Oorlog is het tegendeel van leven in de waarheid.
Wat vind ik dat een mooie zin :Grada!
Maar wanneer zijn feiten feiten en geen meningen,sommige dingen zijn
meetbaar,maar toch niet alles? Een vraag ,diegeen antwoord meer behoeft,want je gaf net een verhandeling ,ik dacht een beetje dom
"hardop" . Maar die "verlichting" kan ik nooit ontdekken.
Manja
Thema mei 2008 - Klassieke literatuur *
Grada schreef:
In het oosten is nooit getwijfeld aan het bestaan van de waarheid.
Dé grondregel van het boeddhisme is dat de werkelijkheid precies is zoals hij is. De feiten zijn exact de feiten en in de werkelijkheid bestaat niets anders de feitelijke gebeurtenissen.
Dat te kunnen zien, dwars door alle opvattingen heen en te kunnen leven in het exacte hier en nu, dat betekent verlichting.
Ik heb alle waardering voor jouw filosofische uiteenzetting, Grada. Maar het bovenstaande begrijp ik niet. De opvattingen van Boedhisten zijn toch ook meningen en als zodanig hoeven ze niet samen te vallen met de waarheid. Bijvoorbeeld hangt de opvatting over reïncarnatie evenzeer in de lucht als die over een eeuwig leven van de christenen. Het meest opvallende gevoel dat je tegenwoordig bij christenen tegenkomt is (gelukkig) de twijfel. Twijfelen Boedhisten dan nooit?
Pieter
In het oosten is nooit getwijfeld aan het bestaan van de waarheid.
Dé grondregel van het boeddhisme is dat de werkelijkheid precies is zoals hij is. De feiten zijn exact de feiten en in de werkelijkheid bestaat niets anders de feitelijke gebeurtenissen.
Dat te kunnen zien, dwars door alle opvattingen heen en te kunnen leven in het exacte hier en nu, dat betekent verlichting.
Ik heb alle waardering voor jouw filosofische uiteenzetting, Grada. Maar het bovenstaande begrijp ik niet. De opvattingen van Boedhisten zijn toch ook meningen en als zodanig hoeven ze niet samen te vallen met de waarheid. Bijvoorbeeld hangt de opvatting over reïncarnatie evenzeer in de lucht als die over een eeuwig leven van de christenen. Het meest opvallende gevoel dat je tegenwoordig bij christenen tegenkomt is (gelukkig) de twijfel. Twijfelen Boedhisten dan nooit?
Pieter
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
Dank je, Manja. Ik vond die zin zelf ook een mooie vondst! 
Als je hem zo mooi vindt, zou dat dan niet kunnen betekenen dat je juist wel een notie hebt van wat de waarheid inhoudt? vraag ik me nu opeens af.
De boeddisten erkennen slechts feiten en handelingen als de waarheid.
Als ik vergeet mijn kat eten te geven, dan is dat een feit.
Het beest zal waarschijnlijk honger krijgen. Ook dat is een feit.
Hij reageert daarop met een handeling. Dat kan bijvoorbeeld zijn bij mij 'vragen' om zijn voer. Of elders iets scoren: een vogel uit de tuin of een drumstick van de barbecue bij de buren.
Dat alles erkent een boeddhist als werkelijkheid.
Mijn kat zal vervolgens geen mening vormen over die feiten.
Hij zal niet gaan denken dat ik een rot bazin ben, dat nu hij er goed over nadenkt ik vorige maand ook al eens vergeten ben hem te voeren, dat ik waarschijnlijk morgen ook geen voer zal geven, dat ik eigenlijk geen kat zou mogen hebben, dat ik een boete zou moeten krijgen, dat mensen in het algemeen niet te vertrouwen zijn, en zo maar voort.
Hij houdt het bij de feiten en handelingen: geen voer, honger, vogel of drumstick vangen.
Al dat andere, waar wij mensen zo ontzettend goed in zijn, zijn gedachten, meningen, emoties, herinneringen, verwachtingen.
De boeddhisten erkennen dat niet als werkelijkheid, maar noemen dat illusie, veroorzaakt door gehechtheid en niet kunnen accepteren dat iets is wat het is. In dit geval: honger is honger.
Ik ben dit onderscheid zelf pas echt goed gaan ervaren toen ik regelmatig ging mediteren, hoewel ik er altijd een notie van had.
Probeer het maar eens!
Het is heel bevrijdend.
groetjes,
Grada
Als je hem zo mooi vindt, zou dat dan niet kunnen betekenen dat je juist wel een notie hebt van wat de waarheid inhoudt? vraag ik me nu opeens af.
De boeddisten erkennen slechts feiten en handelingen als de waarheid.
Als ik vergeet mijn kat eten te geven, dan is dat een feit.
