ze een reis naar Badalpur, het landgoed en de bakermat van de familie. Daar vindt ze een verwaarloosde tuin die haar vader destijds aan haar moeder heeft geschonken.
Deze tuin wordt het symbool voor Zahrs verbondenheid met India, en wordt na de dood van haar vader inzet van een verbeten erfenisstrijd met haar oudste halfbroer.


NDB Biblion recensie
Een Indiase vrouw kan het keurslijf waarin zij als vrouw moet leven niet langer verdragen. Zij vlucht met haar dochtertje naar Parijs, waar de moeder al snel overlijdt. Het kind wordt opgevoed in pleeggezinnen en een klooster, waar zij zich als christen laat dopen. Maar volwassen geworden zoekt zij haar vader op. Deze neemt haar op in zijn huis, maar verwacht van haar dezelfde terughoudendheid in de omgang met anderen als van een moslimvrouw verwacht wordt. Zoals te verwachten wordt dit een bron voor conflicten. Zij vertrekt weer naar het Westen. Als journaliste wil zij opkomen voor de rechten van de vrouw in India en Pakistan. Na het overlijden van haar vader komt zij in conflict met haar broer, nu hoofd van de familie. De strijd begint opnieuw, maar nu met een gunstige afloop voor de journaliste.
Een boeiend en interessant autobiografisch verhaal, levendig verteld, met goede karaktertekeningen.
Kleine druk; mooie kleurig omslag.
(Biblion recensie, H.E. de Maaker-Verbeek)


Kenizé Mourad is de kleindochter van de laatste sultane van Turkije en de radja van Badalpur. Ze studeerde psychologie en sociologie aan de Sorbonne en werd daarna freelance journaliste. Van 1970 tot 1983 was ze verslaggeefster voor het Midden-Oosten en India voor de Nouvel Observateur. Vanaf 1983 heeft ze zich gericht op het schrijverschap. Ze woonde tijdelijk in India en Pakistan. Momenteel woont Mourad afwisselend in Frankrijk en Ierland.


ISBN 9789044502084 Hardcover 576 pagina's uitgeverij De Geus maart 2002
Vertaald door Maria Noordman

[Dettie]

Citaat van de dag

Mijn tuin is gezellig. Niet breed, niet lang, maar heel hoog!

K. Deprez

[Dettie]

De geheime tuin
Frances Hodgson Burnett


Mary Lennox is een onaantrekkelijk meisje met een smal mager gezichtje en piekerig blond haar. Als haar ouders gestorven zijn, wordt ze naar haar oom in Engeland gestuurd. Ze komt terecht op huize Misseltwhaite, een groot oud landhuis, dat te midden van uitgestrekte sier- en moestuinen ligt. Haar oom is een eenzelvig man, die veel op reis is en haar aan de zorgen van zijn huishoudster overlaat. Omdat ze zich verveelt gaat ze op onderzoek uit. Dwalend langs de kronkelige paden, de bloemperken, fonteinen en uitgestrekte gazons ontdekt ze een ommuurde tuin. Wat voor een tuin zou dat zijn? Waar zou de deur zijn en is het waar dat de sleutel begraven is? Mary wordt steeds nieuwsgieriger en op een goede dag wijst een klein eigenwijs roodborstje haar de toegang tot de geheimzinnige tuin. Maar de wonderlijkste ontdekking doet Mary op een stormachtige nacht als ze niet kan slapen. In het oude huis dat wel honderd kamers heeft , klinkt tussen de bulderende windvlagen door een vreemd geluid. Is dat niet het huilen van een kind?


