Thema maart 2014 - De smaak van de leestafelaar

[Dettie]

Renate ziet vis liever op haar bord

Vissen redden
Annelies Verbeke


Monique Champagne is schrijfster, maar na een mislukte relatie heeft ze ook gebroken met de literatuur. In een poging haar oude leven achter zich te laten, wil ze zich nuttig maken voor het behoud van de vis. En daarmee van de mensheid. Haar gloedvolle krantenartikel tegen overbevissing blijft niet onopgemerkt. Ze wordt uitgenodigd om gortdroge internationale viscongressen te verluchtigen met haar emotionele inbreng. In die wondere wereld van visactivisten en maritieme onderzoekers ontmoet ze twee mede-congresgangers die haar om verschillende redenen bewonderen. Ondanks haar aanvankelijke tegenzin laat Monique zich de aandacht welgevallen. Tot het onvermijdelijke moment komt dat ze zich niet langer achter kabeljauw en tonijn kan verschuilen. Is Monique Champagne in staat zichzelf te redden en de vissen het zelf maar uit te laten zoeken?

Recensie
De Vlaamse schrijfster (1976) brak in 2003 door met haar bekroonde debuutroman 'Slaap' en publiceerde daarna de roman 'Reus' (2006) en de verhalenbundel 'Groener Gras' (2007).
De hoofdfiguur in deze nieuwe roman, Monique Champagne, kan het verbreken van haar relatie maar niet verteren. Ze gooit haar schrijfambities overboord en stort zich met hart en ziel op het redden van vissen. Na een goed ontvangen artikel over de materie wordt ze ingehuurd om op congressen op te treden. Maar het grote verdriet laat zich niet wegduwen, hoe verwoed haar pogingen tot ontwijken ook zijn.
Monique gaat ver in haar fixatie, in haar empathie met een diersoort die geen emoties, geen pijn zou voelen. Ze liegt, maakt het zichzelf niet eenvoudig, werkt zich in de nesten en wordt opnieuw verlaten. Een boeiende psychologische roman, bevolkt met intrigerende personages, geschreven in een soepele stijl, gelardeerd met onderkoelde humor. De plot is doordacht, vinnige wendingen stuwen het verhaal voort.
Veruit Verbekes interessantste en beste werk tot zover.
Gebonden, vrij kleine druk.
Marita de Sterck

ISBN 9789044512021 Gebonden 187 pagina's Uitgeverij De Geus oktober 2009

[Dettie]

Citaat van de dag

Slogan van de vissersvrouwen:
baars in eigen buik.

Dree Camp

[Dettie]

Joanazinha mag je voor spaghetti wakker maken

Vriendschap in Rome
Luca Spaghetti


‘Een vriendin van de universiteit komt voor drie maanden naar Rome. Ik heb haar jouw mailadres gegeven en ze zal contact met je opnemen. Ze is schrijfster en heet Elizabeth Gilbert.’
Met deze regels introduceerde een wederzijdse kennis Elizabeth Gilbert aan de Italiaanse, in Rome woonachtige, levensgenieter Luca Spaghetti. Al snel ontstond er een hechte vriendschap tussen Luca en Liz, zoals beschreven in Eten, bidden, beminnen, Gilberts wereldberoemde zoektocht naar geluk.
De in Rome geboren en getogen Luca vertelt over zijn jeugd en over de tradities van de stad. Hij neemt je mee naar beroemde plekjes uit Eten, bidden, beminnen, adviseert over culinaire zaken, geeft tips en beschrijft achtergronden bij de leukste hotspots, verborgen schatten, kunstwerken en restaurantjes van de eeuwige stad.


Recensie
Op het omslag wordt deze uitgave aangekondigd als reisgids door Rome, maar daar kan dit boek moeilijk onder geschaard worden. De auteur geeft wel wat tips over belangrijke attracties en de charme van de stad, maar het merendeel van de hoofdstukken draait om andere zaken. Bijvoorbeeld de jeugd van Luca Spaghetti, hoe hij geplaagd werd met zijn achternaam en hoe hij Elizabeth Gilbert (auteur van 'Eten, bidden, beminnen'*) ontmoette. Ook is een aantal hoofdstukken gewijd aan de reis van de auteur naar de Verenigde Staten. Hij verhaalt voornamelijk over het Italiaan zijn, onder andere in een vreemd land. Voor Italie-liefhebbers een vermakelijk kort verhaal dat meer draait om de vriendschap met Elizabeth Gilbert dan om Rome zelf - het is als het ware een ode aan de vriendschap.
E.J. Bosch


ISBN 9789023458937 Paperback 221 pagina's De Bezige Bij september 2010

[Dettie]

Citaat van de dag

Niemand is alleen als hij spaghetti eet, het vraagt zó veel aandacht.

Christopher Morley

[Marjo]

Oh ja dat boek van vandaag...zo mooi!!

