Annemarie de Gee: Kamermensen (debuut)

[Marjo]

Apart, en boeiend.

Lees meer: http://www.leestafel.info/annemarie-de-gee

[Annemarie]

Zou je meer van deze schrijfster willen lezen?

[Marjo]

Gewetensvraag...en lastig. Ik hou niet zo van verhalenbundels, daarom vond ik het prettig dat je met deze ook een andere kant op kon. Dus: Als het geen verhalen zijn wel.

[Dettie]

Mozaïekroman... daar heb ik nog nooit van gehoord. Wat is dat precies Marjo?

Het boek doet me een beetje denken aan de eilandboeken van Vonne van der Meer. Daarin staan ook verhalen die aaneengeknoopt worden door de werkster en het 'logboek'. Net zoiets als hier dus waarin het kamermeisje steeds een terugkerende factor is.

Ook al vind je het een overtuigend debuut, toch heb ik de indruk dat je het niet echt een prettig boek vindt. Omdat je schrijft...

Extra bevreemdend is dat er soms een omgekeerde chronologie in de verhalen zit.

Ik wil graag denken dat het een roman is, een boeiende roman.

Klopt mijn indruk?

Dettie

[Marjo]

Nee, eigenlijk niet, ik vond het best leuk om te lezen.
Die tweede opmerking maak ik om wat ik ook aan Annemarie antwoordde: ik ben niet zo'n verhalenfan, dus ik wilde dit boek lezen als een roman. Maar het wordt aangeprezen als een verhalenbundel... dus ik ben nogal eigenzinnig.
Lees ik het echter als de roman die ik wil, dan noem ik het een mozaïekroman, omdat het, als ik het niet als losse verhalen zie, fragmentarisch is: Het zijn stukjes tekst steeds over andere mensen maar wel op dezelfde plek en met een verbindingsfactor, dat meisje dus. Dat is een mozaïekroman.
Die omgekeerde chronologie is voor de gemiddelde lezer vreemd, maar ik hou dus wel van zulke geintjes.

[berdine]

Ja fantasie heeft ze genoeg! Zoveel verschillende stijlen ook. Ik ben het met je eens dat het leuk zou zijn geweest als de kamer de verhalen had "verteld". Eigenlijk is het een idiote kamer. Heb je wel eens ergens een hotelkamer getroffen, waarin je een feest kunt geven voor 9 volwassenen en een kind? En ook nog ruimte hebt om in een "hoek" een bar te bouwen? Een suite, dat wel, maar een gewone kamer? Ik moet zeggen dat dat me wel stoorde in het boek. Al die dingen die niet kloppen en dan bedoel ik niet de vreemde kletsnatte man die zomaar binnen komt stappen, maar b.v. de tuinman die in de dikbesneeuwde tuin zijn hark wegzet en het kamermeisje dat voor ze gaat schoonmaken eerst rustig een halfuurtje in een stoel gaat zitten. Een ander storend element vond ik de overdadige en extreme se.ks in vrijwel elk verhaal.
Het mooiste is de cover. Prachtig, die kamersleutel met aan weerszijden een gezicht en profil.

[Dettie]

Het mooiste is de cover.

Ocherm, arme schrijfster

Dettie

[berdine]

Jawel, dit is puur mijn mening. Misschien dat iemand anders de inhoud ook nog kan appreciëren. Ik had in die kamer liever ook een paar liefdevolle mensen gehad. Dat had me bovendien ook reëler geleken dan alleen maar mensen die triootjes willen, het met hun 85-jarige moeder willen doen of de vrouwen van de bevriende echtparen in de borst knijpen.

[Marjo]

Zou je zeggen dat de kamer de verhalen moet vertellen, dan kan ik me voorstellen dat alleen de opzienbarende verhalen verteld worden en die liefdevolle stelletjes zijn niks bijzonders natuurlijk.
De verhalen zijn wel blijven hangen, ik herinner me ze weer nu je dit zegt. Dat dan weer wel..

Overigens heb ik wel eens gelogeerd in een kamer waar zon feest makkelijk kon!! Dat was in Vlaanderen, op het platteland..