# Carlijn Vis - Het marktplaatsmeisje

[Renate]

Anna heeft haar zaken redelijk voor elkaar. Ze heeft een leuk flatje, vaste sportschooldagen en een baan waarin ze naar hartenlust structuur in de bedrijfsvoering aanbrengt. Het afwasschema is iets waar ze misschien het meest trots op is.
Ze wil wel een partner, maar geen man die de boel overhoop gooit. Kortom, een verkeerd T-shirt, het verkeerde merk afwasmiddel of pindakaas, of andere verkeerde dingen in het winkelwagentje en Anna weet dat het niet iets voor haar is. Ze wil niet iemand waar ze aan moet sleutelen, of die ze dingen moet leren, maar iemand die gewoon de juiste is.

Lees verder http://www.leestafel.info/carlijn-vis

_

[Renate]

Na een buurtsupermens, nu een marktplaatsmeisje. Twee boeken over merkwaardige vrouwen, waarbij het eerste me misschien toch iets meer aanspreekt. Keiko is misschien vreemder, maar blijft meer in het karakter.

[Dettie]

jammer dat het tegenvalt, want het idee is wel apart. Het lijkt alsof beide vrouwen Anna en Keiko een vorm van autisme hebben, dit omdat ze beide gefocust zijn op regels en orde.
Jouw verhaal lezende over het marktplaatsmeisje, trekt het verhaal van Keiko me meer. Is het zo dat Anna, steeds meer op haar vader gaat lijken en zelf ook de greep op haar leven verliest door o.a. Heleen en de verhuizing op kantoor?

Dettie

[Renate]

Geen idee. Of Anna nu echt de greep op het leven verliest, of dat ze gewoon een aantal dingen doet, die niet bij haar karakter passen. Haar idee om een bedrijfje in tweedehands kantoormeubels op te zetten is mislukt, omdat ze van Markplaats is gegooid. Iemand heeft namelijk aan Marktplaats doorgegeven dat ze het platform gebruikt om seksuele contacten te leggen.
Het regelen van de verhuizing op kantoor vindt Anna nu juist een kolfje naar haar hand. Het lijkt in zekere zin mis te gaan als ze de verkoop van de kantoormeubels op Marktplaats gaat combineren met pogingen om een man te vinden. Ze ontmoet op deze manier namelijk 2 broers, die ze beide aantrekkelijk vindt. Het opvallende is dat ze, als de eerste broer de kantoormeubels komt bekijken, zich een beetje meer sexy kleedt dan te doen gebruikelijk. Dat valt niet echt te rijmen met haar karakter. Pas daarna komen de aanvaringen met Heleen, die vindt dat ze de boel een beetje laat versloffen, omdat ze te veel werktijd op Marktplaats doorbrengt en niet om kantoormeubels te verkopen.

Of Anna een vorm van autisme heeft weet ik niet. Ik heb wel eens de indruk dat men tegenwoordig wel erg snel met het woord autisme klaarstaat. Is iemand graag alleen, dan komt men al snel met de term autisme. Zo heeft men mij dit ook wel aan proberen te praten.

[Dettie]

Zelf ben ik erg geïnteresseerd in autisme en ik schrijf ook in mijn antwoord 'een vorm van autisme' wat autisme is heel breed. Je hebt zwaar autistische mensen en mensen die behoorlijk goed kunnen functioneren in de maatschappij ondanks hun diagnose autisme. Maar wat ik las in jouw verslag leek wel op een vorm van autisme, het alles willen indelen bijv.
Ik wil zeker niet iedereen die stempel opdrukken, maar als ik het denk dan zeg ik het wel. Bij Keiko had ik overigens meer dat gevoel dan bij Anna.

Ik las overigens veel negatieve berichten over dit boek tegenover één positieve recensie.

Dettie

[Renate]

Tja, op zich vond ik het geen onaardig boek, maar het werd niet echt duidelijk waarom ze zich ineens laat nemen door de man die naar de kantoormeubels komt kijken, terwijl ook niet duidelijk wordt waarom ze aan het eind ineens naar Colombia gaat. Het is toch een beetje alsof de schrijfster niet goed wist hoe ze een eind aan het verhaal moest maken.

Ik heb op een gegeven moment een tijdje gecorrespondeerd met iemand die een stuk in de krant had geschreven over het feit dat er tegenwoordig zo veel mensen als autist worden gediagnosticeerd, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet zijn. Ze stelde dat de diagnose autisme zo breed werd gemaakt, dat iedereen die in sociaal opzicht wat minder handig was, ineens als een soort autist werd weggezet.
Dit naar aanleiding van het feit dat iemand bij het eerste re-integratiebedrijf waar ik kwam, meende dat ik autistische trekjes had en die me daarop wilde laten testen. Volgens haar had ik nauwelijks sociale contacten (klopt) en was ik zeer intelligent (tja, geen idee), kortom zij dacht dat ik een vorm van autisme had. Ik weet het niet. Als ik een testje invul, scoor ik redelijk op dat vlak, maar ja, ben je nu autistisch als je liever naar een bibliotheek of een museum gaat, dan dat je in een grote groep mensen zit?