Berichtdoor Roel » 24 Apr 2007, 15:34
De eerste keer lezen is meestal de mooiste, tenzij je het boek de eerste keer niet goed tot je genomen hebt; doordat het moeilijk was, doordat je niet in de sfeer kon komen etc.
Wat Inge opmerkt klopt wel. Het verrassingselement is natuurlijk wel weg. Ja, dat kun je niet meer terugdraaien, maar als het een roman is met meerdere lagen, raadselachtig e.d. wordt zo'n roman bij herlezen een hernieuwde ervaring. Dat geldt ook voor hele krachtige boeken, die blijven boeien en de aandacht vast houden ook heb je al gelezen.
En daardoor komt het bij mij tenminste vaker voor dat ik het boek de tweede keer toch weer uiterst geboeid lees.
Bij Vestdijk heb ik dat zondermeer, doordat ondanks ik het verhaal ken, de personages fascinerend en hoekig zijn, beschrijvingen door hun beeldende kracht schoonheid blijven oproepen en natuurlijk de dieperrijkende elementen als redeneringen, bespiegelingen etc. Bij Vestdijk kan ik juist doordat ik het verhaal al ken, extra weer benieuwd ben om het opnieuw te beleven.
Ik heb "De redding van Fré Bolderhey uit. Zondermeer een fascinerend boek met een enorme beelden kracht (Vestdijk gunt de lezer een blik in het hoofd van een schizofreen).
Ondertussen in Ivoren Wachters begonnen. Volg de lotgevallen van de student Philippe Corvage weer met genoegen.