Oei lastige vraag Marjo.
Zelf heb ik vaak met succesboeken dat mensen het lezen omdat het een succes is en niet gauw durven zeggen dat ze het niet zo goed vonden. Dat had ik bijv. met De Da Vinci code. Ik vond het erg moeilijk om te zeggen dat het me tegenviel en sommige gedeelten zelfs echt niet goed vond.
Maar ik denk dat bepaalde boeken een algemene snaar raken die iedereen wel eens gevoeld heeft of waar iedereen zich iets bij kan voorstellen de succesboeken zijn of worden.
Dit boek is een expliciete situatie tussen een oudere man en een meisje en dan is het moeilijk zo te schrijven dat het niet de verkeerde kant op gaat. Het moet geloofwaardig blijven maar toch iets bijzonders hebben. Dat bijzondere was voor mij dat geloof van die man in zijn stukje land en de reactie van het meisje wat ook echt een meisje van deze tijd is. Dat vond ik knap.
Maar qua handelingen gebeurt er weinig, misschien dat dát jou en Inge tegenstaat?
Dettie
Michiel Klein Nulent - De tram van half zeven (debuut)
Het staat me niet tegen hoor. Maar als ik het geen tweede keer had moeten lezen, dan was het niet blijven hangen. Voor mij zit er niet iets bijzonders in.
Het is niet zo dat er perse van alles moet gebeuren. Ik bedoel, het is zo dat hier ook van alles gebeurt, maar het wordt verstild verteld. Er is wel actie, maar het lijkt alsof er niets gebeurt.
Inge had het over een spanning. In mijn ogen ontbreekt juist die spanning, doordat hij de taal niet daarvoor laat werken. Goh, hoe leg ik uit wat ik bedoel. Geen uitroeptekens, geen korte flitsende zinnetjes, geen spannende dialogen. Dat kan je mooi vinden en soms vind ik dat ook mooi, maar hier niet.
Misschien ligt dat aan het feit dat er geen invoeling is, zoals jij die wel hebt. Ik heb inderdaad niets met die man, noch met het meisje.
Maar het zou de kracht van een schrijver kunnen zijn als hij er voor zorgt dat ik dat wèl heb!
Het is niet zo dat er perse van alles moet gebeuren. Ik bedoel, het is zo dat hier ook van alles gebeurt, maar het wordt verstild verteld. Er is wel actie, maar het lijkt alsof er niets gebeurt.
Inge had het over een spanning. In mijn ogen ontbreekt juist die spanning, doordat hij de taal niet daarvoor laat werken. Goh, hoe leg ik uit wat ik bedoel. Geen uitroeptekens, geen korte flitsende zinnetjes, geen spannende dialogen. Dat kan je mooi vinden en soms vind ik dat ook mooi, maar hier niet.
Misschien ligt dat aan het feit dat er geen invoeling is, zoals jij die wel hebt. Ik heb inderdaad niets met die man, noch met het meisje.
Maar het zou de kracht van een schrijver kunnen zijn als hij er voor zorgt dat ik dat wèl heb!
ja, voor mij is er ook een spanning. Je wil weten hoe het verder gaat, blijft dat meisje bij die man? Lukt het hem om zijn ex vrouws aandacht te trekken, gaat het contact beter verlopen, waarom doet die ex-vrouw zo raar? Waarom mag hij alleen mét haar zijn dochtertje zien? Heeft hij iets gedaan waardoor dat contact nu zo verloopt? Krijgt die man geen enorme ellende over zich heen als ontdekt wordt dat het meisje bij hem is? enz enz. Dit soort vragen en meer riep het boek bij me op.
Hij weet steeds maar niet hoe hij moet handelen en wil wel maar belandt eerder van de regen in de drup. (rare uitdrukking eigenlijk)
Dettie
Hij weet steeds maar niet hoe hij moet handelen en wil wel maar belandt eerder van de regen in de drup. (rare uitdrukking eigenlijk)
Dettie
Ik heb altijd erge moeite met stijl bespreken. Ik lees het verhaal en wordt geraakt of niet. Soms denk ik wat is dat mooi 'gezegd' (qua betekenis) of wat een mooie zin is dat. Maar ik vind het heel moeilijk om te zeggen het is in die en die stijl geschreven omdat ik teveel opga in het verhaal denk ik.
Dettie
Dettie
Ik denk dat het ligt aan welke "achtergrond" je zelf hebt.
Ik ben iemand die problemen of moeilijke situaties wil aanpakken en misschien dat hun houding me daarin ergerde. Het steeds maar dromen en niet aanpakken.