[Dettie]

Inge kan oesters zeer waarderen

Oester
John Biguenet


Het is 1957 en de handel in oesters ligt vrijwel stil in Louisiana. Felix Petitjean is bijna failliet. Hij heeft de beste oesterbedden, maar te weinig mankracht om optimaal te oogsten. Ten einde raad huwelijkt hij zijn dochter Therese uit aan de 52-jarige Horse Bruneau, de gehate rivaal die zijn huis en boot al in onderpand heeft. Horse aast al jaren op Felix' handel. Onverbiddelijk zet Therese de wereld naar haar hand als ze Horse tijdens een geheime nachtelijke ontmoeting duidelijk maakt dat ze zich niet voor een boot of een huis laat verkopen.
John Biguenet weet de rivaliteit tussen de twee families naar een genadeloos hoogtepunt te drijven. Zakelijke en persoonlijke belangen blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. De puzzel is ingewikkelder dan op het eerste gezicht lijkt. Biguenet is een verteller die zonder franje de armoede van de jaren vijftig weet te schilderen. Door geraffineerd steeds een andere invalshoek te kiezen zorgt hij ervoor dat zijn boek leest als een spannende schaakpartij.


ISBN 9789089530301 Paperback 305 pagina's Nieuw Amsterdam september 2010
Vertaald door Laura van Campenhout

[Dettie]

Citaat van de dag

Ik hou van oesters: je hebt dan de indruk dat je de zee op de mond kust

Léon-Paul Fargue

[WilV]

Ah, net voor de dag afgelopen is zie ik nog dit boek van de dag voor mij,
en vleestomaten zijn toevallig mijn favoriete tomaten
Wat is dit toch een leuke maand Berdine en Dettie!

[Dettie]

Willeke wil tomaten

Vrouw met vleestomaat
Anna ter Linden


Het verhaal van een vederlichte liefde.
Josef Stalinsky is een muzikaal zeer begaafd man. Maar na een traumatische ervaring in zijn jeugd is hij niet meer in staat geweest de muziek een centrale rol in zijn leven te geven. Hij is gevlucht in een slaapverwekkend baantje en risicoloze verhoudingen met veel vrouwen. Voortdurend is hij op de vlucht voor zichzelf, maar ondertussen geeft hij voor zijn falen de schuld aan alles en iedereen, zelfs aan Odette, de vrouw die hij in stilte aanbidt...

Maar juist wanneer hij zich op het kruispunt bevindt van een aanvaarding van zijn zelfgekozen lot en het avontuur van een onbereikbare liefde, is het de muziek die hem boven zichzelf uit tilt. Eindelijk kan hij gaan waarheen hij wil dus laat hij zijn werk voor wat het is en gaat hij op zoek naar zijn geliefde. Maar weet Odette wel van zijn bestaan? Komt hij werkelijk zo dicht bij haar in de buurt als hij zelf gelooft? Ziet zij hem eigenlijk wel zoals hij haar ziet? Beseft zij wat er door hem heen gaat wanneer hij toekijkt als zij een tomaat eet? En wat vindt Odette's kat van Jozefs aanwezigheid op de balustrade van haar balkon op tien hoog?


ISBN 9789062916986 Paperback 159 pagina's Uitgeverij BZZTÔH 1993

[Dettie]

Citaat van de dag

Breek me de bek niet open over de idealen van Nederlandse acteurs die tien haar geleden met zijn allen met tomaten stonden te smijten. Nu staan ze tomatensoep bij de Ster aan te prijzen.

Youp van 't Hek

[Dettie]

Geef Marjo's portie vlees maar aan Fikkie

De weg van alle vlees
Samuel Butler


De roman neemt een aanvang drie generaties voor de geboorte van de hoofdpersoon Ernest Pontifex, bij overgrootvader John. Diens enige zoon George kan goed leren en wordt op zijn vijftiende ingelijfd bij de religieuze uitgeverij van een oom in Londen, waar hij zich als gewiekst zakenman ontpopt en later alles erft.
George's jongste zoon Theobald, het tegendeel van een veelbelovende zakenman, moet dan maar dominee worden, vooraf te gaan door het behalen van een doctorstitel aan Cambridge. Datzelfde lot wacht Theobalds oudste zoon Ernest, die vanaf de wieg gebukt gaat onder een agressieve, verbitterde maar buiten de deur o zo rechtschapen vader. In deze geschiedenis, verteld door de peetvader van de held, worden de bedenkelijke motieven, uitingen en gedragingen van de meeste betrokkenen met bijtende spot neergezet, opgeluisterd door hilarische innerlijke monologen.

De roman The Way of All Flesh werd in 1998 door de grote Amerikaanse uitgever Modern Library gerangschikt als twaalfde op de lijst van 100 beste Engelstalige romans van de twintigste eeuw.