Recensie
Mary Lennox is in India opgegroeid en weet niet beter of iedereen heeft maar te doen wat zij beveelt. Als ze op haar negende jaar wees wordt, wordt ze opgenomen door een Engelse oom. Door de vriendschap met Dickon, een bijna met de natuur vergroeide jongen van twaalf jaar, en door de ontdekking van een geheimzinnige afgesloten tuin waar tien jaar lang niemand is geweest, begint ze langzamerhand te veranderen in een aardig, normaal kind. Dan ontdekt ze, dat er nog een jongen in huis woont. Deze is door overdreven zorg voor zijn gezondheid extreem verwend. Langzaam maar zeker sleept Mary samen met Dickon ook deze Colin naar een normaal en gezond leven.
Een mooi en ontroerend verhaal. De karakters en ontwikkelingen van de diverse personages zijn duidelijk omschreven. Hun ontplooiing loopt parallel met de ontwikkeling van de planten in de geheime tuin. Na een ietwat taaie start wordt het boek daarna gedragen door een constante spanning, die voortkomt uit de verrassende ontdekkingen van de kinderen in hun omgeving.
Het taalgebruik is mooi: iets ouderwets, maar dat past bij de sfeer.
Voorlezen vanaf ca. 8 jaar, zelf lezen vanaf ca. 10 jaar.
Redactie


ISBN 9789062382231 Hardcover 218 pagina's Christofoor februari 1990
Vertaald door Els Veegens-Latorf

[Dettie]

Citaat van de dag

Wanneer je een tuin hebt en een bibliotheek, dan heb je alles wat je nodig hebt.

Marcus Tullius Cicero

[Dettie]

Wilde tuinen
Katie Fforde


Althea is achtendertig, heeft drie kinderen met een eigen wil, een bazige hond, een bemoeizuchtig zusje en een ergerlijke ex-echtgenoot en een mooi, maar te groot en vooral te duur huis. ondanks (of wellicht dankzij) alles leidt ze een prettig leven...... totdat ze haar baan kwijtraakt, en de geldproblemen nijpend worden. Ze besluit haar passie voor tuinieren verder te ontwikkelen, immers: ze heeft voor zichzelf al eens een prachtige tuin aangelegd, en dat moet ze toch ook voor anderen kunnen? Als zich dan ook nog de kans voordoet om een tuinontwerp te maken voor de beroemde tentoonstelling in Chetsea, staat haar besluit vast. Architect Patrick schiet te hulp en leert haar niet alleen de fijne kneepjes van het ontwerpen, maar biedt haar ook zeer aangenaam gezelschap. Maar enigszins tot haar opluchting - ze moet niet aan zichzelf maar aan de kinderen denken! - constateert Althea dat hij al aan de (jonge, knappe) vrouw is! Bovendien moet ze haar ex in de gaten houden: want waarom zou die opeens zo verdacht veel interesse in haar aan de dag leggen...


Recensie
Althea, bijna 40, gescheiden, leeft met haar drie kinderen in haar rommelig maar gezellig huis. Als ze haar baantje als administratieve kracht op een school verliest, ziet ze, ondanks haar slechte financiële toestand, kans van haar hobby voor tuinieren haar beroep te maken. Haar nieuwe buurman oefent een grote aantrekkingskracht op haar uit, en dit is wederzijds, maar ze verzet zich ertegen, omdat ze vindt dat haar eerste taak is er voor haar kinderen te zijn tot ze volwassen zijn.
Een warm, geestig en realistisch verslag van het leven van een alleenstaande moeder, met goede karaktertekeningen, ook in de bijfiguren, al lijkt haar nieuwe liefde wel erg op 'de prins op het witte paard'. Een aanrader voor een groot (vrouwelijk) publiek.
Kleine druk. De Britse schrijfster wordt wel vergeleken met Joanna Trollope.
Biblion recensie, M.J.A. van de Berg


ISBN 9789046160916 Hardcover 319 pagina's Zwarte beertjes april 2004
Vertaald door Annet Mons

[Dettie]

Citaat van de dag

Tuinen zijn een vorm van autobiografie

Sydney Eddison

[Dettie]