Dromen is gemakkelijk. Dromen hoe alles goed komt vraagt geen inspanning. Ik geloof niet in dromen want ze veranderen niets. Je moet zelf de handen uit de mouwen durven steken. En lukt het ene niet dan moet je creatief genoeg zijn om andere dingen te proberen.
In het geval van Osman... Zijn nachtwinkeltje draaide voor geen meter... in plaats van te dromen hoe het zou kunnen zijn zou ik de zaak aanpakken. Welke producten willen mensen 's avonds? Waar denken ze aan als de winkels gesloten zijn? Melk, brood, sigaretten, condooms voor mijn part... Ik mis 's avonds geen kruiden of bloem... dat zijn dingen die gerust tot de dag erna kunnen wachten.
Isis pakte de situatie thuis dan wel aan, op de verkeerde manier, maar ze deed iets aan haar situatie. Alleen ze rekte het naar mijn mening te lang zodat ze, als ze weer thuis komt, wel eens in de heel tegenovergestelde situatie zou kunnen komen. Teveel aandacht en controle.
Dus ja je kunt stellen dat ik het verhaal niet zo goed vond vanuit mijn "belevingswereld" gezien.
Ik ben iemand die problemen of moeilijke situaties wil aanpakken en misschien dat hun houding me daarin ergerde. Het steeds maar dromen en niet aanpakken.
Dromen is gemakkelijk. Dromen hoe alles goed komt vraagt geen inspanning. Ik geloof niet in dromen want ze veranderen niets. Je moet zelf de handen uit de mouwen durven steken. En lukt het ene niet dan moet je creatief genoeg zijn om andere dingen te proberen.
In het geval van Osman... Zijn nachtwinkeltje draaide voor geen meter... in plaats van te dromen hoe het zou kunnen zijn zou ik de zaak aanpakken. Welke producten willen mensen 's avonds? Waar denken ze aan als de winkels gesloten zijn? Melk, brood, sigaretten, condooms voor mijn part... Ik mis 's avonds geen kruiden of bloem... dat zijn dingen die gerust tot de dag erna kunnen wachten.
Isis pakte de situatie thuis dan wel aan, op de verkeerde manier, maar ze deed iets aan haar situatie. Alleen ze rekte het naar mijn mening te lang zodat ze, als ze weer thuis komt, wel eens in de heel tegenovergestelde situatie zou kunnen komen. Teveel aandacht en controle.
Dus ja je kunt stellen dat ik het verhaal niet zo goed vond vanuit mijn "belevingswereld" gezien.
Inge, je bent een vrouw naar mijn hart!! Ik heb dat ook bij dit soort verhalen, dat ik ze een schop onder hun k.ont wil verkopen..
Maar dat is het verhaal.
Dan blijft nog de vraag of het zo goed geschreven is dat het me overtuigt. Omdat er nogal eens boeken verschijnen die een verhaal over besluiteloze mensen vertellen, weet ik intussen dat het verschil kan maken. De een overtuigt, de ander niet, en Klein Nulent zit er tussen in.
Ik vind stijl bespreken ook moeilijk,. maar het heeft natuurlijk wel invloed. Hetzelfde verhaal kan in diverse stijlen heel anders overkomen bij verschillende lezers. Ik ben het met je eens: het valt nauwelijks te zeggen waar het precies in zit. Maar ik probeer het altijd wel uit te zoeken.
Maar dat is het verhaal.
Dan blijft nog de vraag of het zo goed geschreven is dat het me overtuigt. Omdat er nogal eens boeken verschijnen die een verhaal over besluiteloze mensen vertellen, weet ik intussen dat het verschil kan maken. De een overtuigt, de ander niet, en Klein Nulent zit er tussen in.
Ik vind stijl bespreken ook moeilijk,. maar het heeft natuurlijk wel invloed. Hetzelfde verhaal kan in diverse stijlen heel anders overkomen bij verschillende lezers. Ik ben het met je eens: het valt nauwelijks te zeggen waar het precies in zit. Maar ik probeer het altijd wel uit te zoeken.
Inge schreef:Je moet zelf de handen uit de mouwen durven steken. En lukt het ene niet dan moet je creatief genoeg zijn om andere dingen te proberen.
