Momenteel lees ik.....

[Inge]

Momenteel lees ik "Miranda, van frituur Miranda"

Geestige titel trouwens. Misschien ben ik er helemaal naast maar de titel doet me denken aan "de helaasheid der dingen" van Dimitri Verhulst. Dat dorpsachtige...

[Inge]

Momenteel lees ik: "De kant van Swan" van Proust. Mijn eerste leesuitdagingboek.
'k ben benieuwd want begint direct met een lang voorwoord

[Dettie]

Ik vind het knap hoor Inge, het zijn niet de makkelijkste boeken die je als uitdaging kiest.

Dettie

[Renate]

Net uit:
J.G. Kikkert - Hoe ver we zullen komen weet ik niet
Een boek over het leven en de reizen van Alexandrine Tinne en haar moeder. Uit de bibliotheek gehaald naar aanleiding van het programma van Redmond O'Hanlon, dat op een gegeven moment 2 afleveringen aan de avonturen van deze twee Haagse dames besteedde. Alexandrine Tinne en haar moeder waren geen echte ontdekkingsreizigers, maar hun reizen waren wel uitzonderlijk. Reizen met een karavaan van 102 kamelen, de nodige mensen en een enorme hoeveelheid bagage, zoals kasten, serviesgoed, prenten en dergelijke. Bovendien hadden de dames 5 honden bij zich, die ieder een eigen kameel hadden. De dames waren dan ook uitzonderlijk reik en hoorden bij de rijkste families van Nederland, zo ze al niet de rijkste familie waren. Het boek geeft ook wel een aardig beeld van noordelijk Afrika in het midden van de 19-de eeuw, toen er nog steeds slavenhandelaren waren, die soms een hele streek van de mannelijke bevolking ontdeden. Misschien is dit ook nog een van de redenen waarom de situatie in Soedan zo uit de hand lijkt te lopen. De slavenhandelaren indertijd waren Arabieren.

Inmiddels heb ik de volgende boeken uit:
Myrthe v.d. Meer - Kalf
Dit boek over een grootvader en z'n kleinzoon. De grootvader heeft zo'n 50 jaar geleden z'n gezin in de steek gelaten en is in de VS een gevierd acteur geworden. Hij heeft zelfs een Oscar verdiend. De kleinzoon is ook acteur geworden en heeft in Nederland een Gouden Kalf gekregen. De grootvader is naar Nederland gekomen om een laatste reis met z'n kleinzoon te maken. Dit wordt niet bepaald een gezellig samenzijn want ze haten elkaar, al is misschien niet duidelijk waarom. De kleinzoon verwijt z'n grootvader dat hij z'n gezin in de steek heeft gelaten en de grootvader vindt ergens dat z'n kleinzoon min of meer een soort lapzwans is. Het lijkt er op dat de kleinzoon z'n grootvader wil gebruiken als een soort opstapje om carrière te maken in de VS. Het is wel een grappig boek, al is het misschien niet op de lach geschreven. De grootvader wil in Nederland een soort 'bucket-list' afwerken. Erg sympathiek is de man niet. Hij komt nogal egocentrisch over en doet graag dingen om het voor z'n kleinzoon nog net wat moeilijker te maken. Hij speelt ook met z'n roem. Hij zegt min of meer dat hij 'low profile' wil blijven, maar hij doet alles om aandacht te krijgen. Zo wordt hij bij aankomst op het vliegveld onmiddellijk omringd door een hele horde fans en later in Amsterdam blijkt dat hij er zelf voor zorgt dat hij de zo verlangde aandacht krijgt, door foto's van waar hij loopt, naar z'n manager te sturen. Langzaam leert de kleinzoon z'n grootvader beter kennen en dat geldt dus ook voor de lezer. Of de grootvader daardoor sympathieker wordt, weet ik niet. Hij krijgt in ieder geval wel meer diepte. Je leert z'n verleden kennen, waar hij eerst ook nog over liegt. Hij blijft een acteur, die alles mooier, of beter moet maken. Langzaam lijken de grootvader en z'n kleinzoon een beetje naar elkaar toe te groeien, iets wat misschien begint bij een bezoek aan Carré, waar de grootvader ontdekt dat men z'n kleinzoon daar goed blijkt te kennen. Dit is een verrassing voor hem, want als hij samen met z'n kleinzoon op het podium staat, wordt er een spot op hen gericht en komt er een personeelslid aanlopen, die een opmerking maakt. De grootvader denkt dat hij herkend is, maar het blijkt dus over de kleinzoon te gaan. Uiteindelijk loopt het boek heel anders af, dan je zou verwachten.
Irene Linders - Kayak - 40 jaar symfonische rock * Ton Scherpenzeel opent archief
Jaap van Eik - Focus - Wereldsucces, ego's en machtstrijd
Arne Dahl - Verdwenen onschuld
David Sedaris - Steek je familie in de kleren
Pim Hofdorp - Vreemdeling in Scheveningen
Ton Roos en Margje Eshuis - Op een dag zullen ze ons vinden
Dit boek gaat over Zeeuwen die naar Brazilië geëmigreerd zijn, om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Ze zijn met grote beloftes hierheen gelokt, maar uiteindelijk blijkt dat van alle beloofde voorzieningen, zoals een huis, gebruiksklaar land, zaaigoed en eten, weinig of niets te bestaan. Kortom, het is keihard werken voor een schamel bestaantje in armoedige omstandigheden, met een grote schuldenlast, waardoor ze ook niet terug kunnen naar Nederland. Iemand die later wel terug gaat, moet hier als illegaal door het leven.

