Hallo allemaal,
Ik heb altijd al een band met het verleden gehad. En als het gaat om de Nederlandse literatuur, ben ik ook nieuwsgierig naar de boeken die nu vergeeld zijn, terecht of onterecht uit de gratie geraakt. En wat dat betreft is er nog zoveel te ontdekken.
Pas geleden las ik een werk van de mij onbekende schrijver A. Aletrino. Een schrijver die in dezelfde tijd als Couperus leefde en schreef. Ook het werk van Aletrino is naturalistisch van karakter. Maar zijn scrhijfstijl gaat nog verder dan Couperus. Dan heb ik over de beeldende kracht en vindingrijkheid van die stijl. Hier is het woord overdaad zeker op zijn plaats. Als lezers Couperus al te overdadig beeldend van stijl vinden, dan moeten ze beslist niet met Alectrino beginnen, want hij is daar de overtreffende trap van.
In de door kritici gekunsteld genoemde werken van Couperus komt dit koppelen ook voor. Wat bedoel ik met koppelen? Ik geef een concreet voorbeeld: trilbeven. Een manier van uitdrukken waarbij twee werkwoorden gekoppeld worden, zodat iets nieuws ontstaat. En wat dat betreft kent de vindingrijkheid van Aletrino geen grenzen. Werkelijk tientallen van deze koppelingen zijn terug te vinden op de pagina's van de roman Martha. Ook zijn daadgebruik nog iets ouderwetser dan Couperus (die zelf soms heel modern uit de hoek kon komen, zie De kleine zielen-cyclus) en verreist enig doorzettingsvermogen van de lezer. Toch, tot mijn eigen verbazing, want deze overdaad stoorde mij weldegelijk, toen ik door deze laag van glace heen brak, kwamen de diepere lagen in zicht. Daarom heb ik er geen spijt van dat ik dit boek heb uitgelezen. Ik vind het zelfs een geslaagde roman. Een roman die me zeker heeft ontroerd.
Momenteel ben ik nog bezig met Multatuli's door velen verklaarde klassieker Max Havelaar. Daar had ik dus veel van verwacht en wat bleek, in meerdere opzichten verbazingwekkend teleurstellend. Een ongelooflijk lange aanloop eer Max Havelaar daadwerkelijk in beeld komt, daarnaast vind ik het storend dat scene's niet worden uitgebeeld (zodat je het ter plekke beleefd) maar worden verhaald! Als laatste duurt het tot ver voorbij de helft van het boek eer er enig verhaal rond Max Havelaar op gang komt. Deze pocketuitgave heeft wel hele kleine letters, maar dat moet ook wel, want ik heb nog maar 60 bladzijden te lezen en het verhaal is net begonnen! Max Havelaar is uitgekomen in 1860 en het valt me op, hoe archaisch te schrijfstijl is, vergelijk je dat met bijvoorbeeld met Ferdinand Huyck (uit 1840, dus 20 jaar eerder, waar ik net in begonnen ben) van Jacob van Lennep, dan zie een immens verschil. Kenmerkend is dat beide schrijvers van uitschrijven houden, dus lange, meanderende zinnen met bijzinnen produceren, maar dat het werk van van Lennep echter lang niet zo archaisch aandoet en daarmee beter leesbaar is. De toon bij van Lennep is realistisch, maar in beelden en beschrijvingen ook romantisch. De toon van Multatuli is in beide opzichten romantisch.
Wat ik uiterst interessant vind is hoe ver deze tijd van onze tijd af staat! Het lijkt een compleet andere wereld!
Maar om Max Havelaar terug te komen. Multatuli bereikt zijn grootste diepgang als hij de gedachten en gevoelens onder woorden brengt; dan behoort hij zondermeer tot onze grootste schrijvers. Maar dit momenten zijn op een hand te tellen.
Vaak is het zaak als moderne lezer, om door de vreemd aandoende buitenkant van de taal heen te prikken en de diepliggende aderen bloot te leggen. Dan blijkt dat die "oudjes" nog absolute geldingskracht hebben.
