Ik denk dat het daarom ook Het Vlaams dat men oudders klappen heet. Je ziet eigenlijk veel dialecten verdwijnen omdat het toch vaak als boers of dom wordt gezien (dit zijn niet mijn woorden hoor)
Maar ik weet wel dat toen ik nog in Amsterdam woonde, alles buiten Amsterdam een boer werd genoemd. Toen ik ging verhuizen naar een plaats buiten Amsterdam werd me zelfs serieus gevraagd of ik nu boerin werd. Zou ik niets op tegen hebben gehad trouwens, lijkt me heerlijk een eigen boerderij.
Het frappante is dat 'boers' met dom gekoppeld wordt.
Dettie
Thema juli 2007 - dialect
Ik heb, toen mijn kinderen klein, waren bewust nooit dialect met ze gepraat. Pas nu, nu ze het zelf opgepikt hebben van vrienden, grootouders, ...... Doe ik het zo nu en dan "onbewust" eens.
Niet omdat ik het boers vond maar omdat ze eerst een "taal" moesten leren waarmee ze zich algemeen konden uitdrukken. Een kind dat zich alleen in het dialect kan uitdrukken heeft gewoon (of we het willen geweten hebben of niet) onmiddellijk een "achterstand" op school.
Inge
Niet omdat ik het boers vond maar omdat ze eerst een "taal" moesten leren waarmee ze zich algemeen konden uitdrukken. Een kind dat zich alleen in het dialect kan uitdrukken heeft gewoon (of we het willen geweten hebben of niet) onmiddellijk een "achterstand" op school.
Inge
.
gésman zingt ook in het west-vlaams.
http://users.pandora.be/arrrne/gesman/songs.htm
Flip Kowlier
http://www.flipkowlier.be/disco.php
't hof van commerce
http://www.thofvancommerce.be/index.php?p=disco
Indigenous (een paar liedjes)
http://www.dr-weirdo.com/Indigenous/__n ... radio.html
Inge
http://users.pandora.be/arrrne/gesman/songs.htm
Flip Kowlier
http://www.flipkowlier.be/disco.php
't hof van commerce
http://www.thofvancommerce.be/index.php?p=disco
Indigenous (een paar liedjes)
http://www.dr-weirdo.com/Indigenous/__n ... radio.html
Inge
Sjiek Klassiek
150 jaor verhaolend Limburgs
Paul J.M. Weelen
Klassieke verhalen in het Limburgs.
Tussen 1830 en 1980 verschenen er vele Limburgse verhalen, verspreid over tijdschriften, boeken en kranten. Theodoor Weustenraad, Emile Seipgens, Johan Dautzenberg, Felix Rutten, Edmont Franquinet en vele andere mensen schreven hun volksverhalen en volkse verhalen in hun eigen moedertaal, het Limburgs. Hier een keus uit hun werk.
144 blz., paperback/gebrocheerd. Limburgs Uitgeverij TIC; ISBN-13: 978-90-76043-25-8
150 jaor verhaolend Limburgs
Paul J.M. Weelen
Klassieke verhalen in het Limburgs.
Tussen 1830 en 1980 verschenen er vele Limburgse verhalen, verspreid over tijdschriften, boeken en kranten. Theodoor Weustenraad, Emile Seipgens, Johan Dautzenberg, Felix Rutten, Edmont Franquinet en vele andere mensen schreven hun volksverhalen en volkse verhalen in hun eigen moedertaal, het Limburgs. Hier een keus uit hun werk.
144 blz., paperback/gebrocheerd. Limburgs Uitgeverij TIC; ISBN-13: 978-90-76043-25-8
Mörn!
Harrie Scholtmeijer
Na het succesvolle Groningse Goidag! en het Drentse Moi! verscheen op 31 mei 2006 het derde deel uit de serie dialectgidsjes van In Boekvorm Uitgevers: Mörn! Taalgids Overijssel. De genoemde eerste twee taalgidsen werden beide genomineerd voor de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs.
Auteur Harrie Scholtmeijer onderscheidt zeven verschillende taalgebieden, de zeven zusters, met elk hun talige eigenaardigheden en, zoals bij zusters te verwachten valt, hun overeenkomsten. Allerlei facetten van het Overijssels komen in Mörn! aan bod: Hoe spreek je een vrouw aan in Noordoost-Twente? Waarom is het Vriezenveens het meest bijzondere dialect in het Nedersaksische taalgebied? En, hoe komt het dat het Deventers zo afwijkt van de andere Sallandse dialecten?