Het beest zal waarschijnlijk honger krijgen. Ook dat is een feit.
Hij reageert daarop met een handeling. Dat kan bijvoorbeeld zijn bij mij 'vragen' om zijn voer. Of elders iets scoren: een vogel uit de tuin of een drumstick van de barbecue bij de buren.
Dat alles erkent een boeddhist als werkelijkheid.
Mijn kat zal vervolgens geen mening vormen over die feiten.
Hij zal niet gaan denken dat ik een rot bazin ben, dat nu hij er goed over nadenkt ik vorige maand ook al eens vergeten ben hem te voeren, dat ik waarschijnlijk morgen ook geen voer zal geven, dat ik eigenlijk geen kat zou mogen hebben, dat ik een boete zou moeten krijgen, dat mensen in het algemeen niet te vertrouwen zijn, en zo maar voort.
Hij houdt het bij de feiten en handelingen: geen voer, honger, vogel of drumstick vangen.
Al dat andere, waar wij mensen zo ontzettend goed in zijn, zijn gedachten, meningen, emoties, herinneringen, verwachtingen.
De boeddhisten erkennen dat niet als werkelijkheid, maar noemen dat illusie, veroorzaakt door gehechtheid en niet kunnen accepteren dat iets is wat het is. In dit geval: honger is honger.
Ik ben dit onderscheid zelf pas echt goed gaan ervaren toen ik regelmatig ging mediteren, hoewel ik er altijd een notie van had.
Probeer het maar eens!
Het is heel bevrijdend.
groetjes,
Grada
Laatst gewijzigd door Grada op 20 Mei 2008, 00:58, 1 keer totaal gewijzigd.
'Do you think it's a whoozle?'
Het is een misvatting dat boeddhisten in reïncarnatie geloven, Pieter. Dat doen ze nu juist niet.
De gedachte van reïncarneren in een eindeloze reeks levens om je karma te verbeteren, net zolang tot je het nirvana (de staat van verlichting) bereikt, stamt uit het hindoeïsme.
De boeddhisten houden zich aan de feiten.
Die vertellen ons dat het lichaam vergaat tot stof en als zodanig een wordt met al het stoffelijke. We leven voort in de gedaante die dat stof vervolgens misschien weer aanneemt: een kruik uit gebakken klei, een bloem, een laag in de grond die uiteindelijk een berg vormt of wat dan ook.
(Vergelijk het met moleculen.
Het is niet voor niets dat veel moderne wetenschappers diep onder de indruk zijn van de inzichten van oosterse denkwijzen.)
Boeddhisme is ook geen geloof of godsdienst, evenmin als bijvoorbeeld het taoïsme. Het zijn methoden om naar te leven.
Natuurlijk kent de boeddhist twijfel. Twijfel is twijfel. En dat is op dat moment dan de werkelijkheid: dat hij twijfelt. Dat accepteert hij. Of niet en dan is dat zijn werkelijkheid van dat moment. Dat hij twijfelt, maar dat liever niet zou doen. Op het moment dat hij dat volledig aanvaardt, dat hij volledig in het moment is, valt de twijfel weg.
groetjes,
Grada
De gedachte van reïncarneren in een eindeloze reeks levens om je karma te verbeteren, net zolang tot je het nirvana (de staat van verlichting) bereikt, stamt uit het hindoeïsme.
De boeddhisten houden zich aan de feiten.
Die vertellen ons dat het lichaam vergaat tot stof en als zodanig een wordt met al het stoffelijke. We leven voort in de gedaante die dat stof vervolgens misschien weer aanneemt: een kruik uit gebakken klei, een bloem, een laag in de grond die uiteindelijk een berg vormt of wat dan ook.
(Vergelijk het met moleculen.
Het is niet voor niets dat veel moderne wetenschappers diep onder de indruk zijn van de inzichten van oosterse denkwijzen.)
Boeddhisme is ook geen geloof of godsdienst, evenmin als bijvoorbeeld het taoïsme. Het zijn methoden om naar te leven.
Natuurlijk kent de boeddhist twijfel. Twijfel is twijfel. En dat is op dat moment dan de werkelijkheid: dat hij twijfelt. Dat accepteert hij. Of niet en dan is dat zijn werkelijkheid van dat moment. Dat hij twijfelt, maar dat liever niet zou doen. Op het moment dat hij dat volledig aanvaardt, dat hij volledig in het moment is, valt de twijfel weg.
groetjes,
Grada
'Do you think it's a whoozle?'
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: Ma mei 19, 2008 23:40 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Grada schreef:
Het is een misvatting dat boeddhisten in reïncarnatie geloven, Pieter. Dat doen ze nu juist niet.
De gedachte van reïncarneren in een eindeloze reeks levens om je karma te verbeteren, net zolang tot je het nirvana (de staat van verlichting) bereikt, stamt uit het hindoeïsme.
