Steffie van den Oord - Oud was ik toen ik jong was
Geplaatst: 09 Feb 2021, 19:49
Alles doorstonden ze, en jonger werden ze met de jaren. Uit onheuglijke tijden diepen ze hun levens op: het 'Grootestadsmeisje' dat vrij wilde zijn en zo haar dochter kwijtraakte, de Belgische vluchteling die zijn brouwerij en zijn zoon verloor, de Moonlight Serenaders die alle verdriet en gemis weg toeterden.
Ze werden uitgescholden, beledigd en waren in levensgevaar: maar ze leefden door. In Antwerpen, Amsterdam, in Nispen en Parijs. Elk leven is een epos, en zelf zorgden ze voor een happy ending.
Hun verhalen zijn, net op tijd, opgetekend door Steffie van den Oord: drie vertellingen over hoe de twintigste eeuw over mensenlevens kan walsen - en vooral over hoe je dat kan overleven.
Steffie van den Oord (1970) is journalist. Ze schreef over Eeuwelingen, een boek vol 'levensverhalen van honderdjarigen' en daarna Liefde in Oorlogstijd
Het leven van een eeuw is de ondertitel. Gek hè, maar het eerste verhaal is het beste! Dat is dat van de Belgische vluchteling. Die vrijgevochten dame vind ik niet zo sympathiek, en het laatste over de band is te kort. Dat is voorbij voor je er erg in hebt.
Ze werden uitgescholden, beledigd en waren in levensgevaar: maar ze leefden door. In Antwerpen, Amsterdam, in Nispen en Parijs. Elk leven is een epos, en zelf zorgden ze voor een happy ending.
Hun verhalen zijn, net op tijd, opgetekend door Steffie van den Oord: drie vertellingen over hoe de twintigste eeuw over mensenlevens kan walsen - en vooral over hoe je dat kan overleven.
Steffie van den Oord (1970) is journalist. Ze schreef over Eeuwelingen, een boek vol 'levensverhalen van honderdjarigen' en daarna Liefde in Oorlogstijd
Het leven van een eeuw is de ondertitel. Gek hè, maar het eerste verhaal is het beste! Dat is dat van de Belgische vluchteling. Die vrijgevochten dame vind ik niet zo sympathiek, en het laatste over de band is te kort. Dat is voorbij voor je er erg in hebt.