De tand des tijds of toch niet?

[tiba]

Dag Rotor,

Ik sta momenteel te popelen om meteen daarna Gebroeders Karamasov van Dostojewski te gaan lezen

!

Ik las de Gebroeders Karamasov toen ik een jaar of zeventien was, wel al een tijdje geleden. Ik herinner het me als een lang uitgesponnen verhaal met veel beschrijvingen en veel details. Toen was ik erg onder de indruk.
Ik weet niet of ik dat nu nog zo zou zijn, we zijn immers zo gewend aan boeken waar het helemaal anders aan toe gaat.

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Hoi Rotor

ik heb wel eens iets van Dostojewski gelezen maar weet niet meer welke Ik dacht Misdaad en straf maar ik heb het niet uitgelezen. Volgens mij was dat omdat er pagina's lang in het Frans geschreven werd.

Er is ook een boek over Dostojewski en dat heet Literaire briefwisseling/verzamelde werken 11
Hier de beschrijving:

Van Dostojewski zijn ruim negenhonderd brieven bewaard gebleven. Hieruit heeft Karel van het Reve er meer dan tweehonderd uitgekozen en van commentaar voorzien. De eerste brief is gedateerd 1834 toen Dostojewski twaaf jaar was, de laatste werd kort voor zijn dood in 1881 aan zijn vrouw gedicteerd. Van het Reve geeft geen verantwoording van zijn keuze. Over Dostojewski's literaire werk verschaffen de brieven weinig verhelderende informatie. Zij geven wel een beeld van Dostojewski's dagelijkse problemen: de kwellingen van zijn eeuwige schulden, zijn gezinsproblemen, vaak ook door het gevolg van geldgebrek, zijn speelzucht, zijn pogingen geld te lenen. De brieven bevatten voorts allerlei bijzonderheden over zijn ervaringen in Duitsland. Dostojewski komt in de brieven naar voren als een somber, gekweld en verbitterd mens. De voortreffelijke keuze van Van het Reve maakt dit boek tot een boeiend document humain.

Hij dacht zelf dat hij een ‘vreselijke, onoverkomelijke hekel aan brieven schrijven’ had. ‘Als ik in de hel kom’, schreef hij een keer, ‘zal ik natuurlijk veroordeeld worden om een stuk of tien brieven per dag te schrijven.’
Dat meende hij. Maar in werkelijkheid was hij een verwoed brievenschrijver. De kortste brieven schrijft hij aan zijn alcoholische broer Nikolaj: ‘Lieve broer’, luiden die brieven ongeveer, ‘hierbij stuur ik je zes roebel. Hoe gaat het met je? Met mij gaat het slecht. Je liefhebbende broer F. Dostojewski.’

Maar meestal schrikt hij niet terug voor een brief van vijf kantjes, waarin alles wat er op dat moment met hem aan de hand is uitvoerig uit de doeken gedaan wordt. Hij legt aan zijn vader uit dat hij te weinig geld heeft. Hij legt aan zijn broer Michail uit wat hij allemaal aan het schrijven is. Na vier jaar kamp schrijft hij uit Siberië dat hij uit de militaire dienst wil, maar daar is toestemming van de tsaar voor nodig. Dat hij wil trouwen met Marja Dmitrëwna, maar geen geld heeft om zich in te richten. Later bericht hij hoe beroerd het in Westeuropa is. Nog weer later schrijft hij aan zijn tweede vrouw hoe hij al zijn geld verspeeld heeft en hoeveel hij van haar houdt. Hij is in zekere zin de eerlijkste briefschrijver ter wereld. Je kunt je soms ergeren aan de romanschrijver Dostojewski, maar op de briefschrijver kun je niet kwaad worden. Je blijft hem lezen.’ (Karel van het Reve)


Groet
Bernadet

[Roel]

Hoi Tiba,
De gebroeders Karamasov is stilistisch zo mooi, zo mooi geschreven, dat wekte bij mij meteen diepe gevoelens op. Ik hou van dat uitgesponnen Rusland zoals dat in de Russische literatuur zo machtig beschreven wordt. Meteen viel bij mij ook de diepe levenwijsheid, de diepe menselijkheid in het begin van het boek al op. Daarom snak ik er weer na om het te gaan lezen.
Dostojewski is een heel groot schrijver, niveau T. Mann, H. Hesse etc.
Ik heb o.a. Herinneringen aan het ondergrondse, De Idioot, De Speler, Misdraad en straf (Schuld en Boete) gelezen.

