Leestafel forum

Een veelomvattende roman... ik heb nog niet een tiende verteld van het hele boek geloof ik!
Een boek om te herlezen, en zeker een kanshebber voor de debuutprijs. Vind ik.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/simone-lenaerts

Marjo

Nou marjo wat kan jij blaffeturen!
Heb geen idee of ik je nu beledig of iets leuks zeg want ik heb nog nooit van het woord gehoord.

Het klinkt zeker als een kanshebber! Leuk, ik kijk er naar uit.

Dettie

Een blaffetuur hangt aan weerszijden van je raam aan de buitenkant , een luik noemen jullie het geloof ik..
Jappekes zijn snoepjes, die nogal hard zijn en waar je kan op kauwen..dropjes? Het kan zijn dat dit woord nog een andere betekenis heeft..dat weet ik niet.
Een gardevil is een rijkswachter.
Nog meer woorden?Laat maat weten..

Dank je!
Er waren er een heleboel, maar de meeste begrijp je wel zo'n beetje uit de context. Als Dettie dit boek gaat lezen, krijg je misschien wel meer woorden voorgeschoteld!! Want die wil de naad van de kous weten..

Als Dettie dit boek gaat lezen, krijg je misschien wel meer woorden voorgeschoteld!! Want die wil de naad van de kous weten..

Ha ja dat is ook zo, maar ik vind het ook erg leuk om nieuwe woorden te leren kennen.
Bedankt leni. Die gardevil lijkt wel op het Spaanse guardia civil, qua woord dan he.

Dettie

Er zijn ook veel woorden, bedenk ik me, die duidelijk van Franse afkomst zijn, Die begrijp ik meestal wel. Gardevil is er vast ook zo-een, maar die drong niet meteen door.

Verrassend, dit boek. Het verhaal wordt verteld vanuit drie perspectieven: dat van Rosa en haar ouders Rika en Raymond. Het leven is niet gemakkelijk, vooral omdat het huwelijk tussen Rika en Raymond nooit veel geworden is. Raymond is bezig met de klassenstrijd, Rika met dromen over een gelukkiger leven. Zij probeert haar dromen om te zetten in werkelijkheid. Het lukt allemaal niet zo best.
Communisme, katholicisme, de armoede van de jaren vijftig: die spelen allemaal een rol op de achtergrond.
Dit boek is voorlopig mijn nummer één voor de academica debutantenprijs van 2009.

Mooi Petra!! Ik kan er wel in mee gaan...

Hadden jullie geen moeite met de korte zinnetjes?
Ik vind het tot nu toe erg afstandelijk blijven allemaal.

Dettie

Ik heb moeite met dit boek. (ben nu op de helft) Er wordt veel gepraat in korte zinnetjes en er worden veel gedachten weergegeven. Dat vind ik lastig lezen. Soms weet ik niet wie er nu aan het woord is.
Het is wel interessant om te lezen wat er in vader en moeder en Rosa omgaat. Die moeder in haar troosteloos bestaan en zo duidelijk moe van haar huwelijk. Vader die toch maar steeds weer wat probeert maar inwendig ook wel weet dat z'n huwelijk niet ideaal is en dan Rosa met haar verliefheidje en kwebbelzucht.
Het is op zich wel een mooi verhaal maar zoals gezegd, ik vind het lastig lezen.

Dettie

Ik weet er niet zo veel mee van, maar als ik het een goed boek vind dan zal ik me zeker niet aan de manier van schrijven gestoord hebben. Ik zal het juist gewaardeerd hebben.

En het boek is uit. Ik weet het niet. De taal zelf is leuk maar het kabbelt maar door. Het verhaal had van mij wat compacter mogen zijn. Soms was er een verrassende wending, zoals het café. Alleen begreep ik het eind niet zo goed. Waarom die vrouw dat deed, haar wanhoop vond ik niet overtuigend in het verhaal.

Dettie

Smaken verschillen weer eens. Nu is het wel zo dat ik graag Vlaams hoor en lees, dat speelt ook een rol, denk ik.

Net begonnen.
Even wennen aan de taal hoor. En aan de schrijfstijl. Kan alle kanten op wat mij betreft. Ik ben benieuwd.



Wil

Ik dacht al, wat is Wil snel!!!

Ha, nee hoor, net begonnen.
En dit is ook geen boek wat je heel snel leest volgens mij.

Groetjes
Willeke

Zo...dit is een knap debuut zeg...dat belooft nog wat voor de toekomst.

