Leestafel forum

Het is me nu toch gelukt een roman van Grunberg uit te lezen. Het was niet zo radicaal als zijn debuut Blauwe maandagen waarbij iedere opmerking direct erna weer werd ontkracht, zodat ik vertwijfeld het boek na 5 bladzijden moest opgeven, maar toch radicaal genoeg.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/arnon-grunberg

Roel

Dat heb ik nu altijd met Grunberg: je moet herlezen, en nog eens herlezen en steeds vallen er andere dingen op hun plaats.

Wat is jou voorlopige mening over dit boek, Marjo?
Ik ben heel nieuwsgierig. Dit boek is zo heftig, dat het de meest extreme reacties bij uiteenlopende lezers oproept.

Marjo schreef:Dat heb ik nu altijd met Grunberg: je moet herlezen, en nog eens herlezen en steeds vallen er andere dingen op hun plaats.

Je verslag staat op de site Roel, zie eerste bericht.

Er staat van Inge een verslag in het archief zie http://www.leestafel.info/arnon-grunberg

Dettie

Heel lang geleden dat ik dit boek las, Roel! Het kwam wel weer terug door jouw verslag, maar om nu nog gedegen te kunnen reageren dat is een beetje veel gevraagd.
Ik kan je wel vertellen dat dit boek de omslag is geweest. 'Blauwe maandagen' vond ik eigenlijk helemaal niks. Te grof, teveel zoals Giphart nog steeds schrijft. Dat ik toch aan een tweede boek van Grunberg ben begonnen is omdat ik altijd het recht van de twijfel verleen, ha ha..
En daarna heb ik alle Grunbergs bijgehouden..

O, ja dat is dan wel een probleem.
Dat begrijp ik.

Dus jij bent door Blauwe maandagen wel heen gekomen!
Jij werd niet helemaal knettergek van al die ontkrachtingen van beweringen?
Marjo, ik kan niet anders zeggen dat jij wel een heel speciale band met Grunberg hebt opgebouwd. Aan de ene kant irriteert je zijn werk en aan de andere kant intrigeert het.
Ik denk dat dit met mij net zo is.
Kortom Grunberg laat niet los.
En nog iets opmerkelijks. Mijn kop eraf als Grunberg niet door Vestdijk beinvloed is! Waarom? Door de lichte hysterie die beide schrijvers delen en dit verder uniek is in de Nederlandse literatuur.

Marjo schreef:Heel lang geleden dat ik dit boek las, Roel! Het kwam wel weer terug door jouw verslag, maar om nu nog gedegen te kunnen reageren dat is een beetje veel gevraagd.
Ik kan je wel vertellen dat dit boek de omslag is geweest. 'Blauwe maandagen' vond ik eigenlijk helemaal niks. Te grof, teveel zoals Giphart nog steeds schrijft. Dat ik toch aan een tweede boek van Grunberg ben begonnen is omdat ik altijd het recht van de twijfel verleen, ha ha..
En daarna heb ik alle Grunbergs bijgehouden..

Dettie,
weer bedankt voor de plaatsing. Ziet er mooi uit.

Het valt me trouwens op als ik Inge's verslag van dit boek lees, dat ze het wel erg rooskleurig voorstelt! Dit is dan wel ironie in het quadraat.
Want deze man is er en dat staat ook letterlijk in het boek, erop uit om iedereen in zijn omgeving kapot te maken. Zwarte humor puur sang.
Met andere woorden deze man zou je als vrouw niet in het dagelijks leven een relatie mee willen krijgen!