Gilles van der Loo - Hier sneeuwt het nooit (debuut)

[Annemarie]

Aardig maar wel erg somber allemaal.

Lees meer: http://www.leestafel.info/gilles-van-der-loo

[Marjo]

Verlies is een gemene deler? Of kun je dat niet zeggen? Je weet, ik ben altijd op zoek naar een overeenkomst tussen de verhalen.

[Annemarie]

Ja, dat heb je goed. Vaak draait het om het verlies van een kind. Maar ook om verlies van een partner of van onschuld.

[Dettie]

Ik heb eindelijk je recensie gelezen. Vreemd hè dat somber altijd wel mag in een roman. Dan staat het ook literair op een hoger voetstuk dan een boek dat optimistisch is. Het lijkt soms wel of je moet tonen dat je weet wat er allemaal in het leven te koop is en wat mensen uit verdriet allemaal kunnen doen. Maar wat ze uit vrolijkheid allemaal kunnen doen wordt vaak als te oppervlakkig en niet echt literair gezien. Terwijl goede humor vaak voort komt uit moeilijke/heftige ervaringen. Maar ik stop hierover want dit is een van mijn stokpaardjes en ik kan er eindeloos over doorgaan

Op de website van de auteur wordt door middel van drie filmpjes beweerd dat “het korte verhaal veel beter in het leven van nu past dan een roman”. Dat durf ik te betwisten, tijd voor een goed boek weet ik altijd te vinden.

Misschien heeft hij wel gelijk. Kijk maar naar bijvoorbeeld De wereld draait door, alles moet snel snel snel en kort. Een paar minuten voor een onderwerp. Daarom ben ik afgehaakt want persoonlijk zie ik liever iets over één onderwerp dat goed uitgelicht wordt dan alles even kort aanroeren en weer wegzetten. Zo ook met boeken, liever een mooi uitgewerkt lang verhaal dan korte verhalen, die ook mooi kunnen zijn maar ze zijn gewoon te kort om er écht in te duiken.
Toch... misschien heeft de schrijver wel gelijk. De aandacht voor iets is nu veel korter en bevalt het niet dan wordt het weggezapt of het boek dichtgeklapt.
Maar... het kan ook zijn dat het aanbod zo groot is dat je sneller iets weglegt want er is toch wel wat anders.

Dettie
die nu ontdekt dat ze dit eigenlijk wel een leuk citaat vindt.

[Annemarie]

Het valt mij inderdaad ook op, dat een somber boek eerder als literair hoogwaardig wordt aangemerkt dan een boek met humor. Terwijl humor juist vaak relativerend wordt gebruikt en in mijn ogen duidt op kracht. Van de andere kant hoeft een aangrijpend verhaal ook niet "opgeleukt" te worden.

Ha, het citaat heeft je wel aan het denken gezet. Ik snap het uitgangspunt van de auteur wel maar vraag me af of je daar als schrijver bewust in mee moet gaan. Schrijven en commercie gaan niet samen vind ik. Dat alles steeds sneller en korter moet vind ik jammer. Steeds vaker merk ik dat een interessant nieuwsitem afgeraffeld wordt. Mensen die iets interessants te vertellen hebben worden afgekapt om ruimte te maken voor een item over de hond van de oma van...(of een ander onzinnig iets).

[Dettie]

Mensen die iets interessants te vertellen hebben worden afgekapt om ruimte te maken voor een item over de hond van de oma van...(of een ander onzinnig iets).

Haha ja precies, dat bedoel ik. Zo jammer vaak. Soms wordt er ook iets aangekondigd dat je graag wil zien en dan wordt er twee minuten aandacht aan besteed. Grrrrr.

En ja, humor duidt vaak op kracht! mooi gezged.

Dettie

[Marjo]

Ik ben het er helemaal niet mee eens!

'Vreemd hè dat somber altijd wel mag in een roman. Dan staat het ook literair op een hoger voetstuk dan een boek dat optimistisch is. Het lijkt soms wel of je moet tonen dat je weet wat er allemaal in het leven te koop is en wat mensen uit verdriet allemaal kunnen doen. Maar wat ze uit vrolijkheid allemaal kunnen doen wordt vaak als te oppervlakkig en niet echt literair gezien.