Multatuli stelt te teleur, Aletrino is boeiend, Van Dijssel valt door de mand en Van Lennep kom ik nog op terug, maar kan me tot nog toe meevoeren met zijn Ferdinand Huyck. Het is wel een kolosaal boek, groot met kleine letters, waardoor het lang duurt voor je een bladzijde gelezen hebt en dan ook nog eens bijna 400 bladzijden dik. Maar de prachtige afbeeldingen waar het boek meer versierd is doorbreken de oceaan van letters iedere keer.
De tand des tijds of toch niet?
Zo Roel dat is een verhaal.
A Aletrino heb ik nog nooit van gehoord. Ik vind trilbeven wel goed gevonden. Het doet me eigenlijk aan Koot en Bie denken, die waren ook erg goed in nieuwe woorden verzinnen. Ik weet alleen niet of ze werkwoorden aan elkaar koppelden. Ik hou daar wel van, van die vindingrijkheid.
Wat Multatuli betreft: Het is lang geleden dat ik Max Havelaar heb gelezen maar ik weet nog wel dat ik behoorlijk onder de indruk was.
Kan je Multatuli wel vergelijken met de door jou genoemde schrijvers?
Multatuli was meer een schrijver om misstanden aan de kaak te stellen, dan is de schrijfwijze denkelijk toch anders dan bij schrijvers die een verhaal schrijven.
Het is juist het mooie van het lezen van dit soort boeken dat je ziet hoe anders de tijden zijn. Sommige dingen zijn nauwelijks meer voor te stellen maar ook zie je dat bepaalde zaken nooit veranderen zoals onderdrukking. Het is inderdaad een door het taalgebruik heen prikken. Zo gauw je dat kan, gaat het boek veel meer leven. Ik vind het vaak erg leuk dat "ouderwetse" taalgebruik. Ik vind het vaak hoflijker, vriendelijker klinken dan de moderne woorden van nu. Maar dat heeft natuurlijk ook alles met de tijd te maken.
Vond het erg leuk dit te lezen Roel. Heb er nog over gedacht om elke maand een klassieker uit te werken maar ik weet er te weinig van om dat goed te kunnen doen. Zoals bijvoorbeeld vergelijkingen maken met schrijvers uit dezelfde tijd enz.
Groet
Bernadet
A Aletrino heb ik nog nooit van gehoord. Ik vind trilbeven wel goed gevonden. Het doet me eigenlijk aan Koot en Bie denken, die waren ook erg goed in nieuwe woorden verzinnen. Ik weet alleen niet of ze werkwoorden aan elkaar koppelden. Ik hou daar wel van, van die vindingrijkheid.
Wat Multatuli betreft: Het is lang geleden dat ik Max Havelaar heb gelezen maar ik weet nog wel dat ik behoorlijk onder de indruk was.
Kan je Multatuli wel vergelijken met de door jou genoemde schrijvers?
Multatuli was meer een schrijver om misstanden aan de kaak te stellen, dan is de schrijfwijze denkelijk toch anders dan bij schrijvers die een verhaal schrijven.
Het is juist het mooie van het lezen van dit soort boeken dat je ziet hoe anders de tijden zijn. Sommige dingen zijn nauwelijks meer voor te stellen maar ook zie je dat bepaalde zaken nooit veranderen zoals onderdrukking. Het is inderdaad een door het taalgebruik heen prikken. Zo gauw je dat kan, gaat het boek veel meer leven. Ik vind het vaak erg leuk dat "ouderwetse" taalgebruik. Ik vind het vaak hoflijker, vriendelijker klinken dan de moderne woorden van nu. Maar dat heeft natuurlijk ook alles met de tijd te maken.
Vond het erg leuk dit te lezen Roel. Heb er nog over gedacht om elke maand een klassieker uit te werken maar ik weet er te weinig van om dat goed te kunnen doen. Zoals bijvoorbeeld vergelijkingen maken met schrijvers uit dezelfde tijd enz.
Groet
Bernadet
Nou Bernadet als je trilbeven goed vind, moet je zeker wat van Aletrino gaan lezen, want zoals ik al zei vind je in Martha tientallen van deze vondsten.
Ik weet wel dat Kees van Kooten modernismen heeft bedacht. Wat het precies waren weet ik niet, want ik heb die boekjes nooit gelezen.
