Mikael Bergstrand - De mooiste handen van Delhi

[Dettie]

Ook al zit je in een tentje in de regen, van dit verhaal krijg je vanzelf een vrolijk, zonnig humeur.

Zie http://www.leestafel.info/mikael-bergstrand

Dettie

[Annemarie]

Gelukkig hebben we op het moment ook in Nederland een zonnetje maar boeken die me een goed humeur beloven te bezorgen, gaan er altijd in!

[Marjo]

Ik ging googlen op basis van de laatste naamsvermelding (kopiëren en plakken en kwam op verrassende sites uit: ik begreep er geen woord van. Gelukkig bood de zoekmachine hulp: er stond een 'r' te weinig...
Ik dacht dat ik de schrijver kende, maar dat is dus niet zo.

[Dettie]

En ik maar zoeken waar staat die r dan niet?
Zie ik uiteindelijk dat onderaan het verslag het verkeerd staat, pfff.

Lijkt het boek je wel wat of niet?

Dettie

[Marjo]

Ik denk het wel.

[WilV]

Kijk, ik heb de thrillers voor nu even achter me gelaten, en ben bezig in dit boek.
Erg grappig, en volgens mij pakt het de sfeer van India behoorlijk goed. Heerlijk vakantieboek!

[Dettie]

Ja en het verhaal wordt steeds mooier, in het begin dacht ik even dat het wel een reisverhaal leek maar naderhand draaide dat helemaal bij.

Geniet ze!

Dettie

[WilV]

Uit. Wat een heerlijk verhaal. Met de nodige wijsheden erin verweven, maar toch helemaal niet belerend. Grappig vooral ook. En leuk dat alles maar voor een deel op zijn pootjes terecht komt, beter dan gedacht, maar toch ook weer niet helemaal. Helemaal niet eigenlijk.En de wisselende rolverdeling tussen de superieure en toch behoorlijke arrogante Eric, en de onfortuinlijke Goran met wie het steeds beter gaat en die in tegenstelling tot zijn avontuurlijke vriend zélf steeds avontuurlijker wordt is ook erg grappig. Maar ook weer niet helemaal zwart wit, want niet alles gaat dus goed, en Goran blijkt aan het eind van het verhaal de oude Eric bijna nog leuker te vinden dan de nieuwe Eric. Ondertussen heb je als lezer heerlijk door India gedwaald, en ben je de meest wonderbaarlijke figuren tegen gekomen. Met een eervolle vermelding voor Yogi. En voor zijn moeder natuurlijk niet te vergeten. Heerlijk vakantieboek.

Willeke

[Dettie]

Ik had nog helemaal niet gereageerd! Sorry.

Eric vind ik niet echt arrogant, hij is gewoon zo. Wel behoorlijk onbeleefd was dat hij meteen met die vrouw meeging ipv met Göran. Maar ik weet niet wat Göran gedaan zou hebben als die vrouw hém leuk had gevonden.
Maar ja, dankzij die Eric zit Göran wel in India in plaats van te zitten sippen in zijn huis. Eric haalde hem over en dankzij Eric heeft hij de tijd van zijn leven.
Ik vind het ook leuk dat het niet echt een happy end heeft, niet akelig ook maar wel een goed eind, niet bizar, alles kan nog...
Ja en Yogi zou je zelf wel als vriend willen hebben met zijn heerlijke optimisme en wijze opmerkingen.
Echt een lekker boek!

Dettie

[WilV]

>>>Eric vind ik niet echt arrogant,

Nee? Echt niet? Ik vond hem érg neerbuigend in het begin.
Al zegt Goran wel dat hij met zijn scheiding erg veel aan hem had gehad, maar de toon van toespreken beviel me helemaal niet.
Alsof Goran een onozelle jongen was. Vond het niet bepaald een gelijkwaardige vriendschap.

Ja, ik vond de omwentelingen in het verhaal ook erg leuk, als álles ineens helemaal ten goede was gekeerd had ik het erg ongeloofwaardig gevonden.

[Dettie]

Nee, ik vond dat Eric de enige was die zijn vriend wilde helpen. Hij prikte dwars door de facade van Göran heen en geloofde niet dat hij uit zichzelf free-lancer was geworden. Hij sleurde hem ook mee naar India, al stribbelde Göran heftig tegen,. Ik weet eigenlijk niet wat dan zo neerbuigend was. Misschien ben ik dat vergeten.
Ik vond die hele Eric er weinig toe doen in het verhaal. Hij was de aanleiding van de reis maar verder...
Vond jij dat niet Willeke? Jij benoemt die Eric veel meer dan ik.

Dettie

[WilV]

Nee, ik vond dat Eric de enige was die zijn vriend wilde helpen. Hij prikte dwars door de facade van Göran heen en geloofde niet dat hij uit zichzelf free-lancer was geworden. Hij sleurde hem ook mee naar India, al stribbelde Göran heftig tegen,. Ik weet eigenlijk niet wat dan zo neerbuigend was. Misschien ben ik dat vergeten.
Ik vond die hele Eric er weinig toe doen in het verhaal. Hij was de aanleiding van de reis maar verder...
Vond jij dat niet Willeke? Jij benoemt die Eric veel meer dan ik.

Dettie

Ja maar dat komt vermoedelijk omdat ik me wél aan hem ergerde, dan blijft een personage altijd langer hangen.
Ik vond het ook vermakelijk dat de rollen leken te keren en bij het tweede bezoek van Eric de rollen behoorlijk omgekeerd leken.

[Dettie]

Ja maar dat komt vermoedelijk omdat ik me wél aan hem ergerde, dan blijft een personage altijd langer hangen.
Ik vond het ook vermakelijk dat de rollen leken te keren en bij het tweede bezoek van Eric de rollen behoorlijk omgekeerd leken.

Ja Eric kreeg een koekje van eigen deeg. Hij was niet gewend dat een vrouw andere dingen wilde dan hij.
Maar in het begin werd ook gezegd dat, in dat café, iedereen eigenlijk zat te wachten op Eric. Hij was de gangmaker, de charismatische man, zonder hem was er niet veel aan. Eric is wél heel direct. Hij ontziet Göran niet en vertelt hem de eerlijke waarheid. Göran is ook vast komen te zitten en dat zegt Eric hem ook recht voor z'n raap.
Maar wat vind jij dan arrogant? Geef eens een voorbeeld als je wilt.

(nieuwsgierige) Dettie

[WilV]

Misschien is "neerbuigend" meer het woord wat ik bedoel, alsof hij sich superieur voelde.

maar hij is de gangmaker van de groep, en de enige door Gorans verhaal heen prikt. Dat is óók waar.