Het gaat er volgens mij helemaal niet om of het wel dan niet literair is, maar om de vraag of mensen dat willen lezen! Goed nieuws is geen nieuws. Mensen willen - helaas - toch liever lezen over erge of sombere dingen. Waarom, is dan de vraag? Om je er tegen af te zetten? Om te gaan denken dat je het dan toch nog niet zo slecht (gedaan) hebt? Omdat je iets wat leuk is niet echt hoeft te verwerken, en je dat met vervelende dingen wèl kan door een boek te lezen?

Humor mag best, alleen is het een knappe schrijver die dat weet te combineren met de onderwerpen waar mensen dus graag over lezen. Humor alleen is niet genoeg namelijk.
(Misschien willen schrijvers er ook wel graag over schrijven trouwens?)

[Dettie]

Ik ben het er helemaal niet mee eens!

Het gaat er volgens mij helemaal niet om of het wel dan niet literair is, maar om de vraag of mensen dat willen lezen! Goed nieuws is geen nieuws. Mensen willen - helaas - toch liever lezen over erge of sombere dingen. Waarom, is dan de vraag? Om je er tegen af te zetten? Om te gaan denken dat je het dan toch nog niet zo slecht (gedaan) hebt? Omdat je iets wat leuk is niet echt hoeft te verwerken, en je dat met vervelende dingen wèl kan door een boek te lezen?

Humor mag best, alleen is het een knappe schrijver die dat weet te combineren met de onderwerpen waar mensen dus graag over lezen. Humor alleen is niet genoeg namelijk.
(Misschien willen schrijvers er ook wel graag over schrijven trouwens?)

ja je hebt wel gelijk ben ik bang, zo had ik er niet over gedacht, goed nieuws is geen nieuws. Maar... er kan wel een happy end ingebouwd worden (heb ik toch een beetje m'n zin haha)

Dettie

[Marjo]

Ja, dat mag weer wel..of een open einde, dat vind ik zelf totaal geen probleem!

Overigens betrapte ik me vanmorgen er zelf op: in een blad van de dierenbescherming keek ik veel meer naar de akelige foto's, dan dat ik de meer optimistische artikelen las..

[Annemarie]

Ja, dat is ook wel zo Marjo. Raar he. Is het misschien omdat onze eigen ellende dan minder erg lijkt?

[berdine]

Overigens betrapte ik me vanmorgen er zelf op: in een blad van de dierenbescherming keek ik veel meer naar de akelige foto's, dan dat ik de meer optimistische artikelen las..

Grappig.... Ik sla om die reden het blad niet eens meer open. Het gaat linea recta de papierbak in....

[Marjo]

Ik weet het niet Annemarie.
Misschien wil ik er wel steeds op gewezen worden dat het niet zo goed gaat in de wereld als ik zou denken. Wat die dieren betreft ken ik namelijk niemand - gelukkig niet!- die dieren zo behandelt. En ik ben dan blij dat er iets aan gedaan wordt!

[Annemarie]

Ik hoop dat het bij mij uit maatschappelijke interesse is. Ik probeer altijd om mensen te begrijpen en dan helpt het om over bepaalde onderwerpen te lezen.

In lang niet alle gevallen wordt er iets aan dierenleed gedaan hoor. Dat weet ik door vrijwilligerswerk dat ik gedaan heb. Door allerlei wetten en regeltjes mag er alleen bij heel extreme gevallen ingegrepen worden. Soms kunnen gevallen door een beetje advies en voorlichting wel verholpen worden maar lang niet iedereen heeft daar natuurlijk een boodschap aan. Gelukkig maar dat er ook heel veel echte dierenvrienden zijn.

[Marjo]

Natuurlijk. Ik weet dat wel, en dat ontkennen ze ook niet.
Maar als je niets doet is de zaak helemaal verloren.
Vandaag een konijntje bij de dierenarts gebracht dat ik langs de weg heb gevonden en een rammelaar blijkt te zijn. Het moest dus eerst geld kosten voor hij bij de dames mag.... Dat doe je dan en ik hoop dat anderen het ook doen.

[Annemarie]

Je moet altijd iets doen. Ik draag ook mijn steentje bij. En de dierenbescherming doet dat ook zeker. Prima organisatie. Lief dat je het konijntje in huis opneemt. Die krijgt het goed!

[Marjo]

Nou...hij moet wel buiten blijven hoor!

[Annemarie]

Veel beter nog!