Ik moest in het begin wennen aan de taal, en er even echt mijn best voor doen, maar toen zat ik ook helemaal in het verhaal. Prachtig die details, en tegelijkertijd word er heel veel niet gezegd, of half gezegd waardoor meer nog dan je het leest voelt dat het mis gaat lopen.
Al was het eind dan toch weer verrassend.

Dettie schrijft dat ze de wending van de koop van een cafe verrassend vind, ik had dat vooral bij het werken op zich..iemand die nauwelijks de moed kan vinden om op te staan en eten te maken voor haar gezin en die dan ineens besluit om hotelkamers te gaan poetsen kwam mij niet al te logisch voor.
Maar de verloop daarna weer wel.

Al met al een zeer geslaagd debuut wat mij betreft. Het is mijn eerste debuut van deze reeks , dus ik weet niet wat er nog komen gaat, maar ik vermoed dat het bij mij tot de kanshebbers gaat behoren.

Willeke

Dettie schreef:Soms weet ik niet wie er nu aan het woord is.

Dat heb ik ook... en 'k vind het heel vervelend... 'k lees soms hele stukken terug om te weten wie het is die nu aan het woord is maar uiteindelijk zou ik moeten doorlezen want na een heel eind komt de de aap uit de mouw en weet je wie er aan het was.

Ik moest daar ook even aan wennen, maar toen ik door had dat hij af en toe zo schreef ging het beter.

Wil

Een boek waar ik moeilijk een mening kan over vormen... met momenten heb ik genoten van het verhaal... omdat het voor mij zo herkenbaar was... deed me terugdenken aan mijn jeugd..
Maar soms had ik het moeilijk met de manier waarop het geschreven was... soms duurde het een eind voor ik doorhad wie er aan het woord was, kon ik het verhaal moeilijk volgen omdat het teveel "versprong"... bv rosa is op de ene pagina aan het woord, je slaat de bladzijde om en dan is ineens iemand anders aan het woord...

Ook is het niet echt "spannend" te noemen... het kabbelt maar voort... over de buurt, over de kinderen, over moeder en vader enz...

Wat ik ergens "ergerlijk" vond dat er op het einde van het verhaal weer over die communie "gezaagd" werd... ik had iets van jaja dat weten we nu al wel, hebben we al gehad...

'k zal maar de andere boeken afwachten voor ik een besluit maak

Ja dat voortkabbelen had ik ook moeite mee. Toch geeft het boek wel een mooi tijdsbeeld. Ik merk dat ik me het verhaal niet echt kan herinneren, wel de grote lijnen, een slecht teken?
Op zich is het wel knap geschreven, ik denk dat het toentertijd inderdaad zo was. De wereld was veel kleiner dan nu. De benepenheid was vaak verstikkend. Mannen werkten, vrouwen waren thuis. Zij hoorden ook niet te werken, dan gaf de man toe dat hij het niet alleen kon bolwerken. Ook al had een vrouw ambities of wilde ze het financieel beter hebben.
Die vrouw verveelde zich enorm, ging van pure lamlendigheid maar in bed liggen. Dat is eigenlijk de tragiek van het hele verhaal. Zowel de man als de vrouw zitten helemaal vast in opgelegde normen.

Toch na De huilende jongens, sneeuweieren, monografie en hemelsleutels sla ik dit boek nu hoger aan dan in het begin.

Dettie

Daarom dat ik ook wacht om een quotering te geven:D

Boeiend debat gelezen.

mira

Ik ben al ruim een week met dit boek bezig en het schiet niet echt op.
Ik moet erg wennen aan de korte zinnetjes en aan het vlaams taaltje. je zou verwachten dat ik, als brabantse, daar geen moeite mee zou hebben, maar het stoort me echter enorm.
Gekomen tot en met bladzijde 106, als ik zo'n 15 of 20 bladzijden per dag lees vind ik het al welletjes. nee... tot nu toe kan zeewater is zout me nog niet bevredigen.
Wij gaan nu een paar dagen weg, zijn dan een klein weekje thuis en gaan dan naar Italië. Hopelijk lukt het me het boek volgende week uit te lezen, dan stuur ik het naar Marjo terug.

groetjes, irene

Ik ben ook in Zeewater is zout begonnen. En ik ben aangenaam verrast!

Het is inderdaad even wennen: al die korte zinnen en dan het vlaamse taaltje en die verspringende vertelperspectieven.

Maar het boeit me enorm. En ik ben pas op blz 100...

Tot dusverre vind ik met name het tijdsbeeld dat beschreven wordt, prachtig! Die enorme verstikkende sfeer!

Jeannette