Multatuli is in ieder geval geen naturalist zoals Aletrino en Couperus, dat is ook begrijpelijk want hij leefde voor de periode van het naturalisme. En met dat gevoel van sociale onrechtvaardigheid zondert hij zich van Couperus af, maar niet van Aletrino die trouwens een criminoloog is geweest en op kwam voor onrechtvaardigheden tegenover prostitues in de wet.
Ik ben al een stuk verder in Jacob van Lennep?s Ferdinand Huyck, dat zelfs uit 1840 stamt! Het is zelfs ontaard in een spannend verhaal met struikroverij!
Ik weet wel dat Kees van Kooten modernismen heeft bedacht. Wat het precies waren weet ik niet, want ik heb die boekjes nooit gelezen.
Multatuli is in ieder geval geen naturalist zoals Aletrino en Couperus, dat is ook begrijpelijk want hij leefde voor de periode van het naturalisme. En met dat gevoel van sociale onrechtvaardigheid zondert hij zich van Couperus af, maar niet van Aletrino die trouwens een criminoloog is geweest en op kwam voor onrechtvaardigheden tegenover prostitues in de wet.
Ik ben al een stuk verder in Jacob van Lennep?s Ferdinand Huyck, dat zelfs uit 1840 stamt! Het is zelfs ontaard in een spannend verhaal met struikroverij!
Regelneef is o.a. een woord van kees van kooten.
Aletrino genoteerd Roel maar ik moet eerst eens mijn stapel (zeg maar berg) nog te lezen boeken eens wat lager zien te krijgen.
Ik las een zeer enthousiast artikel in het parool over Allessandro Manzoni-De Verloofden verkrijgbaar bij Athenaeum - Polak & Van Gennep
Alessandro Manzoni leefde van 1785-1873.
Zijn bekendste werk is I promessi sposi.
fragment van het artikel:
De hele geschiedenis bestrijkt een jaar of twee en voert ons door het ruige en structuurloze Italie van die dagen. De strijd tussen kerk en staat, de wanverhoudingen tussen de heersende en werkende klasse, Spaanse overheersers, de pest, roofridders, ga zo maar door. Het decor is bont. De auteur houdt ons met bewonderenswaardig gemak bij de les, hij zorgte rvoor dat je voortdurend heel dicht bij het verhaal blijft en bij alle mensen die het bevolken, terwijl je ook blijft afvragen hoe het toch met de uiteindelijke hoofdpersonen gaat, de verloofden, ook al hebben we ze een tijdje niet gevolgd. ...
..... Tussen alle bedrijven door krijg je ook nog geschiedenisles. En ook hier zit ontstellend veel vaart in. Vaak blijft dit soort boeken zwaar hangen in de tijd waarin het zich afspeelt. Hier zijn de tijd, de tijdgeest even gelijkwaardig in het verhaal aanwezig als de belevenissen van de hoofdpersonen en alle anderen met wie ze te maken hebben....
......Het boek is prachtig van taal. Ik kan alleen maar de Nederlandse vertaling beoordelen. Die is van Yond Boeke en Patty Krone. Ik maak een diepe buiging. wat een sfeer, wat een poezie, wat een spankracht. Uit alles, ieder woord, iedere zin, blijkt dat ze zeer van dit boek houden. Die liefde hebben ze overgebracht....
Het boek is geillustreerd door Francesco Gonin, die bij zijn werk nauwkeurige aanwijzingen kreeg van de auteur.
Thomas Verbogt
Einde fragment Parool 5-8-2004
Als je het hele artikel wilt lezen Roel, wat erg leuk is, dan stuur ik het wel naar je op.
Groet bernadet
P.S.
De eerste versie verscheen in 18 27, een herziene uitgave volgde in 1842: overal in Europa reikten Romantiek en nationalisme elkaar de hand, vooral bij volkeren die nog geen eigen staat bezaten, zoals de Italianen. Manzoni haakte daarop in door zijn boek te laten spelen in de zeventiende eeuw, eveneens een periode waarin patriottische groeperingen en vreemde overheersers tegenover elkaar stonden.
Aletrino genoteerd Roel maar ik moet eerst eens mijn stapel (zeg maar berg) nog te lezen boeken eens wat lager zien te krijgen.
Ik las een zeer enthousiast artikel in het parool over Allessandro Manzoni-De Verloofden verkrijgbaar bij Athenaeum - Polak & Van Gennep
Alessandro Manzoni leefde van 1785-1873.
