Na 65 jaar ontdekt : de originele, onverkorte versie.
Lees verder : http://www.leestafel.info/hans-fallada
Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Lezer100
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Mooie recensie. De opzet spreekt me aan. Is het een "zwaar" boek of valt dat wel mee?
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Annemarie schreef:Mooie recensie. De opzet spreekt me aan. Is het een "zwaar" boek of valt dat wel mee?
Het is geen "zwaar" boek, Annemarie. Ook al is het een onderwerp uit een wereld vol angst en terreur, die nog niet zo lang achter ons ligt.
Lezer100
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Het is geen "zwaar" boek, Annemarie.
Gelukkig! Boeken over dit onderwerp kunnen mij zeker boeien.
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Ik heb het boek net uit de bibliotheek, hoewel ik de indruk zou kunnen krijgen dat het de eerdere versie is. Deze heeft minder pagina's en dateert van 2010. Het boek is vertaald door A.Th. Mooij en volledig herzien door A. Habers.
In zekere zin lijkt het verhaal een beetje te vergelijken met;
Inge Scholl - Die Weiße Rose
Dat is geen roman, maar het gaat in zekere zin wel om een vergelijkbare vorm van verzet. Maar goed, ik moet het boek eerst lezen, voor ik een oordeel uit kan spreken.
In zekere zin lijkt het verhaal een beetje te vergelijken met;
Inge Scholl - Die Weiße Rose
Dat is geen roman, maar het gaat in zekere zin wel om een vergelijkbare vorm van verzet. Maar goed, ik moet het boek eerst lezen, voor ik een oordeel uit kan spreken.
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Nog steeds blijf ik met de vraag zitten of ik de oude, of de nieuwe versie heb.
Ik moet overigens zeggen dat ik het wel degelijk een zwaar boek vind. Niet dat het moeilijk te lezen is (maar in dat opzicht moet ik mezelf maar minder als maatstaf nemen), maar er komt wel veel ellende in voor en mensen die allesbehalve aangenaam zijn, zoals Enno Kluge en de heer Borkhausen, waarvan je het gevoel krijgt dat ze hun eigen moeder nog zouden verkopen, als ze er zelf beter van kunnen worden. Het zijn misschien geen fanatieke aanhangers van de partij, maar eerder mensen die maar wat graag profiteren van de voordelen die het regime van angst hen kan bieden, bijvoorbeeld door mensen te chanteren als ze iets gezegd hebben dat misschien als tegen het regime gericht kan worden uitgelegd, of een poging om een Joodse vrouw te beroven, onder het motto dat ze genoeg van het Duitse volk gestolen heeft, terwijl eerder te lezen was dat de vrouw en haar man en lingeriewinkel hadden en niet te beroerd waren om mensen in nood te helpen.
Ik weet wel dat in de thrillers die ik lees ook onaangename mensen voorkomen, maar daar wordt het kwaad tenminste gestraft.
Ik moet overigens zeggen dat ik het wel degelijk een zwaar boek vind. Niet dat het moeilijk te lezen is (maar in dat opzicht moet ik mezelf maar minder als maatstaf nemen), maar er komt wel veel ellende in voor en mensen die allesbehalve aangenaam zijn, zoals Enno Kluge en de heer Borkhausen, waarvan je het gevoel krijgt dat ze hun eigen moeder nog zouden verkopen, als ze er zelf beter van kunnen worden. Het zijn misschien geen fanatieke aanhangers van de partij, maar eerder mensen die maar wat graag profiteren van de voordelen die het regime van angst hen kan bieden, bijvoorbeeld door mensen te chanteren als ze iets gezegd hebben dat misschien als tegen het regime gericht kan worden uitgelegd, of een poging om een Joodse vrouw te beroven, onder het motto dat ze genoeg van het Duitse volk gestolen heeft, terwijl eerder te lezen was dat de vrouw en haar man en lingeriewinkel hadden en niet te beroerd waren om mensen in nood te helpen.
Ik weet wel dat in de thrillers die ik lees ook onaangename mensen voorkomen, maar daar wordt het kwaad tenminste gestraft.
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Ik schiet inmiddels aardig op, maar ik vind het nog steeds een erg zwaar boek. Niet dat het moeilijk te lezen is, maar de hoeveelheid ellende die over je wordt uitgestort, is vaak moeilijk te dragen. Mensen worden doodgeslagen, uit het raam gegooid, gezelfmoord, doodziek gezond verklaard, waardoor ze sterven, kortom het is misselijkmakend hoeveel ellende mensen kunnen aanrichten. Het boek is een illustratie voor het gezegde homo homini lupi. Er komen maar weinig goede mensen in voor. Bijna iedereen doet mee met het systeem. In hoeverre ik Kuno nu een fervent aanhanger van het systeem zou kunnen noemen, weet ik niet. Hij is lid van de Hitlerjugend, maar eigenlijk is het gewoon een onopgevoede straatjongen, zonder ideologische bevlogenheid. Het lidmaatschap van de Hitlerjugend hoorde er gewoon bij.
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Eindelijk uit. Wat mij betreft een boek dat iedereen zou moeten lezen. Maar wat een ellende.
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
Haha, ik geloof niet dat je dit als aanbeveling kunt beschouwen....
Re: Hans Fallada - Alleen in Berlijn
berdine schreef:Haha, ik geloof niet dat je dit als aanbeveling kunt beschouwen....
O nee, het is een goed boek, dat een beeld schetst van een tijd waarin eigenlijk alles omgekeerd lijkt te zijn. De helden, als je het zo kunt noemen, zijn de mensen waar de politie op jaagt en de boeven zitten bij de politie en de rechterlijke macht. Het laat zien wat macht met mensen kan doen en dat de mens in dit soort omstandigheden voor z'n medemens een wolf kan zijn.
Het kostte me wel veel moeite om door te lezen, hoewel ik dolgraag wilde weten wat er allemaal zou gebeuren, maar zoals ik eerder schreef, er vallen wel de nodige doden, ook door artsen die mensen gezond verklaren, terwijl ze dat niet zijn. Kortom mensen die voor het leven zouden moeten zorgen, zaaien dood. En een advocaat die de belangen van de verdachte zou moeten behartigen, schildert z'n client in de meest zwarte bewordingen.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 22 gasten