Peter Minten: Het aarzelen van de tijd

[Marjo]

Verhalen. Sommige vind ik heel goed/leuk, anderen, daar begrijp ik niets van.

Lees meer: http://www.leestafel.info/peter-minten

[berdine]

Oh, die staat ook op mijn verlanglijstje, maar de bieb heeft hem zelfs nog niet in bestelling. Komt vast nog wel.
Ik begrijp wat je bedoelt, Marjo, met dat er steeds iets niet lijkt te kloppen. Mijn man maakt soms dat soort foto's. Er wringt iets, maar je kunt er je vinger niet op leggen.

[Marjo]

Joh, ik leg hem bij de andere.

[berdine]

Wel ja...het kan niet op. Dank je!

[berdine]

Ik ben in het boek begonnen Marjo. Dat verhaal van die frietkraam, daar kreeg ik vaag een gevoel bij als bij "De weg" van Cormac McCarthy. De onbereikbare andere kant van de stad met het levensgevaarlijke park ertussen, de storm waarvoor je je blijkbaar moet vastbinden. Er is vast iets heel ergs gebeurd en onze oude vertrouwde wereld bestaat niet meer. Zoiets.

[Marjo]

Dat mag je er van de schrijver allemaal bij verzinnen..

[berdine]

Het is uit. Ik vond het geen prettige verhalen. Veel geweld, fysiek of psychisch, al dan niet onderhuids. En de meeste verhalen leiden nergens heen, zelfs niet naar nadenken over "waarheen". Jammer, dat de auteur een leuke vondst zoals een man die zijn vermoeide hoofd "optakelt", nog twee keer herhaalt in een ander verhaal. Verder wel erg goed geschreven.

Wil jij het terug, Marjo?

Ik denk dat ik wat duidelijker moet zijn wat betreft dat "geweld" in deze verhalen. Voordat jullie meteen aan moderne Amerikaanse series beginnen te denken. Het heeft een subtielere vorm. In het ene verhaal, wat Marjo aanhaalt in haar verslag, is de vrouw continu aan het zeuren tegen haar man, hij mag van haar geen friet kopen. In een ander verhaal wordt incest geïnsinueerd. Een man die geen zin heeft in se.ks met zijn vriendin, "schopt" haar weg (kan dat niet op een andere manier?). Een jongen was vroeger op school bang voor de (vermeende?) agressie van zijn klasgenoten. Een jongen veroorzaakt een auto-ongeluk dat zijn vriendin en misschien hemzelf ook wel, het leven kost. Dat soort "geweld" bedoel ik. Er is in elk verhaal wel iemand op deze manier bezig. Er is ook niemand gelukkig, nou, misschien die twee uit het verhaal "Gele lis", al is die plant dan weer behoorlijk agressief.
Ik hoop dat ik nu mijn mening wat beter heb onderbouwd.

[Marjo]

Nee, ik hoef het niet terug.
Erg hè, maar die gemeenschappelijke noemer van geweld heb ik niet opgemerkt. Zo ben ik daar al aan gewend.
Dat ze allemaal unheimisch zijn, ja, er hing een sfeer die, merk ik, er nu weer hangt, als ik jouw opmerkingen lees.
In die zin zijn de verhalen wel geslaagd dus.

[berdine]

Wil iemand anders het boek nog hebben? Roept u maar....

[Dettie]

Nee dank je maar wel lief dat je het vraagt.

Dettie