[Roel]

Hallo Bernadet,
Dan moet je Misdaad en straf of Schuld en Boete zoals het ook genoemd wordt, maar weer eens ter hand nemen. Want het is een kolosaal boek, een moment in de wereldliteratuur.
Over Dostojewski trouwens, het is een schrijver met verschillende stijlen. Ik heb me daarover verbaasd. Zeker als je Herinneringen aan een ondergrondse hebt gelezen en je wil dan Karamasow lezen, dan zie je een verschil van dag en nacht. Karamasow is stillistisch huiveringwekkend goed! Herinneringen..is rauw en eenvoudig, zoals Orwell met zijn Ondergronds in London en Parijs. Als je een dunnetje van deze schrijver wilt lezen, raadt ik je De Speler aan. Het gaat hier over gokverslaving, gokverslaafd is iets wat Dostojewski zelf was! Hij jaagde compleet zijn geld er doorheen!!!

[Marjo]

Jaren geleden heb ik Schuld en boete met plezier gelezen en herlezen..maar toen ik dat boek vorig jaar voor een groep moest lezen, had ik er moeite mee.

[Dettie]

Weet jij nog of in dat boek zoveel in het Frans geschreven stond Marjo? Ik vond het daardoor onleesbaar.

Bernadet

[Marjo]

Als het al zo was heeft dat mij niet gestoord, ik pak het boek even...Ik heb van vooral het eerste deel rustig de pagina' laten wapperen, en heb welgesteld een enkele Franse kreet gezien. (assez cause, accent lukt niet met mijn pc))
Ik denk dat dat in een ander boek geweest moet zijn.

[Dettie]

Dan was het dus dat boek niet, daarin waren echt hele pagina's in het Frans geschreven.

Bernadet

[Roel]

Max Havelaar moet ik nog altijd uitlezen (60 blz).

Doctor Faustus van T. Mann nadert het einde, nog 79 bladzijden te gaan. En nog steeds weet ik niet hoe ik deze roman moet interpreteren, maar nu naar het einde begint het met de minuut dramatischer te worden. Ik heb dus geen idee hoe dit gaat aflopen, maar de hoofdpersoon moet wel tenonder gaan, dat staat vast. Wordt vervolgd.

Ook weer flink in Charles Dickens Martin Chuzzlewit gelezen. Hier moet ik nu nog 262 bladzijden lezen. Amerika ligt definitief achter ons en het verhaal zet zich weer voort in Engeland. Het is weer de tijd van Dickens en Dickens verhalen blijven immer boeien. Dit is mijn zesde Dickens: na Pickwick Papers, Nicolaes Nickelby, Oliver Twist, The old Curiousity Shop en Christmas Carol.

[Marjo]

Martin Chuzzlewit was een slachtoffer van Jasper Fforde, in The Eyre affair..

[Dettie]

is dat Dickensfestival niets voor jou Rotor, moest je wel helemaal naar Deventer! Schijnt een enorme gebeurtenis te zijn.

Pickwick Papers, Nicolaes Nickelby, Oliver Twist, en Christmas Carol heb ik ook jaaaaaren geleden gelezen. Nickelby vond ik érg mooi.. daar is ooit ook eens een serie van op t.v. geweest S C H I T T E R E N D! Het was een opname van een toneelstuk, dat zich door de hele zaal afspeelde.

Bernadet

[Roel]

Leg eens uit, Marjo! Bedoel je dat deze Jasper Pforde rond dit personage Martin Chuzzlewit een roman heeft geconcipieerd?

