Peter Buwalda: Bonita Avenue (debuut)

[Marjo]

Een heerlijk boek...ik wacht met smart op het volgende!

Lees verder: http://www.leestafel.info/peter-buwalda

Marjo

[Dettie]

Zo, jij bent enthousiast!

Je hebt het over het gezin Sigerius maar dat bestaat alleen uit Siem en Joni? Omdat je zo specifiek schrijft dat zij niet thuis waren tijdens de ramp.
en je schrijft

Het verhaal speelt zich af rond de vuurwerkramp van Enschede, maar zonder dat die nadrukkelijk aanwezig is. De impact is niet groter als andere gebeurtenissen die in het leven van een mens gebeuren. Geen aanstichter, niet bepalend voor onze hoofdpersonen, maar wel aanwezig.

Ik neem dus aan dat het gezin niets is overkomen door de vuurwerkramp?

Dettie

[Marjo]

Nee, dat gezin bevat nog een vrouw en een andere dochter. En er is een zoon van Sigerius uit een eerder huwelijk.
Ik ben inderdaad erg enthousiast, maar ik zei elders al: het is door het slotstuk geen boek dat jij prettig zal vinden. Maar je leest Grunberg ook niet (meer).

Het citaat vertelt over de gevolgen van de ramp voor hen.

Via de boekgrrls werd ik geïnformeerd over het feit dat er een man of vrouw was, gisteren notabene, die dit boek ging scheuren..
Hier onder de link.

http://www.tzum.info/2010/11/artistiek- ... #more-2940

Marjo

[Dettie]

Ja ik las het ook over dat boekenscheuren.
Eerst dacht ik misschien een publiciteitsstunt maar De Bezige Bij en de schrijver lijken me geen uitgeverij en persoon die op deze manier de publiciteit zoeken.

Peter Buwalda was trouwens pasgeleden bij boeken vpro om over dit boek te vertellen.

http://boeken.vpro.nl/programmas/242141 ... /43709120/

Dettie

[Marjo]

Ha, dank je wel! Zal ik eens beluisteren.

[Marjo]

Ja ja..toch maken ze wel eens goede keuzes!

[Marjo]

Voor mij waren de antwoorden op de vragen vanmiddag op de Dordtse boekenmarkt niet nieuw, ik had hem al eerder gehoord en gezien.
Maar hij had het er over dat zijn boek op vijf nominatielijsten staat. Ik weet dat dat de Gouden Strop was, en de Libris Literatuurprijs en de Academicaliteratuurprijs, maar die andere twee?

[Dettie]

Ik had Buwalda bij Willem Brands gezien in het programma boeken. Toen dacht ik al, dit verhaal is niets voor mij.
Maar ja de recensies en ook Marjo waren lovend en ik lees al zoveel minder debuten dit jaar dus toch maar proberen. Eigenlijk verheugde ik me er zelfs op, zoveel positieve berichten, mijn gevoel zal wel verkeerd zijn dacht ik. Maar ik had beter kunnen weten want het is inderdaad niets voor mij.
Ik ben tot pagina 150 gekomen en vind dat al een prestatie. Ik vind het namelijk een erg beklemmend, benauwend, akelig verhaal dat ik nu niet verder wil lezen.
Het verhaal roept weerzin bij me op. Het heeft iets erg beklemmends wat ik vaker bij Nederlandse schrijvers
aantref. Geen enkele humor, geen enkele lichtheid. En de beklemming in dit boek wordt steeds erger. Ook vind ik de overgangen soms te groot.

Schrijven kan Buwalda wel dat is zeker, maar ik ben geen mens dat stijl voor een verhaal laat gaan, ik ben een verhalenmens. Ik ga op in het verhaal en dit verhaal is mij te eng, te verstikkend, te zwaar, te serieus.

Toch eindigt het niet op de laatste plaats voor de shortlist, daarvoor is het te goed geschreven maar het is niet mijn boek.
Ik lees net dat Marjo Buwalda vergelijkt met Grunberg en datzal het zijn, ook die lees ik niet graag. waarin het hem precies zit weet ik niet maar ook de boeken van Grunberg roepen weerzin bij me op.

Dettie

[Marjo]

Wat vind je er precies somber aan? ik kan me niets herinneren van een beklemmend gevoel namelijk. /

[Dettie]

De hele sfeer. Die Siem die in huis 'de baas' is, waar iedereen tegenop kijkt. Siem de wonderman die alles kan. De 'perfecte' Joni en de niet perfecte andere dochter. Maar vooral het verhaal over zijn zoon die niet wil deugen en die moeder die zich volvreet. Het is allemaal zo'n klein wereldje, zo benauwd. Je krijgt het gevoel dat er een deur opengezet moet worden om er eens een vrolijke frisse wind door de laten waaien. Nergens zit humor in zelfs geen milde. Ook de blootfoto van Siem wordt zonder humor gebracht. De dreiging die uitgaat van een doorgedraaide Aaron, die niet meer precies weet wat hij ziet.
Het deed mij meer denken aan als thriller dan aan een roman. Maar ik heb bij Renate Dorrestein ook altijd een akelig gevoel hoe vaak ik het ook probeer te lezen en waar dat vandaan komt kan ik ook de vinger niet precies op leggen.