De tuin van de familie Finzi-Contini
Giorgo Bassani

Aan de rand van het stadje Ferrara ligt een vervallen villa, omringd door een grote, parkachtige tuin. Voor de oorlog wonen daar de Finzi-Contini's, een teruggetrokken joodse familie met twee opgroeiende kinderen. Ze houden er een kleine eigen synagoge op na, een bibliotheek en ook een tennisbaan in de tuin. Als de plaatselijke tennisclub in 1938 onder druk van de fascisten joden begint te weren, besluiten de Finzi-Contini's hun privé-baan ook voor anderen in het stadje open te stellen. En zo komt de verteller van de roman, een joodse gymnasiast, in een van de laatste mooie zomers voor de oorlog plotseling in aanraking met de verlichte, weelderige droomwereld van professor Finzi-Contini, en zijn verleidelijke dochter Micòl.
De tuin van de familie Finzi-Contini is een van de grote klassiekers uit de moderne Italiaanse literatuur.


Recensie
Mooie nieuwe vertaling van deze beroemde roman. Grondmotief van de bekendste roman van de Italiaanse schrijver (1916-2000) is het isolement van een min of meer aristocratisch levende joodse familie, die in alle stilte werd weggevoerd en vernietigd door de Duitse Nazi's. De hoofdpersoon-verteller is ook joods, maar komt uit een ander milieu. Door de steeds verdergaande uitsluiting van joden uit het publieke leven van Ferrara komt de hoofdpersoon nader met de familie in aanraking, met hun tuin, tennisbaan en privebibliotheek en kan zich de broze liefde ontwikkelen tussen hem en Micol, de wispelturige dochter des huizes. Hoewel Bassani nog onder de naoorlogse realistische schrijvers van verzetsliteratuur gerangschikt kan worden, onderscheidt hij zich toch omdat het jood zijn voor hem eenzaamheid impliceert, waarbij de geschiedenis slechts als achtergrond fungeert. De beschrijvingen van de tuin, de personen en de verschillende psychologische stadia van verliefdheid die de hoofdpersoon doorloopt, zijn schitterend. Het boek kan in grote kring gelezen worden. Ook succesvol verfilmd door Vittorio de Sica.
Gebonden; vrij kleine druk. Nieuwe vertaling; een eerdere vertaling verscheen als 'De tuin van de Finzi-Contini's' (herdrukt in 2006).
Redactie


ISBN 9789029084697 Hardcover 285 pagina's J.M. Meulenhoff juli 2009
Vertaald door Jan van der Haar

[Dettie]

Citaat van de dag

Er klinkt altijd muziek tussen de bomen in je tuin, maar je hart moet heel stil zijn om het te kunnen horen.

Minnie Aumonier

[Dettie]

De tuin der weeën
F.B. Hotz

Theo Sontrop, de toenmalige directeur van De Arbeiderspers, en literair redacteur Martin Ros zouden het nog vaak memoreren: in de stapel ongevraagd toegestuurde kopij troffen ze zelden iets bruikbaars aan, tot er in december 1974 ineens een verbluffend goed geschreven, puntgaaf verhaal, ‘De tramrace’, bij de post zat, als inzending voor het tijdschrift Maatstaf. De schrijver was F.B. Hotz, een volslagen onbekende 52-jarige man uit Oegstgeest.
In de ruim twintig jaar die daarop volgden schreef Hotz een indrukwekkend, zij het in omvang bescheiden oeuvre bij elkaar met nog vele andere prachtverhalen. In Hotz’ verhalen spelen slechte huwelijken, schuldbesef en drang tot boetedoening alsook het zoeken naar een zinvolle bestemming een grote rol. Toch heeft zijn werk, bij alle pech, sof en mislukking die hij beschrijft, iets monters en opbeurends.
Een verhaal uit de bundel mannen spelen, vrouwen winnen


ISBN 9789029590990 e-book 12 pagina's Arbeiderspers mei 2013

[Dettie]

Citaat van de dag

Toen ik thuis kwam bemerkte ik dat mijn tuin vol ochtendkrieken lag

Mik van den Bossche

[Dettie]

Dit citaat vind ik zo leuk! Hoe verzin je het!

Dettie

[Renate]

Het citaat vond ik ook heel goed gevonden.