[Dettie]

Ik heb je verslag over Kalf op de site gezet Renate

zie http://www.leestafel.info/myrthe-van-der-meer

Leuk dat je dat boek over Alexandrine Tinne en haar moeder hebt gelezen! ik heb hier nog een boek over haar liggen getiteld Reis naar het noodlot. De uitzendingen van Redmond O'Hanlon heb ik ook gezien. Onvoorstelbaar dat ze al die spullen iedere keer meesleepten hè, maar ik had wel bewondering voor Alexandrine, ik had dat nooit gedurft.

Groetjes
Dettie

[Renate]

Vreemd, ik ben geabonneerd op dit onderwerp, maar krijg geen berichten meer over nieuwe reacties. Misschien moet ik het forum toch gewoon wat vaker bezoeken.

[Dettie]

Vervelens, ik had het al aan de host van het forum doorgegeven Renate maar er werd gevraagd of mensen
het bericht dan niet in het spambox hadden gehad.
De mensen die geklaagd hadden zeiden nee, ook niet in hun spambox.
Ik zal het nog een keer doorgeven aan de host.

Dettie

[Renate]

Ik heb ook al in m'n spambox gekeken, waar soms ook berichten die geen spam zijn, in terecht komen, zoals de dialoog tussen een winkel in Stockholm en een kennis van m'n vader, die daar een boek voor m'n vader wilde bestellen.

[WilV]

Ik krijg ook nog steeds geen meldingen. ik hebt mijn spam al gecheckt, en ook mijn eigen instellingen hier op het forum, maar daar ligt het niet aan.

In mijn beleving is het mis gegaan na de storing die er pas was, maar daar kan ik me in vergissen.

[Dettie]

Ik heb het opnieuw gemeld Willeke en hoop dat het opgelost kan worden.

Dettie

[Marjo]

En al die rode kringeltjes in de tekst als je een verslag plaatst? Hebben jullie daar ook last van?
Is de basis in het Engels of zo?

[Dettie]

Je hebt het nu over de site Marjo?
Of over het forum?

De basis is trouwens bij alle twee Nederlands, die rode kringeltjes komt door de spellingscontrole en
geven aan dat er een typefout is of een verkeerde spelling gebruikt is of het woord is onbekend.

Dettie

[Marjo]

Het is bij de site. Ik weet wel waar die kringeltjes voor dienen, (het staat nu ook onder dat woord, blijkbaar heb ik dat zelf verzonnen) maar als ik een verslag maak kent het programma 95 procent van de woorden niet! Een en al gekringel..
Dat is pas sinds de update.

[Dettie]

Hee, dat is raar, ik zal navragen hoe dat kan,
ik heb dat niet, wel na de update gewoon gekringel bij onbekende of verkeerde woorden.
Maar dat vind ik eigenlijk wel lekker. Zie ik gelijk wat mogelijk verkeerd is.
U hoort van mij...