Dettie

[Marjo]

En je kan het mij ook niet laten invoelen, Want wat je beschrijft heb ik niet als beklemmend ervaren. Iemand die de baas is, die een dominante rol heeft, is dat beklemmend? Ik lees er over, maar ervaar dat niet. Dus, nee, mij stoort zoiets niet.

[Dettie]

Tja, dan weet ik ook niet hoe ik het moet zeggen. Ik liep er gisteren al over na te denken wat het nu precies was wat me zo tegenstaat. Het is een gevoel. Iemand die de baas is, overheerst, dominant is, is altijd beklemmend voor een ander. Ieder houdt zijn hart vast omdat ze bang zijn wat diegene er van zal vinden. Als diegene ook nog eens gezien wordt als een briljant wiskundige, iemand met veel verstand, dan wordt de dominantie nóg groter, want 'de baas' zal het wel weten. Bovendien was hij een goed judoka (dus fysiek ook sterk) Die onderdanigheid van anderen voel je en dat vind ik beklemmend. (Die vrouw die stiekem 's nachts hagelslag eet!) Ondanks dat Siem afgeschilderd wordt als een joviale man en aardig voor zijn gezin, overheerst hij wel erg.

Dettie

[Marjo]

Jawel, dat snap ik allemaal wel, maar voor mij is dat iets wat je leest. Ik beleef dat niet. Daar hebben we het al eerder over gehad, jij leest anders dan ik.
Ik kan de meest griezelige en vooruit, beklemmende dingen lezen, zonder dat ik daardoor geraakt word.
In Buwalda's boek blijven het feiten, het wordt geen sfeer. Want dat kan mij wel iets doen: een sfeer die blijft hangen.

[Dettie]

Misschien is het dat wel, wat jij zegt, dat het feiten blijven, dat dat beklemt. Ik kan er de vinger niet goed op leggen. Er is geen humor, geen licht, alles is bloedserieus dat maakt het misschien beklemmend. Ik weet het niet...

Dettie

[Marjo]

Hij had het laatst over al die nominaties. Er zijn er inderdaad veel!

De Academicaliteratuurprijs
AKO Literatuurprijs
NS Publieksprijs 2011
De gouden strop 2011
De vijfjaarlijkse prijs voor proza van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde te Gent
Libris Literatuurprijs

Nu nog zien dat hij in ieder geval eentje wint!

[Dettie]

Dat is inderdaad heel veel. het zou wel heel erg zijn als hij nergens iets wint.

Dettie

[Marjo]

De strop heeft hij alvast niet.

[PetraO.]

Inderdaad een heel goed boek. Ik las het omdat ik kernjurylid ben voor de NS-publieksprijs en ik had eigenlijk niet van dit boek gehoord. Ik ben blij dat ik het nu toch ken en ik hoop dat die Buwalda nog veel zal schrijven. Inderdaad, een beklemmend boek, maar wat een prachtig drama, wat is het goed geschreven. De structuur, met al die flashbacks waardoor je het langzamerhand duidelijk wordt wat er allemaal is gebeurd, is goed doorgezet. Dat zie je wel eens anders. Misschien wordt dit boek wel mijn nummer 1, hoewel ik nog twijfel over Congo.

[Marjo]

De kritiek op dit boek geldt voor het einde. Men vindt het 'overdone'. Wat denk jij?

[Marjo]

De AcademicaPrijs heeft hij binnen. Grappig dat hij het zelf heeft over vijf nominaties, terwijl het er zes zijn...

[Dettie]

Ah toch gewonnen!! Nou dat is knap.

Dettie

[Dettie]

Jeroen Vullings interviewde Peter Buwalda

http://www.vn.nl/boeken/schrijver/inter ... %E2%80%99/

mooi interview.

Dettie

[irene]

Een boek van meer dan 543 pagina's in twee etappes gelezen... Prachtig, meeslepend, mooi geschreven, dit smaakt naar meer! Lang geleden dat ik zo intensief heb gelezen én meegeleefd in een boek van een Nederlands auteur. Ik verheug me op Buwalda's komt bij het Literair Café Helmond op woensdag 28 november.

groetjes, Irene

[Dettie]

Wat vond je er zo mooi aan irene? Het boek viel mij namelijk tegen, vooral het verhaal zelf.
Waar zie jij het meeslepende in?

Dettie

[willemjansen]

O Dettie er is nog hoop voor de Nederlandse schrijverij, zorg dat je meer te zeggen krijgt in deze.