[Dettie]

Tuin van herinneringen
Helene Wiggin

Engeland, 1998: Iris Bagshott zet haar cottage met de geliefde tuin te koop. Met pijn in het hart, dat wel. Als ze langs haar weelderige bloemenborders loopt of haar moestuintje wiedt, is ze zich bewust van de schoonheid van haar tuin, die altijd een bijzondere plaats heeft ingenomen in haar leven en dat van haar op: wie heeft eigenlijk besloten dat hier een huis moest komen, en waar komt de naam Fridwell vandaan?
In het jaar 912 beginnen Fritha en haar man Bagwulf op diezelfde plaats een nieuwe leven. Met hun gezin en Bagwulfs broer en diens vrouw zijn ze op zoek naar een nieuwe plek om te wonen. Na een lange reis is Fritha blij dat ze bij de bron kunnen uitrusten.
Maar het noodlot slaat toe, haar twee kinderen gaan spelen, en komen niet meer terug. Na dagen zoeken beseft Fritha dat ze hen niet zal terugzien, er zijn immers wolven en beren in de bossen. Om wat er gebeurd is en in de hoop dat haar kinderen alsnog terugkomen, wil ze de bron niet meer verlaten, en hebben ze zo hun nieuwe woonplaats gekozen. Fritha vindt het geluk terug in haar leven en legt een prachtige tuin aan met geneeskrachtige kruiden en wilde bloemen, waarmee Iris'tuin is ontstaan.


Recensie
Een oude dame doorloopt in de Engelse Midlands voor de laatste keer haar tuinen, waarin het bordje 'te koop' staat. Als laatste telg uit twee geslachten die zich daar al in 912 vestigden, overdenkt zij hun geschiedenis. In 7 episodes, om de ca. 200 jaar, wordt een beeld gegeven van de bewoners en hun leven in die tijd. Wat allen gemeen hadden, is de liefde voor hun land, maar vooral voor de tuinen en planten. Knap gecomponeerde en boeiende roman, waarin de geschiedenis goed is ingebed. Alle personages zijn zeer karakteristiek weergegeven, de extra dimensie is de beschrijving van talrijke bloemen en planten.
Lijvige roman, goed vertaald en mooi uitgegeven met passend omslag en kleine druk. Met stamboom.
M.J.A. van de Berg


ISBN 9789032508487 paperback Other formats 366 pagina's De Kern oktober 2003
vertaald door Annet Mons

[Dettie]

Citaat van de dag

Wat een mens nodig heeft om te tuinieren is een gietijzeren rug met een scharnier erin.

Charles Dudley Warner

[Dettie]

De Tuin der Zeven Schemeringen
Miquel de Palol

De Tuin der Zeven Schemeringen is een monumentale raamvertelling in de traditie van De verhalen van Duizend en Eén Nacht, Decamerone en Manuscript gevonden te Zaragoza, en wordt beschouwd als een van de grootste Catalaanse romans uit de tweede helft van deze eeuw. In een bijna duizelingwekkende stroom van verhalen, verteld door uiteenlopende personages, wordt de lezer meegevoerd in het raadselachtige machtsspel dat zich aan het einde van de twintigste eeuw ontrolt. Wat gebeurt er precies in het bergpaleis waar een aantal invloedrijke figuren zich verschansen tegen het oorlogsgeweld? Welke bedoelingen hebben zij met hun verhalen? Wat is de rol van de hoofdpersoon in het geheel? Wie is de mysterieuze Omega, en wat is de kracht van het verloren gegane juweel? Vele literaire genres worden op meesterlijke wijze verweven in deze indrukwekkende compositie van Miquel de Palol.


Miquel de Palol (Barcelona, 1953) is afkomstig uit een befaamde Catalaanse dichtersfamilie. Hij had een respectabel poëzie-oeuvre op zijn naam staan, toen hij in 1989 verraste met zijn eerste roman, De Tuin der Zeven Schemeringen.


ISBN 9789074622127 paperback 1088 pagina's Uitgeverij MKW oktober 1995 e-book februari 2011
Vertaald door Elly Bovée

[Dettie]

Citaat van de dag

Het fijne aan een tuin is de verwachtingen die hij opwekt.

