Femke Roobol - De laatste winter (debuut)

[Joanazinha]

De laatste winter is een mooi beschreven, aangrijpend verhaal dat met veel aandacht voor details wordt verteld. Aan de hand van de levens van Anna in Amsterdam en Maarten in werkkamp Neuengamme worden de verschrikkingen van de oorlog op huiveringwekkende manier duidelijk.

zie http://www.leestafel.info/femke-roobol

[Dettie]

Ja afschuwelijk wat in Putten gebeurde (overal trouwens). Je vraagt je af hoe zo iemand verder leeft als je zoiets meegemaakt hebt.
Wel jammer dat de personages vlak bleven.

Dettie

[Marjo]

Ik weet vak niet wat ik me er bij moet voorstellen als iemand aangeeft dat de personages vlak blijven. Betekent het dat de personages niet 'nadenken', niet praten over hun gevoelens en ideeën? Er zijn alleen maar daden?
Of bedoel je dan iets anders?

[Joanazinha]

Als personages vlak bleven betekent het dat ik me niet goed in hen kon inleven; ik leefde niet voor de volle 100% met hen mee. Je hoopt eigelijk driedimensionale karakters tegen te komen; personages waar je helemaal in mee kan gaan. En dat kon ik niet in dit boek. Er bleef een afstandelijkheid die niet te overbruggen was.
Bijvoorbeeld bij Maarten lees je de afschuwelijke dingen die hij meemaakt in het kamp en je vindt het zielig voor hem, maar ik kon ze niet meevoelen.

Ik vind het lastig te omschrijven, maar hoop dat dit het wat duidelijker maakt?

[Marjo]

Niet echt. Ik kan nooit met personages meevoelen. Het blijven altijd personages. Bij mij blijft hoogstens een sfeer hangen.

[Dettie]

Ik heb hetzelfde als jij Joanazinha ik leef me vaak helemaal in en bevindt me bijna op de plek waar de dingen gebeuren. Dan voel je bijna hoe het voor diegene moet zijn. Soms wilde ik wel eens dat ik wat minder inlevingsvermogen had en net als Marjo alleen personages van een boek erin kon zien ipv 'echte' mensen. Het is soms erg veel aan emoties als je alles meebeleeft...

Dettie