Leestafel forum

Debuut van een journalist. Een roman is toch wat anders dan een reportage, maar Van Eersten is er prima in geslaagd." een goed boek te schrijven.

Lees meer: http://www.leestafel.info/jurriaan-van-eerten

-

Dat heb ik me vaak afgevraagd, hoe fotografen omgaan met wat zij fotograferen. Klikken ze eerst en helpen ze dan? Doen ze niets? Wat blijft er in hun hoofd zitten van die gruwelijke beelden. Hoe hanteren ze dat?
Aan de andere kant is het natuurlijk ook juist door de schok die bepaalde foto's geven (het dode jongetje op het strand bijvoorbeeld) dat er eindelijk actie ondernomen wordt. Het is na de napalmbom in Vietnam is ook zo'n voorbeeld.
Het raakt je enorm.

Bijzonder dat deze schrijver dat nu in woorden omgezet heeft.

'Zouden we niet beter niet alles klakkeloos aannemen wat we zien en lezen?'
Ja vooral als het asielzoekers en vluchtelingen betreft zou dat een stuk beter zijn!

Dettie

Precies: een boek met een interessant onderwerp. Al zal het voor iedere fotograaf/journalist anders zijn.
Ik zag gisteren de filmdocumentaire Voor Sama, op locatie gefilmd in Aleppo door een journaliste. Met haar man en baby overleeft ze de verschikkingen van het maanden durend beleg van die Syrische stad. Je ziet als toeschouwer hoe de stad steeds verder kapot geschoten wordt, en omdat haar man arts is, beelden van slachtoffers. Een zeer heftige film.
In een interview werd aan de journaliste gevraagd: waarom bleef je? Waarom gaf je je eigen kind aan een ander, en bleef je doorgaan?
'Omdat de wereld dit moet weten', daar kwam het op neer. Hoewel het er mee begon dat ze wilde dat haar dochter zou weten waar ze vandaan komt, hoe haar eerste levensjaar was.