Edzard Mik - De bouwmeester
Geplaatst: 10 Apr 2007, 12:08
Geslaagd architect wordt door zijn broer naar een Aziatisch land gehaald om een opdracht uit te voeren. Als hij de opdrachtgevers, een groepje Japanners ontmoet, krijgt hij te horen dat ze willen dat hij een gebouw ontwerpt dat geen funktie heeft. Architect denkt dat hij in de maling wordt genomen, maar zijn broer bevestigt dat het serieus bedoeld is. De opdracht komt hem zo raar voor, dat hij zelfs overweegt de opdracht terug te geven. Broer Dick weet hem te overhalen om het toch te doen. Dat de onderneming gedoemd is te mislukken, kun je op je klompen aanvoelen.
Dit is het debuut van Mik uit 1995. Hiermee bewijst hij in ieder geval dat hij weet wat schrijven is. Het plot rond het te ontwerpen gebouw-zonder- funktie is op zich intrigerend, maar de manier waarop hij het heeft uitwerkt is minder bevredigend. Er zijn namelijk nog meer lijnen in het verhaal aan te wijzen. De zwerfkinderen die rond en in het gebouw op duiken, de relatie met zijn broer, de moeizame relatie met zijn vriendin in Nederland. Ik krijg de indruk dat Mik hier zijn hand wat overspeelt heeft. Tenminste als je al deze thema's en meer wilt uitwerken in 138 bladzijden.
En dat is jammer want zijn portretten van de kinderen en speciaal Nini zijn zeer krachtig, ook de scene's waarbij de dochter van Li (de huisbaas van zijn broer) in verhouding tot de architekt zijn neergezet overtuigen.
Dat zijn de meest ontroerende en tevens sterkste passages. Had Mik het boek verder uitgewerkt, de relatie tot zijn broer en tot zijn vriendin komen niet uit de verf, dan had het een echt goed boek kunnen worden.
Dit is het debuut van Mik uit 1995. Hiermee bewijst hij in ieder geval dat hij weet wat schrijven is. Het plot rond het te ontwerpen gebouw-zonder- funktie is op zich intrigerend, maar de manier waarop hij het heeft uitwerkt is minder bevredigend. Er zijn namelijk nog meer lijnen in het verhaal aan te wijzen. De zwerfkinderen die rond en in het gebouw op duiken, de relatie met zijn broer, de moeizame relatie met zijn vriendin in Nederland. Ik krijg de indruk dat Mik hier zijn hand wat overspeelt heeft. Tenminste als je al deze thema's en meer wilt uitwerken in 138 bladzijden.
En dat is jammer want zijn portretten van de kinderen en speciaal Nini zijn zeer krachtig, ook de scene's waarbij de dochter van Li (de huisbaas van zijn broer) in verhouding tot de architekt zijn neergezet overtuigen.
Dat zijn de meest ontroerende en tevens sterkste passages. Had Mik het boek verder uitgewerkt, de relatie tot zijn broer en tot zijn vriendin komen niet uit de verf, dan had het een echt goed boek kunnen worden.