[Roel]

Hallo Bernadet, van dit Dickens-festival ben ik op de hoogte. Ik heb hierover al vaker een reportage op tv gezien. Maar dit trekt me allemaal niet of het programma zijn wat de BBC een paar jaar geleden heeft uitgezonden. Een oud engels theater met alle bezoekers in kleding uit de tijd van Dickens en een gerennomeerde acteur die een heel boek voor draagt. Dus dan ook alle personages vertolkt! Dat vind ik machtig interessant.
Als je die gelezen hebt, moet ook zeker The Old curiosity shop lezen, want dit is een hartverscheurend verhaal! Ik heb zelf nog een boel klassiekers te gaan zoals Bleak House, Little Dorit, Great Expectations, Tale of two cities en David Copperfield.
Ik heb heel wat Dickens verfilmingen gezien. Ik heb de versie uit 1944 van Great Expectations of dvd en dat is een van mijn favourieten.
Dickens zal ik altijd blijven lezen.

[Marjo]

In "The Eyre affair" kunnen mensen in een boek reizen. De slechterik in het verhaal steelt "Chuzzlewit" en haalt de hoofdpersoon uit het boek. Daardoor verandert natuurlijk het hele verhaal!
Dan dreigt hij hetzelfde te gaan doen met oa Jane Eyre..

[Roel]

Ben druk bezig aan de gebroeders Karamasov. Zoals eerder gezegd heb ik er jaren terug flink aan gelezen, maar het toen afgebroken. Toen stond me de grootste stijl waarin het verhaal geschreven was voor ogen. Nu ik het opnieuw aan het lezen ben, blijk ik weer een illussie armer! Die grootste stijl kan ik nu niet meer terugvinden. De stijl van Dostojewski komt dichter in de buurt van Tolstoj. Toch blijft Dostojewski voor mij qua uitwerking geraffineerder dan Tolstoj. Ondanks dat de stijl dan toch tegenvalt, vind ik daarentegen het verhaal uitermate boeiend, ook hoe de personages worden neergezet, beschrijvingen van hun karakter en gewoonten. Er hebben zich al heftige scene's afgespeeld in die 320 bladzijden die ik nu achter de kiezen heb.

Ook Moby Dick van Melville wat in een geraffineerdere stijl is geschreven begint op te schieten. Het schip is nu onderweg naar de walvisgronden. Hele mooie beschrijvingen van stadjes, herbergen, het weer en natuurlijk de kleurrijke personages. Ik ben echt heel benieuwd hoe de gruwelijk en spannende walvisjacht wordt beschreven door Melville.

[Miemot]

Weet jij nog of in dat boek zoveel in het Frans geschreven stond Marjo? Ik vond het daardoor onleesbaar.

Bernadet

Even dit onderwerp vanonder het stof halen.

Bernadat, volgens mij heb je toen 'Oorlog en vrede' van Tolstoj gelezen, want dat is een Russisch auteur die enorm veel Franse passages in zijn boek had staan.

[Dettie]

oeps. Dat zal het zijn geweest Miemot. Ik vond het echt jammer dat er zovéél in het Frans stond. Ben ik nou zo raar dat ik vreemd vind dat die Franse gedeeltes niet vertaald worden? Voor mijn gevoel miste ik de helft van het verhaal. Ik heb het boek daardoor ook niet uitgelezen.

Bernadet

[irene]

Overigens wel fijn dat Miemot dit item uit het "stof"gehaald heeft...
Ik kende dit item nog niet... Smaakt naar meer...

Groetjes, Irene

[Dettie]

Het is vooral rotor die dit onderzoek doet. Petje af hoor.

Bernadet

[Roel]

Ja, ik heb dit item opgestart.
En ik kan halverwege in Moby Dick zeggen dat Melville met dit boek ruim de tands des tijds heeft doorstaan.

[Gast]

Interessante boeken worden hier besproken. Goede verslagen, Roel. Moby Dick staat wat mij betreft op gelijke voet als 'Bovary' en 'Misdaad en Straf'.

[Roel]

Hallo BB,

Ik vind het heel bijzonder dat Melville in Moby Dick op de verschillende soorten walvissen ingaat en door welke bril die in de verschillende culturen bekeken worden, ook over kleur etc. Je hebt het dus al eerder gelezen, in het engels? Het verreist wel wat van de lezer, Melville's kundigheid van de engelse taal gaat is groot, misschien nog groter dan Konrad, die ongelooflijk maar waar engels niet als zijn moedertaal had, dat was pools.
Madame Bovary, dat heb ik ook al weer dan 15 jaar geleden gelezen. Het wordt tijd voor de andere boeken van Flaubert.
Ik ben nou trouwens in Emile van Rousseau bezig. Eindelijk. Ik moet natuurlijk de inspiratiebron van de romantici kennen. Hij kwam natuurlijk ook langs in the prachtige serie The romantics op de BBC, die alweer helaas voorbij is.

groeten,

Roel

Interessante boeken worden hier besproken. Goede verslagen, Roel. Moby Dick staat wat mij betreft op gelijke voet als 'Bovary' en 'Misdaad en Straf'.

