Leestafel forum

De meningen mogen dan verdeeld zijn, niet iedereen vindt dit een goed boek in vergelijking met de rest van het werk van de schrijfster, zelf ben ik volledig opgegaan in het verhaal.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/rascha-peper

Elviratoverspin

Ik ben het helemaal met je eens!

Mooi verslag, Elvira!

Groetjes. Tiba.

Het dagelijkse leven sluit geen cliché's uit. Het boek is te populair geschreven, het mist meestal de vervreemding van haar andere boeken, die het juist spannend maakt.

Ik heb het nog niet gelezen. Klinkt op zich wel interessant. Wel een dikke pil trouwens.

Elvira schrijft in haar verslag...

Maar er zitten nog heel wat meer verhaallijnen in, die de personages onderling verbinden en eigenlijk vormt Hanna, de grote afwezige, alleen maar de achtergrond, als een soort excuus om het leven van een aantal heel uiteenlopende mensen te kunnen belichten

Persoonlijk vond ik die verbanden juist te los. Het zijn eigenlijk losse verhalen waarin Hanna de rode draad vormt.
Ik begreep helemaal niets van de man in New York. Die mensen die maar in die kamer bleven wonen en zijn fascinatie voor watertorens.
Ik weet nu nog niet helemaal wat hij in het verhaal deed, alleen dat hij verliefd geweest was op Hanna.
Opa en Emma sprongen eruit. Die kwamen tot leven, maar zoals o.a. de 'onderbroekenman' bleef een vaag figuur. Ik vond het boek niet slecht maar misschien is vreemd of afstandelijk beter gezegd.

bernadet

Misschen had er wat meer in gesneden kunnen worden, maar ik heb toch van dat boek genoten. Ik zou het best nog eens willen lezen.
Ik ben het met je eens Roel, 'dooi' is haar beste boek, juist vanwege die beklemmende sfeer Die is nagenoeg afwezig in "wie scheep gaat.."

Hallo Marjo,

Dooi is een hele goeie novelle, maar haar laatste Verfhuid is nog beter! Als je van geheimzinnig en beklemming houdt moet je zeker Verfhuid lezen. En dan kan makkelijk als tussendoortje, want je hebt het zo uit.
Bernadet heeft daar wel een punt met het teveel uit elkaar liggen van verschillende verhalen binnen het verhaal. Het lukt haar niet die dicht genoeg bij te krijgen. Een van de hoofdbezwaren vind ik ook dat de dood of mogelijke dood van die vrouw als een sluier over het boek had moeten vallen. Maar het lijkt erop dat ze niet veel met haar op hebben, dat mag wel zou zijn, echter voor een verhaal is dat dodelijk (sorry voor de dubbelzinnige opmerking!)

Het bleef een beetje open of ze die persoon wel dan niet was, meen ik. Ik wilde aannemen van wel. Er waren ook lezers in de open leeskring die dit boek besprak die vonden dat ze dood was..