Zijn bekendste werk is I promessi sposi.
fragment van het artikel:
De hele geschiedenis bestrijkt een jaar of twee en voert ons door het ruige en structuurloze Italie van die dagen. De strijd tussen kerk en staat, de wanverhoudingen tussen de heersende en werkende klasse, Spaanse overheersers, de pest, roofridders, ga zo maar door. Het decor is bont. De auteur houdt ons met bewonderenswaardig gemak bij de les, hij zorgte rvoor dat je voortdurend heel dicht bij het verhaal blijft en bij alle mensen die het bevolken, terwijl je ook blijft afvragen hoe het toch met de uiteindelijke hoofdpersonen gaat, de verloofden, ook al hebben we ze een tijdje niet gevolgd. ...
..... Tussen alle bedrijven door krijg je ook nog geschiedenisles. En ook hier zit ontstellend veel vaart in. Vaak blijft dit soort boeken zwaar hangen in de tijd waarin het zich afspeelt. Hier zijn de tijd, de tijdgeest even gelijkwaardig in het verhaal aanwezig als de belevenissen van de hoofdpersonen en alle anderen met wie ze te maken hebben....
......Het boek is prachtig van taal. Ik kan alleen maar de Nederlandse vertaling beoordelen. Die is van Yond Boeke en Patty Krone. Ik maak een diepe buiging. wat een sfeer, wat een poezie, wat een spankracht. Uit alles, ieder woord, iedere zin, blijkt dat ze zeer van dit boek houden. Die liefde hebben ze overgebracht....
Het boek is geillustreerd door Francesco Gonin, die bij zijn werk nauwkeurige aanwijzingen kreeg van de auteur.
Thomas Verbogt
Einde fragment Parool 5-8-2004
Als je het hele artikel wilt lezen Roel, wat erg leuk is, dan stuur ik het wel naar je op.
Groet bernadet
P.S.
De eerste versie verscheen in 18 27, een herziene uitgave volgde in 1842: overal in Europa reikten Romantiek en nationalisme elkaar de hand, vooral bij volkeren die nog geen eigen staat bezaten, zoals de Italianen. Manzoni haakte daarop in door zijn boek te laten spelen in de zeventiende eeuw, eveneens een periode waarin patriottische groeperingen en vreemde overheersers tegenover elkaar stonden.
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Sep 2004, 14:24, 2 keer totaal gewijzigd.
Hallo Bernadet,
ik heb net het stuk wat je hier geplaatst hebt gelezen. Nee, je hoeft de rest niet op te sturen. Vandaag stond er een heel stuk over in de Volkskrant geschreven door Michael Zeeman. Dat heb ik helemaal gelezen.
Helaas gaf Zeeman geen enkel stijl voorbeeld, daarom ga ik eens op internet zoeken. Daar zal vast wel meer staan.
Trouwens als je dit boek wil boeken, trek dan de beurs maar open, want de 651 pagina's kosten maar liefst 54,95 euro!!! Ik kan me nog goed herinneren dat ik, misschien was het 1995 of daaromtrent het boek "Boek der herinneringen" van Peter Nadas kocht voor fl 90,-. Maar dat waren
839 bladzijden, zeer kleine letters en behoorlijk formaat.
En de oplage van Manzoni en Nadas zullen wel hetzelfde zijn, vermoed ik.
ik heb net het stuk wat je hier geplaatst hebt gelezen. Nee, je hoeft de rest niet op te sturen. Vandaag stond er een heel stuk over in de Volkskrant geschreven door Michael Zeeman. Dat heb ik helemaal gelezen.
Helaas gaf Zeeman geen enkel stijl voorbeeld, daarom ga ik eens op internet zoeken. Daar zal vast wel meer staan.
Trouwens als je dit boek wil boeken, trek dan de beurs maar open, want de 651 pagina's kosten maar liefst 54,95 euro!!! Ik kan me nog goed herinneren dat ik, misschien was het 1995 of daaromtrent het boek "Boek der herinneringen" van Peter Nadas kocht voor fl 90,-. Maar dat waren
839 bladzijden, zeer kleine letters en behoorlijk formaat.