De boeddhisten houden zich aan de feiten.
Beste Grada Hartelijk bedankt voor je antwoord. Ik had mijn kennis van Wikipedia en daar heeft men het expliciet over wedergeboorte in de vorm van andere levens zoals dieren. Ook heeft men het over goden en hellewezens, illusies dus. Misschien moet je de pagina herzien want die wordt door particuliere deskundigen geschreven. (Ook heeft men het over Nirwana, de hoogste staat van bewustzijn. ) Je zult begrijpen dat ik een beetje in verwarring ben. De verlichting is me nog niet deelachtig geworden. Hartelijke groet, Pieter
Nog een kleine aanvulling; ons lichaam bestaat voornamelijk uit koolstof, waterstof, zuurstof en stikstof. Na onze dood zullen die voornamelijk in de gasvorm in de atmosfeer terecht komen, vooral na crematie. Het is eenvoudig uit te rekenen dat jij op dit moment duizenden, misschien wel miljoenen atomen en moleculen inademt die afkomstig zijn van Boedha of ingeademd en uitgeademd zijn door Boedha. Deze atomen zijn echter levenloos en alle betekenis die er verder aan wordt toegekend is illusie. Pieter
Geplaatst: Ma mei 19, 2008 23:40 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Grada schreef:
Het is een misvatting dat boeddhisten in reïncarnatie geloven, Pieter. Dat doen ze nu juist niet.
De gedachte van reïncarneren in een eindeloze reeks levens om je karma te verbeteren, net zolang tot je het nirvana (de staat van verlichting) bereikt, stamt uit het hindoeïsme.
De boeddhisten houden zich aan de feiten.
Beste Grada Hartelijk bedankt voor je antwoord. Ik had mijn kennis van Wikipedia en daar heeft men het expliciet over wedergeboorte in de vorm van andere levens zoals dieren. Ook heeft men het over goden en hellewezens, illusies dus. Misschien moet je de pagina herzien want die wordt door particuliere deskundigen geschreven. (Ook heeft men het over Nirwana, de hoogste staat van bewustzijn. ) Je zult begrijpen dat ik een beetje in verwarring ben. De verlichting is me nog niet deelachtig geworden. Hartelijke groet, Pieter
Nog een kleine aanvulling; ons lichaam bestaat voornamelijk uit koolstof, waterstof, zuurstof en stikstof. Na onze dood zullen die voornamelijk in de gasvorm in de atmosfeer terecht komen, vooral na crematie. Het is eenvoudig uit te rekenen dat jij op dit moment duizenden, misschien wel miljoenen atomen en moleculen inademt die afkomstig zijn van Boedha of ingeademd en uitgeademd zijn door Boedha. Deze atomen zijn echter levenloos en alle betekenis die er verder aan wordt toegekend is illusie. Pieter
De gouden ezel
Apuleius
Magie, seks, misdaad en sensatie, humor, verlossing: De gouden ezel van Apuleius van Madauros (ca. 125-180) heeft het allemaal.
De roman vertelt het verhaal van Lucius, een jongeman die per ongeluk verandert in een ezel en zo allerlei avonturen beleeft. Hij hoort de vreemdste verhalen, zoals het beroemdde sprookje van Amor en Psyche, en raakt betrokken bij moord, roof en overspel. Pas op het dieptepunt van zijn leed reikt de godin Isis hem de helpende hand... Maar is dat ernst of spot? Religieuze diepgang of satire? In dit levende boek verandert alles telkens van vorm. Dat geldt voor het verhaal, maar ook voor de flonkerende stijl. Op sublieme wijze jongleert Apuleius met taal en literaire conventies.
De gouden ezel is een verhaal dat direct aanspreekt, maar ook een spel op niveau met de lezer, een postmoderne roman avant la lettre.
Vertaling: Vincent Hunink isbn: 978 90 253 0188 0 omvang: 248 bladzijden uitvoering: Paperback Athenaeum-Polak & Van Gennep
Apuleius
Magie, seks, misdaad en sensatie, humor, verlossing: De gouden ezel van Apuleius van Madauros (ca. 125-180) heeft het allemaal.
De roman vertelt het verhaal van Lucius, een jongeman die per ongeluk verandert in een ezel en zo allerlei avonturen beleeft. Hij hoort de vreemdste verhalen, zoals het beroemdde sprookje van Amor en Psyche, en raakt betrokken bij moord, roof en overspel. Pas op het dieptepunt van zijn leed reikt de godin Isis hem de helpende hand... Maar is dat ernst of spot? Religieuze diepgang of satire? In dit levende boek verandert alles telkens van vorm. Dat geldt voor het verhaal, maar ook voor de flonkerende stijl. Op sublieme wijze jongleert Apuleius met taal en literaire conventies.