In Mörn! vindt u poëzie, proza, de grammaticaregels en portretten van personen als Kloeke, Bezoen en Poorter, die zich hebben ingezet voor het Overijssels dialect. Een lijst van de honderd mooiste woorden in deze bijzondere taal vormt het sluitstuk van Mörn! Taalgids Overijssel. Het boekwerkje is prachtig geïllustreerd met sfeerfoto's van de mooiste plekken in Overijssel.
Auteur Harrie Scholtmeijer werd geboren in Kampen (1960) en groeide op in Vollenhove. Hij studeerde Nederlands in Groningen, werkte in Utrecht en Amsterdam en promoveerde in Leiden. Sinds 1999 is hij weer terug in Kampen, waar hij onder meer werkt aan het Woordenboek van de Overijsselse Dialecten.
Assen: In Boekvorm Uitgevers, 2006. ISBN: 90-77548-36-X, 120 pag
Harrie Scholtmeijer
Na het succesvolle Groningse Goidag! en het Drentse Moi! verscheen op 31 mei 2006 het derde deel uit de serie dialectgidsjes van In Boekvorm Uitgevers: Mörn! Taalgids Overijssel. De genoemde eerste twee taalgidsen werden beide genomineerd voor de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs.
Auteur Harrie Scholtmeijer onderscheidt zeven verschillende taalgebieden, de zeven zusters, met elk hun talige eigenaardigheden en, zoals bij zusters te verwachten valt, hun overeenkomsten. Allerlei facetten van het Overijssels komen in Mörn! aan bod: Hoe spreek je een vrouw aan in Noordoost-Twente? Waarom is het Vriezenveens het meest bijzondere dialect in het Nedersaksische taalgebied? En, hoe komt het dat het Deventers zo afwijkt van de andere Sallandse dialecten?
In Mörn! vindt u poëzie, proza, de grammaticaregels en portretten van personen als Kloeke, Bezoen en Poorter, die zich hebben ingezet voor het Overijssels dialect. Een lijst van de honderd mooiste woorden in deze bijzondere taal vormt het sluitstuk van Mörn! Taalgids Overijssel. Het boekwerkje is prachtig geïllustreerd met sfeerfoto's van de mooiste plekken in Overijssel.
Auteur Harrie Scholtmeijer werd geboren in Kampen (1960) en groeide op in Vollenhove. Hij studeerde Nederlands in Groningen, werkte in Utrecht en Amsterdam en promoveerde in Leiden. Sinds 1999 is hij weer terug in Kampen, waar hij onder meer werkt aan het Woordenboek van de Overijsselse Dialecten.
Assen: In Boekvorm Uitgevers, 2006. ISBN: 90-77548-36-X, 120 pag
De horizon is wied
twee verhalen in Achterhoeks dialect.
Jo Bosvelt
Jo Bosvelt werd in 1918 geboren in Toldijk en groeide op in Steenderen. Als volwassene woonde hij in Gorssel en Almen. Hij heeft dus zijn hele leven gewoond aan de rand van de hem zo geliefde Achterhoek. In de door hem gebruikte streektaal klinkt dan ook veel door van die delen van de Achterhoek. Naast de bekende vervolgverhalen in het dialect, schreef hij toneelstukken, klankbeelden en gedichten. Een klankbeeld is gemaakt ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de Oudheidkundige Vereniging 'de Graafschap'. Zijn bekendste toneelspel is 'Het Stenen Kruis', dat zich bij uitzondering niet in de Achterhoek afspeelt, maar in Salland. Het spel 'De legende van Rodelo' is natuurlijk wel weer in de Achterhoek gesitueerd. Ook regisseerde hij in zijn vrije tijd regelmatig toneelvoorstellingen. Graag had hij zijn creatieve kant zo ver ontwikkeld, dat hij daarin zijn bestaan kon vinden, maar zijn verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn vrouw en kinderen maakten, dat hij toch altijd een 'zakelijk' beroep is blijven beoefenen, omdat hij van 'de schrijverij' niet kon leven.
Uitvoering: genaaid Omvang: 112 pagina's Rubriek: Gelderland , Historie ISBN: 90-5512-087-1
twee verhalen in Achterhoeks dialect.
