Uwe Tellkamp - De Toren
Geplaatst: 13 Dec 2009, 14:18
Virtuoos familie-epos over de ondergang van de DDR staat er op de flap. Het boek, zo'n 850 bladzijden lang, gaat over een Oostduitse artsenfamilie van vlak voor de Wende. Zij wonen bij elkaar in een wijk in Dresden. Hoofdpersoon is Christiaan, die heel wat te overpeinzen heeft op zijn jonge dag. Verder komt zijn vader Richard, een chirurg, veel aan bod.
Het boek is bejubeld in de pers: het zou de ultieme Wende-roman zijn, Michaël Zeeman heeft zich er lovend over uitgelaten en hij niet alleen, trouwens. Ik heb 300 bladzijden gelezen en toen vond ik het wel genoeg. Ik kreeg geen band met de personages, ze interesseerden me niet. Af en toe werd het even leuk, bijvoorbeeld als Richard verschillende dingen moet regelen en de hele dag van loket naar loket wordt gestuurd, maar meestal vond ik het gewoon stomvervelend.
Ik ben benieuwd wat andere veellezers van dit boek vinden. Of die er wel enthousiast over zijn. En waarom dan? Daarom wil ik er een leestafelring voor bekende leden van maken. Het moet een langzame ring zijn, want het is een dik boek en zelfs opengevouwen kan het niet door de brievenbus. Uiteindelijk wil ik het wel een keer terug, want wie weet, begin ik er nog eens aan. Als jullie er allemaal door verpletterd zijn, bijvoorbeeld. Geef je op, als je erin wilt kijken. Bij de eerstvolgende gelegenheid neem ik het voor je mee.[/i]
Het boek is bejubeld in de pers: het zou de ultieme Wende-roman zijn, Michaël Zeeman heeft zich er lovend over uitgelaten en hij niet alleen, trouwens. Ik heb 300 bladzijden gelezen en toen vond ik het wel genoeg. Ik kreeg geen band met de personages, ze interesseerden me niet. Af en toe werd het even leuk, bijvoorbeeld als Richard verschillende dingen moet regelen en de hele dag van loket naar loket wordt gestuurd, maar meestal vond ik het gewoon stomvervelend.
Ik ben benieuwd wat andere veellezers van dit boek vinden. Of die er wel enthousiast over zijn. En waarom dan? Daarom wil ik er een leestafelring voor bekende leden van maken. Het moet een langzame ring zijn, want het is een dik boek en zelfs opengevouwen kan het niet door de brievenbus. Uiteindelijk wil ik het wel een keer terug, want wie weet, begin ik er nog eens aan. Als jullie er allemaal door verpletterd zijn, bijvoorbeeld. Geef je op, als je erin wilt kijken. Bij de eerstvolgende gelegenheid neem ik het voor je mee.[/i]