Dettie

[Renate]

Inmiddels ook weer uit:
Arne Dahl - Requiem
Ik heb waarsschijnlijk alle boeken uit de serie die hij heeft geschreven gelezen en ik denk dat ik dit boek het minst geloofwaardig vind. Het gaat mij te veel de kant van de complottheorieën op. Alles lijkt uiteindelijk te draaien om een manier om energie te winnen uit water, door het te splitsen in waterstof en zuurstof. Weliswaar is dit mogelijk, maar dit proces kost meer energie dan het op kan leveren. Dit heeft gewoon te maken met natuurkundige wetten, die niet aan de kant kunnen worden geschoven.
Maar goed, het is wel een spannend boek en het blijft heel lang onduidelijk hoe alle stukjes op hun plaats vallen. Er komt aan het einde ook nog een moordenaar in voor waar men kennelijk eerder mee te maken heeft gehad. Helaas kan ik me niet herinneren in welk boek en ik weet ook niet hoe dat boek dan precies in elkaar zat.

[berdine]

Ik ben halverwege in Verloren Grond van Murat Isik. Leest wel gemakkelijk, beetje kinderlijk geschreven. Nou ja, de verteller is pas 13....

[Dettie]

Ah ja, zo'n mooi boek vond ik dat. Een van de mooiste boeken van 2013.

Dettie

[Renate]

Åke Edwardson - De laatste winter
Inmiddels ben ik er achter dat ik het al eerder gelezen heb. Vreemd genoeg ontdekte ik dit pas echt op het moment dat de hoofdpersoon over het kerstmenu nadenkt en aan gegratineerde kreeft denkt. Het plot kwam me misschien wel een beetje bekend voor, maar ja, ik lees zoveel thrillers, dat er altijd wel eens iets kan zijn dat ook in een ander boek voorkomt. Ik lees het boek toch maar uit, omdat ik al redelijk ver in ben en ik niet meer weet hoe het boek afliep.

[berdine]

Ik ben begonnen in De poort van Natsume Soseki. Nog niet zo ver, dus nog geen mening.....

[Renate]

Ik ben bezig met:
Anton Valens - De dweiloorlog

[Joanazinha]

Ik lees: Een mooie dag om te sterven van R.J. Ellory. Al lezende besef ik me dat ik het boek al eens eerder heb gelezen - een paar jaar geleden. Dit exemplaar kreeg ik en heb het zonder meer in de kast gezet. Afijn, nog even kijken of ik doorlees of dat ik toch maar een ander boek oppak.

[Renate]

Inmiddels heb ik De dweiloorlog uit.
De verhalen kennen hun grappige momenten, maar soms vind ik ze ook wel tragisch, met aftakeling en de dood. Het laatste verhaal speelt zich af op Bickerseiland, een buurt waar ik vroeger een vriendin had, waarmee ik zo nu en dan Amsterdam onveilig maakte.
Ik ben blij dat ik dat met m'n moeder niet mee heb hoeven maken en dat m'n vader nog altijd redelijk gezond is. M'n moeder overleed redelijk snel na een hersenbloeding.
Het is goed dat er mensen zijn die dit werk kunnen doen. Ik zou er zelf absoluut niet geschikt voor zijn. Vroeger maakte ik regelmatig de kattenbak schoon bij een oudere invalide dame, waar ik ook altijd een tijdje bleef zitten om een praatje te maken, iets dat me eerlijk gezegd steeds meer tegen ging staan. Iedere keer klaagzangen over dingen die op TV te zien waren, gemopper over familie die gestopt was met roken en waar dus niet meer gerookt mocht worden (als ik kwam rookte ze overigens niet, omdat ik er last van had) en over mensen die naar haar mening niet genoeg rekening hielden met invalidenscooters. Toen m'n moeder nog leefde nam ik haar wel eens mee, zodat ze samen theezakjes konden vouwen en ik niet hoefde te blijven om een praatje te maken. Nadat ik een paar keer was vergeten nieuwe kattenbakvulling in de kattenbak te doen, iets wat natuurlijk niet erg handig was en voor veel rommel zorgde, kwam er een eind aan deze bezigheid. Aan de ene kant voelde ik me vreselijk schuldig, maar aan de andere kant was ik blij dat ik niet meer met tegenzin naar deze vrouw moest. Helaas zijn sociale vaardigheden niet mijn sterkste punt.