Jo Bosvelt
Jo Bosvelt werd in 1918 geboren in Toldijk en groeide op in Steenderen. Als volwassene woonde hij in Gorssel en Almen. Hij heeft dus zijn hele leven gewoond aan de rand van de hem zo geliefde Achterhoek. In de door hem gebruikte streektaal klinkt dan ook veel door van die delen van de Achterhoek. Naast de bekende vervolgverhalen in het dialect, schreef hij toneelstukken, klankbeelden en gedichten. Een klankbeeld is gemaakt ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de Oudheidkundige Vereniging 'de Graafschap'. Zijn bekendste toneelspel is 'Het Stenen Kruis', dat zich bij uitzondering niet in de Achterhoek afspeelt, maar in Salland. Het spel 'De legende van Rodelo' is natuurlijk wel weer in de Achterhoek gesitueerd. Ook regisseerde hij in zijn vrije tijd regelmatig toneelvoorstellingen. Graag had hij zijn creatieve kant zo ver ontwikkeld, dat hij daarin zijn bestaan kon vinden, maar zijn verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn vrouw en kinderen maakten, dat hij toch altijd een 'zakelijk' beroep is blijven beoefenen, omdat hij van 'de schrijverij' niet kon leven.
Uitvoering: genaaid Omvang: 112 pagina's Rubriek: Gelderland , Historie ISBN: 90-5512-087-1
Woordenboek van de Gelderse dialecten
Rivierengebied. Het huis
C. Giesbers
Waar was in het Rivierengebied in huis de gäöt te vinden? Wat is een päörkiezer? Wat bedoelen ze in Winssen, Balgoy, Heumen en Groesbeek met een prost en Opheusden met een prettestoel? Waar wordt voor het begrip kinderbox het dialectwoord looprek gebruikt? En waarvoor werd de steen in bed gebruikt? Al deze vragen worden beantwoord in het eerste deel van het Woordenboek van de Gelderse Dialecten, Rivierengebied, gewijd aan het huis.
Aan de hand van dialectwoorden wordt een beschrijving gegeven van de ruimte waar het dagelijkse leven zich afspeelde. Voorwerpen rond huiselijke activiteiten als eten, slapen en (zich) wassen komen aan bod, en daarnaast ook de woorden voor bijvoorbeeld radio, televisie of telefoon.
Het materiaal voor dit woordenboek is verzameld door middel van enquête, waaraan honderden mensen uit 56 plaatsen, verspreid over heel het Rivierengebied en een aantal aangrenzende plaatsen in Utrecht en Zuid-Holland, hebben meegedaan.
isbn 978-90-5345-281-3 256 blz genaaid gebrocheerd druk: 2005
Rivierengebied. Het huis
C. Giesbers
Waar was in het Rivierengebied in huis de gäöt te vinden? Wat is een päörkiezer? Wat bedoelen ze in Winssen, Balgoy, Heumen en Groesbeek met een prost en Opheusden met een prettestoel? Waar wordt voor het begrip kinderbox het dialectwoord looprek gebruikt? En waarvoor werd de steen in bed gebruikt? Al deze vragen worden beantwoord in het eerste deel van het Woordenboek van de Gelderse Dialecten, Rivierengebied, gewijd aan het huis.
Aan de hand van dialectwoorden wordt een beschrijving gegeven van de ruimte waar het dagelijkse leven zich afspeelde. Voorwerpen rond huiselijke activiteiten als eten, slapen en (zich) wassen komen aan bod, en daarnaast ook de woorden voor bijvoorbeeld radio, televisie of telefoon.
Het materiaal voor dit woordenboek is verzameld door middel van enquête, waaraan honderden mensen uit 56 plaatsen, verspreid over heel het Rivierengebied en een aantal aangrenzende plaatsen in Utrecht en Zuid-Holland, hebben meegedaan.
isbn 978-90-5345-281-3 256 blz genaaid gebrocheerd druk: 2005
Goh, wat een leuk onderwerp! Dialect! 
De meer noordelijke dialecten zullen ook nog wel aan de beurt komen, denk? Die zijn ook zeer fraai!
Dat van die 'h' voor alle klinkers uitspreken, maar juist weer niet als hij er staat, is volgens mij ook iets dat in Drents gebeurt. Niet dat ik een Drent ben, maar dat hoor ik dan van Drentse vrienden.
bijvoorbeeld:
Ik kom uit Hassen (= Assen).