De gouden ezel is een verhaal dat direct aanspreekt, maar ook een spel op niveau met de lezer, een postmoderne roman avant la lettre.
Vertaling: Vincent Hunink isbn: 978 90 253 0188 0 omvang: 248 bladzijden uitvoering: Paperback Athenaeum-Polak & Van Gennep
Hoi Grada en Pieter
Boeddhisten geloven wel in een volgend leven alleen de term reïncarnatie zorgt voor verwarring. Reïncarnatie (Latijn carne ="opnieuw in het vlees"). De 'geest' keert terug in een ander levend wezen.
Boeddhisten spreken over wedergeboorte ipv reïncarnatie. Omdat wedergeboorte beter aangeeft dat de wedergeborene niet per se in een lichaam terug hoeft te keren, het kan ook in de 'geesten' wereld terugkeren.
Even een stukje uit mijn boek over wereldgodsdiensten
"Mensen worden herboren in een van de vijf of zes bestaanssferen, waaronder de hemel en de hel, die in het boeddhistische levensrad worden afgebeeld. Uiteindelijk zullen alle wezens naar de bestaanssfeer gaan waar geen dood meer is, het nirvana."
---
Dettie
Boeddhisten geloven wel in een volgend leven alleen de term reïncarnatie zorgt voor verwarring. Reïncarnatie (Latijn carne ="opnieuw in het vlees"). De 'geest' keert terug in een ander levend wezen.
Boeddhisten spreken over wedergeboorte ipv reïncarnatie. Omdat wedergeboorte beter aangeeft dat de wedergeborene niet per se in een lichaam terug hoeft te keren, het kan ook in de 'geesten' wereld terugkeren.
Even een stukje uit mijn boek over wereldgodsdiensten
"Mensen worden herboren in een van de vijf of zes bestaanssferen, waaronder de hemel en de hel, die in het boeddhistische levensrad worden afgebeeld. Uiteindelijk zullen alle wezens naar de bestaanssfeer gaan waar geen dood meer is, het nirvana."
---
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 20 Mei 2008, 09:53, 1 keer totaal gewijzigd.
Dit staat in Wikipedia.
Karma
zoals in volgende levens. Boeddha zei dat karma vooral bestaat uit de intentie die de actie motiveert. Door de motivatie te controleren kan men dus in feite de eigen toekomst bepalen in termen van geluk of lijden.
Het beginsel van wedergeboorte is een fundamenteel boeddhistisch concept, direct verbonden met karma, omdat de wereld waarin men herboren wordt, alles te maken heeft met de acties (karma) uit het verleden.
In de boeddhistische kosmos bestaan meerdere bestaansniveaus van voelende/bewuste wezens: van goden (een bestaan met bijna uitsluitend geluk) tot hellewezens (een bestaan met bijna uitsluitend lijden); mensen bevinden zich in de middenmoot met levens waarin geluk en lijden elkaar afwisselen. Goede acties leiden tot een wedergeboorte als een deva, een halfgod, of als een mens in een relatief comfortabele situatie. Slechte acties veroorzaken een wedergeboorte als een mens in een slechte situatie, als dier, als zogenaamde hongerige geest, of zelfs in een hel. Deze levens zijn echter allemaal slechts tijdelijk.
Het huidige leven wordt volgens het boeddhisme voorafgegaan door een schier beginloze reeks vorige levens. Alleen het bereiken van verlichting brengt dit alsmaar doorgaand rad (samsara) van doodgaan en geboren worden tot een einde. Dan is er ook een einde aan ouderdom en ziekte, zorgen, spijt, pijn en wanhoop.
Pieter
Karma
zoals in volgende levens. Boeddha zei dat karma vooral bestaat uit de intentie die de actie motiveert. Door de motivatie te controleren kan men dus in feite de eigen toekomst bepalen in termen van geluk of lijden.
Het beginsel van wedergeboorte is een fundamenteel boeddhistisch concept, direct verbonden met karma, omdat de wereld waarin men herboren wordt, alles te maken heeft met de acties (karma) uit het verleden.
In de boeddhistische kosmos bestaan meerdere bestaansniveaus van voelende/bewuste wezens: van goden (een bestaan met bijna uitsluitend geluk) tot hellewezens (een bestaan met bijna uitsluitend lijden); mensen bevinden zich in de middenmoot met levens waarin geluk en lijden elkaar afwisselen. Goede acties leiden tot een wedergeboorte als een deva, een halfgod, of als een mens in een relatief comfortabele situatie. Slechte acties veroorzaken een wedergeboorte als een mens in een slechte situatie, als dier, als zogenaamde hongerige geest, of zelfs in een hel. Deze levens zijn echter allemaal slechts tijdelijk.