Inmiddels ben ik begonnen in Het mosselmaal van Birgit Vanderbeke. Ik ben nog niet zo ver en kan dus alleen zeggen dat de voorkant gesierd wordt door een schilderij van Rene Magritte, een schilder waar een schoolvriend van mij een groot bewonderaar van was. We zijn ooit bezig geweest met het opnemen van een nummer dat hij had geschreven en dat de titel Merci monsieur Magritte had.

[Renate]

Inmiddels heb ik Het mosselmaal uit.
Het verhaal speelt zich op een avond af, waarin het gezin op de vader wacht, die maar niet thuis komt. De vertelster vertelt vaak in lange meanderende zinnen over haar vader, een huistiran, die z'n van z'n gezin verwacht dat ze het ideale gezin vormen dat hij voor ogen heeft. De vader is van arme komaf, iets waarvoor hij zich vreselijk lijkt te schamen. Hij doet alle mogelijke moeite om dit achter zich te laten en elke herinnering hieraan uit te wissen. Het is vooral het ophouden van een soort schone schijn. Hij draagt maatpakken, geeft grote fooien en verwijt z'n vrouw dat ze zuinig is en vaak kleding in de uitverkoop koopt. Hij verwijt haar dat ze een kruideniersmentaliteit heeft. Voorts bewaart hij nooit bonnen van z'n zakenreizen en vraagt ook nooit om onkostenvergoedingen, omdat hij dat kennelijk beneden z'n waardigheid vindt. Op investeringen mag je niet bezuinigen, zegt hij en hij bestelt talloze postzegelpakketten om een complete verzameling Duitse postzegels te krijgen. Niets is ooit goed genoeg. De dochter (de vertelster) haalt tienen op school, maar volgens haar vader stellen die niets meer voor, omdat het allemaal veel te oppervlakkig is. Wat er op school geleerd wordt, is niet meer diepgravend genoeg. Het gezin heeft een abonnement op concerten, waar de moeder echt van houdt, terwijl het voor de vader vooral een manier is om er bij te horen. Al het personeel van het middenkader heeft zo'n abonnement, dus zijn gezin moet ook een abonnement hebben. Zodra vader zal zijn doorgedrongen tot de top van het bedrijf, zal er een einde aan het concertabonnement komen, want de mensen aan de top zie je nooit bij de concerten. De man schaamt zich voor z'n moeder en hij wil nooit bij haar eten. Alleen als ze een kokkin neemt om de maaltijd te koken, is hij bereid om te komen eten, maar ook dan gaat het uiteindelijk mis, omdat z'n moeder haar handen niet stil kan houden. Als z'n moeder uiteindelijk overlijdt is hij ontroostbaar. De begrafenis moet iedereen weer imponeren en kosten nog moeite worden gespaard. Het graf moet natuurlijk op een mooie plaats op het kerkhof liggen, er komt een mooie grafsteen, met bladgoud op en het hele dorp, waar de moeder woonde, wordt uitgenodigd. De kinderen mogen eigenlijk geen vrienden hebben, want de ouders van de een zijn te arm en die van de ander zijn weer te veel nouveau riche.

Al met al wordt er een portret geschilderd van een zeer onaangename man, die ik alle slechts zou gunnen.

[berdine]

"De poort" is uit. Ben nu begonnen in "Butcher's Crossing" van John Williams.

[Marjo]

Iedere keer als ene boek uit is ( ik heb 'de poort' ook uit) met er een volgend boek gekozen worden. Hebben jullie dat nou ook, dat er terwijl je nog met het ene bezig bent, andere boeken zich al opdringen? En dan is die keuze zo moeilijk..
Toch dat recensieboek pakken? Of dat boek waar hier op het forum net over gesproken is? Of dat ene biebboek dat zo leuk leek?
Iedere keer weer..
Nu is het een debuut geworden, -en de eerste pagina's zijn veelbelovend (Yemma' heet het) - maar ik ga zo de trein in, en neem voor het geval dat ook een thriller mee..