En de oplage van Manzoni en Nadas zullen wel hetzelfde zijn, vermoed ik.
Ik heb op het web gezocht en stuitte daar zelfs op een nederlandse pagina van een instituut in Nijmgen wat zich naar Allessandro Manzoni heeft vernoemd.
Daar staat een levensbeschrijving van de schrijver en het compleet artikel wat al in mei dit jaar over hem in NRC handelsblad is verschenen.
Hier is de url www.alessandro-manzoni.nl/
Daar staat een levensbeschrijving van de schrijver en het compleet artikel wat al in mei dit jaar over hem in NRC handelsblad is verschenen.
Hier is de url www.alessandro-manzoni.nl/
Even weer een tussenstand. Ik ben nu met Ferdinand Huyck van Van Lennep over de 100 bladzijden. En nog steeds boeiend, ik kijk alleen nog meer uit naar het vervolg. Schitterend relaas van die tijd ook. Als je dat leest wordt je gewoon teruggezet naar een museum. Max Havelaar moet ik nog uitlezen. Dit weekend niks gelezen, andere dingen gedaan. Wel even tussendoor De redding van Fre Bolderhey van Vestdijk uitgelezen. Ik dacht dat ik dit boek jaren terug had gelezen, maar het verhaal was totaal onbekend. Een heel bijzonder boek van Vestdijk. Het was een complete verrassing.
Zal mijn stand ook even doorgeven. Heb het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht uit. Een heel mooie boekje van Cees Nooteboom uit. Mokusei! Ben nu in Maanpaleis van Auster bezig en ik weet niet wat ik er van denken moet, maar wie weet wat er nog komt.
O ja Roel. Ik las iets over Anton Haakman. Die schijnt een gothic verhaal te hebben geschreven. 'Het paradijs'(1993; roman in de traditie van de 'gothic novel') . Ken je dat?
Ben ondertussen wel beniewd aan het worden naar Ferdinand Huyck.
Heb je dat boek uit de bibliotheek?
Groetjes
Bernadet
O ja Roel. Ik las iets over Anton Haakman. Die schijnt een gothic verhaal te hebben geschreven. 'Het paradijs'(1993; roman in de traditie van de 'gothic novel') . Ken je dat?
Ben ondertussen wel beniewd aan het worden naar Ferdinand Huyck.
Heb je dat boek uit de bibliotheek?
Groetjes
Bernadet
Hallo Bernadet,
Nee, de naam Anton Haakman zegt me iets. O, ik ken alleen een Anton Haakman die een belangrijke rol in de Surinaamse politiek heeft gespeeld. Dat is toch niet die Anton Haakman? Volgens mij een minister.
Maar dat is interessant, een gotic novel. Ik zal iets op zoek gaan.
Bedankt voor de tip.
Ja, Ferdinand Huyck is uit de bibliotheek. Ik ben nu op bladzijde 153 van de 368, dus ik heb nog even te gaan.
Ik heb in het weekend helemaal geen literatuur gelezen. Ik heb me volledig geconcenteerd op "Het grote opnameboek" dat ik vrijdag ontving. Bijna 500 bladzijden over de home studio als je dat wat zegt. Ik heb meteen de inleiding gelezen, het hoofdstuk over mengpanelen en een groot van het hoofdstuk over effecten. Dat heeft me alweer nieuwe informatie opgeleverd. Daarom heb ik zaterdag mijn mengpaneel opnieuw ingeregeld, daardoor klinken de effecten die ik onder de synthesizer klanken zet geweldig!
Maar terug naar Ferdinand Huyck. Ik vind het nog altijd een geweldig boek en die liefdesaffaire in de knop, doet me zelfs geloof het of niet denken aan Jane Austen boeken! De stijl waarin van Lennep schrijft is realistisch met een romantische inslag. Het is wijdsloper dan Austen, maar ik denk dat er veel overeenkomst is in sfeer. Al schrijft van Lennep complexer.
Ja, het is een boek dat me pakt en ik ben steeds benieuwder hoe het verdergaat. Ook de personages zijn mooi beschreven, ze leven echt.
Nee, de naam Anton Haakman zegt me iets. O, ik ken alleen een Anton Haakman die een belangrijke rol in de Surinaamse politiek heeft gespeeld. Dat is toch niet die Anton Haakman? Volgens mij een minister.