In het geval van Osman... Zijn nachtwinkeltje draaide voor geen meter... in plaats van te dromen hoe het zou kunnen zijn zou ik de zaak aanpakken. Welke producten willen mensen 's avonds? Waar denken ze aan als de winkels gesloten zijn? Melk, brood, sigaretten, condooms voor mijn part... Ik mis 's avonds geen kruiden of bloem... dat zijn dingen die gerust tot de dag erna kunnen wachten.
Ik denk dat je daar een juist woord zegt Inge durven. Ik denk dat ik het daarom juist zo mooi vind. Deze mensen willen wel maar durven niet. Osman is voor zijn doen denk ik al heel gewaagd bezig geweest door dat stuk land te kopen.
Natuurlijk denk je man, man, man gooi die lekkende meelzakken eens weg of doe er een andere zak omheen. Doe iets in je winkel, verkoop eens andere dingen, onderneem iets. Maar dat is het hem juist, dat kan hij niet! Hij weet helemaal niet hoe hij dat aan moet pakken. Hij loopt als het ware steeds tegen zichzelf op.
Dettie
Marjo schreef:Ik heb dat ook bij dit soort verhalen, dat ik ze een schop onder hun k.ont wil verkopen..
zo durfde ik het niet zeggen maar inderdaad... daarom ergerde het me zo... Ik had steeds iets van verdorie kom op... Dan blijft nog de vraag of het zo goed geschreven is dat het me overtuigt. Omdat er nogal eens boeken verschijnen die een verhaal over besluiteloze mensen vertellen, weet ik intussen dat het verschil kan maken. De een overtuigt, de ander niet, en Klein Nulent zit er tussen in.
Mij overtuigde het helemaal niet en ik vind Nulent er niet tussenin zitten.. Misschien met een ander verhaal, een andere situatie...
Zijn manier van vertellen is wel mooi, zijn "stijl", zinnen enz waren heel goed.. maar het verhaal komt niet uit de verf... alhoewel ik me net bedenk... aangezien ik me zo ergerde... misschien kwam het verhaal meer uit de verf dan ik op het eerste zicht dacht...
Dettie schreef:Osman is voor zijn doen denk ik al heel gewaagd bezig geweest door dat stuk land te kopen.
Hahaha de miskoop van zijn leven... Ik denk zomaar dat dat stuk grond heel goedkoop zal geweest zijn door zijn ligging tussen die 2 verkeersaders. Niemand zou het ooit gewild hebben... heeft hij doodleuk de eigenaar van dat stuk grond "rijk" gemaakt
Kon hij zijn geld beter gespendeerd hebben om zijn winkeltje rendabel te maken of zijn schulden af te betalen.Hij weet helemaal niet hoe hij dat aan moet pakken. Hij loopt als het ware steeds tegen zichzelf op.
Hij weet het niet of wilt het niet weten???? In mijn ogen is hij gewoon een lafaard die zich verbergt achter dromen, als'en en wanneer'en.
Als de zon opkomt in het westen dan zal iedereen gelukkig zijn en wanneer er 25 zonnen schijnen dan word alles weer goed... Het onmogelijke dromen en daar verstoppertje mee spelen... Hij weet wel hoe hij het moet aanpakken... dat bewijst zijn opwelling om dat fruitkraampje voor de winkel te zetten... maar dat was het dan ook... een opwelling... geeft blijk van een beetje durf maar geen doorzettingsvermogen.
Je kunt het hem allemaal vertellen of vragen op de debutantendag. Want de schrijver van dit boek komt dan.
Ik denk niet dat je zo kunt denken alsof hij een lafaard is. Ik weet niet hoe ik het zeggen moet. Er zijn mensen, de meerderheid, die gewoon niet anders kunnen. Het is al heel wat dat hij ja tegen dat meisje zegt, dat ze mag blijven.
En Osman zag dat stukje land niet als miskoop, hij gelooft echt dat zijn vrouw onder de indruk zal zijn van zijn stukje land en het 'droomhuis'. Niet iedereen is even stoer en sterk. Heel weinig mensen zijn eigenlijk stoer en sterk en ondernemend anders zouden ook niet jaar in jaar uit hetzelfde baantje houden en steeds maar ja en amen tegen hun baas zeggen.
Of jaar in jaar uit hetzelfde leven leiden slapen, werken, tv kijken, slapen, werken, tv kijken en in het weekend de auto wassen of de tuin doen.
Osman is in jullie ogen een slappeling maar ik denk dat hij niet anders kan.
Dettie
Ik denk niet dat je zo kunt denken alsof hij een lafaard is. Ik weet niet hoe ik het zeggen moet. Er zijn mensen, de meerderheid, die gewoon niet anders kunnen. Het is al heel wat dat hij ja tegen dat meisje zegt, dat ze mag blijven.
