Momenteel lees ik.....

[Inge]

Wat ben je streng voor jezelf, Inge (erg leuk trouwens dat we je weer 'zien'!)
Maar ik zou willen dat ik dat ook een beetje had. Ik moest vorige week een cadeau voor iemand uitzoeken, een boek dus, en inderdaad lukte dat, maar had er vier boeken voor mezelf bij. En mijn kasten zijn dus echt niet opgeruimd, ze puilen uit.

Ik ben helemaal niet streng hoor uiteindelijk, boeken die al jaren in dozen staan, waar ik niet meer naar omkijk hebben ergens geen "waarde". En dan heb ik het vooral over emotionele waarde omdat ik ze héél mooi vond of omdat ik ze van iemand speciaal gekregen heb, deze boeken horen in de kast.

Ik zou er gewoon een lief schattig leuk kastje bij kopen Inge. En daar je ruil/wegdoen-boeken in zetten. Zo zonde je lievelingsboeken weg doen, daar krijg je spijt van! Je kunt ze daarna zelden weer terugvinden of erg vergeeld of stukgelezen in een 2e hands winkel. Dus... NIET WEGDOEN zei ze streng haha

Dettie
die het ook superleuk vindt je weer te zien!

en er is geen plaats voor nog een kastje dan pas ik weer het systeem toe van in mijn oude huis. Daar kon dat, kamers genoeg Maar nu kan dat niet meer en uiteindelijk kom je dan tot een "exquise" selectie

Die bewaarliefde ken ik. Ik heb zelfs nog vrij veel kinderboeken. M'n vader heeft wel veel van de boeken van m'n moeder weggedaan (nou ja, niemand die ze nog leest) maar boeken weggooien, kan ik niet. Zelfs boeken in de weggeefkast zetten vind ik al moeilijk, tenzij het om een bespreekboek gaat waar ik niet enthousiast over ben. Misschien geef ik de boeken dan nog liever aan iemand die ik ken en die het wil lezen.

CD's, of LP's wegdoen vind ik nog moeilijker. Zelfs al heb ik ze dubbel, dus bijvoorbeeld de LP en de CD, of de CD en een opnieuw uitgebrachte versie als onderdeel van een box-set, of met bonus-tracks. Op die manier heb ik sommige dingen zelfs 3 keer.

En dit is nu wat ik wil vermijden en dat mij bij ieder gekocht boek doet nadenken :"wil ik dit (boek - ik probeer het in alle dingen door te trekken) nog wel?" Ik had ook van boeken "dubbels". Buren, familie, vrienden wilden hun boeken niet meer en Inge leest veel... dus kwamen ze bij mij en ik kreeg het niet over mijn hart om ze weg te doen. Toen we verhuisden was dat het eerste waar ik serieus in "gekuisd" heb. Hele reeksen Daniele Steel die ik toch niet (nooit) las, Kinderboeken die half uit elkaar vielen maar die ik niet weg kon doen omdat ze van mijn kinderen waren, reeksen beduimelde Baantjers en Aspes en .... die ook mijn ding niet waren en die ik steevast kreeg van een vriend die er gek op was, Boeken die ik via ECI in reeks gekocht had, ... allemaal naar de kringloop.

En ik vind het ook superleuk jullie weer te zien

[Renate]

Zo nu en dan grijp ik nog wel eens een kinderboek.
Helaas helpt het nadenken of ik iets nog wel wil niet erg. De vraag is dan meer, wat ik er mee opschiet als ik het wegdoe. Dat geldt met name voor CD's. Boeken over muziek bewaar ik sowieso, tenzij ik er echt niet enthousiast over was. Maar de vraag blijft altijd: "Kan ik er iemand een plezier mee doen?" Als ik een boek in de weggeefkast zet en het blijft daar ten eeuwige dage staan, vind ik dat ergens ook zonde.

[Dettie]

Ja ik geef ook liever boeken weg dan ze wegdoen. Soms verkoop ik ze en dan gaat de opbrengst naar een goed doel (het glazen huis van 3 fm of circle4life) Sinds ik bij bookcrossing zat ben ik wel makkelijker geworden in boeken uit huis doen. Vroeger kon ik dat niet.
Maar omdat ik bijna allemaal vrij nieuwe boeken had, bewaarde ik ze wel voor een bookcrossmeeting zodat de liefhebber de boeken kon lezen. En toen... merkte ik dat ze meegenomen werden om ze zomaar ergens neer te leggen in een trein of bushokje enz. (Dat had ik zelf ook wel kunnen doen)
Of gewoon meegenomen werden om in een bookcrosskast te zetten, waarna je er vervolgens ook nooit meer wat van hoorde. Dat vond ik zonde van die mooie nieuwe boeken. Dan liever aan iemand geven of verkopen die het écht wil hebben om te lezen of kan gebruiken vanwege hun werk. (Wachtkamer dokter, scholen, bibliotheken enz.)

