Chris Adrian - Midzomernacht

[Annemarie]

Dit verhaal is ronduit bizar. Bizar op een aantrekkelijke manier want dit boek verrast en verbaast de lezer keer op keer. Midzomernacht is een heel bijzondere en hypermoderne versie van Midzomernachtsdroom van William Shakespeare.

http://www.leestafel.info/chris-adrian

[Marjo]

Aan de ene kant ben ik erg geïnteresseerd in de Shakespeareverhalen, maar toch schrikt jouw verslag mij af. Je snapt vast wel waarom.

[Dettie]

Nou, ik bedank zéker en ik denk om meer redenen dan Marjo.

Is het een roman Annemarie? Geen thriller of fantasy? In je verslag staat fantasy maar Midzomernacht van Shakespeare hoort daar natuurlijk niet bij.

Dettie

[Annemarie]

Het is een roman. Ik heb het nog speciaal opgezocht op de website van de uitgever voordat ik de recensie plaatste. Het genre is Romans en verhalen.

Tja, het is en blijft een heel vreemd boek. Maar de gemiddelde Nederlandse schrijver gooit er vaak ook een berg seks in en wat dat betreft vond ik het dus minder extreem dan dat ik vermoedde. Er gebeuren ook geen aanstootgevende dingen in of zo.

[berdine]

Oh, is die al uit? Ik heb net Het kinderziekenhuis van hem gelezen en gezien dat deze "in aantocht" was!

[Annemarie]

Ja, hij is uit. Het kinderziekenhuis is ook een heel apart boek heb ik het idee. Wat vind jij van deze auteur Berdine? Ik vind dit verhaal raar maar tegelijkertijd heel boeiend. Hij is absoluut een goede schrijver.

[berdine]

Ik vond het Kinderziekenhuis heel intrigerend. Ik neem aan dat Midzomernacht iets dergelijks is. Hoewel een heleboel van wat hij schrijft een soort fantasy is, ga je er heel gemakkelijk in mee, omdat hij in alle bizarheid toch logisch is. En alle eindjes knoopt hij keurig aan elkaar, al moet je soms goed kijken hoe de knopen in elkaar steken. Er zit een heleboel meer achter de personen en de gebeurtenissen dan op het eerste gezicht lijkt. Hoe beter beslagen je ten ijs komt, hoe meer je er van begrijpt en hoe meer je het zult waarderen. Mij lijkt Midzomernacht nog wat fantastischer dan Het kinderziekenhuis. De engelen blijven daar nog tamelijk op de achtergrond of gaan vermomd als mensen....

[Annemarie]

Wat zeg je dat goed! Jouw beschrijving gaat absoluut ook op voor Midzomernacht. Zelfs de kolder in het boek is een zorgvuldig uitgedachte kolder. En hoe bizar sommige dingen ook zijn, er zit telkens een diepere reden achter. De personages raakten me vrijwel allemaal. Hun verhalen zijn heel divers maar hebben raakvlakken waardoor het een geheel vormt. Zo draait heel veel om het personage Ryan. Hij is geen hoofdpersoon maar de ervaringen van de andere personages vertellen zijn verhaal. Vrijwel nooit rechtstreeks maar toch enorm duidelijk. Dat is echt heel knap gedaan.
Dit is een vrij unieke stijl waardoor het niet iedereen aan zal spreken maar een beetje ervaren lezer zal absoluut niet kunnen ontkennen hoe goed het in elkaar zit.

[berdine]

Op de bieb bij de afgeschreven boeken vandaag "De machine van Gob" kunnen bemachtigen. Zijn eerste geloof ik. Ben benieuwd!

[Annemarie]

Wat leuk Berdine!

[berdine]

"Midzomernacht" nu ook gelezen en ik moet zeggen dat dit het meest begrijpelijke boek van Chris Adrian is. Ik hoop dat ik hiermee toekomstige lezers niet afschrik, want dit verhaal lijkt zo mogelijk nog absurder dan de rest.
De karakters zijn mooi uitgewerkt en alles is heel beeldend geschreven. Je ziet de situaties zó voor ogen.
Degenen die bang zijn voor de aangekondigde se.ks op de kaft kunnen die angst gerust laten varen. Er worden wel een aantal handelingen genoemd, maar van uitgebreide beschrijvingen is totaal geen sprake. Ik denk dat die waarschuwing meer voor de Amerikanen is bedoeld, die hun handen al voor hun ogen slaan als ze een blote borst zien.
Het boek zal eerder afschrikken omdat het zo vreemd is. Het zit bomvol menselijke emoties, met name verdriet om verloren geliefden: overleden broers/kinderen/vrienden, verbroken relaties, een verloren vriendschap. Zowel de mensen als de magische figuren lijden daaronder. De "echte" mensen in het park denken allemaal dat de waanzin hen eindelijk te pakken heeft gekregen en dat ze zich alles alleen maar verbeelden, wat het onderlinge begrip niet bepaald bevordert.
Gaandeweg wordt duidelijk welke lijnen de hoofdpersonen verbinden en hoe het verleden het heden beïnvloed heeft.
Deze keer geen link met een voorgaand boek, anders dan dat de namen Henry en Will ook in "De machine van Gob" aan hoofdpersonen toebehoorden.

[Marjo]

Je bedoelt echt 'het meest begrijpelijke'? De andere boeken zijn dus minder te volgen?

[berdine]

Ja dat bedoel ik echt. In "Het kinderziekenhuis" staan intermezzo's, die je pas aan het eind van het boek begrijpt en in "De machine van Gob" moet je vaak nadenken over hoe de personen in relatie tot elkaar staan. Er komen er nogal al wat in voor, dood en levend, met flashbacks e.d. In dit boek is dat een stuk minder. Je hebt al gauw in de gaten over wie en wanneer het gaat.

[Annemarie]

Wat fijn dat je ook genoten hebt van dit boek Berdine. Ik vond dat met de se.ks in het boek ook reuze meevallen. Die sticker hadden ze beter op het nieuwe boek van James Worthy (Zwarte Sylvester) kunnen plakken.

[Joanazinha]

Ik ben een paar dagen geleden begonnen in Het Kinderziekenhuis, maar sla het boek dicht na zo'n 80 bladzijden. Ik kan er geen greep op krijgen en het kan me absoluut niet boeien. Ik snap de lovende recensies die het boek overal heeft gekregen, maar het is geen boek voor mij .

[Annemarie]

O, wat jammer Joanazinha. Ik vond Midzomernacht heel goed maar Het kinderziekenhuis heb ik nog niet gelezen.

[berdine]

Ik vond Het kinderziekenhuis zijn beste. Maar het is inderdaad een boek dat je weg moet leggen als het je niet aanstaat, want uitlezen is zonder dat al een echte klus.