Het huidige leven wordt volgens het boeddhisme voorafgegaan door een schier beginloze reeks vorige levens. Alleen het bereiken van verlichting brengt dit alsmaar doorgaand rad (samsara) van doodgaan en geboren worden tot een einde. Dan is er ook een einde aan ouderdom en ziekte, zorgen, spijt, pijn en wanhoop.
Pieter
Hier een site over wedergeboorte en reïncarnatie
http://www.maitreya.nl/boeddhisme-intro ... boorte.htm
Dettie
die nu toch echt eens wat moet gaan doen ipv bezig zijn met dit onderwerp.
http://www.maitreya.nl/boeddhisme-intro ... boorte.htm
Dettie
die nu toch echt eens wat moet gaan doen ipv bezig zijn met dit onderwerp.
Ha Pieter! Ha Dettie!
Leuk deze uitwisseling. Dit onderwerp houdt me mijn leven lang al bezig en ik vind bijna niets zo interessant. Nu ja, op literatuur na dan!
Pieter, ik kan me je verwarring voorstellen.
De aanvullende informatie die jullie geven, is me allemaal bekend, hoor. En het zijn zeker bestaande en beoefende vormen van boeddhisme. Geen enkel misverstand. Ik had een beetje met opzet juist deze info gegeven, omdat het een minder bekende opvatting is over het boeddhisme.
Maar wel de oorspronkelijke, voor zover we nu weten.
Boeddha heeft zelf nauwelijks iets opgeschreven over zijn leer. Hij heeft zijn eerste volgelingen die bij hem leefden, ook verboden dat te doen. Omdat hij ervan overtuigd was dat die niet uit de boeken te leren valt. Ieder mens moet hem zelf ondervinden in de praktijk van het eigen leven.
Omdat hij ook niet vereerd wilde worden als god of anderszins, heeft hij ook verboden om afbeeldingen van hem te maken. Of de van hem bekende kop nu wel of niet zijn echte gezicht is, weet niemand, maar echt waarschijnlijk is het niet.
Nogmaals: het boeddhisme is van oorsprong geen godsdienst.
Boeddha heeft het bestaan van een wereld buiten ons, van een god of meerdere goden, van hemel en hel buiten ons juist categorisch ontkend.
Hij ziet slechts dit leven, het hier en nu.
Vervolgens geeft hij een methodiek, een handleiding over hoe te leven, een weg die je zelf moet gaan in de praktijk. Met als resultaat verlichting ofwel verlossing uit het lijden.
Hoe weten we dit? Omdat er natuurlijk een eigenwijze volgeling was, die wel het een en ander heeft opgeschreven. Alleen is dit alles pas eeuwen later teruggevonden. En toen had het boeddhisme zich al over de wereldbol verspreid en waren er al legio interpretaties ontstaan.
Want - doordat het boeddhisme een methode is, zonder eigen leerstelligheden, is het in de loop van zijn eeuwenlange bestaan vaak integraal opgenomen in de bestaande godsdiensten van een land. Mocht een volk geloven in reïncarnatie of wedergeboorte? Dan werd dat moeiteloos opgenomen in het boeddhisme. Geloofde men in God? Boeddha kreeg goddelijke status. Of in meerdere goden? Boeddha kreeg opeens meerdere functies en voor iedere functie werd een god bedacht. Geloofde men in geesten of de Hel? Geen probleem: het boeddhisme was er open genoeg voor.
Eigenlijk is het vergelijkbaar met wat met het christendom is gebeurd. Hoeveel aanpassingen heb je daar niet? En hoeveel interpretaties met eigen richtingen en kerken en afscheuringen? Ook talloos!
Het boeddhisme is alleen veel ouder dan het christendom en veel meer verspreid over allerlei volken.
Dus wat wil je?
groetjes,
Grada
Leuk deze uitwisseling. Dit onderwerp houdt me mijn leven lang al bezig en ik vind bijna niets zo interessant. Nu ja, op literatuur na dan!
Pieter, ik kan me je verwarring voorstellen.
De aanvullende informatie die jullie geven, is me allemaal bekend, hoor. En het zijn zeker bestaande en beoefende vormen van boeddhisme. Geen enkel misverstand. Ik had een beetje met opzet juist deze info gegeven, omdat het een minder bekende opvatting is over het boeddhisme.
Maar wel de oorspronkelijke, voor zover we nu weten.
Boeddha heeft zelf nauwelijks iets opgeschreven over zijn leer. Hij heeft zijn eerste volgelingen die bij hem leefden, ook verboden dat te doen. Omdat hij ervan overtuigd was dat die niet uit de boeken te leren valt. Ieder mens moet hem zelf ondervinden in de praktijk van het eigen leven.
Omdat hij ook niet vereerd wilde worden als god of anderszins, heeft hij ook verboden om afbeeldingen van hem te maken. Of de van hem bekende kop nu wel of niet zijn echte gezicht is, weet niemand, maar echt waarschijnlijk is het niet.