Oe gaat et met joe? (= Hoe en het)
Zelf heb ik helaas geen dialect geleerd vroeger thuis.
Maar in de familie spreekt men West-Fries.
Ook een erg leuk taaltje.
Ariadne
De meer noordelijke dialecten zullen ook nog wel aan de beurt komen, denk? Die zijn ook zeer fraai!
Dat van die 'h' voor alle klinkers uitspreken, maar juist weer niet als hij er staat, is volgens mij ook iets dat in Drents gebeurt. Niet dat ik een Drent ben, maar dat hoor ik dan van Drentse vrienden.
bijvoorbeeld:
Ik kom uit Hassen (= Assen).
Oe gaat et met joe? (= Hoe en het)
Zelf heb ik helaas geen dialect geleerd vroeger thuis.
Maar in de familie spreekt men West-Fries.
Ook een erg leuk taaltje.
Ariadne'Do you think it's a whoozle?'
De Bakfiets en andere Zeeuwse verhalen
Reinhoudt Engel
Engel Reinhoudt (1946) schrijft liedjes sinds de tijd dat hij op school zat. Vanaf 1974 werd hij bekend vanwege zijn liedjes in het dialect van Zuid-Beveland die hij ook zelf ten gehore bracht.
In 1988 verscheen de LP 'Vrouwe, vrouwe, kop toch wat'. Vier jaar later was er grote belangstelling voor zijn eerste cd 'Een bolus bie de koffie', die in 1996 gevolgd werd door 'Belbel, 't is toch vreêd'.
Naast het schrijven van liedjes legde hij zich ook toe op het schrijven van columns en korte verhaaltjes, waarvan er enkele werden gepubliceerd. Dat smaakte naar meer, zowel bij publiek als bij de schrijver zelf. "
En zo ontstond deze eerste bescheiden bundel waarin Engel Reinhoudt in een tiental verhalen en elf verzen getuigt van zijn fantasie, die dichtbij de alledaagse werkelijkheid blijft en waar humor en ernst loten van de zelfde stam blijken te zijn. Een boekje dat elke liefhebber van streektaal en streekcultuur zal koesteren
Jaartal 1999 Bladzijden 62 Uitg. De koperen tuin, softcover, geillustreerd.
Reinhoudt Engel
Engel Reinhoudt (1946) schrijft liedjes sinds de tijd dat hij op school zat. Vanaf 1974 werd hij bekend vanwege zijn liedjes in het dialect van Zuid-Beveland die hij ook zelf ten gehore bracht.
In 1988 verscheen de LP 'Vrouwe, vrouwe, kop toch wat'. Vier jaar later was er grote belangstelling voor zijn eerste cd 'Een bolus bie de koffie', die in 1996 gevolgd werd door 'Belbel, 't is toch vreêd'.
Naast het schrijven van liedjes legde hij zich ook toe op het schrijven van columns en korte verhaaltjes, waarvan er enkele werden gepubliceerd. Dat smaakte naar meer, zowel bij publiek als bij de schrijver zelf. "
En zo ontstond deze eerste bescheiden bundel waarin Engel Reinhoudt in een tiental verhalen en elf verzen getuigt van zijn fantasie, die dichtbij de alledaagse werkelijkheid blijft en waar humor en ernst loten van de zelfde stam blijken te zijn. Een boekje dat elke liefhebber van streektaal en streekcultuur zal koesteren
Jaartal 1999 Bladzijden 62 Uitg. De koperen tuin, softcover, geillustreerd.
Wie Skroift die bloift
Klaas Zwier
Roime, verhale en gezegdes van een Opperdoezer
Een klassieker uit de Westfriese lectuur.
een stukje uit het boek: 'Wie Skroift die bloift'
Wat zijn ze fijn, die Opperdoezer Ronden.*
Wat zijn ze fijn, die Sluizen van weleer.
Wie is niet dol op Opperdoezer Ronden.
Wie eens eet, die wil nooit and're meer.
Er is geen plekje op aarde
waar men Ronden evenaarde in haar kwaliteit.
Zo vroeg zo lekker: een zeldzaamheid.
O waren niet de Ronden uitgevonden
dan zou ons dorp, het dorp van nu niet zijn.
('Wijze: Ach was ik maar...)
Dut was een versie uit de marktreveu van 1963 bai 't zestigjarig bestaan van de voiling in Opperdoes.
