Miriam Guensberg - Poolse tranen

[Dettie]

Op een morgen wordt bij het graf van de jonge Cezar Oblensky, roepnaam Zar, het lichaam gevonden van een vermoorde man. Het blijkt de stokoude Poolse Tanek Schönflies te zijn, een wat zonderlinge man, levend met een haan, die een prominente plaats in zijn leven in nam. Deze Tanek was een beeldhouwer met een rijke oorlogsgeschiedenis. In de Tweede Wereldoorlog, nadat Taneks ouders door de Duitsers zijn vermoord, treedt hij als arts toe tot de eerste Poolse legerdivisie. Na de oorlog belandt hij in Nederland.

Lees verder http://www.leestafel.info/miriam-guensberg

Willeke

[Annemarie]

Soms lijkt me dat ook wel moeilijk voor een schrijver. Dan wil zo iemand heel veel vertellen en is het eigenlijk te veel voor slechts één boek. In dit geval is het natuurlijk ook nog een boek dat heel persoonlijk is voor de auteur en dan is het extra moeilijk misschien om het allemaal wat kleiner te houden.

[WilV]

Misschien hadden de verhalen wel twee boeken verdiend. Maar ik kan me dat wel ook voorstellen hoor. ik zou als schrijver tien verhalen tegelijkertijd willen vertellen vrees ik.

Aan het eind van het boek waren de twee lijnen wel duidelijk hoor.

[Annemarie]

Wel de moeite waard dus?

[WilV]

Dit was zo'n boek wat ik niet heel goed vond, en niet heel slecht.
Dat vind ik doorgaans de moeilijkste boeken om te recenceren.

Sommige passages waren prachtig, maar het verhaal kreeg me niet zo in zijn greep.

[Annemarie]

Duidelijk Willeke!

[Mir]

De roman Poolse tranen van Miriam Guensberg is als eerste genomineerd voor de WIZO Literatuurprijs. Dit werd op 30 augustus bekendgemaakt bij de presentatie van deze nieuwe roman van Guensberg. De overige vijf genomineerden worden bekendgemaakt op 10 november 2013, wanneer de WIZO Literatuurprijs 2013 zal worden uitgereikt.

Waarom werd het boek genomineerd? Omdat het ontroerde! Omdat er een belangrijke geschiedenis in werd verteld!

Niets vind ik daarvan terug in de opsomming van de verhaallijn van de recensie van WIL!

Tussen heel goed en heel slecht is er nog heel veel - te veel - rek!

[WilV]

Dat was geenzins mijn bedoelding, want ik vond het zéker geen slecht boek. Heeft u de recencie ook gelezen? Ik heb hem net nog even overgelezen en volgens mij is dat helemaal geen negatieve of ongenuanceerde recencie, zo is hij in ieder geval nog niet bedoeld.

Ik heb in ieder geval geprobeerd daar wel die nuance aan te brengen, al kan het zijn dat dat niet goed is overgekomen. In het boek stonden regelmatig erg mooie passages, volgens mij heb ik dat benoemd, er er eentje geciteerd. Het is zeker niet mijn bedoeling geweest ongenuanceerd over te komen.

ik vond alleen dat het boek eigenlijk twéé boeken verdiend had en dat er teveel tegelijkertijd werd verteld.

Mag ik vragen of u de schrijfster bent?
En mocht dat zo zijn, wat leuk dat u reageert!

Wil

[Annemarie]

Wat leuk dat het boek is genomineerd voor de WIZO Literatuurprijs Mir! Een mooie prestatie. Bent u degene die ik daarmee mag feliciteren?

Ik heb de recensie van Wil ook nog eens overgelezen en ook ik vind het niet ongenuanceerd en al helemaal niet negatief. Wil heeft benadrukt wat ze sterk en minder sterk aan het boek vindt en dat keurig onderbouwd. Of het verhaal iemand ontroert of niet is natuurlijk heel persoonlijk maar ik kan wel uit de recensie opmaken dat het een verhaal is dat mensen kan ontroeren.

[Mir]

Ja, ik ben degene, ik kon het nalaten te reageren! Op een kritiek in de krant mag een schrijver nooit reageren, maar aan een leestafelforum moet het toch kunnen, denk ik! Sartre heeft ooit geschreven dat een boek vijftig procent het product is van de schrijver en vijftig procent van de lezer, en dat ben ik met hem eens! Dus alles wat Wil over mijn boek zegt, is gerechtvaardigd. Ze heeft de verhaallijn heel goed verteld! Maar voor mij - als schrijver - was het verhaal van Walter Benjamin juist zo essentieel in mijn boek. Waarom? In benarde, uitzichtloze situatie's heeft een mens een strohalm nodig, die hij vaak niet uit de geschiedenis zelf kan halen! Waaruit dan wel? Uit iets dat aan die geschiedenis ontstijgt, en dat met een betrokken, menselijk oog voor de ellende van anderen heeft te maken. Met een oog voor het kwetsbare. De haan in mijn verhaal, staat voor dat kwetsbare! Hij is geboren uit een ei dat onder een vleugel lag van een aan stukken gescheurde hen. Alle hoenderen waren door de vos gedood. Alleen dat kuikentje uit dat ei is blijven leven. Voor de oude man in mijn boek - wiens familie vermoord was - en de jonge jongen - met zijn eigen tragiek - is die haan daarom de metafoor voor overleven. Voor hoop! Het leven zelf mengt verhalen van jong en oud, mengt meerdere invalshoeken, laar verschillende talen en stemmen naast elkaar bestaan. Er valt hier zo veel over te zeggen...

[WilV]

Wat leuk dat U persoonlijk reageert!

Ik vond het filosofische gedeelte van de haan ook mooi hoor, juist die passages bevatte hele mooie zinnen. En ik begreep ook de symboliek. Ik moest me in het begin de beeldspraak alleen even eigen maken. later in het boek lukte het beter.

Het is zeker zo dat een recencie een weergave is van de lezer. Als je meerdere recencies plaatst, wat hier op leestafel regelmatig gebeurd, krijg je vaak hele andere verslagen. Wat dat betreft hoop ik dat nog iemand het boek leest. Wie weet wordt het dan een heel ander verhaal.

Mij ging het er vooral om dat er in het heden, voor mij, teveel verhaallijnen werden toegevoegd. Ik, en dat is inderdaad heel persoonlijk, had een terugblik op wat er gebeurd was, met de dochter die er achter kwam wat er in de oorlog gebeurd was en hoe de verhoudingen in de familie lagen, mét de filosofie van Walter Benjamin, beter kunnen behappen. Juist omdat dat al een heel sterk verhaal is. Dat is zeker een verhaal wat ráákt. Ook hoe mensen daarmee verder leven. Wat dat betreft vond ik de passage die ik citeerde ook heel erg sterk geschreven, die geeft heel mooi weer hoe oorlogen doorwerken en waarom mensen vaak zwijgen om hun kinderen te sparen.

[Mir]

Hoe dan ook bedankt dat je mijn boek gelezen hebt! Voor mij wás het één verhaal. Een oude man die - aangezet door het onrecht dat een jonge vriend is aangedaan - op een geheel eigen wijze revolte pleegt! Maar nogmaals: aan jou die vijftig procent die het boek maakt. Het is leuk om zo met een lezer van gedachten te kunnen wisselen.