Nogmaals: het boeddhisme is van oorsprong geen godsdienst.
Boeddha heeft het bestaan van een wereld buiten ons, van een god of meerdere goden, van hemel en hel buiten ons juist categorisch ontkend.
Hij ziet slechts dit leven, het hier en nu.
Vervolgens geeft hij een methodiek, een handleiding over hoe te leven, een weg die je zelf moet gaan in de praktijk. Met als resultaat verlichting ofwel verlossing uit het lijden.
Hoe weten we dit? Omdat er natuurlijk een eigenwijze volgeling was, die wel het een en ander heeft opgeschreven. Alleen is dit alles pas eeuwen later teruggevonden. En toen had het boeddhisme zich al over de wereldbol verspreid en waren er al legio interpretaties ontstaan.
Want - doordat het boeddhisme een methode is, zonder eigen leerstelligheden, is het in de loop van zijn eeuwenlange bestaan vaak integraal opgenomen in de bestaande godsdiensten van een land. Mocht een volk geloven in reïncarnatie of wedergeboorte? Dan werd dat moeiteloos opgenomen in het boeddhisme. Geloofde men in God? Boeddha kreeg goddelijke status. Of in meerdere goden? Boeddha kreeg opeens meerdere functies en voor iedere functie werd een god bedacht. Geloofde men in geesten of de Hel? Geen probleem: het boeddhisme was er open genoeg voor.
Eigenlijk is het vergelijkbaar met wat met het christendom is gebeurd. Hoeveel aanpassingen heb je daar niet? En hoeveel interpretaties met eigen richtingen en kerken en afscheuringen? Ook talloos!
Het boeddhisme is alleen veel ouder dan het christendom en veel meer verspreid over allerlei volken.
Dus wat wil je?
groetjes,
Grada
Laatst gewijzigd door Grada op 20 Mei 2008, 14:08, 1 keer totaal gewijzigd.
'Do you think it's a whoozle?'
Bedankt, Grada. Nu is me veel duidelijk. Wat me nog steeds intrigeert:
is het uiteindelijk streven naar volkomen verlangenloze onthechting niet erg egocentrisch? Kan het je dan nog wat schelen wat er om je heen gebeurt? Christendom, Islam en Humanisme blijven altijd voor een deel op de ander gericht. Als je je eigen verlangens ontkent is het dan nog mogelijk die van anderen te erkennen?
Pieter
is het uiteindelijk streven naar volkomen verlangenloze onthechting niet erg egocentrisch? Kan het je dan nog wat schelen wat er om je heen gebeurt? Christendom, Islam en Humanisme blijven altijd voor een deel op de ander gericht. Als je je eigen verlangens ontkent is het dan nog mogelijk die van anderen te erkennen?
Pieter
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
ha Pieter,
Fijn dat de verwarring inmiddels optrekt. Net als het wolkendek hier.
Het is ook een ingewikkelde materie.
De vraag over het egocentrisme van het boeddhisme wordt heel vaak gesteld. Het was ook precies een van mijn allereerste vragen, toen ik me jaren geleden begon te verdiepen in deze leer!
Inmiddels kan ik zeggen dat het juist andersom werkt: hoe meer je je losmaakt van je eigen behoeften en verlangens, hoe meer je je in contact kunt voelen met de mensen om je heen. Hoe meer je erachter komt, dat je een bent met alle andere levende wezens en zonder hen niet kunt bestaan. En dat werkt bevrijdend, merkwaardig genoeg.
Maar - zoals ik al zei: het boeddhisme moet je doen. Dan pas kun je erachter komen wat het inhoudt. Voor die tijd lijkt veel van wat er beweerd wordt totale abacadabra en hokuspokus...
groetjes, Grada
die eens de stad in zal om een expositie te gaan bekijken van een keramisch kunstenaar uit de tijd van het Art Deco: Arno Lehman
Fijne dag!
PS Ben jij natuurkundige van beroep? Je weet er altijd zoveel van.
Fijn dat de verwarring inmiddels optrekt. Net als het wolkendek hier.
Het is ook een ingewikkelde materie.
De vraag over het egocentrisme van het boeddhisme wordt heel vaak gesteld. Het was ook precies een van mijn allereerste vragen, toen ik me jaren geleden begon te verdiepen in deze leer!
Inmiddels kan ik zeggen dat het juist andersom werkt: hoe meer je je losmaakt van je eigen behoeften en verlangens, hoe meer je je in contact kunt voelen met de mensen om je heen. Hoe meer je erachter komt, dat je een bent met alle andere levende wezens en zonder hen niet kunt bestaan. En dat werkt bevrijdend, merkwaardig genoeg.
