Khaled Hosseini - En uit de bergen kwam de echo

[Dettie]

Gek, ik dacht dat iemand van de leestafelaars het al gelezen had, niet dus...

Zie http://www.leestafel.info/khaled-hosseini

Dettie

[Marjo]

En ik heb er ook helemaal geen zin in en ik weet niet waarom.

[Dettie]

Nou hoor... hele dag zitten ploeteren aan de recensie, wil ze hem niet lezen... haha
Misschien te ver van je bed Marjo?
Het speelt zich toch voornamelijk af in Afghanistan en een beetje in Amerika.
vaak hou je toch meer van boeken die zich dichter bij huis afspelen, misschien is dat het.

Dettie

[Marjo]

Het is niet dat ik je verslag niet wilde lezen, ik wil het boek (nog) niet lezen. Ook niet na het lezen van jouw verslag dus.
De vorige twee boeken vond ik toch wel mooi, daarom heb ik geen idee waarom het me nu niet trekt.

[Dettie]

oh ja, ik bedoelde ook dat je het boek niet wilde lezen.
Kun je nagaan wat het scheelt als je 'hem' schrijft in plaats van 'het boek'.
Ik zal volgende keer wat duidelijker zijn.

Dettie

[Annemarie]

Mij trekt dit boek wel en ik ga het zeker lezen. Ik vond zijn vorige twee boeken prachtig en dit verhaal spreekt ook aan. Khaled Hosseini heeft een heel persoonlijke manier van schrijven en ik vind hem erg goed.

[wendelien]

Je hebt gelijk dat alle mensen een beetje verband houden met de zoektocht van Abdullah naar Pari.
De nevenpersonages vertellen precies delen van het verhaal die we anders nooit te weten zouden komen.
Het helpt ook om het verhaal beter te begrijpen.
Ik heb de vorige boeken van Khaled Hosseini ook gelezen, maar als ik eerlijk mag zijn vond ik de twee vorige beter.
Dit komt omdat het boek moeilijk is opgebouwd. Het is moeilijk opgebouwd omdat er sprake is van veel personages.
Soms vroeg ik me af wat de dokter, of noem maar op, op dat moment weer te maken had met de zoektocht van Abdullah naar zijn zus Pari.
Na het beëindigen van het boek werd voor mij het belang van de verschillende nevenpersonages, en hun verhaal, duidelijk.


Ik vond het de moeite om dit boek te lezen!

[Dettie]

Dag Wendelien, welkom op dit forum.
Ik merk dat ik me heel weinig kan herinneren van het boek. Dat gebeurt me niet vaak. Mogelijk is dat juist omdat er zoveel personages in meespelen. Ik weet dat de zus op gegeven moment on Parijs zat maar verder...?
Wel weet ik nog dat ik het een indrukwekkend verhaal vond zoals alleen Hosseini kan vertellen.

Dettie

[irene]

Prettige schrijfstijl heeft Hosseini. Ik lees zijn boeken ook erg graag. De eerste twee vond ik erg mooi. Dit verhaal begon uitstekend, boeit tot ver halverwege het boek, maar mist samenhang en oneffenheden aan het einde. Het hoofdstuk over het eiland Tinos was te langdradig en eigenlijk volkomen overbodig. Het laatste hoofdstuk vond ik wat rommelig en onduidelijk. Al met al wel een boek voor heel wat ontspannende leesuurtjes.

[Dettie]

Het verhaal zelf is wel blijven hangen maar het hoofdstuk over het eiland kan ik me niet meer herinneren. Waarschijnlijk inderdaad overbodig

Dettie

[fdw]

Dit boek trekt mij evenals zeer hard aan. Het was ontroerend, ontspannend en las vlotjes.
Khaled Hosseini heeft inderdaad een zeer aangename manier van schrijven wat er ook voor zorgt dat je wil blijven lezen.
Ik ben het ook met jullie eens over dat hoofdstuk op het eiland. Dat was inderdaad misschien een beetje overbodig want dat hield niet echt verband met de rest van het verhaal jammer genoeg.
Desondanks de vele verschillende personages met elk hun eigen standpunt, kon je uiteindelijk wel steeds het verhaal volgen en dat maakt het boek ook zo leuk!

[Dettie]

het is zes jaar geleden dat ik het boek las en het verhaal zit niet meer helemaal in mijn hoofd. Wel vond ik het erg boeiend zoals het verteld werd. Al die verschillende mensen en uiteindelijk toch een compleet verhaal vormen.
Erg knap.

Heb je De vliegeraar ook gelezen fdw?

Dettie