En Osman zag dat stukje land niet als miskoop, hij gelooft echt dat zijn vrouw onder de indruk zal zijn van zijn stukje land en het 'droomhuis'. Niet iedereen is even stoer en sterk. Heel weinig mensen zijn eigenlijk stoer en sterk en ondernemend anders zouden ook niet jaar in jaar uit hetzelfde baantje houden en steeds maar ja en amen tegen hun baas zeggen.
Of jaar in jaar uit hetzelfde leven leiden slapen, werken, tv kijken, slapen, werken, tv kijken en in het weekend de auto wassen of de tuin doen.
Osman is in jullie ogen een slappeling maar ik denk dat hij niet anders kan.
Dettie
oke juist de meerderheid van de bevolking zijn "gewoontedieren". Zijn bang voor verandering.... Daar heb je inderdaad een punt. Maar... niet anders kunnen??? Iedereen kan anders... alleen komen de meeste mensen daar maar op als ze helemaal niet anders meer kunnen... als er totaal geen uitweg meer is...
Stel nu dat het verhaal was doorgegaan... Zijn winkel ligt in puin. Daar kan hij dus helemaal niet meer op rekenen... Het meisje is weg... Zijn bouwgrond... tja... er staat enkel een oude caravan... Dus zijn opties zijn nu of helemaal bij de pakken gaan zitten of er tegenaan gaan...
Er zijn er altijd (veel) die bij de pakken blijven zitten, depressief worden en/of een eind aan hun eigen leven maken... maar op dat moment zijn er zeker evenveel die hun leven ineens ondersteboven gooien omdat ze niets meer te verliezen hebben....
Misschien had hij tot nu het gevoel dingen te verliezen te hebben???? Zijn winkeltje... want hoe slecht die ook draait... het is er nog steeds. Zijn droom over zijn huis? Zouden zijn ogen zijn opengegaan door er te komen met het meisje? Zou hij het nu door haar ogen zien?
Tja Dettie, ik weet het ook niet hoor... het zijn allemaal maar meningen. Ik weet alleen dat het verhaal me ergerde... dat ik meer dan eens gedacht heb van:"man, word wakker en stop met dromen, ga eens leven en doe iets ipv jezelf zo zielig te vinden"
Stel nu dat het verhaal was doorgegaan... Zijn winkel ligt in puin. Daar kan hij dus helemaal niet meer op rekenen... Het meisje is weg... Zijn bouwgrond... tja... er staat enkel een oude caravan... Dus zijn opties zijn nu of helemaal bij de pakken gaan zitten of er tegenaan gaan...
Er zijn er altijd (veel) die bij de pakken blijven zitten, depressief worden en/of een eind aan hun eigen leven maken... maar op dat moment zijn er zeker evenveel die hun leven ineens ondersteboven gooien omdat ze niets meer te verliezen hebben....
Misschien had hij tot nu het gevoel dingen te verliezen te hebben???? Zijn winkeltje... want hoe slecht die ook draait... het is er nog steeds. Zijn droom over zijn huis? Zouden zijn ogen zijn opengegaan door er te komen met het meisje? Zou hij het nu door haar ogen zien?
Tja Dettie, ik weet het ook niet hoor... het zijn allemaal maar meningen. Ik weet alleen dat het verhaal me ergerde... dat ik meer dan eens gedacht heb van:"man, word wakker en stop met dromen, ga eens leven en doe iets ipv jezelf zo zielig te vinden"
ho... Ik zeg niet dat Nulent geen goed schrijver is... ik had het vooral over het verhaal...
Ik heb het dan vooral over dit boek, dit verhaal. Vooraleer ik mijn mening geef over Nulent zelf moet ik toch wat meer boeken van hem gelezen hebben. Ik gooi het kind niet weg samen met het badwater
inge schreef:Mij overtuigde het helemaal niet en ik vind Nulent er niet tussenin zitten.. Misschien met een ander verhaal, een andere situatie...
Ik heb het dan vooral over dit boek, dit verhaal. Vooraleer ik mijn mening geef over Nulent zelf moet ik toch wat meer boeken van hem gelezen hebben. Ik gooi het kind niet weg samen met het badwater
Ik ben gisteren in dit boek begonnen en ben er ook nog niet stuk van. Misschien komt dat nog.
Osman toont inderdaad weinig initiatief. Wat Dettie dacht, dacht ik ook: Man, doe eens een paar andere zakken om die zakken meel! Ik moet bij dat eindeloze meel heel erg denken aan "De vrouw in het zand" van Kobo Abe.
