Pagina 1 van 1

Roeland Schweitzer - Onderwatermuziek (debuut)

Geplaatst: 13 Okt 2009, 10:29
door Dettie
Onderwatermuziek, de debuutroman van journalist en communicatietrainer Roeland Schweitzer(‘52) wordt op de achterflap omschreven als een Nederlandse roman over rock-’n roll, over vallen en opstaan, over muziek en liefde, dood en leven. ‘ Een ontwikkelingsroman die doet denken aan Joe Speedboot van Tommy Wieringa’. Een dergelijke omschrijving schept verwachtingen bij de lezer.


Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/roeland-schweitzer

Jeannette

Geplaatst: 13 Okt 2009, 18:43
door Marjo
Staat niet op de lijst. Is dit al een debuut voor volgend jaar dan?

Geplaatst: 13 Okt 2009, 19:46
door Dettie
Het boek kan nog op de lijst komen, het is uitgegeven in september.
Het ligt er maar net aan of Mistral het nomineert.

Dettie

Geplaatst: 14 Okt 2009, 09:17
door Marjo
Nou, de lijst is gesloten! Eind september toch?
Ik was er al blij mee dat het ophield!

Geplaatst: 14 Okt 2009, 09:52
door Dettie
Ik heb geen idee Marjo of er niets meer bijkomt. Het gaat om boeken die uitgegeven zijn tot eind september. En het is pas 14 oktober, het zou best kunnen dat er nog een paar titels bijkomen. Maar... veel boeken zullen dat niet zijn.

Dettie

Geplaatst: 14 Okt 2009, 10:49
door Dettie
Als ik jouw verslag zo lees Jeannette dan gebeurt er wel heel erg veel.
Te veel neem ik aan.

De schrijfstijl is niet overtuigend. De in de ik- persoon vertelde roman begint met korte zinnen. Deze schrijfstijl past prima bij de gedachtewereld van een achtjarig kind, maar de schrijver past zijn stijl niet aan bij het ouder worden van zijn hoofdpersonage.

Bedoel je hiermee dat het verhaal nogal kinderachtig is?

Dettie

Geplaatst: 14 Okt 2009, 22:11
door jeanette
Dettie schreef:Als ik jouw verslag zo lees Jeannette dan gebeurt er wel heel erg veel.
Te veel neem ik aan.

Bedoel je hiermee dat het verhaal nogal kinderachtig is?



Er zijn meerdere factoren die ervoor zorgen dat ik de roman niet geslaagd vind.

- In de roman gebeurt te veel; het verhaal is een opsomming van belevenissen, maar zonder psychologische onderbouwing. De personages blijven oninteressant.

- De schrijfstijl vind ik kinderlijk: veel korte zinnen, weinig bijvoeglijke naamwoorden, geen metaforen.

Op de achterflap wordt de suggestie gewekt dat deze debuutroman doet denken aan Joe Speedboot van Tommy Wieringa... Nou, nee dus!

Ik verwacht niet dat deze debuutroman op de lijst komt te staan voor de Academica Debutanten prijs.

Jeannette