Piet Snijders - Ties van Tontjes samenleesboek dec/jan 2012

[berdine]

Nee het hoeft niet serieus te zijn, maar ik erger me aan flauwe humor. Ik heb ook niet zo de behoefte om kinderboeken te lezen en al helemaal niet als die "nergens over gaan".

[Dettie]

Ik bedoel het niet vervelend, ik was alleen benieuwd waarom jij en Joanazinha het niets vonden.
Ook om een beetje discussie rond het boek op gang te krijgen. Kinderboeken die nergens over gaan zijn net als boeken voor volwassenen die nergens over gaan... gewoon vreselijk.
Ties een minkukeltje uit de Peel, vind ik een boek dat een tijdsbeeld neerzet via de jongen Ties. Hoe het er aan toe ging in Brabant op de boerderij, in de grote katholieke gezinnen waar mensen keihard moesten werken om rond te komen. Hoe de oudste kinderen bijna onbekenden zijn voor de jongere kinderen of de kleintjes helpen opvoeden. Maar dit alles wordt wel op een niet sombere manier verteld, het is niet alleen kommer en kwel.
Ook het tweede deel, Ties van Tontjes, geeft een tijdsbeeld over de jaren 60 en 70. Iedereen ging studeren wat nog helemaal niet zo gewoon was en hoe moest dat geld opgehoest worden? En dan ook nog elk kind in de kleren steken en van eten voorzien etc.
Zo was dat toen en dat geeft Piet Snijders mooi weer. Hij weet die hele sfeer weer op te roepen.

Dettie

[Annemarie]

In het begin van het boek is Ties natuurlijk ook nog een kind. Hij gaat naar de eerste klas van de Middelbare school. Hij maakt dus ook kinder-dingen mee. Hoe meer het boek vordert, hoe volwassener hij wordt. Met de bijbehorende problemen en belevenissen. Zelf vind ik het niet flauw, wel kneuterig. Daar kan ik op zijn tijd echt van genieten. Het heeft iets gezelligs.

[Joanazinha]

Het verhaal kan misschien op zich wel leuk zijn, maar de schrijfstijl kon me absoluut niet boeien. Het pakte me niet, deed me niks en ik vond het eigenlijk vervelend. De boeken van Toon Kortooms over de belevenissen in de Peel vond ik bijvoorbeeld wel erg goed: humoristisch, gezellig en met interessante personages. Dat kwam ik allemaal niet tegen in Ties van Tontjes.

Joanazinha

[Dettie]

Grappig dat beeld van Kortooms had ik ook maar dan 'Het lijkt wel een boek van Kortooms'
Jammer hoor dat het jullie niet kan boeien. Maar ja, je kunt niet alles hebben hè.

Dettie

[Marjo]

Ties is nu bij mij..maak binnenkort tijd voor hem vrij.

[Joanazinha]

Ties is nu bij mij..maak binnenkort tijd voor hem vrij.

Ha, fijn dat hij ondanks de kerstdrukte toch goed bij je is aangekomen.

[Marjo]

Jawel, genoten! Ik heb tot diep in de nacht liggen lezen omdat ik het niet weg kon leggen. Zoveel bekends, zoveel herkenning ook. Maar ik begrijp best dat als je niets hebt met die tijd je dit boek minder leuk vindt. Het is en blijft toch een soort streekroman.
Kneuterig, ja. En geen hoogstaande literatuur, nee. Maar wel erg leuk...
In het nieuwe jaar gaat de reis verder voor Ties.

Lees meer: http://www.leestafel.info/piet-snijders

[Annemarie]

Wat een leuk verslag Marjo. Wat goed om te lezen dat jij er ook zo van genoten hebt!

[Dettie]

He leuk marjo, ben blij dat jij het wel leuk vond. Ik zit gelijk weer in het verhaal na het lezen van jouw bespreking.

Dettie

[WilV]

En Ties is in Twaal.
Dank je wel Marjo.
Ik ga er volgende week in beginnen.

Groetjes Willeke

[Marjo]

Ik ben het met je eens: niet alles hoeft bloedserieus te zijn. Dit hapt lekker weg en is een leuk verhaal. Geen literatuur, maar nee, dat hoeft niet altijd.
Het boek is overigens onderweg.

[WilV]

En aangekomen Marjo
(zie hier boven)

[WilV]

Ben begonnen, en het bevalt me wel.
Precies het soort boek wat me ligt momentee, niet te zwaar en niet te moeilijk.

Groetjes Willeke

[WilV]

Ik heb Ties uit en ik heb er van genoten. Ik ben van net ná die tijd, maar ik zag het allemaal helemaal voor me, de jeugdhonken en de hippie kleren en Led Zeppelin waar je ouders van gruwde.
En verder is de pubertijd universeel, ik moest erg lachen om het fragment dat Ties afspreekt met Mariska bij het fietsenhok, helemaal in het begin van het boek. In de vaste veronderstelling dat zij ook wat in hem zag omdat ze ooit wat tegen hem gezegd had, en hij dat in zijn hoofd duizend keer herhaald en uitvergroot had, en hij er zelf in gaan was geloven. Zéér herkenbaar, zo heb ik mijn halve pubertijd doorgebracht volgens mij

Het is, blijkt hier, typisch zo'n boek wat je moet liggen, maar ik heb er erg van genoten.

De envelop met het retour-adres van Marjo ligt hier al klaar, maar ik zag tot mijn schrik net dat Irene aan de beurt is,
gelukkig nog net op tijd.
Klopt dat,? dan verander ik het morgen nog even.

Groetjes Willeke

[Dettie]

Ja het klopt het moet ook nog naar irene.

Dettie

[WilV]

Had ik je bijna over het hoofd gezien Irene...schande!!!

Hij gaat vandaag op de post.

Groetjes Willeke

[irene]

Ties is teruggekeerd naar waar hij thuishoort.....
In de PEEL dus!
Bedankt Willeke voor het versturen én de leuke kaart, daar klaar ik dus helemaal van op.

groetjes, irene

[WilV]

Ben benieuwd wat jij er van vind Irene.

En het zal Ties genoegen doen dat hij weer terug in de Peel is.

Groetjes Willeke

[irene]

En al uit...In bijna één ruk uitgelezen!
Dit schreef ik op een ander forum over het eerste boek van Piet Snijders: Tieske het minkukeltje van de Peel:

Leuk buukske! Vlot verteld, Pietje Bell, maar dan niet in Rotterdam, maar alias Tieske van Zummeren in de Brabantse Peel...
Blijkbaar voelt Piet Snijders zich geïnspireerd om Toon Kortooms (dé Peelverteller) te doen herle(v(z)en.
Vele herkenbare situaties passeerden, als bijna Brabantse leeftijdsgenote, de revue. 'n Lekker hap slik weg boek, leest vlot weg, maar helaas, niet echt "dynamisch" meer in deze tijd.

Dit boek vond ik beduidend minder. De auteur verslikt zich te vaak in eenzelfde soort humor, hij valt veel in herhalingen en e.e.a. komt wat "chaotisch" en "geforceerd" over.
De periode waarin dit verhaal zich afspeelt - én de omgeving natuurlijk - heeft ervoor gezorgd dat ik dit boek wel heb uitgelezen, maar ik kan me heel goed indenken dat lezers "van boven de grote rivieren" na een paar bladzijden het verhaal voor gezien houden.

Manlief wil dit boek nog graag lezen, daarna stuur ik het weer naar Marjo terug.

groetjes, irene