[Hendrik]

Ben druk bezig aan de gebroeders Karamasov. Zoals eerder gezegd heb ik er jaren terug flink aan gelezen, maar het toen afgebroken. Toen stond me de grootste stijl waarin het verhaal geschreven was voor ogen. Nu ik het opnieuw aan het lezen ben, blijk ik weer een illussie armer! Die grootste stijl kan ik nu niet meer terugvinden. De stijl van Dostojewski komt dichter in de buurt van Tolstoj. Toch blijft Dostojewski voor mij qua uitwerking geraffineerder dan Tolstoj. Ondanks dat de stijl dan toch tegenvalt, vind ik daarentegen het verhaal uitermate boeiend, ook hoe de personages worden neergezet, beschrijvingen van hun karakter en gewoonten. Er hebben zich al heftige scene's afgespeeld in die 320 bladzijden die ik nu achter de kiezen heb.

En wat vind je van Gogol?
Ik heb net kennis gemaakt met de Russische literatuur, via Gogol en het smaakt naar meer. Gogol zal wel lichtvoetiger zijn dan Tolstoj en Dostojevski, maar is het wel te vergelijken?
Ik heb gehoord dat Misdaad en Straf en De Speler ook best te lezen zijn, maar mijn ervaring met Tolstoj's 'Oorlog en Vrede' is niet zo goed.
De zinnen waren zo lang dat ik aan het einde het begin niet meer in mijn hoofdhad, en ook kwamen er zoveel hoofdpersonen en gebeurtenissen opdraven dat ik de greep op het verhaal verloor.
Daar moet ik wel bijzeggen dat het boek in twee delen was uitgeven, en ik alleen het tweede deel had gekocht. (per vergissing, ik dacht dat het het hele boek was.)

[Roel]

Hallo Hendrik,

Goh, het is al zo lang geleden dat ik Dode zielen van Gogol gelezen heb. Het was in feite mijn eerste kennismaking met de Russische literatuur. Ik zal het echt moeten herlezen om het op waarde te kunnen schatten. Ik weet wel nog dat ik voor het eerste die typische Russische sfeer, wolga, wijdse vlakten, somberheid kleurrijke folklore etc daardoor opsnoof.
Ik heb spookverhalen van hem in de kast staan. Moet ik nog altijd lezen.
Tolstoi is niet zo'n complexe schrijver, hoewel hij wel complexe thema's kan aanroeren, zoals in Oorlog en vrede, religie, spiritualiteit, plaatselijke politiek, vrijmetselarij etc Dan moet je misschien maar de onlangs verschenen ingekorte versie (1000 ipv 1600 blz) van Oorlog en Vrede lezen! Anna Karenina vind ik trouwens een absoluut meesterwerk! Oorlog en Vrede haalt het niet.
Je bedoelt de pocket uitgaven. Ja, die heb ik ook toen gekocht.

groeten,

Roel

En wat vind je van Gogol?
Ik heb net kennis gemaakt met de Russische literatuur, via Gogol en het smaakt naar meer. Gogol zal wel lichtvoetiger zijn dan Tolstoj en Dostojevski, maar is het wel te vergelijken?
Ik heb gehoord dat Misdaad en Straf en De Speler ook best te lezen zijn, maar mijn ervaring met Tolstoj's 'Oorlog en Vrede' is niet zo goed.
De zinnen waren zo lang dat ik aan het einde het begin niet meer in mijn hoofdhad, en ook kwamen er zoveel hoofdpersonen en gebeurtenissen opdraven dat ik de greep op het verhaal verloor.
Daar moet ik wel bijzeggen dat het boek in twee delen was uitgeven, en ik alleen het tweede deel had gekocht. (per vergissing, ik dacht dat het het hele boek was.)