Pagina 1 van 1

Johanna Adorján - Een bijzondere liefde

Geplaatst: 14 Sep 2009, 12:36
door Dettie
“Op 13 oktober 1991 maakten mijn grootouders een eind aan hun leven”, zo begint: “Een bijzonder liefde”, het waargebeurde verhaal van de grootouders van de schrijfster Johanna Adorjan. De schrijfster was op dat moment twintig jaar. Haar grootvader was 82 en ziek; maar haar grootmoeder was een gezonde vrouw van zeventig jaar.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/johanna-adorjan

Jeannette

Geplaatst: 14 Sep 2009, 12:44
door Dettie
Een mooi verslag en een mooi verhaal Jeannette.

Deze dubbele zelfmoord was geen wanhoopsdaad, maar een daad van liefde van twee mensen die niet zonder elkaar konden leven.

Aangrijpend! Maar wat ik verder in je recensie lees is dat de grootmoeder heel onzeker was, durfde zij niet verder te leven zonder grootvader of was het echt een daad van liefde volgens jou?

Dettie

Geplaatst: 14 Sep 2009, 13:33
door jeanette
De schijfster, de kleindochter, interpreteert de dubbele zelfmoord als een liefdesdaad. Zoals Isolde niet verder wilde leven na de dood van Tristan.

Maar... Uit gesprekken met vrienden van de grootouders blijkt dat haar grootmoeder helemaal niet zo zelfverzekerd was als haar kinderen en kleinkinderen dachten. Eigenlijk was zij diep in haar hart heel onzeker.

In het verhaal wordt verteld dat zij al twee keer eerder sprak over zelfmoord; beide keren op een moment dat zij dacht dat haar
echtgenoot omgekomen was. Op die momenten waren haar kinderen nog heel klein!

De grootouders hadden veel meegemaakt in hun leven; ze waren diep met elkaar verbonden. Het leek wel of hun liefde voor elkaar groter was dan die voor hun kinderen.

De huisarts van de grootouders heeft nog geprobeerd om de grootmoeder van haar daad af te houden; maar haar besluit was onherroepelijk!

Voor de kleindochter is de liefdesdaad een mooie gedachte. Bij mij als lezer blijft een restje twijfel bestaan. De grootmoeder was op dat moment nog kerngezond. De meeste vrouwen die op die leeftijd hun partner verliezen slagen erin om na een periode van rouw hun leven weer op te pakken.

Maar de grootmoeder wilde zelf de regie over haar leven en dood houden.

Dit is echt een boek waar je nog een tijd over de inhoud blijft nadenken!

Jeannette

Geplaatst: 14 Sep 2009, 15:58
door Marjo
Zwaar ook denk ik? Of valt dat wel mee?

Geplaatst: 14 Sep 2009, 18:03
door jeanette
Marjo schreef:Zwaar ook denk ik? Of valt dat wel mee?


Ondanks het feit dat het boek over de dood gaat, is het geen zwaar boek geworden! Maar het feit dat het waargebeurd is, maakt het wel heel bijzonder.

Het is een verhaal over een boeiend leven; liefdevol en met de nodige humor beschreven.

Jeannette