Genomineerd voor de Selexyz prijs.
Ze zou het zomaar kunnen winnen, alhoewel..
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/bianca-boer
Marjo
Bianca Boer: Troost en de geur van koffie (debuut)
De verhalen zijn wel anders, maar de stijl niet. Er is steeds een vertelperspectief dat anders dan anders is. Zo krijg je een vertelling over een gebeurtenis door de ogen van die ene persoon, duif of pop..Dat is een paar keer leuk, maar als het verhaal even niet zo bijzonder is, dan irriteert het een beetje.
Maar van de 8 verhalen worden er toch maar 2 verteld vanuit een bijzonder perspectief? Het laatste wordt dan nog door een heleboel verschillende mensen verteld, maar de rest is toch "gewoon"?
De onderwerpen zijn zeer divers en de stijl/verteltrant is ook niet overal gelijk. Als je het verhaal van de verwarde oude vrouw vergelijkt met hoe het verhaal door de duiven wordt verteld, dan zit daar toch een groot verschil in stijl in?
Verder kon ik het ook wel waarderen dat de verhalen, meestal heel subtiel, aan elkaar gelinkt zijn. Bijvoorbeeld: Brian uit het ene verhaal, woonde in de flat van Theo in het andere verhaal, Gerda woont in het huis van een of andere weduwe, die ook al eerder werd genoemd(ben even kwijt in welk verhaal) en het kind van de familie Molenaar wordt zelfs 3 keer heel even vermeld. Alle verhalen lijken zich in het dorp Stittum af te spelen, dus logisch dat er raaklijnen tussen de personen zijn.
De onderwerpen zijn zeer divers en de stijl/verteltrant is ook niet overal gelijk. Als je het verhaal van de verwarde oude vrouw vergelijkt met hoe het verhaal door de duiven wordt verteld, dan zit daar toch een groot verschil in stijl in?
Verder kon ik het ook wel waarderen dat de verhalen, meestal heel subtiel, aan elkaar gelinkt zijn. Bijvoorbeeld: Brian uit het ene verhaal, woonde in de flat van Theo in het andere verhaal, Gerda woont in het huis van een of andere weduwe, die ook al eerder werd genoemd(ben even kwijt in welk verhaal) en het kind van de familie Molenaar wordt zelfs 3 keer heel even vermeld. Alle verhalen lijken zich in het dorp Stittum af te spelen, dus logisch dat er raaklijnen tussen de personen zijn.
Dat de verhalen allemaal in dat dorp spelen, dat klopt, al kun je ze ook heel goed los van elkaar zien.
Ik bedoel met dat vertelperspectief dat je als lezer niet weet wat er echt gebeurt. Je kan wel je conclusies trekken, maar je neemt waar door de ogen van de verteller. Erg subjectief dus. Dat is in alle verhalen zo, inderdaad wisselend in het laatste, maar het blijft dat subjectieve standpunt. Er is geen algemene verteller die alles weet, alle feiten zijn gekleurd door de verteller. Zelfs door de duiven. Dat was echt goed gevonden..
Ik bedoel met dat vertelperspectief dat je als lezer niet weet wat er echt gebeurt. Je kan wel je conclusies trekken, maar je neemt waar door de ogen van de verteller. Erg subjectief dus. Dat is in alle verhalen zo, inderdaad wisselend in het laatste, maar het blijft dat subjectieve standpunt. Er is geen algemene verteller die alles weet, alle feiten zijn gekleurd door de verteller. Zelfs door de duiven. Dat was echt goed gevonden..
Kan het dan ook anders? Ik zit nu al een tijdje na te denken, hoe je een verhaal moet vertellen over een stel mensen zonder subjectief te zijn. Neem het eerste, over die verwarde vrouw. Als ik het goed heb bedoel jij dan: ze vertelt ook wat zich in het hoofd van die vrouw afspeelt, buiten wat er om de vrouw heen gebeurt. Daar is de verteller dan toch wel degelijk de alleswetende?
Volgens mij was alleen het verhaal van de koekjesfabriek in de ik-vorm.
Ik vind het moeilijk te begrijpen wat je bedoelt
En ja die duiven vond ik ook prachtig, maar ook de manier waarop dat verhaal geschreven is.
Volgens mij was alleen het verhaal van de koekjesfabriek in de ik-vorm.
Ik vind het moeilijk te begrijpen wat je bedoelt
En ja die duiven vond ik ook prachtig, maar ook de manier waarop dat verhaal geschreven is.
We praten inderdaad langs elkaar heen..
Als we het even tot het eerste verhaal beperken: wat die vrouw ziet, voelt, denkt, haar reacties daarop, dat lezen we. Er wordt niet verteld wat ze doet, wat ze ziet in algemene termen, want dat hoeft niet als je het verhaal vertelt vanuit 'haar hoofd'. Ze hoeft zichzelf niet te vertellen dat ze de televisie aan zet, hoogstens dat ze het gaat doen.
Het is haar belevingswereld, dat is toch heel anders dan de objectieve werkelijkheid. Jij en ik reageren ook niet hetzelfde op dingen (blijkt wel), we kleuren ieder wat we meemaken op een eigen manier. De hoofdpersonen van Bianca de Boer kleuren die wereld op een heel speciale manier, omdat er iets met hen aan de hand is.
Soms zijn ze duif..ha..
Als we het even tot het eerste verhaal beperken: wat die vrouw ziet, voelt, denkt, haar reacties daarop, dat lezen we. Er wordt niet verteld wat ze doet, wat ze ziet in algemene termen, want dat hoeft niet als je het verhaal vertelt vanuit 'haar hoofd'. Ze hoeft zichzelf niet te vertellen dat ze de televisie aan zet, hoogstens dat ze het gaat doen.
Het is haar belevingswereld, dat is toch heel anders dan de objectieve werkelijkheid. Jij en ik reageren ook niet hetzelfde op dingen (blijkt wel), we kleuren ieder wat we meemaken op een eigen manier. De hoofdpersonen van Bianca de Boer kleuren die wereld op een heel speciale manier, omdat er iets met hen aan de hand is.
Soms zijn ze duif..ha..
Ik denk dat ik dat dan als positief zie. Een verhaal met alleen maar/voornamelijk "kale" daden, zonder beschrijving wat de personen bezielen lijkt me absoluut niet boeiend. Maar ik denk dat jij liever wat minder in het hoofd van de oude vrouw had willen zitten. Zou het dan wel duidelijk zijn geworden wat er aan de hand was? Je moet haar gedachten wel weergeven om te beseffen wat er loos is.
Je hebt me verkeerd begrepen.. ik vind die eerste verhalen en de laatste juist goed. De kritiek die ik heb is gericht op de middelste die behalve dat perspectief niets leuks te bieden hebben (voor mij) en dan erger ik me dus aan hetzelfde soort trucje, dat bij die andere verhalen juist beviel
Dat is mijn opmerking, ik ben helemaal niet negatief over dit boek! Integendeel zelfs.
Dat is mijn opmerking, ik ben helemaal niet negatief over dit boek! Integendeel zelfs.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 51 gasten