Maar - zoals ik al zei: het boeddhisme moet je doen. Dan pas kun je erachter komen wat het inhoudt. Voor die tijd lijkt veel van wat er beweerd wordt totale abacadabra en hokuspokus...
groetjes, Grada
die eens de stad in zal om een expositie te gaan bekijken van een keramisch kunstenaar uit de tijd van het Art Deco: Arno Lehman
Fijne dag!
PS Ben jij natuurkundige van beroep? Je weet er altijd zoveel van.
'Do you think it's a whoozle?'
Leerdicht over de natuur / De Rerum Natura
Lucretius
Ruim tweeduizend jaar geleden schreef Titus Lucretius Caro het leerdicht De Rerum Natura, Over de Natuur van de Dingen, waarmee hij de filosofie van de Griekse wijsgeer Epicurus onder de aandacht van het Romeinse publiek wilde brengen. Rome werd in die dagen verscheurd door burgeroorlogen, corruptie en schandalen en de bevolking snakte naar vrede en vriendschap. Dat was nu precies wat de filosofie van Epicurus bood: vrij van angst voor de goden, vrij van angst voor de dood, met vrienden onder elkaar in vrede discussiëren en de geheimen van de natuur ontraadselen. Door alles te weten kan de angst voor het onbekende overwonnen worden en kunnen de goden die geweld, oorlog en bijgeloof in de hand werken, buiten spel worden gezet.
In circa zeveneneenhalf duizend dichtregels, verdeeld over zes hoofdstukken, ontvouwt Lucretius de fascinerende wereld van de atomen en de onmetelijke leegte, vertelt hij over onszelf, onze geest, onze ziel en zintuigen, geeft seksuele voorlichting en eindigt met het ontstaan en het reilen en zeilen van de wereld waarin we leven. Op rationele wijze legt hij de wondere verschijnselen in de hemel en op aarde uit. De lezer raakt ontroerd, gefascineerd, geamuseerd en staat versteld. Het is opvallend dat de problemen die Lucretius aansnijdt nog zo verbijsterend actueel zijn.
Vertaling: Marguerite Prakke
ISBN Hardcover | 270 Pagina's | Uitgeverij Damon 2007 ISBN10: 9055737801 | ISBN13: 9789055737802
Lucretius
Ruim tweeduizend jaar geleden schreef Titus Lucretius Caro het leerdicht De Rerum Natura, Over de Natuur van de Dingen, waarmee hij de filosofie van de Griekse wijsgeer Epicurus onder de aandacht van het Romeinse publiek wilde brengen. Rome werd in die dagen verscheurd door burgeroorlogen, corruptie en schandalen en de bevolking snakte naar vrede en vriendschap. Dat was nu precies wat de filosofie van Epicurus bood: vrij van angst voor de goden, vrij van angst voor de dood, met vrienden onder elkaar in vrede discussiëren en de geheimen van de natuur ontraadselen. Door alles te weten kan de angst voor het onbekende overwonnen worden en kunnen de goden die geweld, oorlog en bijgeloof in de hand werken, buiten spel worden gezet.
In circa zeveneneenhalf duizend dichtregels, verdeeld over zes hoofdstukken, ontvouwt Lucretius de fascinerende wereld van de atomen en de onmetelijke leegte, vertelt hij over onszelf, onze geest, onze ziel en zintuigen, geeft seksuele voorlichting en eindigt met het ontstaan en het reilen en zeilen van de wereld waarin we leven. Op rationele wijze legt hij de wondere verschijnselen in de hemel en op aarde uit. De lezer raakt ontroerd, gefascineerd, geamuseerd en staat versteld. Het is opvallend dat de problemen die Lucretius aansnijdt nog zo verbijsterend actueel zijn.
Vertaling: Marguerite Prakke
ISBN Hardcover | 270 Pagina's | Uitgeverij Damon 2007 ISBN10: 9055737801 | ISBN13: 9789055737802
Over poëzie
Aristoteles
De Griekse wijsgeer Aristoteles (4de eeuw v. Chr.) is, samen met Plato, misschien wel de bekendste antieke filosoof. Hij heeft een omvangrijk oeuvre nagelaten, waarvan in een mooie gebonden uitgave zijn werk 'Over de poëzie' nu in Nederlandse vertaling is uitgebracht. Van zijn theoretische beschouwing over de poëzie is alleen het eerste boek bewaard gebleven (over het verloren tweede deel gaat het bekende boek van Umberto Eco, 'De naam van de roos'). Het is geen gemakkelijk werk; Aristoteles staat toch al niet bekend om een erg toegankelijke stijl, maar deze tekst zijn eigenlijk onuitgewerkte college-aantekeningen. De vertaling wordt omlijst door een inleiding en een uitvoerig nawoord van de vertaler over de poëtica en over 'het nut van de tragedie'. Problemen in de tekst worden in de verklarende aantekeningen enigszins verduidelijkt.
