Leestafel forum

Vrouwland is het romandebuut van Rachida Lamrabet en het is een opvallend sterk debuut. De wat eigenaardige titel verwijst naar Europa, vanwaar Marokkaanse meisjes op vakantie komen naar Marokko.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/rachida-lambaret

Charles Ducal

Ik vind het echt verrassend zoals er steeds debuten verschijnen hier op Leestafel, die eens een keer niet door Dettie of mij gelezen zijn...
Heel leuk!!
Overigens lijken ze wel de moeite waard om ze wel te gaan lezen!

Ja hetzelfde had ik ook Marjo, eindelijk niet eens wij die de debuten gelezen hebben én zowel dat boek van sisi als dit boek spreken me erg aan.
De lijst wordt alweer langer.

Dettie

Maar misschien kunnen we een beetje doorschuiven naar volgend jaar? Of zouden ze dan ook niet op de leeslijst van de debutantenprijs komen..

Misschien bevalt dit debuut je beter, Berdine. Mij in ieder geval wel.
Natuurlijk zijn er schoonheidsfoutjes, maar ze is een beginner..

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/rachida-lambaret

Marjo

Dit wil ik dus graag lezen.

Dettie

Erg mooi boek. Levensechte personages, afwisselende perspectieven en weer eens een heel ander kijkje op de voors en tegens van de Westerse en de Marokkaanse cultuur.
De uitgever had het wel wat beter mogen redigeren: een omgewisseld werkwoord en onderwerp, een verkeerde naam van een personage, zei i.p.v. zij(!) dat zijn toch genante fouten. Het doet echter geen afbreuk aan het feit dat dit een goed boek is!
Dettie, jij gaat dit ook een mooi boek vinden (gauw heen en weer sturen? Ik heb het van de bieb, nog tot 3 mei! )

jajajajajajaja zei ze gretig, graag berdine!

Dettie

Vandaag ontvangen berdine! Dankjewel!

Dettie

Ik vond het een erg mooi boek. Vooral hoe weergegeven wordt dat je je wortels nooit kwijtraakt. Treffend vond ik de zin: "Net zo min gelooft men een Marokkaanse die een Belgische speelt".
Mara (Mariam) vond ik een keiharde tante die zich zo afzet tegen alles dat ze gevoelloos is geworden. Niet zeuren, niet twijfelen, doen of niet doen, geen enkele consideratie had ze.
Pas terug in Marokko lijkt ze iets te ontdooien. Maar deze hardheid geeft ook wel weer hoe moeilijk het is op te groeien in twee verschillende culturen.

Bedankt berdine!

Dettie

Zeker eens per jaar staat er een foto in de krant van een verdronken gelukzoeker die aangespoeld is op een toeristenstrand in Spanje. Op de cover van Vrouwland staat ook zo'n foto van een aangespoelde drenkeling. En de roman vertelt het verhaal van deze drenkeling, Younes.
Deze Marokkaan was op weg naar zijn vakantieliefde Mariam, maar hij bereikte het vaste land niet.

Heel knap van de schrijfster Rachida Lamrabet om de brief van Younes wel te laten aankomen en door de inhoud van die brief Mariam, haar broer en de neef van Younes, die allen in België wonen, de omgekeerde reis te laten maken: van België naar Marokko en om deze verwesterse Marokkanen te laten ervaren hoezeer zij hun vaderland ontgroeid zijn.
Een mooi getypeerde tegenpool van Mariam is het buurmeisje van Younes, Faiza. Zij is geboren en getogen in Marokko en wil zelfs na het overlijden van Younes met hem trouwen.

Ik vind Vrouwland een vlot leesbaar boek met sterke verhaallijnen en goed gekozen personages.

Wat betreft de schrijfstijl: de korte zinnen en de dialogen vond ik krachtig en overtuigend, maar soms verstoorden de gebruikte beeldspraak en de uitgebreide poëtische omschrijvingen de consistentie van het verhaal.

Ik ben blij dat ik dit boek door de bespreking op de Leestafel site tegengekomen ben!

Jeannette

Ja het was een mooi boek, dat vond ik ook.
Helemaal precies weet ik het niet meer maar wel dat ik die zus keihard vond.

Dettie

Dettie schreef:Ik vond het een erg mooi boek. Vooral hoe weergegeven wordt dat je je wortels nooit kwijtraakt. Treffend vond ik de zin: "Net zo min gelooft men een Marokkaanse die een Belgische speelt".
Mara (Mariam) vond ik een keiharde tante die zich zo afzet tegen alles dat ze gevoelloos is geworden. Niet zeuren, niet twijfelen, doen of niet doen, geen enkele consideratie had ze.
Pas terug in Marokko lijkt ze iets te ontdooien. Maar deze hardheid geeft ook wel weer hoe moeilijk het is op te groeien in twee verschillende culturen.

Bedankt berdine!

Dettie

Het is inderdaad zo dat Mara wordt voorgesteld als iemand met een hard karakter, maar vond niet dat ze in Marokko zachter werd. Ze bleef afstand houden wanneer ze samenviel met haar cultuur en geloof.
Volgens mij was is ze gewoon haar harde karakter blijven behouden, maar moest zich soms gewoon inhouden door des situatie waarin ze zich bevond. Mara moest water bij haar wijn doen om Faïza, het meisje dat verliefd was op Younes te helpen.

Hallo

Het is in het algemeen een goed boek. Het is spannend omdat je wil weten hoe het zal aflopen. Het leest ook erg snel en vlot. Het is ook een boek dat realistische gebeurtenissen heeft wat het interessanter maakt. Het toont de interessante verschillen tussen Europa en de Afrikaanse landen.

De positieve aspecten zijn dat mensen van dezelfde gemeenschap zich in veel situaties kunnen terug vinden. Zoals er hier al vermeld werd. Ze vertoont de problemen die allochtonen meemaken en het is vooral de innerlijke strijd die hier aangekaart wordt. Haar woordgebruik is ook erg aangenaam, het maakt het boek levendiger. Tenslotte komt er veel poëzie in voor. Ik raad je aan om het boek zeker een keer te lezen.

Groetjes
Oumaïma