Maar dat is interessant, een gotic novel. Ik zal iets op zoek gaan.
Bedankt voor de tip.
Ja, Ferdinand Huyck is uit de bibliotheek. Ik ben nu op bladzijde 153 van de 368, dus ik heb nog even te gaan.
Ik heb in het weekend helemaal geen literatuur gelezen. Ik heb me volledig geconcenteerd op "Het grote opnameboek" dat ik vrijdag ontving. Bijna 500 bladzijden over de home studio als je dat wat zegt. Ik heb meteen de inleiding gelezen, het hoofdstuk over mengpanelen en een groot van het hoofdstuk over effecten. Dat heeft me alweer nieuwe informatie opgeleverd. Daarom heb ik zaterdag mijn mengpaneel opnieuw ingeregeld, daardoor klinken de effecten die ik onder de synthesizer klanken zet geweldig!
Maar terug naar Ferdinand Huyck. Ik vind het nog altijd een geweldig boek en die liefdesaffaire in de knop, doet me zelfs geloof het of niet denken aan Jane Austen boeken! De stijl waarin van Lennep schrijft is realistisch met een romantische inslag. Het is wijdsloper dan Austen, maar ik denk dat er veel overeenkomst is in sfeer. Al schrijft van Lennep complexer.
Ja, het is een boek dat me pakt en ik ben steeds benieuwder hoe het verdergaat. Ook de personages zijn mooi beschreven, ze leven echt.
Voor de liefhebber. Hij staat compleet op
http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/jlennep/Huyck/
We lastig lezen van het scherm!
Bernadet
http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/jlennep/Huyck/
We lastig lezen van het scherm!
Bernadet
He Bernadet,
Bedankt voor de link!
Ja, ik lees ook geen boeken vanaf het scherm. Ik vind dat niet fijn lezen. Ik wil trouwens ook een boek in mijn hand hebben. Maar op deze manier kun je wel een goeie indruk krijgen van de schrijfstijl van Van Lennep. Nogmaals Max Havelaar is moelijker te volgen, dan Ferdinand Huyck.
Als het nog niet wist, er is ook het zogenaamde Guttenberg-project. Die hebben zich ten doel gesteld om klassiekers uit de wereldliteratuur op het web beschikbaar te maken. Ik heb daar al vaak gegrasduint als ik iets speciaals zoek.
Bedankt voor de link!
Ja, ik lees ook geen boeken vanaf het scherm. Ik vind dat niet fijn lezen. Ik wil trouwens ook een boek in mijn hand hebben. Maar op deze manier kun je wel een goeie indruk krijgen van de schrijfstijl van Van Lennep. Nogmaals Max Havelaar is moelijker te volgen, dan Ferdinand Huyck.
Als het nog niet wist, er is ook het zogenaamde Guttenberg-project. Die hebben zich ten doel gesteld om klassiekers uit de wereldliteratuur op het web beschikbaar te maken. Ik heb daar al vaak gegrasduint als ik iets speciaals zoek.
ja het Guttenberg-project ken ik, is erg goed!!
Wikipedia is trouwens ook een erg informatieve site. Ze zijn onlangs helemaal vernieuwd en je kan nu ook zelf je bijdrage leveren.
Dit is de link
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdpagina
Groetjes
Bernadet
Wikipedia is trouwens ook een erg informatieve site. Ze zijn onlangs helemaal vernieuwd en je kan nu ook zelf je bijdrage leveren.
Dit is de link
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdpagina
Groetjes
Bernadet
Hoi Bernadet,
We zitten elkaar vandaag lekker op de hielen he!
Toen straks op het werk zag ik dat je na mij weer geantwoord had en nu zie ik dat jij ook weer online bent!
Trouwens, ik merk nu voor de eerste keer dat zelfs alle reacties wel degelijk in beeld komen, als je een nieuw antwoord maakt. Ik had dat niet in de gaten, maar zie nu dat ik de grijze balk verder naar beneden kan schuiven en daar staat alles...
Weet ik dat ook weer.
Wikipedia, daar ben ik ook al vaker geweest. Ja, ja, ik surf ook heel wat af op het internet.
We zitten elkaar vandaag lekker op de hielen he!