Recensie
Verteller Overton, peetvader van hoofdpersoon Ernest Pontifex, vertelt via hem de geschiedenis van de familie Pontifex ± 1775-1875. Ernest is de achterkleinzoon van de rustige, gevoelige dorpstimmerman John Pontifex. Diens zoon George wordt uitgever, stijgt op de sociale ladder en dwingt zoon Theobald dominee te worden. Ook de tirannieke, hypocriete Theo dwingt zijn zoon, de gevoelige Ernest die schrijver wil zijn, dominee te worden. Net gewijd, belandt deze door een grote beoordelingsfout in de gevangenis. Weer vrij, trouwt hij met dienstmeisje Ellen en begint een winkel, die net als zijn huwelijk foutloopt. Hij wordt gered door Overton en de erfenis van zijn tante die hem op zijn 28e toevalt.


De Britse Victoriaanse schrijver (1835-1902) is het bekendst door deze postuum verschenen, autobiografische, nu klassieke roman. Met veel ironie en humor beschrijft hij heel boeiend en raak vier generaties van de familie Pontifex en laat ongenadig de hypocrisie van Victoriaanse middenklasse en Anglicaanse kerk zien. Goede vertaling, met notenapparaat. Kleine druk.
Drs. Madelon de Swart


ISBN 9789028241947 Paperback 486 pagina's Uitgeverij G.A. Van Oorschot B.V.september 2013
Vertaald door Nele Ysebaert

[Dettie]

Citaat van de dag

Goeie naam bedacht voor een vegetarisch restaurant: Vlees noch vis

Ingmar Heytze

[Dettie]

Berdine, Joanazinha, Willeke
vinden een pizza 'squisito!'

Pizza della vita
Ineke Fritz

Eens was hij de man die alles had: geld, status, een droomvrouw en een briljante carrière.

Alcoholist Rudolph den Hartog maakt sinds kort weer deel uit van de samenleving, voor de paar mensen die in hem geloven. Hij woont in het souterrain van een te slopen pand, met junk op leeftijd Frida als enige medebewoner. In ruil voor gratis wonen houdt Rudolph krakers buiten de deur. Zijn baantje als pizzakoerier versterkt de schijn van een hervonden leven. Als vriend Fons en zus Trudy hem echter confronteren met heden en verleden, wordt Rudolph gedwongen om zijn snel naderende dood en inktzwarte verleden onder ogen te zien. Met galgenhumor en bijtend sarcasme, maar ook door zich voorzichtig open te stellen voor vriendschap en ja, zelfs voor de liefde, geeft Rudolph tegengas.

Ineke Fritz werkte jarenlang als reclametekstschrijver. Sinds enige tijd legt ze zich toe op het schrijven van korte verhalen en romans. Haar roman De Achtertuin kwam op de shortlist van de Nieuwe Schrijversprijs 2009, een initiatief van AKO en Free Musketeers. Korte verhalen werden gepubliceerd in Het Parool en diverse verhalenbundels. Met Pizza della Vita debuteert Ineke bij uitgeverij Zilverspoor.

ISBN 9789490767518 Paperback 314 pagina's Uitgeverij Zilverspoor maart 2014

[Dettie]

sorry was een nieuw citaat vergeten zie ik nu.

Dettie

[berdine]

Ja ik had het gezien, maar het was al 18.00 uur....

[Marjo]

(Bij de schimmelkaas..) Nou! Zeg dat wel! Gatsie...

[Dettie]

Ja ik vroeg me het al af. Vind je brie dan ook niet lekker? Of camembert?
Of bedoel je met schimmelkaas die kaas met blauwe aders? Danish blue en roquefort, en zo?

Dettie
die gelijk trek krijgt!

[Marjo]

Die laatste die je noemt zéker, die eet ik echt niet. Maar eigenlijk vind ik Brie of Camembert ook niet echt lekker, nee.
Maar, eet smakelijk hoor!

[Dettie]

ha dank je!
Je kunt mij echt trakteren op Franse kazen maar de Engelse kaas Blue Stilton is ook zo lekker - met een klein glaasje port erbij-
oei, dat is héél lang geleden zeg dat ik dat gegeten en gedronken heb.

Dettie

[Dettie]

Marjo griezelt van schimmelkaas

Schimmelkaas en koude thee
Robbert Jan Swiers

Kootje en Jopie zijn tien jaar, maar wonen in een bejaardentehuis. Dat is beslist niet saai. Mevrouw Kras bezorgt Domme Leo de schrik van zijn leven. De dames Kibbel vangen een inbreker. En Kootjes opa maakt in de kelder schimmelkaas.


ISBN 978-90-276-3356-9 Paperback 83 pagina's Zwijsen 1995
Leeftijd 8 jaar

[Dettie]

Citaat van de dag

Laatst hoorde ik het toppunt van welvaart.
Iemand zei: 'Wat moet jij op je boterham met kaas?

Jules de Corte

[Marjo]

Jullie snappen toch wel dat het echte grootste stuk van de taart voor mij is hè!

Jammer dat 'de eterij' voorbij is..

[Dettie]

Heee snoepertje!

ja het was een superlekkere maand en érg leuk.
Bedankt berdine voor al je leuke slogans en mooie titels.

dettie

[Renate]

In juni weer naar Duitsland, dat wordt taart eten. Heerlijk.

[Marjo]

Kun je dat alleen in Duitsland? Ik was pas in Limburg...jammie...