Ralph Aarnout- Werk in opdracht (debuut)

[Dettie]

Het 46 pagina's tellende boekje vertelt over de dichter Eduard Groen die winnaar wordt van het gemeentelijk kunststipendium en daarmee tienduizend euro wint. Daar tegenover staat dat hij nu 'werkt in opdracht', over een jaar moet hij een reeks sonnetten over 'Ons financiële leven' hebben geschreven. En geld interesseert Eduard totaal niet...

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/ralph-aarnout

Dettie

[Annemarie]

Wat knap om zo'n verhaal in slechts 46 bladzijden te vertellen.

[Dettie]

Ja, dat zat ik ook al te denken. Het is ook nog eens goed geschreven qua taal.

Dettie

[Annemarie]

Dus nu is het wachten op de eerste roman.

[Dettie]

Ik hoop het! Als hij een roman in dezelfde prettige stijl weet te schrijven dan sta ik vooraan om het te kopen.

Dettie

[Annemarie]

Op internet lees ik dat hij heel veel vertaalwerk doet: http://www.aarnout.nl/

[Dettie]

en jaagt literaire dromen na!

Dettie
die de link op de site heeft gezet

[Marjo]

Is het autobiografisch denk je?

[Marjo]

Ik vind het goed geschreven, maar een beetje vaag

Lees: http://www.leestafel.info/ralph-aarnout

[Dettie]

Het is een dun boekje, met een zeer open einde. Vlot verteld, maar met vragen die niet beantwoord worden.

Het einde was toch niet open? Ik ga verder onder de verklapper

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

Hij merkt dat hij niet meer goed kan werken nu hij al dat geld heeft en in opdracht bezig is. Het zuigt hem leeg. Hij besluit het geld op te maken, koopt dure kleren en een ticket naar Griekenland, naar zijn vriendin.
Hij heeft alle gedichten gemaakt, in een envelop gestopt (en opgestuurd? Kan dat niet nakijken) Hij zat zo vast in zijn opdracht dat hij daar nu letterlijk en figuurlijk afstand van heeft gedaan. Tenminste zo kwam het bij mij over.

Dettie

[Marjo]

Er staat nergens - en dat heb ik gecontroleerd! - wat zijn reisdoel is. En dat verblijf op het vliegveld is uiterst vaag. Stapt hij wel in??
Jouw interpretatie is de meest logische, maar wéten doe je het niet.

[Dettie]

ha, ik dacht dat hij een ticket kocht voor Griekenland. En hij zit op het laatst toch in dat vliegtuig? Volgens mij sprak hij de stewardess maar ja, nu twijfel ik accuut natuurlijk.

Dettie

[Marjo]

Ik ben misschien een beetje wantrouwend.
Ik heb nog even het boek erbij gepakt, en je hebt voor een deel gelijk: hij stapt wel in dat vliegtuig, maar dan staat er 'hij ijlt en huivert'. Dat is voor mij dan een sein: hij reist ergens anders heen! Dat hij naar Griekenland gaat kan je eventueel afleiden uit het feit dat er staat dat het misschien wel handig is om een zonnebril te hebben onder de Griekse zon', maar dat is het dan.
'het is half tien, een half uur nog voor hij uit zijn leven verdwijnt.'
Tja, je kan er uit halen wat je wil.
Je weet het niet.

[Dettie]

Ja zijn leven was in die kale kamer waar hij gedichten schreef. Er staat ook 'Hij zoekt zijn beschutting tussen de letters'.
Maar daar stapt hij nu uit.
Hij gaat naar Griekenland want het zat hem helemaal niet lekker dat die vriendin daar naar toe ging. Hij zag haar en haar vriendin al achterop de scooter bij een stel knappe Grieken.
De mededeling dat ze naar Griekenland ging schudde hem wakker, haalde hem uit zijn dichtroes, uit zijn maniakale geschrijf.
Hij kocht een pak en dure zonnebril en ging haar achterna... dacht ik

Dettie

[Marjo]

Dat is dus een mogelijkheid. Maar andere opties zijn er ook...