Leestafel forum

Ad van Iterson promoveerde op de eerste aardewerkfabrikanten in Maastricht en dat is waar deze historische roman in feite over gaat, de aardewerkfabriek Regout en de fabrikant Petrus Regout sr. (1801-1878).

lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/ad-van-iterson


bernadet

Dus net het verhaal dat aan de feiten jus moet geven vond je niet goed?
Ik vind het altijd wel prettig als er een 'gewoon' verhaal omheen zit, dat leest wat makkelijker.

Ja op zich is dat vaak ook zo, dat vind ik ook meestal prettig, maar het verhaal in de fabriek en over Petrus Regout op zich is al met jus verteld.
Louise is een beetje bizar en wordt een vrij vaag persoon gehouden evenals Wilemssen. Haar vader is een markanter mens.

bernadet

Ik heb het boek uit. Vreemd, door de manier van vermenging van "verhaal" en historische feiten/achtergrond deed het me sterk aan Het psalmenoproer van Maarten 't Hart denken. Ook hier komen de figuren niet echt uit de verf, maken geen (of een niet te volgen) ontwikkeling door, terwijl de wantoestanden in de Regout-fabrieken goed uit de verf komen.
Geen vervelend boek om te lezen, maar een topper: nee!

Misschien is dit een nieuwe manier van schrijven. Het boek van Har Meijer dat ik net uit heb is eigenlijk ook zo. Maar ik persoonlijk vind het heel prettig: het is namelijk veel duidelijker wat er verzonnen is en wat waar is. Dat is voor mij dan net even belangrijker als het boek historisch bedoeld is. Als het een boek moet zijn dat je aan het denken zet, een boek met ideeën, dan is het anders, dan mogen personages goed uitgediept zijn.

Dan vond ik Het psalemenoproer toch beter, en dat vooral door de mooie taal. het verhaal zélf van beiden vond ik niet echt geweldig.

Bij De citoyene kwam je er nou niet echt achter wat die dochter nou precies voorstond. Ze wilde vrij en onafhankelijk zijn en had met iets af te rekenen maar echt goed kwam dat niet uit de verf. Haar vader was meer een markant figuur dan de dochter.
Net wat janna zegt je kwam wél goed de gang van zaken bij de regoutfabriek te weten.
Het leek allemaal alsof het in die fabriek erg was, maar Regout sr. scheen in het echt wel een sociaal figuur te zijn, redelijk goed voor zijn werknemers.

Bij Het psalmenoproep kwamen de mensen ook niet goed uit de verf. het leek mij meer een willen vertellen van het psalmenoproer maar ook dat bleef allemaal nogal vaag.
Ik had bij beide boeken een onaf gevoel.

Dettie

Ik blijk daar niet zo'n moeite mee te hebben, dat het romangedeelte er een beetje aanhangt. Als de historie maar goed is..