Leestafel forum

Het boek dat we natuurlijk allemaal gelezen hebben.

Lees meer: http://www.leestafel.info/jacoba-van-velde

Marjo

Marjo schrijft:

Na onder meer ‘Twee vrouwen’ van Harry Mulisch en ‘Oeroeg’ van Hella Haasse, moet Nederland dit jaar zijn tanden breken op een volslagen onbekend werkje van een volslagen onbekende schrijfster.


Voor jou een onbekende schrijfster, Marjo. Ik heb de roman vele jaren geleden gelezen; en met mij vele andere lezers!

De roman had bij uitgave in 1953 een ongekend succes in Nederland! En in het buitenland!



Jij vraagt je verder in je bespreking af of de roman literair is.

De roman is bijna 60 jaar geleden geschreven en behandelt universele problemathiek. Zowel de thematiek als de schrijfstijl, met de onderkoelde humor, maken dat de roman zeer de moeite waard is om ook nu nog gelezen te worden.

Een roman die de tand des tijds doorstaat is Grote Literatuur.

Jeannnette

Zo kun je het ook zien. Maar: als dit boek nu niet gekozen was voor deze actie dan zou je nooit gezegd kunnen hebben dat het de tand des tijds heeft doorstaan. Dat was dan misschien wel zo, maar niemand wist het.
Ik weet niet of ik een boek literair vind is als alleen het thema tijdloos en universeel is...
Qua stijl, nou ja, iemand noemde het aan astmatische stijl, en daar ben ik het wel mee eens. Het is wel erg toegankelijk, dat is wel een voordeel.

Ik heb twee bijeenkomsten bijgewoond die georganiseerd waren naar aanleiding van deze Nederland Leest-actie, en zoals je zult begrijpen waren daar veel oudere mensen aanwezig. Een enkele man, vooral vrouwen, enkelen zelfs al negentig.
Er was van al die mensen niemand die het kende van vroeger. De bijeenkomsten werden geleid door Neerlandici, die het in hun opleiding tegen hadden kunnen komen: ook negatief.

Vandaar dat ik het zo stelde. Natuurlijk moet het ook ergens bij iemand zijn blijven hangen, anders was het ook nooit uitverkoren geweest hiervoor!

Ik heb het boek uit.
Zéér de moeite waard. Mooi geschreven. Je voelt de eenzaamheid en de afhankelijkheid en de angst en onzekerheid bijna lijfelijk mee.


Vond je het een astmatische stijl Maro?
Hijgerig geschreven bedoel je?

Groetjes
Willeke

Dat heb ik niet zelf gezegd. De persoon die het zei las de eerste alinea voor, en dan valt het inderdaad meer op dat het allemaal korte zinnetjes zijn, alsof er niet meer adem is voor meer. Iemand anders zei dat het juist de kracht was van de stijl, omdat het precies paste bij de toestand van de vrouw.

Oke, dan begreep ik het verkeerd, ik dacht dat degene die dat zei "jachtig"bedoelde,
maar kort van adem vind ik inderdaad wel goed gevonden.

Groetjes
Willeke