W.E. Johns

[Dettie]

Een tuin tussen hond en wolf
Ivo Michiels


Een tuin tussen hond en wolf bevat, beknopt weergegeven, het liefdesverhaal van drie jonge mensen. Het meisje Lieve is de spil van het dramatisch gebeuren, dat zich afspeelt tussen 1939 en de jaren vijftig. In het eerste oorlogsjaar trouwt Lieve met de student Adriaan. Spoedig volgt een scheiding door het vertrek van Adriaan naar Duitsland. Een maquis-officier doet haar erotisch ontwaken. Na de oorlog kiest Lieve opnieuw de zijde van de door nood bedreigde Adriaan.

In Een tuin tussen hond en wolf is het beeld gegeven van een generatie van thans vijftigjarigen, opgegroeid in het Vlaamse land met zijn volkse rijkdom en zijn tegenstellingen. Het verhaal heeft een sterk beeldend effect: angst verwekkend en verleidelijk charmant.

ISBN 9789023472827, e-book 130 pagina's Uitgeverij De Bezige Bij juni 2012 heruitgave
(1e druk 1979)

[Dettie]

Citaat van de dag

In de tuin van het leven is humor de beste mest.

Auteur onbekend

[Dettie]

De tuin van de feeën
illustraties: Benjamin Lacombe
tekst: Sébastien Perez


De Russische botanicus Alexander Bogdanowitsch gaat op zoek naar een levenselixir in opdracht van Raspoetin. Zijn zoektocht voert hem naar een bijzonder woud, dat niet alleen bekend staat om zijn geneeskrachtige planten, maar dat ook bol staat van de legenden. De geheimzinnige en raadselachtige wereld van feeën en elfen die Bogdanowitsch daar leert kennen zal zijn leven voorgoed veranderen...


Recensie
De Russische botanicus Aleksandr Bogdanovitsj vertrekt op bevel van commandant Raspoetin van het geheime Kabinet van Occulte Wetenschappen naar het legendarische woud van Brocéliande, om te werken aan de ontwikkeling van een levenselixer. Tijdens zijn onderzoek naar geneeskrachtige planten ontdekt Aleksandr iets wat hem zo fascineert, dat hij nergens anders meer aan denkt. Als Raspoetin ongeduldig op resultaten aandringt, neemt hij een drastisch besluit.

Dit prachtig uitgevoerde prentenboek in groot formaat voert de lezer naar een magische wereld die bijzonder kunstzinnig en sprookjesachtig is uitgebeeld. Het verhaal ontvouwt zich via Aleksandrs onderzoeksnotities, brieven en krantenknipsels, waarbij fictieve en non-fictieve elementen zijn vermengd. Schrijfstijl en handschrift komen overeen met tekstsoort en tijd. Volwassen taalgebruik. De fijne pentekeningen, aquarellen en olieverfschilderijen zijn juweeltjes van vorm en kleur. Evenals de pagina’s met ragfijn uitgesneden patronen, schetsen met glimmende opdruk en transparante bladen in full colour; zij maken dit boek uniek. Vooral geschikt voor oudere kinderen en eventueel volwassenen, al zullen jongere kinderen ook van de illustraties genieten.
Vanaf ca. 12 jaar.
S.E. van Zonneveld


ISBN 9789044818369, Hardcover 67 pagina's Clavis B.V.B.A. september 2012

[Dettie]

Citaat van de dag

Een leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen

G. Beese

[Dettie]

Het boek De tuin van de feeën heb ik hier staan en het is ongelofelijk prachtig.
Ik houd erg van de afbeeldingen van Benjamin Lacombe, sprookjesachtig maar toch weer niet té.

Dettie

[Marjo]

Achter onze tuin zijn ze een enorm tuinhuis aan het bouwen, daar blijft weinig ruimte over voor bloemen. De struiken en bomen zijn al gesneuveld. Zo jammer vind ik dat...