Overigens is het naar mijn idee geen kwestie van "durven", dat hij het meisje laat blijven. Het is meer de weg van de minste weerstand.
Osman toont inderdaad weinig initiatief. Wat Dettie dacht, dacht ik ook: Man, doe eens een paar andere zakken om die zakken meel! Ik moet bij dat eindeloze meel heel erg denken aan "De vrouw in het zand" van Kobo Abe.
Overigens is het naar mijn idee geen kwestie van "durven", dat hij het meisje laat blijven. Het is meer de weg van de minste weerstand.
Dan vind ik nog dat het geen kwestie van durven is, maar de gemakkelijkste weg.
Ik vond het toch een goed boek, al kwam ik er niet zo snel in. Osman is inderdaad een slappeling, maar het meisje vond ik veel irritanter. Wat een egoïstisch kreng. Het is treurig dat Osman zo met zich liet sollen. Ongelooflijk! Maar goed, het is een verhaal en zulke mensen bestaan. Het is een goed opgebouwd verhaal en psychologisch overtuigend. Goed geschreven ook.
Wat de symbolen betreft: heeft niemand op je cursus aan het meel gedacht, Marjo? Dat noemt Osman notabene zelf als een symbool voor zijn leven of dood. Opvegen of bedolven worden.
De vergelijking met de film Nothing Personal klopt wel.
Ik vond het toch een goed boek, al kwam ik er niet zo snel in. Osman is inderdaad een slappeling, maar het meisje vond ik veel irritanter. Wat een egoïstisch kreng. Het is treurig dat Osman zo met zich liet sollen. Ongelooflijk! Maar goed, het is een verhaal en zulke mensen bestaan. Het is een goed opgebouwd verhaal en psychologisch overtuigend. Goed geschreven ook.
Wat de symbolen betreft: heeft niemand op je cursus aan het meel gedacht, Marjo? Dat noemt Osman notabene zelf als een symbool voor zijn leven of dood. Opvegen of bedolven worden.
De vergelijking met de film Nothing Personal klopt wel.
Die indruk had ik ook niet van het meisje... ze maakte toch dikwijls eten voor hem klaar? Ja het in zijn bed slapen en hem, nadat hij een hele nacht in de winkel gestaan had, zo vroeg wakker maken zou als egoïstisch gezien kunnen worden maar ik denk dat ze er gewoon niet over dacht, er niet bij stil stond...
Welke indruk had ik dan wel over het meisje... tja... een echte puber... vooral met haarzelf bezig.
Welke indruk had ik dan wel over het meisje... tja... een echte puber... vooral met haarzelf bezig.
Dan heb ik alleen ervaring met andere pubers. En ja, de dingen die je noemt, noem ik egoïstisch. Alleen als het haar zo uit kwam wilde ze nog wel iets voor Osman doen.
Maar als jullie dat anders zien, wil ik wel accepteren dat ik een beetje wereldvreemd ben, hoor
Afgezien daarvan vond ik het absoluut geen prettig meisje en had ik tegen haar gedrag geprotesteerd. Maar zo is Osman niet, dat begrijp ik wel.
Van een meisje van 16, dat zo zelfstandig is als zij, mag je best wat volwassener gedrag verwachten, vind ik.
Maar als jullie dat anders zien, wil ik wel accepteren dat ik een beetje wereldvreemd ben, hoor
Afgezien daarvan vond ik het absoluut geen prettig meisje en had ik tegen haar gedrag geprotesteerd. Maar zo is Osman niet, dat begrijp ik wel.
Van een meisje van 16, dat zo zelfstandig is als zij, mag je best wat volwassener gedrag verwachten, vind ik.
Nou Berdine, je kan niet verwachten dat een puber volledig volwassen gedrag laat zien. ( nou ja, kunnen wij dat wel?)In bepaalde opzichten zullen ze volwassen zijn, in andere niet. Zoals Inge zegt zijn ze meestal met zichzelf bezig, en dat is dit meisje ook wel. Maar ook weer niet helemaal. Ze verzorgt hem als hij ziek is, en doet ook andere dingen.
Wat meel als symbool betreft: men zag zowat op iedere pagina wel iets symbolisch staan, en meel zal vast wel genoemd zijn.
Wat meel als symbool betreft: men zag zowat op iedere pagina wel iets symbolisch staan, en meel zal vast wel genoemd zijn.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 83 gasten