Vertaald door Ben Schomakers
Hardcover | 199 Pagina's | Uitgeverij Damon ISBN10: 9055730777 | ISBN13: 9789055730773
Aristoteles
De Griekse wijsgeer Aristoteles (4de eeuw v. Chr.) is, samen met Plato, misschien wel de bekendste antieke filosoof. Hij heeft een omvangrijk oeuvre nagelaten, waarvan in een mooie gebonden uitgave zijn werk 'Over de poëzie' nu in Nederlandse vertaling is uitgebracht. Van zijn theoretische beschouwing over de poëzie is alleen het eerste boek bewaard gebleven (over het verloren tweede deel gaat het bekende boek van Umberto Eco, 'De naam van de roos'). Het is geen gemakkelijk werk; Aristoteles staat toch al niet bekend om een erg toegankelijke stijl, maar deze tekst zijn eigenlijk onuitgewerkte college-aantekeningen. De vertaling wordt omlijst door een inleiding en een uitvoerig nawoord van de vertaler over de poëtica en over 'het nut van de tragedie'. Problemen in de tekst worden in de verklarende aantekeningen enigszins verduidelijkt.
Vertaald door Ben Schomakers
Hardcover | 199 Pagina's | Uitgeverij Damon ISBN10: 9055730777 | ISBN13: 9789055730773
Ifigeneia in Aulis & Bakchen
Euripides
Ten behoeve van toneelopvoeringen maakte Herman Altena nieuwe vertalingen van de tragedies 'Ifigeneia in Aulis' en 'Bakchen' van Euripides (480-406 v.Chr.).
'Ifigeneia in Aulis' behandelt het befaamde offer van Ifigeneia, die door haar vader, Agamemnon, geofferd moet worden om eindelijk gunstige omstandigheden te verkrijgen voor zijn expeditie tegen Troje. Onder het voorwendsel van een huwelijk worden Ifigeneia en haar moeder naar Aulis gelokt, waar dit bedrog spoedig wordt ontmaskerd. Na dramatische ontwikkelingen besluit de wanhopige Agamemnon toch tot het offer, maar op het moment suprème blijkt door ingrijpen van de goden een hinde geofferd te zijn.
Het drama 'Bakchen' belicht de komst van een nieuwe God, Dionysos, met rituelen die alleen door vrouwen, bezeten door Bacchantische razernij, mogen worden uitgevoerd en waarbij nimmer een man aanwezig mag zijn. Zonder dat zij weet dat het om haar zoon gaat is het Agaue die temidden van de Bacchanten een indringer, Pentheus, ontdekt en meehelpt deze te doden. Pas als de Bacchantische roes is uitgewerkt, bemerkt Agaue haar vreselijke daad.
Beide vertalingen zijn uitvoerig ingeleid door de vertaler, waarbij ook de technische kanten van dergelijke vertalingen besproken worden. Met uitgebreid commentaar en een Namenregister.
Pocket | 197 Pagina's | Flamingo ISBN10: 9041404392 | ISBN13: 9789041404398
Euripides
Ten behoeve van toneelopvoeringen maakte Herman Altena nieuwe vertalingen van de tragedies 'Ifigeneia in Aulis' en 'Bakchen' van Euripides (480-406 v.Chr.).
'Ifigeneia in Aulis' behandelt het befaamde offer van Ifigeneia, die door haar vader, Agamemnon, geofferd moet worden om eindelijk gunstige omstandigheden te verkrijgen voor zijn expeditie tegen Troje. Onder het voorwendsel van een huwelijk worden Ifigeneia en haar moeder naar Aulis gelokt, waar dit bedrog spoedig wordt ontmaskerd. Na dramatische ontwikkelingen besluit de wanhopige Agamemnon toch tot het offer, maar op het moment suprème blijkt door ingrijpen van de goden een hinde geofferd te zijn.
Het drama 'Bakchen' belicht de komst van een nieuwe God, Dionysos, met rituelen die alleen door vrouwen, bezeten door Bacchantische razernij, mogen worden uitgevoerd en waarbij nimmer een man aanwezig mag zijn. Zonder dat zij weet dat het om haar zoon gaat is het Agaue die temidden van de Bacchanten een indringer, Pentheus, ontdekt en meehelpt deze te doden. Pas als de Bacchantische roes is uitgewerkt, bemerkt Agaue haar vreselijke daad.
Beide vertalingen zijn uitvoerig ingeleid door de vertaler, waarbij ook de technische kanten van dergelijke vertalingen besproken worden. Met uitgebreid commentaar en een Namenregister.
Pocket | 197 Pagina's | Flamingo ISBN10: 9041404392 | ISBN13: 9789041404398
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten