Michiel Stroink - Of ik gek ben (debuut)

[Annemarie]

Een uiterst knap debuut waarin misstanden vanuit een uiterste originele invalshoek aan de kaak gesteld worden.

Lees meer: http://www.leestafel.info/michiel-stroink

[Dettie]

Knappe recensie Annemarie, toch trekt het verhaal me niet.
Nu zit ik me af te vragen waarom niet. Niet omdat het mijn gevoel van comfort weghaalt, een boek dat je aan het denken zet is vaak prettig. Maar wel

"En dat is wat wij mensen graag willen, ontkennen heeft geen zin. We laten ons van een label voorzien en in een hokje indelen. We laten ons maar al te graag door een ander vertellen wat het beste voor ons is. We zijn kuddedieren en houden niet van verrassingen. Als iets ons maar vaak genoeg wordt voorgehouden, nemen we het vanzelf als waarheid aan."

Daar kun je altijd alle kanten mee op. Ik ken dit soort opmerkingen en discussies. Op alles wat je zegt kun je het bovenstaande toepassen, het is al te vaak gezegd, niet echt nieuw. Dat staat me wel tegen aan dit boek.
(Hoewel jouw recensie evengoed wel nieuwsgierig maakt.)

Dettie

[Annemarie]

Het is wat ik er als boodschap uithaal maar een ander heeft dat misschien helemaal niet. Daar ben ik wel benieuwd naar. Je hoeft er geen boodschap uit te willen halen hoor. Het is buiten dat gewoon een heel goed geschreven en prettig leesbaar verhaal.

[Dettie]

Ja dat komt ook duidelijk naar voren dat het een goed leesbaar verhaal is.
Het is dat ik hier zo enorm veel te lezen heb liggen ... ik kom er gewoon niet aan toe
maar als het op de shortlist komt dan ga ik het lezen.

Dettie

[Marjo]

Ik moet het nu toch eens lezen, het is bewerkt tot een script dus zou zo maar verfilmd kunnen worden.

[Annemarie]

Nou Marjo, ik ben benieuwd. Het is een bijzonder boek.

[Marjo]

Dit viel helemaal niet tegen. Boeiend boek. Jammer van die epiloog..
Maar ik kan eigenlijk niets met die passage waardoor Dettie geen zin meer heeft in dit boek. Hoezo die hokjes? Kun je daar duidelijker over zijn Annemarie? Of is het te lang geleden..

Lees verder: http://www.leestafel.info/michiel-stroink

[Annemarie]

Ik moest er even over nadenken hoor, ik weet niet meer hoe het verhaal nu precies afliep. Volgens mij bedoelde ik met die hokjes dat veel mensen het liefst hebben dat zo'n Tbs-patiënt zich laat behandelen om zich vervolgens weer keurig naar de wens van de maatschappij te schikken. Alles volgens een vast patroon, lekker duidelijk en geen poespas. En natuurlijk kloppen alle diagnoses en veroordelingen want zo willen "we" het graag. De auteur gaf mij het idee dat hij op een bepaald eind afstevende om aan het eind ineens een onverwachte ontwikkeling in het verhaal in te bouwen. (Ik weet nu ook ineens weer hoe het afliep!)

[Marjo]

Je voelde dat niet aankomen? Vanaf het moment dat de ik-figuur aangaf dat hij geen idee had wat er gebeurd was, had ik al het gevoel dat er wel een draai aangegeven zou worden. Hoe, dat wist ik natuurlijk niet. Maar ik vond dit goed ingebouwd in het verhaal, en niet vreemd.
Er gebeuren te veel dingen in de echte wereld die aangeven dat mensen falen, ik heb niet zo'n vertrouwen in 'hokjes'.

[Annemarie]

Dat er deze draai aan het verhaal gegeven werd had ik niet gedacht. Ik hou ook helemaal niet van hokjes maar naar mijn beleving liet de schrijver merken dat we meer in hokjes denken dan we zelf beseffen.

[berdine]

Ik heb hem gereserveerd op de bieb.

[Marjo]

Leuk, een derde mening!

[berdine]

Het boek ligt voor me klaar bij de bieb.

[berdine]

Nou ik kan ook niets met die passage in je recensie over die hokjes, Annemarie.
Ik vind het volkomen logisch, dat iemand die niet toe wil geven dat hij iets fouts gedaan heeft, niet met een therapie geholpen kan worden. En dat een tbs patiënt eerst aan zijn gedrag moet werken voor hij weer vrij in de maatschappij kan functioneren, vind ik ook niet echt iets "in hokjes stoppen".
Ik vond het thema eerder: "Wat is waarheid?"

Wat dat betreft, Dettie, vergeet dat hokjes gedoe nou maar even en amuseer je met dit boek. Het is een boeiend en vlot geschreven verhaal.

Overigens is het nu al gedateerd! De tbs-kliniek krijgt volop subsidie, want als er iets is waarop Den Haag niet bezuinigt dan is het: zorg en veiligheid! Ja, ja......

Hierna gaan we even verder onder de verklapper.

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

Ik voelde ook dat er met Benjamins misdaad iets niet klopte. Ik verwachtte wel dat de twee vrienden er meer van wisten, maar natuurlijk niet precies wat ze gedaan hadden. Het feit dat ze niet op bezoek kwamen zei al genoeg.
Vond jij dat dat deel van het verhaal weggelaten had moeten worden, Marjo? Ik weet niet precies wat je bedoelt met "epiloog".