Dettie

[Marjo]

Mee eens. Ik laat nog wel eens boeken in de trein achter, maar dan zijn dan oudere boeken, of van die twintig in een dozijndingen.

[Renate]

Fredrik Backman - Björnstad

Weer een mooi boek van deze schrijver. Dit keer staat er geen buitenbeentje centraal, hoewel er misschien wel een paar kleine buitenbeentjes een rol spelen. Centraal staat hier de ijshockeyclub van Björnstad, een klein plaatsje in het noorden van Zweden. Of het ook werkelijk bestaat, zou ik niet weten. Waarschijnlijk zal ik er nog wel een bespreking van schrijven, tenzij iemand anders daar al mee bezig is.

[berdine]

Ik ben begonnen in Het boek der herinneringen van Péter Nádas. (groot boek, volle bladspiegel, 839 blz.)
Dus óf ik ben een tijdje stil op het forum óf ik heb een dezer dagen iets te melden bij 'Boeken die ik niet verder wil lezen.....'

[Dettie]

Haha, ja inderdaad! Goed dat je ons waarschuwt! Anders zouden we ons zorgen maken.
Wel lef hebben om aan zo'n dik boek te beginnen.

Dettie

[berdine]

Het staat al eeuwen op mijn lijst en nu stond het zomaar in de zwerfbieb bij de AH. Dus nu moet ik wel...

[Marjo]

Je hebt mijn toestemming om er mee te stoppen als het niet bevalt!!!

[Renate]

Momenteel lees ik Ule Hansen - Negendoder
Ik ben er nog niet lang in bezig, maar het is behoorlijk gruwelijk. Er zijn 3 lijken gevonden van mensen die grotendeels in ducttape zijn gewikkeld en gestorven zijn door uitdroging.

[Dettie]

Haha ik vind bijna alle thrillers gruwelijk, ducttape of niet...

Dettie

[Renate]

Ik ben dol op thrillers en kan er geen genoeg van krijgen.

[berdine]

Vandaag in een nieuw boek begonnen. Eerste zin: Het was verschrikkelijk heet. ......

[Dettie]

Haha, dat kan geen toeval zijn!

Dettie

[Renate]

Gisteren begonnen in de autobiografie van Philip Glass. Dat moest er echt eens van komen.

Sinds vrijdag de volgende boeken uitgekregen:
Enid Blyton - De Vijf op avontuur
Vond dit boek in een oude kist in de berging van m'n vader. Er was onlangs nog wat te doen over deze schrijfster, waarvan men vond dat ze geen herdenkingsmunt verdiende of iets dergelijks. Kritiek was naar ik meen dat ze negatief dacht over homoseksualiteit en nog het een en ander. Vreemd genoeg is George (Georgina) een transgender avant la lettre. Ze wil een jongen zijn en vindt het geweldig als mensen denken dat ze een jongen is. Een ander kritiekpunt schijnt te zijn dat het te middle class is, met kinderen die op een kostschool zitten en zo. Tja, zo kan het wel weer.

Pieter Tops - Een ongetemde buurt - Achterstand, ondernemingszin en criminaliteit in een volksbuurt
Een boek dat is geschreven naar aanleiding van de reacties op een boek van Jan Tromp en Pieter Tops over de drugsproductie en -handel in Tilburg. Het beschrijft hoe de mensen leven en rondkomen, waarbij de randen van de wet nog wel eens worden opgezocht. De overheid wordt eerder als een soort vijand gezien. Je ziet ook hoe de houding van de overheid verandert. Is het eerst de bedoeling dat mensen een burgerlijk bestaan opbouwen, later heeft men meer het idee dat de mensen in hun waarde gelaten moeten worden en dat de vrijheidsdrang juist positief gewaardeerd worden. De sociale saamhorigheid is zeer groot, terwijl vaak wordt gedacht dat in wijken waar sociale problemen zijn de saamhorigheid juist afneemt. In zekere zin kan die saamhorigheid ook beklemmend werken. Mensen willen rijk worden met zo min mogelijk inspanning en kinderen worden niet gestimuleerd om hun school af te maken. De ouders en grootouders hebben het zonder scholing gered, dus de kinderen kunnen dat ook wel. Scheiden is voordelig, want dat levert dubbele uitkeringen op. Deze mensen zijn duidelijk ondanks hun gebrek aan opleiding zeer wel in staat om alle voordeeltjes te pakken. Wat voor deze buurten geldt, geldt natuurlijk mutatis mutandis ook voor andere volksbuurten.

