Twaalf mannen en een vrouw uit Marokko verdrinken tijdens hun vluchtpoging naar Spanje. Ze spoelen aan op het strand vanwaar ze vertrokken. Ze worden gevonden door de dromerige Omar, die elke dag naar het strand gaat om de golven te zien sterven aan zijn voeten. Wat volgt zijn de verhalen van deze mannen en vrouw, hun verlangens, hun dromen. En ook de verhalen van hun moeders.
lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/youssouf-a-elalamy
berdine
Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
Re: Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
Wat een mooi verslag Berdine.
Je enthousiasme werkt aanstekelijk. Het komt meteen op mijn lijst.
Het klinkt als een boek wat ik mooi ga vinden.
Willeke
Je enthousiasme werkt aanstekelijk. Het komt meteen op mijn lijst.
Het klinkt als een boek wat ik mooi ga vinden.
Willeke
Re: Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
Lijkt me toch wel akelig.
Re: Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
Ja dat ook.
ik vond mooi al niet het goed woord, maar ik kon zo snel geen ander verzinnen.
ik vond mooi al niet het goed woord, maar ik kon zo snel geen ander verzinnen.
Re: Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
ja, ik zie mij het ook niet snel lezen omdat het me ook wel akelig lijkt. Sorry berdine.
Dettie
Dettie
Re: Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
Heel mooi verslag! Lijkt me een mooi boek. In de media wordt vaak geschreven over deze vlucht pogingen per boot maar nooit over het verhaal erachter. En dat laatste is nu juist wat mij boeit.
Re: Youssouf Amine Elalamy - De clandestienen
Het is heel mooi verwoord en daardoor niet akelig. (Zoals een foto niet lelijk/slecht is omdat er een lelijke oude man op staat.) Er wordt weinig gesproken over wat er op zee gebeurt, maar veel meer over wat er voordien aan de hand was, waarom dat ze weg wilden. ("Mama, ik houd mijn hand soms in de kaarsvlam om te voelen of ik er nog wel ben. En ik ben er nog genoeg om weg te willen gaan." Ook zoiets...) En wat er achteraf op het strand gebeurt.
De drenkelingen beklagen zich niet, zijn eigenlijk heel gelaten. Zelfs de vrouw denkt niet O,o,o, nu ga ik verdrinken, maar denkt met weemoed aan haar geliefde en zingt ondertussen voor het kindje. Juist daardoor komt het des te harder aan. Je moet die gevoelens zelf invullen, waardoor je dieper het verhaal in getrokken wordt. Overigens zijn er van die scènes weinig en ze zijn kort. Zoals gezegd, het meeste speelt zich af aan land. En het is prachtig geschreven.
De drenkelingen beklagen zich niet, zijn eigenlijk heel gelaten. Zelfs de vrouw denkt niet O,o,o, nu ga ik verdrinken, maar denkt met weemoed aan haar geliefde en zingt ondertussen voor het kindje. Juist daardoor komt het des te harder aan. Je moet die gevoelens zelf invullen, waardoor je dieper het verhaal in getrokken wordt. Overigens zijn er van die scènes weinig en ze zijn kort. Zoals gezegd, het meeste speelt zich af aan land. En het is prachtig geschreven.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 48 gasten