Ik vind het al knap dat je het boek uitgelezen hebt! Mijn stem heeft hij dus ook niet.
Ik verbaas me over 'goede recensies' maar ja, hij is ook hier in de top drie terecht gekomen.
Nou dat is zeker een verrassing na je eerdere oordeel.
Scheelt het dat je de schrijver over het boek hebt horen praten Marjo?
Maakt dat, dat je het boek nu beter vindt dan je aanvankelijk dacht?
Ik heb geen idee.
Het heeft waarschijnlijk toch veel te maken met in welke gemoedstoestand je bent. Die was dus de eerste keer niet geschikt voor een boek als dit en deze keer wel. Ik heb het in een ruk uitgelezen en begrijp dus waarom het op de nominatie staat.
Of het verschil maakt dat ik de schrijver heb gezien en gehoord? Ik betwijfel het, want ik was daar niet echt mee bezig tijdens het lezen. Zou ook heel diep moeten graven om te weten wat er precies gezegd is (mijn geheugen is een zeef). Nee, het is echt een kwestie van stemming.
Laatst gewijzigd door Marjo op 13 sep 2013, 10:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Ja dat kan ook natuurlijk. Dat had ik met een ander boek.
Daar was ik een paar keer in begonnen en ineens pakte het me en vond ik het prachtig
terwijl ik daarvoor grote moeite met het boek had.
Apart hè dat je stemming zoveel uitmaakt.
Ik heb geen idee hoe de punten verdeeld waren bij de Academicaprijs, en dat zou ik best willen weten. Bleef dit boek ver achter, zoals wij zouden kunnen concluderen met onze eigen mening in gedachten? Of toch niet?
Want het is wel een gegeven dat ik van één van de drie genomineerden niet echt zou kunnen navertellen waar het boek over gaat, en nee, dat is niet 'op de hoogte'!
Kwam ik er in eerste instantie niet door, ik ben nu eigenlijk verontschuldigingen verschuldigd aan de schrijver, dat ik dat zei, want het is een boek dat misschien wat moeite kost, maar dat blijft hangen. Bij mij dus.
Ik ga zeker zijn tweede boek lezen! (ligt al in de winkel!)
Nou dat vind ik helemaal geweldig voor hem. Echt leuk!
Hij zegt in het andere interview waar jouw artikel naar verwijst:
Ik lees liever dan dat ik schrijf - ik heb sommige van de meest intense ervaringen van mijn leven al lezend beleefd. En dat iemand daar dan neerbuigend over doet, gaf mij het gevoel dat ik moest reageren. Ik heb de literatuur tijdens de jaren negentig in mijn jeugd ontdekt, en dan hoofdzakelijk via de boekenbijlages in de kranten en tijdschriften. Stel je voor dat een zestien-zeventienjarige, die vandaag in dezelfde situatie zit, zo'n stuk onder ogen krijgt, waarin het plezier van het lezen als duf wordt weggezet, tegenover het zoveel 'coolere' maar in mijn ogen veel minder waardevolle performen en voorlezen. Dan ervaar ik een soort maatschappelijke drang om daar tegenin te komen en het lezen te verdedigen - bijna tegen beter weten in.
Het gaat eigenlijk over een ander boek 'Natte dozen' waar Van Gerrewey commentaar op had omdat het in zijn ogen geschreven was om te choqueren. Daar is dit bovenstaande o.a. een reactie op.
Ik vind het juist wel goed dat iemand eens zijn mond opentrekt tegen al die boeken vol vrouwonvriendelijke dingen. We gaan weer helemaal terug naar af, vrouwen zijn om te stoeien, te grijpen en de rest.
Je komt het steeds meer tegen in boeken de laatste tijd. Dat gebeurde vroeger natuurlijk ook al, maar er zijn bepaalde mensen die over zelfs de meest vrouwonvriendelijke dingen toch goed kunnen schrijven, in goede taal bedoel ik.
Maar veel is momenteel erg platvloers aan het worden en heeft weinig tot niets met literatuur te maken, het is gewoon schrijven om te choqueren zodat het lekker verkoopt. Inhoudelijke kwaliteit is vaak ver te zoeken.