Peter van Beek - Moordeiland
Het tweede boek over Lone Telander

[Renate]

En nu lees ik:
M.J. Arlidge - In de maneschijn

Weer een ouderwets gruwelijk boek over Helen Grace. Het kost me weer moeite om het weg te leggen, maar dat heb ik eigenlijk altijd met deze boeken. Bespreking zal nog wel volgen.

Net uit:
Pieter Tops en Jan Tromp - De achterkant van Nederland
Over (drugs)criminaliteit in Brabant. en ook wel elders.

Ik heb ook weer een boek van Peter van Beek over Lone Telander liggen, dat ik wel zal bespreken (ijs en weder dienende).

En dan is er nog de autobiografie van Simeon ten Holt. (Ik zit een beetje in de componisten-biografieën, zo lijkt het.)

Tot slot ligt er nog een thriller, die hier al besproken is en die ik dus niet hoef te bespreken.

[Dettie]

Hè wat klink je lekker enthousiast Renate.
Het klinkt goed allemaal.

Hoe is dat boek van Tops en Tromp? Brengt het iets nieuws of wist je het eigenlijk allemaal al uit het nieuws of kranten?

Dettie

[Renate]

Dat boek van Tops en Tromp schetst in zekere zin meer de achtergronden van de criminaliteit, het ontstaan van het een en ander en het groepsgevoel, dat ook gevoed wordt door het gevoel uitgesloten te zijn. Het schetst ook de situatie in Veen, waar men tijdens de jaarwisseling auto's in brand steekt. Het andere boek van Pieter Tops, dat ik eerder heb gelezen is dan weer een mooie aanvulling op dit boek, omdat dat dan nog wat dieper ingaat op het groepsgevoel.

[Renate]

Momenteel lees ik de boeken van A. Lourens-Koop, later schrijvend als Jackie Lourens. Boeken die indertijd vergeleken werden met het werk van Sjöwall en Wahlöö. Soms vind je er wel dingen in, die ook in de boeken van dit Zweedse duo te vinden. Het vreemde is dat de schrijfster in 'Een kwestie van seconden', het boek dat ik nu lees, ineens is overgeschakeld op de ik-vorm, hetgeen ik geen succes vind.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jackie_Lourens

[Dettie]

Wat erg, heeft ze zoveel geschreven en ik heb nog nooit van haar gehoord! Schandalig bijna.
Mijn excuus is dat ik geen thrillers lees, maar dan nog...

Dat overschakelen naar de ik vorm had ik in mijn laatst gelezen boek ook, middenin een hoofdstuk, dat is best lastig lezen ja.

Dettie

[Renate]

Wat mij altijd opvalt is dat bepaalde thrillers blijvertjes lijken te zijn, terwijl andere auteurs min of meer in de vergetelheid raken, ondanks het feit dat ze misschien wel vergelijkbaar zijn.
Sjöwall en Wahlöö zijn nog steeds bekend en worden nog regelmatig herdrukt.
A. Lourens-Koop (Jackie Lourens), lijkt helemaal vergeten te zijn, hoewel ze indertijd met het beroemde Zweedse schrijversechtpaar vergeleken werd.
K. Arne Blom, een Zweedse thrillerschrijver uit de jaren 70, die ik echt niet de mindere van Sjöwall en Wahlöö vind, is ook helemaal vergeten.
Simenon, van de boeken van Maigret is nog steeds wel bekend, vermoedelijk ook door de verfilmingen.
Ook Arthur Conan Doyle, van de verhalen over Sherlock Holmes wordt nog steeds gelezen.
Soms vraag ik me wel eens af, waarom bepaalde thrillers blijvertjes lijken te zijn, terwijl andere thrillers geheel vergeten worden. Hoeveel van de boeken die ik nu besproken heb, zullen over 20 jaar nog steeds gelezen worden?

[Marjo]

Dit geldt niet alleen voor thrillers. En ik kan het je ook niet vertellen: waarom is het ene boek wel tijdloos, en het andere niet?

[Renate]

Natuurlijk geldt dit ook wel voor andere boeken, maar ik heb altijd geleerd dat het kenmerk van literatuur nu juist is dat het na lange tijd nog steeds gelezen werd.
Als thrillers geen literatuur zijn, dan zou je dus zeggen dat ze alleen in hun eigen tijd gelezen worden.

[Marjo]

Dus de conclusie is dat thrillers best literatuur kunnen zijn! En waarom ook niet? Goed geschreven zijn ze vaak genoeg, dat weten we wel. Dus...
Ik heb een doos vol Stephen Kingboeken, ik ben bang dat die de tand des tijds niet doorstaan. Maar dat kan ook liggen aan de lezer. Ik zelf zou ze dus denk ik niet meer waarderen, een ander misschien wel?

[Renate]

Stephen King is toch nog altijd wel populair, zeker ook onder filmmakers.

Tegenwoordig kom je wel de term literaire thrillers tegen, maar of die over 20 jaar nog gelezen worden?