Fouad Laroui - De kleine bedrieger

[Dettie]

Alweer zo'n mooi boek.
2013 is tot nu toe een mooi boekenjaar voor mij

Lees het verslag, zie http://www.leestafel.info/fouad-laroui

Dettie

[WilV]

Wat een mooi verslag.
Klinkt goed inderdaad.

Voor mij is 2013 tot nu toe trouwens ook een erg goed boekenjaar. En we beginnen nog maar net...

[Dettie]

ja het is echt een prachtig boek. Ik zag het op de Longlist van de groene waterman prijs 2013 staan

http://www.athenaeum.nl/nieuws/5604/lon ... erman-2013

en heb het gekocht.

"De Groene Waterman Prijs is een prijs voor boeken die volgens de jury tot nu toe te weinig aandacht in de media kregen, maar desalniettemin zeer de moeite waard zijn."

Dit boek was alvast zeker de moeite waard.

Dettie

[WilV]

ja het is echt een prachtig boek. Ik zag het op de Longlist van de groene waterman prijs 2013 staan

http://www.athenaeum.nl/nieuws/5604/lon ... erman-2013

en heb het gekocht.

"De Groene Waterman Prijs is een prijs voor boeken die volgens de jury tot nu toe te weinig aandacht in de media kregen, maar desalniettemin zeer de moeite waard zijn."

Dit boek was alvast zeker de moeite waard.

Dettie

Wat een goed initiatief zo'n prijs!

[berdine]

Ach wat een heerlijk boek is dit! Ik moest wel even wennen aan die door paniek veroorzaakte, gruwelijke fantasietjes, die in zich in Mehdi's hoofd afspelen en die zich zonder overgang in de realiteit nestelen. Maar ze zijn zo extreem dat je na de eerste keer al gauw doorhebt dat het niet "echt" is. Ik snap wel dat Mehdi nogal moest wennen aan die school, jeetje, die leraren en surveillanten zijn behoorlijk goed in cryptische taal. Ook dat gaat gaandeweg beter zodat je samen met Mehdi steeds beter thuis raakt op die school. Ik heb het hele boek met een glimlach en een grinnik gelezen!

[Dettie]

Ja heerlijk boek is dit. Ik heb het ook aan veel mensen aangeraden in d ehoop dat ze het gingen lezen.
Je ziet die kleine onschuldige Mehdi verwonderd rondlopen in die voor hem zo ongelooflijk andere wereld.

Dettie

[Renate]

Klinkt als een mooi boek. Moet het beslist op m'n lijstje zetten. Zoveel mooie boeken en dan zijn er toch nog mensen die zich vervelen. Ik kom tijd te kort om alles te lezen, wat ik misschien zou willen, of moeten lezen. Als je kunt lezen, hoef je je toch niet te vervelen?

[Dettie]

nee dan hoef je je echt nooit te vervelen.
Je gaat vast genieten van dit boek Renate, het is zo leuk.
Het is mooi geschreven en Mehdi is een heerlijk apart joch.

Dettie

[berdine]

Inderdaad. Niet alleen het onderwerp, maar ook de schrijfstijl is de moeite waard. Het is heel speels en met veel fantasie geschreven.

[Renate]

Ik kon het eerst niet vinden op de site van de bibliotheek, maar bij het zoeken naar de titel vond ik het toch. Soms werkt de volledige naam van de schrijver en soms werkt het gebruik van de voornaam ineens niet.

Ik vond het fragment op de site al zo leuk. Als hij met de kalkoenen bij de directeur komt. 'Ik weet niet hoe ze heten.'

[Renate]

En ik zie een klein foutje onderaan de bespreking in het jaartal. Ik neem tenminste aan dat 2103 2013 moet zijn. Overkomt mij ook wel.

Ik ben inmiddels in het boek begonnen en had het er al met m'n vader over. Wat mij opvalt is hoe trots de ouders kennelijk zijn dat hun zoontje naar de school in Casablanca gaat. Als je dat vergelijkt met de verhalen van Dimitri Verhulst en Eduard Louis (die ik overigens nog niet gelezen heb), waar de familie zich eigenlijk min of meer afkeert van de zoon die aan het milieu wil ontsnappen, dan is dat toch wel een groot verschil.
Ergens vraag ik me af of het ook iets met de verandering van de emancipatie van de arbeidersbeweging te maken heeft. Eerst was het doel om de arbeider te laten klimmen, onder andere door hem kennis te laten maken met 'hogere cultuur' en later werd juist de eigenheid van de arbeider omhelst. Ik heb dus wel boeken over de arbeidersbeweging in het verleden gelezen en dan krijg je bijna de indruk dat het een soort religieuze beweging was, met eigen leefregels, zoals geheelonthouding en dergelijke.

Wat ik ook wel grappig en een beetje herkenbaar in het boek vond was op het moment dat Mehdi wordt gewaarschuwd dat er een aardbeving is en dat hij eerst een boek zoekt, voor hij naar buiten rent, waarna hij onder een lantaarnpaal gaat zitten lezen.

[Renate]

Ik vind het boek niet alleen maar vrolijk. Het heeft soms ook wel een treurige ondertoon. Ondanks het feit dat Mehdi over het algemeen wel geaccepteerd wordt door z'n medeleerlingen en iedereen ook wel aardig tegen hem lijkt te doen, blijft hij toch een beetje een buitenbeentje, wat ook wel blijkt als hij niet de hoofdrol in een toneelstuk krijgt, hoewel iedereen zegt dat hij de beste is. Ik vind overigens wel dat hij daar misschien wat erg fel op reageert, alsof het spelen van de misschien iets minder belangrijke rol ineens een enorme degradatie is. Wat ook goed duidelijk wordt is de ontworteling, hoewel die misschien al voor de tijd op de Franse school begint. Hij lijkt nauwelijks met z'n neef en diens familie te kunnen communiceren, omdat hij geen Arabisch, maar alleen maar Frans spreekt. Hij is dus in het Frans opgevoed en lijkt daardoor nergens echt thuis te zijn. Op school is hij de Marokkaan, van wie het bijzonder is, dat hij Frans spreekt en buiten de school is hij onder Marokkanen, maar kan men het vaak niet verstaan, omdat hij geen Arabisch spreekt.

[Renate]

En ik heb het boek uit. Nu blijkt dat de moeder van Mehdi geen Frans spreekt, hetgeen alles wat verwarrender maakt. Mehdi kent maar weinig Arabisch en z'n moeder spreekt geen Frans, terwijl Mehdi daar juist heel goed in is. Spreekt de moeder van Mehdi dan misschien Berbers?