Omdat er in de kop van Noord-Holland veul durpe en stede weest binne die ók een aigen voiling had hewwe, is 't miskien welders mooi om deer wat over te skroiven en deur te geven an de generatie van op heden.
* Opperdoezer Ronden zijn aardappelen.
Uitgeverij Pirola, Schoorl. 1991, Harde kaft, 203 blz.
Klaas Zwier
Roime, verhale en gezegdes van een Opperdoezer
Een klassieker uit de Westfriese lectuur.
een stukje uit het boek: 'Wie Skroift die bloift'
Wat zijn ze fijn, die Opperdoezer Ronden.*
Wat zijn ze fijn, die Sluizen van weleer.
Wie is niet dol op Opperdoezer Ronden.
Wie eens eet, die wil nooit and're meer.
Er is geen plekje op aarde
waar men Ronden evenaarde in haar kwaliteit.
Zo vroeg zo lekker: een zeldzaamheid.
O waren niet de Ronden uitgevonden
dan zou ons dorp, het dorp van nu niet zijn.
('Wijze: Ach was ik maar...)
Dut was een versie uit de marktreveu van 1963 bai 't zestigjarig bestaan van de voiling in Opperdoes.
Omdat er in de kop van Noord-Holland veul durpe en stede weest binne die ók een aigen voiling had hewwe, is 't miskien welders mooi om deer wat over te skroiven en deur te geven an de generatie van op heden.
* Opperdoezer Ronden zijn aardappelen.
Uitgeverij Pirola, Schoorl. 1991, Harde kaft, 203 blz.
Citaat van de dag 10 juli 2007
Weerom West-Fries?
Weerom is het ons West-Fries, weer ik altoid voor kies,
bin 't de woorde die zo bekend klinke?
Is 't de kleur van de taal, zo ampart, zo speciaal,
weer m'n diepste gedachte in dinke?
Oh, ik hou van die toôn, zo bekend, zo gewoôn,
van de warmte die loit in die woorde,
en al klinke ze oud, ze binn' moin zó vertrouwd,
omdat ik ze van kind of an hoorde.
Och ik weet: onze taal is niet roik, niet riaal,
maar je kin d'r zo heêl veul in zegge,
en hai klinkt ok zo echt, as je eerlijk, oprecht,
je gevoel en je hart er in legge.
Maar ik weet dat ik 't West-Fries, lenigan toch verlies,
want de toid is niet teugen te houwen.
Het is gien eerlijke stroid, dat we rake het kwoit,
't kost me moeite om dat te verdouwen.
Want ik zou toch zo graag, nag heêl lang nei vandaag,
ja het liefst tot in lengte van jare,
deuze taal van dut land, deuze zuivere briljant,
as een roikdom, een erfdeêl, beware.
En ik staan niet allien want ik weet en ik zien
zo nág duizende manne en vrouwe.
Déérom is het ons West-Fries, weer ik altoid voor kies.
En ik hoop dat nag lang zo te houwen
Bron: www.westfriesgenootschap.nl
Weerom West-Fries?
Weerom is het ons West-Fries, weer ik altoid voor kies,
bin 't de woorde die zo bekend klinke?
Is 't de kleur van de taal, zo ampart, zo speciaal,
weer m'n diepste gedachte in dinke?
Oh, ik hou van die toôn, zo bekend, zo gewoôn,
van de warmte die loit in die woorde,
en al klinke ze oud, ze binn' moin zó vertrouwd,
omdat ik ze van kind of an hoorde.
Och ik weet: onze taal is niet roik, niet riaal,
maar je kin d'r zo heêl veul in zegge,
en hai klinkt ok zo echt, as je eerlijk, oprecht,
je gevoel en je hart er in legge.
Maar ik weet dat ik 't West-Fries, lenigan toch verlies,
want de toid is niet teugen te houwen.
Het is gien eerlijke stroid, dat we rake het kwoit,
't kost me moeite om dat te verdouwen.
Want ik zou toch zo graag, nag heêl lang nei vandaag,
ja het liefst tot in lengte van jare,
deuze taal van dut land, deuze zuivere briljant,
as een roikdom, een erfdeêl, beware.
En ik staan niet allien want ik weet en ik zien
zo nág duizende manne en vrouwe.
Déérom is het ons West-Fries, weer ik altoid voor kies.