Toen straks op het werk zag ik dat je na mij weer geantwoord had en nu zie ik dat jij ook weer online bent!
Trouwens, ik merk nu voor de eerste keer dat zelfs alle reacties wel degelijk in beeld komen, als je een nieuw antwoord maakt. Ik had dat niet in de gaten, maar zie nu dat ik de grijze balk verder naar beneden kan schuiven en daar staat alles...
Weet ik dat ook weer.
Wikipedia, daar ben ik ook al vaker geweest. Ja, ja, ik surf ook heel wat af op het internet.
Hallo geinteresseerden,
Terug naar Ferdinand Huyck van Jacob van Lennep.
Ik ben op 68 bladzijden van het einde, dus voor het hoogste tijd voor een citaat uit het boek. Nou hier kom ie:
"Ik weet niet waarom ik, die allesbehalve singulier of excentriek verlang te schijnen, en nooit enige smaak in romans heb gehad, tot mijn beproeving in zulk een maalstroom van avonturen moet geslingerd worden, die zo romanesk zijn en zo verward door elkander woelen, dat ik er mij op 't laastst niet meer weet uit te helpen, en somtijds denk, dat alles maar een benauwde droom is, waaruit ik t' avond of moren ontwaken zal."
Ik weet nu wie de voorloper van Thomas Rosenboom is, dat kan niet anders. Rosenboom moet dit boek goed kennen, de stijl van Rosenboom en de structuur doet echt aan van Lennep denken.
Max Havelaar ligt nog steeds op uitlezen te wachten.
Ondertussen toch al begonnen aan Doctor Faustus.
Terug naar Ferdinand Huyck van Jacob van Lennep.
Ik ben op 68 bladzijden van het einde, dus voor het hoogste tijd voor een citaat uit het boek. Nou hier kom ie:
"Ik weet niet waarom ik, die allesbehalve singulier of excentriek verlang te schijnen, en nooit enige smaak in romans heb gehad, tot mijn beproeving in zulk een maalstroom van avonturen moet geslingerd worden, die zo romanesk zijn en zo verward door elkander woelen, dat ik er mij op 't laastst niet meer weet uit te helpen, en somtijds denk, dat alles maar een benauwde droom is, waaruit ik t' avond of moren ontwaken zal."
Ik weet nu wie de voorloper van Thomas Rosenboom is, dat kan niet anders. Rosenboom moet dit boek goed kennen, de stijl van Rosenboom en de structuur doet echt aan van Lennep denken.
Max Havelaar ligt nog steeds op uitlezen te wachten.
Ondertussen toch al begonnen aan Doctor Faustus.
Ik wil Ferdinand Huyck nu snel uitlezen, want morgen moet ik het terugbrengen naar de bib en wil het niet nog een keer verlengen. Ik heb nog 45 bladzijden te gaan.
Ondertussen in Doctor Faustus van Thomas Mann begonnen. Het is een abstracter geschreven boek dan De Toverberg. Het "hele" leven van Adriaan Leverkuhn komt langs, vertelt door een prof die heb van nabij gekend heeft. Prachtige beschrijvingen. Stijl van hoog niveau, complexer dan de Toverberg. Hier zijn ook uitgebreide beschrijvingen van het gelaat te vinden, waaruit blijkt dat T. Mann duidelijk beinvloed is door de theorie van de fysiognomie.
Max Havelaar lees ik uit na Ferdinand Huyck en dan komt de afgebroken Dickens ook weer aan bod (Martin Chuzzlewit bedoel ik).
Ondertussen in Doctor Faustus van Thomas Mann begonnen. Het is een abstracter geschreven boek dan De Toverberg. Het "hele" leven van Adriaan Leverkuhn komt langs, vertelt door een prof die heb van nabij gekend heeft. Prachtige beschrijvingen. Stijl van hoog niveau, complexer dan de Toverberg. Hier zijn ook uitgebreide beschrijvingen van het gelaat te vinden, waaruit blijkt dat T. Mann duidelijk beinvloed is door de theorie van de fysiognomie.
Max Havelaar lees ik uit na Ferdinand Huyck en dan komt de afgebroken Dickens ook weer aan bod (Martin Chuzzlewit bedoel ik).
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 87 gasten