[Marjo]

Ik weet niet meer precies hoe het einde was, maar te vaak naar mijn zin hebben schrijvers de neiging om in een soort 'en hoe het verder ging' hoofdstuk alle eindjes vast te breien. Voor mij hoeft dat niet. Dat vind ik eerlijk gezegd een geringschatting van de lezer. Alsof die niet zelf kan verzinnen hoe het meest wenselijke vervolg is.
Alleen als het juist helemaal anders als je verwacht vind ik een epiloog prima.

[berdine]

Er was niet echt een hoofdstuk met "epiloog" erboven. De keus die Benjamin had na het verhaal van zijn vrienden en het meisje was òf iedereen in elkaar trimmen en de hele geschiedenis alsnog "waar" maken òf accepteren dat hij door de tbs kliniek toch een soort vrede en een mogelijke toekomst had verworven en daarmee verder leven. Had jij liever een open einde gewild, waarbij de lezer niet weet welke keuze hij maakt?

[Marjo]

Ha, ja, nu weet ik het weer. Nee, het werd niet benoemd als epiloog, maar was het wel.

Ja! Ik wilde het niet weten. Of althans ik wilde het zelf kunnen invullen.

[Annemarie]

Nou ik kan ook niets met die passage in je recensie over die hokjes, Annemarie.
Ik vind het volkomen logisch, dat iemand die niet toe wil geven dat hij iets fouts gedaan heeft, niet met een therapie geholpen kan worden. En dat een tbs patiënt eerst aan zijn gedrag moet werken voor hij weer vrij in de maatschappij kan functioneren, vind ik ook niet echt iets "in hokjes stoppen".
Ik vond het thema eerder: "Wat is waarheid?"

Leuk dat jullie het boek anders hebben ervaren als ik. Zo zie je maar dat iedereen zo zijn eigen dingen uit een boek kan halen! Met het in hokjes stoppen bedoel ik dat er niet naar het individu wordt gekeken in het boek. De patiënt wordt keurig behandeld volgens protocol en daarna mag hij, volgens protocol, zijn leven weer hervatten.

[berdine]

Ha, ja, nu weet ik het weer. Nee, het werd niet benoemd als epiloog, maar was het wel.

Ja! Ik wilde het niet weten. Of althans ik wilde het zelf kunnen invullen.

Nou ik wilde het wél weten. Want ik kon het zelf niet invullen. Ik wist namelijk niet of ik Ben wel kon vertrouwen. Was zijn omslag geveinsd, omdat hij eindelijk uit de kliniek wilde? Of had hij werkelijk aanvaard dat hij een verkrachter was?
Ik vond het dus niet storend. Dat vind ik alleen als het duidelijk een bepaalde richting uit gaat, of als het er niet toe doet.

[berdine]

Nou ik kan ook niets met die passage in je recensie over die hokjes, Annemarie.
Ik vind het volkomen logisch, dat iemand die niet toe wil geven dat hij iets fouts gedaan heeft, niet met een therapie geholpen kan worden. En dat een tbs patiënt eerst aan zijn gedrag moet werken voor hij weer vrij in de maatschappij kan functioneren, vind ik ook niet echt iets "in hokjes stoppen".
Ik vond het thema eerder: "Wat is waarheid?"

Leuk dat jullie het boek anders hebben ervaren als ik. Zo zie je maar dat iedereen zo zijn eigen dingen uit een boek kan halen! Met het in hokjes stoppen bedoel ik dat er niet naar het individu wordt gekeken in het boek. De patiënt wordt keurig behandeld volgens protocol en daarna mag hij, volgens protocol, zijn leven weer hervatten.

Grappig, die indruk had ik dus helemaal niet. Ik vond juist dat er in de kliniek veel rekening werd gehouden met de wensen en de mogelijkheden van de patiënten. En natuurlijk zijn er in zo'n kliniek ook algemene gebruiken en regels van kracht, dat kan niet anders. En alles is er op gericht om de mensen een tweede kans te geven in de maatschappij. Dat ze dan eerst aan bepaalde voorwaarden moeten voldoen vind ik logisch.

[Annemarie]

Ik heb het boek al een tijdje geleden gelezen Berdine dus ik kan me niet alles meer goed voor de geest halen. Maar ...

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

het was toch zo dat hij moest erkennen dat hij de misdaad gepleegd had? Daar was toch de hele behandeling op gebaseerd? Natuurlijk moet een misdadiger zijn daden onder ogen zien maar begon de behandeling niet pas toen hij dat had gedaan? Daarvoor gebeurde er niet veel toch?

[Marjo]

Dat is logisch vind ik. Hoe kan je behandeld worden voor iets (waarvan je zegt) dat je ( het) niet gedaan hebt? Dat heeft geen zin.
In de psychologie is dat de eerste vereiste: onder ogen zien wat je gedaan hebt.

[Annemarie]

Daar ben ik het gedeeltelijk mee eens. Niet helemaal maar als ik daar verder op in ga dan ben je nog wel even zoet. Dat doe ik dus maar niet

[berdine]

Dat is ook mijn mening Annemarie. Zou je een patiënt kunnen behandelen voor "structureel ontkennen van wat wij als waarheid zien"? Volgens mij heet dat hersenspoelen. Dat doen we dus niet in Nederland en we wachten totdat iemand zelf inziet dat zijn waarheid niet dé waarheid is en dan helpen we hem met die nieuwe waarheid om te gaan.

[Annemarie]

Nou, volgens mij breng ik niet goed onder woorden wat ik bedoel want natuurlijk bedoel ik niet dat iemand gehersenspoeld moet worden Integendeel zelfs.

Mijn gedachten gaan juist een totaal andere richting op maar ik voel me gewoon een beetje aangevallen nu terwijl ik iets totaal anders bedoel. Ik sluit dit onderwerp af. Ben trouwens wel benieuwd naar de film!