Leestafel forum

Mooie afgeronde verhalen waarvan je telkens meer wilt.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/juanita-stachowitz

Bernadet

Ze zijn mooi, dat is zeker waar, maar een beetje kort naar mijn zin.
Ik heb de indeling zitten bestuderen, en nu vraag ik me af: zouden die verhalen zo bij elkaar gebracht zijn in een thema, terwijl ze eigenlijk los van elkaar geschreven zijn?
Of is er een bepaalde voorbedachte rade geweest?

Nou over haar vader lijkt me wel.. Dat is duidelijk een cyclus vind ik.
En de verhalen over Anna en Anneke ook wel. Maar ja, ik weet het natuurlijk ook niet zeker, ben de schrijfster niet.


Bernadet

Het is me opgevallen dat het de vorm van een sonnet heeft..
Dat moet wel opzet zijn. Ik moet nog even nadenken over dit boek.

en het verslag staat erop klik hier http://www.leestafel.info/juanita-stachowitz

Marjo

Wat zouden we een hoop moois gemist hebben hè Marjo als we niet de debutanten waren gaan lezen.

Ik vond het verhaal over de miskraam ook prachtig. Dat verhaal heeft nog lang door m'n hoofd gespookt.

Bernadet

Ja dat verhaal is prachtig. Mooi toch als je iets zo kan vertellen!

Stuk voor stuk prachtige verhaaltjes die zich met kleine weerhaakjes in je vasthechten. Ik denk dat ze lang blijven hangen, mede door de beeldende manier van schrijven. Ik zag gewoon de jonge man fietsen met zijn rugzak met het potje erin, maar genoot ook van de zeventigjarige vrouw die de klimmuur uitprobeert omdat ze geen zin heeft met haar tuttige vriendinnen koffie te gaan drinken (zo wil ik ook worden over 20 jaar!).

Van mij mag deze schrijfster doorgaan!

Ik was érg benieuwd hoe jij het zou vinden en ben blij dat je het ook mooi vindt.
Ja die jonge man op de fiets staat in m'n geheugen gegrift, prachtig, prachtig, prachtig.
En bij de zeventigjarige heb ik lekker zitten grinniken. Heerlijk mens.

Hé janna wanneer begin je met klimmen?

Dettie

Zal ik maar een alternatief bedenken waarbij ik niet de hoogte in hoef? Met mijn hoogtevrees lijkt dat me niet zo'n goed idee!!!

Zeekakkelobbes is uit en het is inderdaad een mooi debuut. Niet elk verhaal sprak me even veel aan. Het is voor mijzelf wel duidelijk, dat dat ook te maken heeft met de stemming van het moment. De eerste drie kwamen zo dichtbij, dat ik daarna het boekje eerst maar even weggelegd heb: kippenvel en tranen. De andere verhalen deden me soms glimlachen, andere vond ik ontroerdend of beklemmend. Een enkele zei me niet zo veel.
Na de drie over haar vader was voor mij De Kikkerprins de mooiste, maar alweer: grote kans, dat je die verhalen het mooist vindt, waar je zelf iets in herkent. En Anna op de klimmuur, wie weet......
Ook de schrijfstijl beviel me. Ik zou wel eens een novelle of roman van haar willen lezen. Laten we hopen dat die er komt.

We hebben het er natuurlijk over gehad, over die roman, maar ik denk dat we nog lang geduld zullen moeten hebben. Ze is niet alleen een schrijfster met heel veel ideeën en veel plannen, ze zit ook daarnaast niet stil. Jammer voor ons, maar zij heeft intussen een heel leuk en druk leven, waarin ze zich niet zal vervelen!

Beter lang gewacht en iets heel moois gekregen, dan snel en tegenvallend zullen we maar denken.
Van Gerbrand Bakker verwacht ik ook nog iets bijzonders, maar ook dat zal nog wel een poosje duren.

Ik denk ook dat het heel moeilijk moet zijn om een tweede boek te schrijven, misschien nog wel moeilijker dan een eerste, als dat succes heeft (gehad). Juanita moet zien dat ze haar verhalen evenaart, en Gerbrand wil natuurlijk een nog beter boek schrijven..

Heb het nu eindelijk ook gelezen. Het viel me een beetje tegen. Op de een of andere manier kregen de verhalen geen vat op me. Misschien te kort? Of misschien omdat ik net de verhalen van Bianca Boer heb gelezen? Ik miste een soort spanning, kon het boek op elk moment gewoon wegleggen. Het had voor mij te weinig diepgang. Raar hoor, want iedereen lijkt enthousiast.

Die twee bundels zijn heel anders. Ik denk dat ik het met je eens kan zijn dat er bij Juanita niet veel diepgang is, en toch is er een dubbele bodem. Die is toch, voor zover ik dat me nog herinner, ook psychologisch van aard. En dat zijn de verhalen van Bianca ook.
Maar de manier van benaderen is in hun verhalen heel anders. De een schrijft van binnenuit, waardoor het wat wazig wordt, de ander is juist direct en houdt het realistisch. Ze zijn niet vergelijkbaar vind ik, allebei op een eigen manier heel goed.

Eigenlijk heb ik het omgekeerde Berdine, hoe meer verhalenbundels ik lees hoe beter ik Zeekakkelobbes vind.
De meeste verhalen weet ik me nog steeds te herinneren, vooral die jongen op de fiets met dat potje in zijn rugzak. En Annie in de klimwand!

Maar ja, het kan natuurlijk dat je het minder vindt, ieder is anders, misschien juist wel door onze enthousiaste verhalen dat het je tegenvalt.

Dettie

Maar jij heb Bianca de Boer nog niet gelezen...

Nee da's waar maar de laatste tijd wel erg veel verhalenbundels gelezen.

Dettie

Voor mij zijn dit twee uitschieters. Met Anneloes Timmerije, en Anton Valens trouwens..

Zwartzuur van Anneloes Timmerije vond ik ook erg goed.