En ik hoop dat nag lang zo te houwen
Bron: www.westfriesgenootschap.nl
Het getal hondje
Jan Glas
Jan Glas debuteerde in het najaar van 2004 met De vangers van zummer. In 2006 werd deze bundel bekroond met de Literaire Prijs van Stichting 't Grunneger Bouk. De jury was van mening dat deze bundel het beste literaire produkt was in de voorafgaande drie jaren. In 2006 won Glas met vier nieuwe gedichten ook nog eens de Duitse Freudenthal-prijs voor nieuwe Nedersaksische literatuur. De prijswinnende gedichten zullen samen met ander nieuw werk te lezen zijn in Het getal hondje. Met sterke beelden in heldere krachtige taal laat Jan Glas in deze tweede bundel zien waarom hij tot de beste Groningse en Nedersaksiche dichters gerekend wordt.
In Het getal hondje leert een verweesd hondje van het schip waarop hij woont hoe te grommen en wordt een brug langzaam gek. Een oude vrouw beleeft haar finest hour in een HEMA-restaurant, een vlierstruik barst bijna uit zijn voegen van de mystiek en een Juchtleerkever verlaat huilend de Nederlanden. We ontmoeten polyesterpooiers in de wereld van boerenbont en kijken mee met het kind dat alles ziet.
Jan Glas is redactielid van het Literaire tijdschrift Krödde. Samen met Jur Engels stelde hij in 2006 de bloemlezing De 100 mooiste Groningse gedichten samen.
ISBN: 907748745x 56 p. genaaid gebrocheerd, uitgeverij De kleine uil Verschenen: Juni 2007
Jan Glas
Jan Glas debuteerde in het najaar van 2004 met De vangers van zummer. In 2006 werd deze bundel bekroond met de Literaire Prijs van Stichting 't Grunneger Bouk. De jury was van mening dat deze bundel het beste literaire produkt was in de voorafgaande drie jaren. In 2006 won Glas met vier nieuwe gedichten ook nog eens de Duitse Freudenthal-prijs voor nieuwe Nedersaksische literatuur. De prijswinnende gedichten zullen samen met ander nieuw werk te lezen zijn in Het getal hondje. Met sterke beelden in heldere krachtige taal laat Jan Glas in deze tweede bundel zien waarom hij tot de beste Groningse en Nedersaksiche dichters gerekend wordt.
In Het getal hondje leert een verweesd hondje van het schip waarop hij woont hoe te grommen en wordt een brug langzaam gek. Een oude vrouw beleeft haar finest hour in een HEMA-restaurant, een vlierstruik barst bijna uit zijn voegen van de mystiek en een Juchtleerkever verlaat huilend de Nederlanden. We ontmoeten polyesterpooiers in de wereld van boerenbont en kijken mee met het kind dat alles ziet.
Jan Glas is redactielid van het Literaire tijdschrift Krödde. Samen met Jur Engels stelde hij in 2006 de bloemlezing De 100 mooiste Groningse gedichten samen.
ISBN: 907748745x 56 p. genaaid gebrocheerd, uitgeverij De kleine uil Verschenen: Juni 2007
Citaat van de dag 11 juli 2007
Groningse uitroepen
Niet zeuren! - Nait soezen!
Wat een gedoe! - Man, man, man, wat n boudel
Fantastisch gedaan, jongen/meisje! - Eh ... nait slecht, mien jong/wicht
Niks mee nodig! - Niks mit vanneudeg!
Dat staat absoluut niet!- Gain kiek geliek!
Het zal mij benieuwen! - t Zel mie nij doun!
Wat denk je? - Wat dochst?
Weg ermee! - Vot der mit!
Wat houdt je tegen? - Wat let die?
Bron: Gronings voor beginners
http://www.sillius.nl/groningana/gronin ... nners.html
Groningse uitroepen
Niet zeuren! - Nait soezen!
Wat een gedoe! - Man, man, man, wat n boudel
Fantastisch gedaan, jongen/meisje! - Eh ... nait slecht, mien jong/wicht
Niks mee nodig! - Niks mit vanneudeg!
Dat staat absoluut niet!- Gain kiek geliek!
Het zal mij benieuwen! - t Zel mie nij doun!
Wat denk je? - Wat dochst?
Weg ermee! - Vot der mit!
Wat houdt je tegen? - Wat let die?
Bron: Gronings voor beginners
http://www.sillius.nl/groningana/gronin ... nners.html
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten